13 σημάδια που προειδοποιούν για... διαζύγιο

Οι άνδρες κάποιες προσβλέπουν ασυνείδητα στο γάμο για την ολοκλήρωση των οιδιπόδειων επιθυμιών τους. Είναι δεδομένο ότι θα απογοητευθούν, γιατί ο ή η σύζυγος είναι μόνο ένα ατελές υποκατάστατο του γονιού. Αυτή είναι μια μεγάλη απογοήτευση στη σχέση των δύο συντρόφων, στην οποία ο καθένας επιζητά να λατρευτεί, να κανακευτεί, να ανέλθει κοινωνικά, να θαυμαστεί από τον κόσμο και να ζήσουν οι δύο μαζί ευτυχισμένοι εις τον αιώνα των αιώνων. Αν αυτό δε συμβεί, οι σύντροφοι απογοητεύονται, δυσανασχετούν ή απιστούν ή τσακώνονται και κάνουν τη ζωή τους μαρτύριο.

Από ψυχολογική άποψη, το καθήκον να διατηρεί κανείς έναν ισόβιο δεσμό πιστότητας και σεξουαλικής συμμετοχής φορτώνει το γάμο με ένα τεράστιο βάρος, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη σχέση, στην οποία μπορεί εύκολα κάποιος να αποφύγει τις δυσάρεστες απαιτήσεις ή τα ελαττώματα του συντρόφου.

Συνήθως ο γάμος δε χτίζεται βήμα βήμα, η προετοιμασία είναι μηδαμινή και οι ατέλειες του κάθε χαρακτήρα αμετάβλητες.

Γιατί ο γάμος είναι τόσο συχνά ο θάνατος του έρωτα; Πρέπει άραγε να υποκύψουμε σε αυτόν σαν να βιώνουμε ένα νόμο που μας παγιδεύει και που προκαλεί πανωλεθρία μέσα μας;

Πώς γεννιέται αυτή η αποστροφή προς την ή τον σύζυγο;

• Όταν και οι δύο σύντροφοι δεν έχουν κάνει σωστή πρόγνωση για τις ανάγκες τις δικές τους ή και του άλλου.

• Όταν οι σύντροφοι δεν έχουν ανατραφεί με τις ίδιες αξίες και δεν τρέφουν σεβασμό προς τον άλλο.

• Όταν ο γάμος υπόσχεται μόνο ικανοποίηση σε οικονομικό ή και κοινωνικό επίπεδο.

• Όταν η επιλογή του συντρόφου καθορίζεται από παιδικές επιθυμίες που εξακολουθούν να είναι ισχυρές, γιατί δεν είχαν τη φροντίδα και την αποδοχή κάποιου γονιού.

• Όταν ο ένας δεν έχει πειθαρχήσει τα ένστικτά του και μετά την τύφλωση του έρωτα αισθάνεται οργή για τον σύντροφο που εμποδίζει την ικανοποίηση των ζωτικών του επιθυμιών.

• Όταν τόσο στενά συνδεδεμένος ή συνδεδεμένη με τη γονική οικογένεια σε σημείο που να προκαλεί πρόβλημα

-Όταν υπάρχει ανταγωνισμός επαγγελματικός και οι σύντροφοι φοβούνται να μην επισκιάσει ο ένας τον άλλο.

• Όταν μια γυναίκα είναι φιλόδοξη και περιμένει από τον
ς να της εκπληρώσει τα φιλόδοξά της όνειρα, ει έναν αδύναμο σύντροφο, ενώ ταυτόχρονα πιθυμία για ένα δυνατό και ενεργητικό άτο-άμος θα καταλήξει σε περιφρόνηση για την εί υ άλλου συντρόφου.

-Όταν καταλογίζει ο ένας στον άλλο ανικανότητα στην πραγματοποίησή των αναγκών του και έτσι ακόμη και τα πραγματικά χαρίσματα υποβιβάζονται σε ασήμαντα και προκαλούν συγκρούσεις και απέχθεια μεταξύ των συντρόφων.

• Όταν η γυναίκα εξαιτίας του παιδιού αισθάνεται δυνατή και ο σύζυγος γίνεται περιττός ακόμη και ενοχλητικός. Έτσι, το παιδί μπορεί να γίνει πηγή αποξένωσης,

• Όταν ένας από τους δύο συντρόφους περνά τα ηλικιακά στάδια χωρίς πραγματικά να αναπτύσσεται και να ολοκληρώνεται ως άτομο.

• Όταν ένα τρίτο πρόσωπο χρησιμοποιείται για να διατηρηθεί η βολή και των δύο σε αυτό το γάμο.

Οι πιθανότητες επιτυχίας ενός γάμου εξαρτώνται από το βαθμό της συναισθηματικής ωρίμανσης του κάθε συντρόφου.

Επίσης, η αγάπη μέσα στο γάμο διατηρείται μόνο όταν ο εσωτερικός μας μαχητής είναι ενεργητικός και δεν αποκοι-μιέται εξαιτίας της ασφάλειας που παρέχει ο θεσμός αυτός.

Μπορεί να λέει κανείς σπουδαία λόγια και να κάνει ωραίες σκέψεις για την αγάπη, αλλά αν δεν κινητοποιηθεί για να την απολαύσει και περνάει το χρόνο του μπροστά σε μια τηλεόραση, με ένα πιάτο φαγητό με σκοπό να γεμίσει το στομάχι του, τίποτα από αυτά που λέει και που σκέφτεται δε θα πραγματοποιηθεί. Η ζωή του θα παραμένει κενή από νόημα. όπως και της συντρόφου του. που θα ζει με έναν άνδρα που θα του λείπει το σφρίγος.

Ίσως είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης να περιμένουμε ότι η εκπλήρωση των πόθων μας θα πρέπει να μας χαρίζεται σαν δώρο και να μη χρειάζεται να εργαστούμε γι’ αυτό.

Μια σχέση χωρίς άγχος ανάμεσα στους συντρόφους μπορεί να παραμένει ένα άπιαστο ιδανικό. Όμως είναι αναγκαίο να μάθουμε να δεχόμαστε τις αντιφατικές επιθυμίες μας ως μέρος της φύσης μας, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν όλες μέσα στο γάμο. 0 στόχος του γάμου όπως και οποιασδήποτε άλλης σχέσης είναι να βρούμε έναν μέσο όρο ανάμεσα στην απαίτηση και την προσφορά, ανάμεσα στον περιορισμό και την ελευθερία των ενστίκτων.


Πηγή: http://www.boro.gr