Σημάδια ότι κάποιος έχει πολλαπλή προσωπικότητα

Παλαιότερα γνωστή και ως διαταραχή πολλαπλής προσωπι­κότητας η διασχιστική διαταραχή της ταυτότητας αποτελεί μια αινιγματική ψυχική διαταραχή που μπορεί να εκλυθεί μέ­σα από ψυχοτραυματικές σεξουαλικές, σωματικές ή συναισθηματικές εμπειρίες κατά την παιδική ηλικία.

Η διάσχιση είναι μια νοητική διαδικασία που προκοιλεί έλλειψη σύνδεσης στις μνήμες, στις σκέψεις, στα συναισθήματα, στη συμπερι­φορά και στην ταυτότητα του ασθενή. Ο ασθενής παθαίνει παροδικά κενά μνήμης που συνδέονται με τις συνθήκες με τις οποίες υπεστη το τραύμα και που αποτελούν νοητικές φυγές από τον πόνο και το φόβο. Οι διαρκείς και επαναλαμβανόμε­νες διασχιστικές εμπειρίες δημιουργούν διαταραχές στη μνήμη του ασθενή, με αποτέλεσμα εκείνος να νιώθει σύγχυση ως προς τα προσωπικά του βιώματα και την ταυτότητά του.

Νιώθει ότι έχει μέσα του δύο ή περισσότερες ψυχικές οντότη­τες ή καταστάσεις προσωπικότητας, που καθεμία έχει το δικό της τρόπο να αντιλαμβάνεται, να σκέφτεται, να θυμάται. Ο ασθενής μεταβαίνει από τη μια κατάσταση στην άλλη ξαφνικά και απότομα, σαν να ανοιγοκλείνει ένα διακόπτη, αλλα στην ουσία πρόκειται για δύο συντεθειμένες πλευρές ενός ατομου.

Ποια είναι τα αίτια της διασχιστικής διαταραχής;

Mια έντονη τραυματική και αδίέξοδη εμπειρία μπορεί να δημιουργήσει στo παιδί στην ανάγκη να ξεφύγει από αυτή νοητικά αφού η πραγματική φυγή είναι συχνά αδύνατη. Η ικανότητα συμβολικής φυγής αποτελεί ισχυρή άμυνα απέναντι στην αντι­μετώπιση του τραυματικού γεγονότος και του αναπόφευκτου ψυχικού πόνου που συνδέεται με αυτό. Η αποκοπή των συναι­σθημάτων του παιδιού από το γεγονός τού επιτρέπει να επι­βιώσει ψυχικά και σωματικά. Πρόκειται, λοιπόν, για μια ψυ­χική λειτουργία που λόγω της επιτυχούς δράστη της ενισχυεται στο χρόνο και επανεμφανίζεται ως τρόπος αντιμετώπισης καταστάσεων άγχους ή απειλής.

Οι επιπτώσεις της ψυχικής διάσχισης περιλαμβάνουν τα συχνά επεισόδια κατάθλιψης, τον αυτοκτονικό ιδεασμό, τις διαταραχές του ύπνου, τις διαταρα­χές στις διαπροσωπικές σχέσεις, τις κρίσεις πανικού, τις φο­βίες, τις καταχρήσεις οινοπνευματωδών ή ναρκωτικών ουσιών και ενίοτε τις παροδικές ακουστικές ή οπτικές ψευδαισθήσεις. Συχνές είναι οι βίαιες ενορμήσεις του διασχιστικού ασθενή είτε προς άλλους είτε προς τον ίδιο του τον εαυτό, στο πλαίσιο μιας βασανιστικής αυτοκαταστροφικότητας. Η μακροχρόνια ατο­μική ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Σημαντικός στόχος της είναι η γερή σχέση ανάμεσα σε θερα­πευτή και θεραπευόμενο, μια σχέση που θα πρέπει να βασίζε­ται στην εμπιστοσύνη, στην αποδοχή και στη σταθερότητα. Μέσα από τη θεραπευτική σχέση ο θεραπευόμενος θα κινητο­ποιηθεί να θυμηθεί και να επεξεργαστεί τις τραυματικές εμπειρίες του με εναλλακτικό τρόπο, σε ένα ασφαλές θεραπευ­τικό πλαίσιο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το τραύμα χωρίς να φεύγει από αυτό, και έτσι να ανακτήσει το χαμένο του εαυ­τό μέσα από μια νέα δομημένη και ενοποιημένη προσωπικότητα.


Πηγή: http://www.boro.gr