Οι 6 τύποι Ελλήνων γονέων: Σε ποιον ανήκεις;

«Γονικότητα» είναι η διαδικασία ανάπτυξης και εφαρμογής τη γνώσης και των δεξιοτήτων που είναι κατάλληλες για τη δημιουργία, τη γέννηση, την ανατροφή και/ή την παροχή φροντίδας στο παιδί/στα παιδιά. Η γονικότητα ή «άσκηση του γονικού ρόλου είναι μια πολύπλοκη δραστηριότητα που περιλαμβάνει συγκεκριμένες συμπεριφορές των γονέων, οι οποίες· επιδρούν μεμονωμένα αλλά ταυτόχρονα και οι οποίες διαμορφώνουν τη συμπεριφορά των παιδιώών (Darling & Steinberg, 1993). Οι άνθρωποι μαθαίνουν πως να χτίσουν το γονικό τους ρόλο από τα βιώματα και τις προσλαμβάνουσες που έχουν από τους δικούς τους γονείς, από άλλους ρόλους και πρότυπα που συναντούν στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν, και από διάφορα κοινωνικά πρότυπα.

Οι εμπειρίες που αποκτούν διαμορφώνουν τη σχέση τους με τον εξωτερικό κόσμο και συνεπακόλουθα τις σχέσεις τους με τα παιδιά τους. Σύμφωνα με την παραπάνω άποψη, κάθε άτομο ως γονέας διαμορφώνει και εκπροσωπεί έναν ξεχωριστό τύπο, ο οποίος είναι ενδεικτικός των προηγούμενων εμπειριών του, των απόψεων και των αντιλήψεών του, όπως επίσης και του τρόπου με τον οποίο είναι δομημένη η οικογένεια του, η οικογένεια την οποία ο ίδιος δημιουργεί και διαμορφώνει.

«Τυπολογίες γονέων» έχουν αναπτυχθεί πολλές διεθνώς. Οι τυπολογίες αυτές αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και πρωτοξεκίνησαν από τις ΗΠΑ. Προέκυψαν από την ανάγκη κατηγοριοποίησης των γονέων βάσει συμπεριφορών, αξιών, πρακτικών και μεθόδων που εφάρμοζαν στην ανατροφή των παιδιών τους. Η χαρτογράφηση των γονικών αυτών τύπων υπήρξε πολύ χρήσιμη στην έρευνα, στη συμβουλευτική και την κατάρτιση προγραμμάτων παρέμβασης. Εκτός από τις ΗΠΑ, οι τυπολογίες γονέων υιο-θετηθηκαν και σε άλλες χώρες, οι οποίες είτε προσαρμόστηκαν στα δικά τους δεδομένα είτε ανέπτυξαν νέες, σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκάστοτε κοινωνικού και πολιτισμικού πλαισίου.

Στη χώρα μας χαρακτηριστική είναι η τυπολογία που ανέπτυξε η Μαρία Χουρδάκη (2000) όσον αφορά στους Έλληνες γονείς, διακρίνοντας τους ακολουθους τέσσερις τύπους-κατηγορίες, οι οποίοι προέκυψαν μέσα από την πολύχρονη εμπειρία της στις Σχολές Γονέων:

α) Οι ευερέθιστοι: Είναι οι νευρικοί και οξύθυμοι γονείς που ζεσποόν με το παραμικρό.

β) Φιλόδοξοι γονείς'. Οι γονείς οι οποίοι θέτουν υψηλούς στόχου; για το παιδί τους και έχουν υπερβολικές προσδοκίες όσον αφορϊ στην επίδοσή του στο σχολβίο και στις δραστηριότητες στις wrote επιδίδεται. Με αυτό τον τρόπο οι φιλόδοξοι γονείς πιστεύουν ότι θα καταξιωθούν οι ίδιοι κοινωνικά.

γ) Γονείς απορριπτικοί: Οι γονείς που συμπεριφέρονται με τον πιο απορριπτικό έως και εχθρικό τρόπο προς το παιδί τους, φτανοντας συχνά μέχρι την κακοποίηση. .

δ) Γίνεις υπερπροστατευτικοί: Είναι οι γονείς που φέρονται στο παιδί τους σαν να είναι «αδύναμο», ανησυχουν γι αυτό, καλύπτοντας έτσι ουσιαστικά τη δική τους αδυναμία.

ε) Γονείς ανήσυχοι: Οι γονείς που ανησυχούν υπερβολικά για την υγεία και την ευημερία των παιδιών τους

στ) Γονείς μποέμ : Είναι οι γονείς που συνήδως =διαμορφώνουν το πρόγραμμα και την καθημερινότητά τους με βάση τις δικές τους ανάγκες, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των παιδιών τους.

Η συγκεκριμένη τυπολογία αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την ιδιαίτερη ψυχολογία αλλά και την ιδιαίτερη «παθολογία», των Ελλήνων γονέων, με την οποία η συγγραφέας ασχολήθηκε και μελέτησε διεξοδικά. Ωστόσο, δεν παραλείπει, να αναφερθεί και στον τύπο του «καλού γονέα»» Κατά τη Μαρία Χουρδάκη (2000) «καλοί γονείς» είναι οι ψυχολογικά ώριμοι γονείς, οι οποίοι διακρίνονται από: α) αυτοκυριαρχία στις αντιδράσεις τους προς τα παιδιά, β) έλλειψη εγωκεντρισμού, γ) άσκηση αυτοκριτικής, παραδοχή και αναγνώριση των λαθών που διαπράττουν, δ) αυτογνωσία, ε) επίγνωση των αναγκών και της ψυχολογίας του παιδιού/των παιδιών τους. Η μελέτη της «εθνικής μας ψυχολογίας», σύμφωνα με τη Μαρία Χουρδάκη. έτσι όπως προκύπτει από το κοινωνικο-πολιτισμικό και ιστορικό υπόβαθρο του τόπου μας, διαμορφώνει αντίστοιχους τύπους γονέων, α οποίοι διαφοροποιούνται αρκετά από τις γνωστές τυπολογίες των δυτικών κοινωνιών.

Σχετικά με τη διαμόρφωση των γονικών τύπων, υπάρχουν δύο απόψεις:

α)Οι γονείς υιοθετούν τον τύπο των δικών τους γονέων ή τουλάχιστον ο τύπος τους διαμορφώνεται, συνειδητά ή ασυνείδητα, βάσει εμπειριών και βιωμάτων που έχουν από τους δικούς τους γονείς. Πρόκειται, 0α λέγαμε, για ένα είδος προτύπου που μεταφέρεται και αναπαράγεται από γενιά σε γενιά.

β) Από την άλλη πλευρά, συ/νά ο τύπος των γονέων ενος ατόμου αποτελεί συνολικά παράδειγμα προς αποφυγή απότε συνειδητά αποφασίζει να; υιοθετήσει έναν εξ ολοκλήρου διαφορετικό τύπο γονέα από εκείνο των δικών του


Πηγή: http://www.boro.gr