Η σαλπιγγογραφία κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται στα πλαίσια της διερεύνησης της υπογονιμότητας, δηλαδή γυναικών που αντιμετωπίζουν δυσκολία να συλλάβουν και σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων αποβολών. Με τη μέθοδο αυτή, έχουμε στην πλειοψηφία των εξετάσεων άμεσες και ουσιαστικές απαντήσεις για τα αίτια της γυναικείας υπογονιμότητας καθώς ελέγχεται η ανατομική της περιοχής των γεννητικών οργάνων και σημαντικοί παράγοντες όπως η βατότητα των σαλπίγγων και οι συγγενείς ή επίκτητες ανωμαλίες της ανατομικής και του σχήματος της μήτρας. Η σαλπιγγογραφία κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται στα πλαίσια της διερεύνησης της υπογονιμότητας, δηλαδή γυναικών που αντιμετωπίζουν δυσκολία να συλλάβουν και σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων αποβολών.
Η κλασική σαλπιγγογραφία (ή υστεροσαλπιγγογραφία) είναι μια μη επεμβατική μέθοδος απεικόνισης των σαλπίγγων που χρησιμοποιείται σχεδόν για έναν αιώνα.
Συνίσταται στην τοποθέτηση (με ειδικό καθετήρα) ενός σκιαστικού υγρού μέσα στη μήτρα. Στη συνέχεια, το σκιαστικό προωθείται με πίεση προς τις σάλπιγγες και βγαίνει από αυτές στην περιοχή της πυέλου της γυναίκας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της προώθησης του σκιαστικού, λαμβάνονται επαναλαμβανόμενες ακτινογραφίες της πυέλου.
Παρότι εξακολουθεί να είναι μία αξιόπιστη μέθοδος, η εκτεταμένη χρήση της κλασικής σαλπιγγογραφίας στο παρελθόν έχει αποκαλύψει και κάποιες παρενέργειες (ή επιπλοκές) που την συνοδεύουν:
1) Πόνος κατά την εξέταση. Η κλασική σαλπιγγογραφία θεωρείται γενικά μια επώδυνη εξέταση και ο πόνος είναι η συνηθέστερη ανάμνηση των γυναικών που έχουν κάνει την κλασική σαλπιγγογραφία. Σε μερικές περιπτώσεις, η εξέταση πονάει τόσο πολύ, ώστε κάποιες γυναίκες συμβουλεύουν τις φίλες τους να ΜΗΝ κάνουν την κλασική σαλπιγγογραφία λόγω της κακής προσωπικής τους εμπειρίας.
2) Ακτινοβόληση των ωοθηκών. Αφού η κλασική σαλπιγγογραφία απαιτεί τη χρήση ακτινογραφιών στην περιοχή της πυέλου, είναι επόμενο ότι τμήμα αυτής της ακτινοβολίας θα κατευθυνθεί προς τις ωοθήκες.
Οι ωοθήκες αποτελούν αποθήκες ωαρίων. Τα ωάρια περιμένουν στις αποθήκες αυτές μέχρι να έρθει η ώρα που θα αρχίσουν να ωριμάζουν σε έναν κύκλο. Από όλα τα ωάρια που αρχίζουν να ωριμάζουν, μόνο ένα -συνήθως- θα μεγαλώσει αρκετά ώστε να απελευθερωθεί και να μεταφερθεί στη σάλπιγγα μετά την ωορρηξία.
Είναι γνωστό ότι τα ωάρια είναι πολύ ευαίσθητα σε κάθε εξωτερική επίδραση, συμπεριλαμβανομένης και της ακτινοβολίας. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι η ακτινοβολία που είναι απαραίτητη για την κλασική σαλπιγγογραφία ισοδυναμεί περίπου με την ακτινοβολία 40 ακτινογραφιών θώρακα!
3) Αλλεργική αντίδραση. Είναι μία σπάνια, αλλά δυνητικά πολύ επικίνδυνη επιπλοκή της κλασικής σαλπιγγογραφίας. Οφείλεται στη χρήση του σκιαστικού υγρού που είναι απαραίτητο για την εξέταση. Η ουσία αυτή μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση σε ένα πολύ μικρό αριθμό γυναικών. Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να φτάσει μέχρι και σε αναφυλακτικό σοκ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει από την αρχή αν μια γυναίκα είναι αλλεργική στη συγκεκριμένη ουσία, ώστε να πάρει προφυλάξεις.
4) Ακτινολογικό εργαστήριο. Η κλασική σαλπιγγογραφία πραγματοποιείται σε ακτινολογικό εργαστήριο, αφού απαιτείται ακτινοβολία. Η γυναίκα βρίσκεται μακριά από το περισσότερο γνώριμο περιβάλλον ενός γυναικολογικού ιατρείου.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, τα μεγαλύτερα κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στη Μεγάλη Βρετανία έχουν εγκαταλείψει την κλασική σαλπιγγογραφία ως μέθοδο ελέγχου της διαβατότητας των σαλπίγγων και έχουν υιοθετήσει στη θέση της την υπερηχο-σαλπιγγογραφία.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.