Τι είναι η οριακή προσωπικότητα και πώς την αναγνωρίζουμε;

Στην οριακή προσωπικότητα (ή αλλιώς «μεταιχμιακή» -borderline personality) το άτομο χαρακτηρίζεται από έντονη αστάθεια ως προς τον τρόπο που συνδέεται με τους άλλους ανθρώπους. την εικόνα του εαυτού του,, την ένταση των συναισθημάτων του και τις εναλλαγές της συμπεριφοράς του.

Τα συναισθήματα του παραπαίουν από τη δυσφορία στη μελαγχολία και στο άγχος, ενώ συχνά ενδίδει σε εκρήξεις θυμού. Η προσωπικότητά του λειτουργεί ανάμεσα στον πόλο της ψύχωση: και της νεύρωσης. Εξ ιδανικεύει και απομυθοποιεί τους άλλους, καταλήγοντας εύκολα να τους κατατάσσει σε «καλούς» ή «κακούς», με αποτέλεσμα να εισχωρεί σε σχέσεις αγάπης μίσους.

0 φόβος της εγκατάλειψης είναι κεντρικός στη ζωή του, ενώ πασχίζει να αποφύγει την αληθινή εγκατάλειψη αναπτύσσοντας έντονα εξαρτητικές συμπεριφορές απέναντι στους άλλους. Στην ιδέα και μόνο να εγκαταλειφθεί μπορεί να εμφανίσει παράλογες σκέψεις ως απάντηση στο στρες που βιώνει. Η ταυτότητά του είναι κατακερματισμένη, έχει χρόνια αισθήματα κενού και συχνά δεν ξέρει ποιος πραγματικά είναι.

Καταφεύγει σε παρορμητισμούς και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές για να διαχειριστεί τα διάσπαρτα και χαοτικά συναισθήματα που το κατακλύζουν, όπως και τα επώδυνα κενά της ταυτότητάς του. Η οριακή διαταραχή προσωπικότητας εμφανίζεται τρεις φορές συχνότερα στις γυναίκες. Η ατομική ψυχοθεραπεία είναι απολύτως απαραίτητη, ενώ η δημιουργία. μιας σταθερής και οριοθετημένης θεραπευτικής σχέσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας. Ωστόσο η διαπροσωπική αστάθεια και οι ευμετάβλητες συναι σθηματικές αντιδράσεις του οριακού ατόμου τείνουν να προβάλλονται στο θεραπευτή του, με αποτέλεσμα η θεραπεία να καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση.

Οι φαντασιvσεις εγκατάλειψης από το θεραπευτή, η εξιδανίκευση και η απομυθοποίησή του κάνουν τον οριακό ασθενή να γίνεται εκρηκτικός κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας, να αργεί στα ραντεβού, να προσπαθεί απεγνωσμένα να παρατείνει τη διάρκεια των συνεδριών ή να εγκαταλείπει πρόωρα τη θεραπεία. Στις διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις ο στόχος δεν είναι η «ίαση» της διαταραχής όσο ο έλεγχος και η διαχείριση των δυσπροσαρμοστικών μοτίβων συμπεριφοράς, η δυνατότητα οριοθέτησης του ατόμου και η βελτίωση της ποιότητας των διαπροσωπικών του σχέσεων. Ειδικότερα η γνωσιακή ψυχοθεραπεία στοχεύει στην οριοθέτηση της συμπεριφοράς, στην καλλιέργεια σεβασμού στα όρια που έχουν ανάγκη οι άλλοι, στον εντοπισμό και στην επίλυση των υπαρχόντων προβλημάτων του με ρεαλιστικό τρόπο και στο «εδώ και τώρα». Ο ασθενής μαθαίνει επίσης να σκέφτεται φασματικά, χωρίς να εξ ιδανικεύει και στη συνέχεια να απορρίπτει τους άλλους, ούτως ώστε να μπορέσει να σταθεροποιήσει τις διαπροσωπικές του σχέσεις. Η μείωση των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών και ο έλεγχος των παρορμήσεων επίσης αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της θεραπείας.

Πηγή: http://www.boro.gr