5 παράξενες συμπεριφορές των εφήβων και οι αιτίες τους

Θυμός, απάθεια, ανία, λύπη και μελαγχολία, ενοχή, φόβος και αγωνία, στρες. Τι συμβαίνει στις ψυχές των παιδιών μας όταν εμφανίζονται αυτές οι αρνητικές συμπεριφορές; Και τι πρέπει να κάνουμε όταν εκδηλώνονται; Ο ψυχοθεραπευτής Δρ. Ντον Ντινκμέγιερ μας εξηγεί…

Θυμός.

Το πιθανότερο που επιδιώκει είναι να κερδίσει, να προσπαθήσει να ελέγξει τη συμπεριφορά σας. Ο έφηβος εκφράζει την αντιδραστικότητά του με λανθασμένο τρόπο. Όταν ο έφηβος είναι θυμωμένος προσπαθήστε να συζητήσετε το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε αργότερα, αφού επανέλθει η ηρεμία. Εκφράστε και εσείς τα συναισθήματά σας, προσπαθήστε να καταλάβετε τα συναισθήματα του παιδιού και αναζητήστε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση.

Απάθεια.

Για ποιο λόγο άραγε οι έφηβοι παραμένουν απαθείς; Πολλές απόψεις ψυχολόγων συγκλίνουν στο ότι τα παιδιά προσπαθούν με αυτόν τον τρόπο να σας δείξουν την… δύναμή τους! «Κανείς δεν ακούει τη γνώμη μου ακόμα και για πράγματα που αφορούν εμένα. Άρα και εγώ δεν θα ακούω τη δική τους, θα κάνω το δικό μου και δε θα δίνω καμία σημασία στα λόγια τους» είναι η πιθανότερη εκδοχή του τρόπου με τον οποίο σκέφτεται. Εσείς πρέπει να ζητάτε τη συμμετοχή του εφήβου στη λήψη αποφάσεων. Δείξτε ότι οι ιδέες η γνώμη και η συμμετοχή του είναι σημαντικές και χρήσιμες στην οικογένεια. Ζητήστε από τον εφηβο να αναλάβει μια εργασία την ευθύνη της οποίας μέχρι σήμερα είχατε εσείς.

Λύπη και μελαγχολία.

Πολλές φορές μέσα από τη μελαγχολική διάθεση ο έφηβος προσπαθεί να ελέγχει το περιβάλλον του και αναζητά το ενδιαφέρον των άλλων. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο έφηβος επιδεικνύει μελαγχολική συμπεριφορά προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή των γονιών ακόμα και των φίλων του. Δείξτε στον έφηβο ότι καταλαβαίνετε τα συναισθήματά του και καλέστε τον να αναζητήσει τρόπους για να λύσει το πρόβλημά του. Εάν ο έφηβος θέλει να παραμείνει θλιμμένος, σεβαστείτε τη διάθεσή του. Μην νιώθετε ενοχές. Μην αναλαμβάνετε τις ευθύνες του ια να τον ανακουφίσετε. Ίσως το να επιμείνετε στο να τον κάνετε να γελάσει δεν έχει νόημα. Αν η θλίψη επιμείνει ίσως πρόκειται για ένα πιο βαθύ ζήτημα οπότε αναζητήστε τη βοήθεια ειδικού.

Στρες

Μια από τις πολύ συνηθισμένες αιτίες του εφηβικού στρες είναι η προσπάθεια να πείσει τον εαυτο του για ανικανότητα να αντιμετωπίζει τις ευθύνες. «Πάει πολύ για μένα αυτό…» σκέφτεται πολλές φορές ο έφηβος. Βοηθήστε τον να δει από τι προκαλείται το άγχος. Συνήθως είναι η ανοργανωσιά, η έλλειψη εμπειρίας, το γεγονός ότι δεν ξέρει να βάζει προτεραιότητες και αρκετές φορές παραμελεί τον εαυτό του και δεν κρατά καθόλου ελεύθερο χρόνο για τον ίδιο ή το αντίθετο, από το πολύ στρες καταλήγει να μην διεκπεραινώνει τις εργασίες που πρέπει να κάνει. Βοηθήστε τον προσφέροντάς του την δική σας εμπειρία. Μάθετέ τον να οργανώνει την καθημερινότητά του. Δώστε του να καταλάβει στις περιπτώσεις που εξαντλεί τον εαυτό του πόσο σημαντικό είανι να χαλαρώνει και να ξεκουράζεται.

Ενοχή.

Ο έφηβος προσπαθεί να ελέγχει τους άλλους να κάνει τον καλό, να αυτοτιμωρείται να τον λυπούνται, να αποδεικνύει καλές προθέσεις. Αποφύγετε να εντυπωσιάζεστε από τα αισθήματα ενοχής. Αποφύγετε να αφήνετε τον έφηβο να ξεφεύγει από την ευθύνη για τις πράξεις του. Δείξτε στον έφηβο ότι καταλαβαίνετε τα συναισθήματά του. Ρωτήστε τον με σεβασμό τι σκοπεύει να κάνει για να βελτιώσει την κατάσταση.

Πηγή: http://www.boro.gr