Η τρελή τακτική για να διατηρηθεί το γάλα εκτός ψυγείου

Το μυστικό που εφάρμοζαν κάποτε οι κάτοικοι της Ρωσίας.
Για πολλούς αιώνες, προτού έρθει η ψύξη στη ζωή των ανθρώπων, σύμφωνα με μια παλιά ρώσικη πρακτική οι άνθρωποι συνήθιζαν να διατηρούν το γάλα εκτός ψυγείου… ρίχνοντας ένα βάτραχο μέσα σε αυτό. Με το πέρασμα των χρόνων η πρακτική αυτή ξεπεράστηκε και έφτασε να θεωρείται «μύθος»...

Μια ερευνητική ομάδα από το κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας, όμως, με επικεφαλής τον χημικό Dr. Albert Lebedev έδειξαν ότι ίσως η παλιά αυτή πρακτική να κρύβει κάποιο όφελος.

Τα κουτιά πάγου -με άλλα λόγια τα πρώιμα ψυγεία- άρχισαν να γίνονται διαθέσιμα στους καταναλωτές στα μέσα του 19ου αιώνα και μια νέα επιχείρηση «γεννήθηκε».

Η Νέα Αγγλία και η Νορβηγία ήταν οι μεγαλύτεροι προμηθευτές πάγου, σύμφωνα με άρθρο του Matt Blitz στο Today I Found Out.

Τα κουτιά πάγου κατασκευάζονταν συνήθως από ξύλο με ψευδάργυρο ή κομμάτια κασσίτερου και μονωτικά υλικά, όπως πριονίδι, φελλό και άχυρο. Ήταν πολύ δημοφιλή μέχρι που αντικαταστάθηκαν εντελώς από το ηλεκτρικό ψυγείο στις αρχές του 1930.

Ο Jacob Perkins εφηύρε την πρώτη εκδοχή του ψυγείου το 1834, όταν ανακαλύφθηκε ότι η επικίνδυνη υγροποιημένη αμμωνία είχε ψυκτικές ιδιότητες.

Τα πρώτα «μη τοξικό» ψυγεία που άρχισαν να τραβούν το ενδιαφέρον των καταναλωτών κατασκευάστηκαν προς τα τέλη του 1920, όταν η General Motors έφτιαξε το Freon ως ψυκτικό παράγοντα και αντικατέστησε την αμμωνία.

Ωστόσο, σε πολλά μικρά αγροτικά χωριά της Ρωσίας οι κάτοικοι δεν είχαν πρόσβαση στα κουτιά πάγου, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να εφευρίσκουν τρόπους για να διατηρούν τις προμήθειές τους.

Η πρακτική του βατράχου συνεχίστηκε μέχρι τον 20ο αιώνα και όπως περιγράφει ο Dr. Lebedev, σύμφωνα με μνήμες από την παιδική του ηλικία:

«Για μικρές ποσότητες γάλακτος, για να μπορέσει να πιεί κανείς έπρεπε να ρίχνει μέσα ένα βάτραχο… Έτσι δε χαλούσε το γάλα».

Η περίεργη αυτή πρακτική αποτέλεσε έμπνευση για περαιτέρω έρευνες και οδήγησε στη συνέχεια σε μια ανακάλυψη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα, σημαντική πηγή αντιβιοτικών.

Το 2010 ερευνητές από το πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ανακοίνωσαν, ότι οι εκκρίσεις από το δέρμα κάποιων ειδών βατράχων περιέχουν αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες.

Χρησιμοποιώντας στα πειράματά τους είδη βατράχων από αφρικανικές χώρες, μελέτησαν τις ουσίες αυτές, οι οποίες είναι γνωστές ως αντιμικροβιακά πεπτίδια και είναι μια σειρά αμινοξέων.

Αφού απομόνωσαν αυτές τις ενώσεις, άρχισαν να κάνουν δοκιμές κατά διάφορων βακτηριακών λοιμώξεων.

Για παράδειγμα το «Iraqibacter», μια ανθεκτική στα φάρμακα βακτηριακή λοίμωξη που «χτυπούσε» τους τραυματισμένους στρατιώτες στο Ιράκ, μπορούσε δυνητικά να αντιμετωπιστεί με μια ουσία που βρέθηκε στο δέρμα ενός βατράχου (mink frog) που ζει στη βόρεια Αμερική.

Επιπλέον, οι εκκρίσεις από ένα άλλο είδος βατράχου μπορεί να είναι σε θέση να καταπολεμήσουν μία γνωστή και ανθεκτική λοίμωξη του δέρματος (MRSA staph).

Το 2012, οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Μόσχας, αποφάσισαν να προχωρήσουν τις έρευνές τους ένα βήμα παραπέρα διασπώντας τις ενώσεις και μελετώντας τα επιμέρους πεπτίδια.

Στη μελέτη με τίτλο «Composition and Antimicrobial Activity of Skin Peptidome of Russian Brown Frogs» που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Proteome Research το Νοέμβρη του 2012, ανέφεραν ότι είχαν καταφέρει να αποσπάσουν τις εκκρίσεις των καφέ βατράχων (που θεωρούνται εκλεκτός μεζές στη Ρωσία) με τη χρήση ηλεκτροδίων.

Αυτό που πήραν ήταν ένα «κοκτέιλ» από 76 διαφορετικά πεπτίδια, τα οποία είχαν όλα διαφορετικές ιδιότητες.

«Το συναρπαστικό είναι ότι από κάθε βάτραχο προκύπτει διαφορετικό “κοκτέιλ”. Είναι όλοι διαφορετικοί και όλοι συντονισμένοι κατάλληλα, έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν τα μικρόβια που τους “επιτίθενται”» ανέφερε ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο Georgetown, Michael Zasloff.

Βέβαια, ορισμένοι ερευνητές εκφράζουν αμφιβολίες. Όπως για παράδειγμα ο καθηγητής φαρμακολογίας στο τμήμα Ιατρικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου John Hopkins στις ΗΠΑ, Jun O. Liu, ο οποίος δήλωσε το εξής: «Υπάρχουν φυσικές ουσίες που κάνουν “θαύματα” στο εργαστήριο, αλλά όταν τις δίνεις στους ανθρώπους είτε δεν έχουν καμία ενέργεια ή είναι τοξικές».

Είτε αποδειχτούν ιατρικώς χρήσιμες αυτές οι ανακαλύψεις για τους ανθρώπους είτε όχι, αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι πριν από μερικούς αιώνες οι κάτοικοι της Ρωσίας είχαν «ανακαλύψει» κάτι στους βατράχους που έκανε το γάλα να μη χαλάει.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr