Κατάθλιψη στην οικογένεια. Τι πρέπει να κάνω;

Πώς μπορούν οι φίλοι και η οικογένεια να βοηθήσουν ένα άτομο με κατάθλιψη.
Ο ρόλος της οικογένειας και των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά σε κάποιο άτομο που πάσχει από κατάθλιψη είναι αρκετά σημαντικός και η συμβολή τους μπορεί να είναι καθοριστική για την επιτυχή και γρήγορη θεραπεία του.

Από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής και το Πρόγραμμα κατά του Στίγματος των Ψυχικών Διαταραχών, “ΑΝΤΙ-ΣΤΙΓΜΑ”. Mε την επιστημονική ευθύνη της Mαρίνας Οικονόµου-Λαλιώτη. Επικ. Καθηγήτρια Ψυχιατρικής.

Το πρώτο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει ο συγγενής ή ο φίλος είναι να προτρέψει τον πάσχοντα να πάει σε έναν ειδικό για να γίνει η σωστή διάγνωση και να λάβει την κατάλληλη θεραπεία. Μπορεί, μάλιστα, να χρειαστεί και να τον συνοδέψει στο γιατρό. Εφόσον πραγματοποιηθεί το πρώτο βήμα αρχίζει κι επίσημα η προσπάθεια για τη θεραπεία. Eίναι σκόπιμο να παρακολουθείται τα άτομο για το αν παίρνει τα φάρμακά του κανονικά, και παράλληλα να ενθαρρύνεται να ακολουθήσει τις συμβουλές του γιατρού κατά γράμμα. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει κάποια βελτίωση από τα φάρμακα καλό είναι να ενημερωθεί ο γιατρός, μήπως χρειαστεί αλλαγή της φαρμακευτικής αγωγής.

Παράλληλα, η γνώση για τη φύση και τη θεραπεία της κατάθλιψης είναι πολύ σημαντική. Είναι καλό ο άνθρωπος που φροντίζει το άτομο με κατάθλιψη να μάθει όσα περισσότερα γίνεται για τις μορφές και την εξέλιξη της νόσου, την αιτιολογία, τα συμπτώματα, τα είδη θεραπείας και τις πιθανές παρενέργειες των φαρμάκων. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα και την ίδια τη νόσο και τις συμπεριφορές που σχετίζονται με αυτήν, τροποποιώντας τις όποιες λανθασμένες αντιλήψεις, είχε στο παρελθόν.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν υπάρχουν ενδείξεις αυτοκτονίας. Kαλό είναι να ρωτιέται το άτομο άφοβα εάν κάνει τέτοιες σκέψεις ή οργανώνει κάποιο τέτοιο σχέδιο.Τότε η φροντίδα πρέπει να είναι αυξημένη, όπως και η επικοινωνία με το θεράποντα ιατρό.

Σημαντική κρίνεται και η υποστήριξη στο ψυχολογικό και συναισθηματικό τομέα. Καλό είναι να συμπεριφέρεται στον ασθενή με κατανόηση και ειλικρίνεια, να μην προκαλεί ένταση από ασήμαντες αφορμές, να τον ενθαρρύνει να μιλήσει για τα συναισθήματά του, να τον ακούει προσεκτικά χωρίς να είναι επικριτικός και να τονίζει τα θετικά στοιχεία που έχει ως άτομο και προσωπικότητα.

Μικρές πράξεις αγάπης, επίσης, μπορεί να φαίνονται ασήμαντες, αλλά είναι μερικές φορές πολύ ουσιαστικές. Ένα φιλί για καληνύχτα μπορεί να είναι για το σύντροφο που υποφέρει από κατάθλιψη μια πράξη που υποδηλώνει το ενδιαφέρον, την αγάπη και τη συμπαράσταση. Ακόμα κι αν δεν ανταποκριθεί θετικά σε αυτή την πράξη αγάπης, δε σημαίνει ότι δεν την έχει ανάγκη.

Eπίσης η προτροπή, χωρίς όμως πίεση, για ευχάριστες ασχολίες μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να φανεί χρήσιμη, ιδιαίτερα αν αυτές οι ασχολίες έφερναν ευχαρίστηση στο άτομο πριν πάθει κατάθλιψη. Οι βόλτες, η συναναστροφή με φίλους, η παρακολούθηση ταινιών με ευχάριστο περιεχόμενο, η ενασχόληση με κάποιο χόμπι είναι μερικές από τις ασχολίες που μπορούν να ενταχθούν στην καθημερινότητα. Η γυμναστική και εν γένει η άθληση δείχνει ότι βοηθά αρκετά στη βελτίωση της διάθεσης. Βέβαια καλό είναι να προσεχθεί να μην ασκηθεί ψυχολογική πίεση στο άτομο που πάσχει, γιατί μερικές φορές δεν μπορεί να αντέξει ούτε αυτές τις ευχάριστες δραστηριότητες.

Σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο παιδί στην οικογένεια. Eίναι σημαντικό να κατανοήσει ότι δεν ευθύνεται για το πρόβλημα του γονιού του. Η ενημέρωση για την κατάθλιψη από βιβλία ειδικά για μικρές ηλικίες θα ήταν χρήσιμη. Στα μικρά παιδιά μπορεί να μιλήσει κάποιος αποτελεσματικά μέσα από παραμύθια.

Πηγή: http://www.boro.gr