Μαθητές συμμετέχουν σε διαγωνισμούς επιχειρηματικότητας και κερδίζουν διεθνή βραβεία, παράγουν και εμφιαλώνουν κρασί, παρασκευάζουν τρόφιμα σε μίνι βιομηχανική κλίμακα, συλλαμβάνουν και υλοποιούν καινοτόμες ιδέες, όπως το εξωσκελετικό γάντι για άτομα με αναπηρία στα άνω άκρα, τα γυαλιά για τυφλούς, το βραχιόλι-ηλεκτρονικός φάκελος υγείας, το φανάρι που «χαράσσει» για τον ποδηλάτη μια φωτεινή λωρίδα κυκλοφορίας... Επεξεργάζονται ιδέες βιώσιμης ανάπτυξης και επινοούν τεχνολογικές εφαρμογές: οικολογικό ηλιακό φορτιστή για κινητά, μύκητες κατά των κουνουπιών, θεραπευτικά έλαια από αβοκάντο, βιοντίζελ από φύκια, καθαρό νερό από υδατικά λύματα με νανοδιήθηση... Φορείς οργανώνουν διαδραστικά διήμερα για εφήβους, όπου αυτοί μαθαίνουν, έχοντας στο πλάι ειδικούς, να δουλεύουν ομαδικά στην ανάπτυξη, τελειοποίηση, προώθηση μιας ιδέας. Πανεπιστήμια δημιουργούν θερινά σχολεία νεανικής επιχειρηματικότητας, όπου μαθητές και φοιτητές διδάσκονται τις «καλές πρακτικές» όσον αφορά τον εντοπισμό των επιχειρηματικών ευκαιριών, τα πρώτα βήματα μιας πρωτοβουλίας, τους τρόπους χρηματοδότησης και τα στάδια ανάπτυξης της νέας εταιρείας, τη δικτύωση στην αγορά. Φοιτητές κατασκευάζουν πρωτοποριακά οχήματα που τρέχουν σε πίστες και διακρίνονται – όπως οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών που έφτιαξαν ηλεκτροκίνητη φόρμουλα και κέρδισαν το πρώτο διεθνές βραβείο.
Τα παιδιά σήμερα έχουν ευκαιρίες να εισδύσουν οργανωμένα, καθοδηγούμενα, στον κόσμο της δημιουργικής εργασίας. Πάντοτε υπήρχε ο δάσκαλος και ο μαθητευόμενος. Ομως σήμερα που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν διευρύνει πέρα από κάθε φαντασία τους ανθρώπινους ορίζοντες, είναι κρίσιμο να γίνονται ορατές οι άκρες του νήματος. Τα παιδιά έπαψαν από καιρό να αποτελούν προστατευόμενη κατηγορία του πληθυσμού, καθώς είναι ανοιχτά σε όλες τις προκλήσεις της ενήλικης ζωής χωρίς να διαθέτουν το φίλτρο της εμπειρίας που θα τα κρατήσει στην αναγκαία απόσταση. Εισχωρούν στον κόσμο χωρίς προθάλαμο προετοιμασίας, κολυμπούν στα ύδατα των μεγάλων παίζοντας το παιχνίδι της ζωής με τους δικούς τους όρους. Εκτίθενται σε κοινωνικά διλήμματα και ανακατατάξεις, σε ετερόκλητες πληροφορίες, σε συμβάντα παράδοξα, δραματικά, παρεκκλίνοντα.
Τo κυνήγι της αριστείας, της καινοτόμου ιδέας αναδεικνύει όχι μόνο χαρισματικές προσωπικότητες, ευφυή άτομα με ιδιαίτερα ταλέντα, παιδιά με μεγάλες ικανότητες προσαρμογής στα νέα δεδομένα, αλλά ανακινεί τα ύδατα της μάθησης και για τους λιγότερο προικισμένους.
Υπάρχει και σοβαρός αντίλογος όσον αφορά τα αυξανόμενα κανάλια οργάνωσης και ενίσχυσης της επινοητικότητας: Οτι ο δρόμος της εκκόλαψης του νέου έχει και τις παγίδες της επιδειξιομανίας, του ατομοκεντρισμού, του αιματηρού ανταγωνισμού, της παγίωσης ενός μοντέλου στείρας παραγωγής, δίχως ψυχή, δίχως ενδιαφέρον για την αναζήτηση ενός βαθύτερου νοήματος.
Ομως ανάμεσα στις δύο «όχθες» υπάρχει διακριτή η ευκαιρία για πρόοδο. Για την ανακάλυψη του διπλού απείρου, του κοσμικού και του ψυχικού, έξω από τον πεπερασμένο κόσμο της κρίσης όπου μπορείς εύκολα να χαράξεις την κόλαση. Για την ενδυνάμωση της ιδέας ότι υπάρχει «κάτι» στην άλλη άκρη της γέφυρας.
Το μεγαλύτερο στοίχημα για τη νέα γενιά σήμερα είναι, ακριβώς, η επινόηση του μέλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.