Οι... ναρκομανείς του ζωικού βασιλείου

Τα ζώα που κάνουν κέφι να «φτιάχνονται» περισσότερο και από τον άνθρωπο!
Ο εθισμός σε εξαρτησιογόνες ουσίες είναι ένα οικουμενικό πρόβλημα που είδη δεν κοιτά.

Κι όταν λέμε οικουμενικό, εννοούμε όλα τα πλάσματα του δύσμοιρου αυτού πλανήτη, καθώς η χρήση ουσιών για να φτιάξεις κεφάλι και να ξεφύγεις για λίγο από την πεζή καθημερινότητα δεν είναι καν ανθρώπινη εφεύρεση (όσο κι αν θέλουμε να κρατήσουμε τα σκήπτρα και εδώ!).

Άλλοι κάνουν τη ζωή ευκολότερη με αλκοόλ με τσιγάρο, άλλοι τριπάρουν με παραισθησιογόνες ουσίες και μαγικά μανιτάρια, άλλοι πάλι χρησιμοποιούν τα κανναβινοειδή για λίγες στιγμές χαλάρωσης και ευτυχίας. Και βέβαια δεν μιλάμε καν για ανθρώπους αλλά για ζώα!

Είδη δηλαδή που περνούν τη μέρα τους σχετικά αδιάφορα, ψάχνοντας για τροφή ή πέφτοντας νωρίς-νωρίς για ύπνο, κι έτσι λίγη ψυχαγωγία είναι λες επιβεβλημένη στη ζωή τους. Κι αν κάποιοι είναι απλώς περιστασιακοί χρήστες, άλλοι έχουν βουλιάξει για τα καλά στον ζοφερό κόσμο των ναρκωτικών και τίποτα δεν μπορεί πλέον να τους σώσει…

Πουλιά: Όταν η μυρμηγκοθεραπεία γίνεται εθισμός



Εκατοντάδες κυριολεκτικά είδη πουλιών επιδίδονται σε μια δραστηριότητα γνωστή ως «anting», που είναι το αντίστοιχο σαν να πηγαίνουν τα πουλιά σε σπα. Τρίβοντας μυρμήγκια πάνω στο σώμα τους, τα πουλιά κάνουν τα έντομα να εκκρίνουν ένα οξύ που όχι μόνο εξοντώνει βλαβερούς μικροοργανισμούς, αλλά κάνει και τα μυρμήγκια κατάλληλα για φάγωμα. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Έλα όμως που το ιδιαίτερο αυτό σπα είναι ταυτοχρόνως ευχάριστα διεγερτικό! Οι επιστήμονες πιστεύουν πλέον ότι πολλά είναι τα πουλιά που εθίζονται στο anting, περνώντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους μέσα στη θαλπωρή των μυρμηγκιών. Ο καθένας και ο εθισμός του δηλαδή…



Ιαγουάροι: Με τα παραισθησιογόνα βλέπω παντού φαγητό



Ξεκινήσαμε τη λίστα μας χαλαρά πριν περάσουμε στις αθεράπευτες περιπτώσεις! Ο λόγος για τα αιλουροειδή, που συνηθίζουν να συμπληρώνουν τα γεύματά τους με χόρτα, κάτι που τα βοηθά στην πέψη αλλά και τον καθαρισμό του πεπτικού συστήματος. Έλα όμως που οι μεγαλύτερες γάτες, και ιδιαίτερα οι ιαγουάροι, απολαμβάνουν και μια ακόμα λιχουδιά, το εξαιρετικά παραισθησιογόνο φυτό αγιαουάσκα (Banisteriopsis caapi), την «άμπελο της ψυχής», όπως το λένε στη Λατινική Αμερική! Πριν λοιπόν τη λατρέψουν οι σαμάνοι των τοπικών φυλών και την αποθεώσουν οι μπίτνικς συγγραφείς, την αγιαουάσκα την τίμησαν και την τιμούν οι ιαγουάροι και οι λεοπαρδάλεις, που αναζητούν τις ρίζες της και μασουλάνε κατόπιν το φυτό μέχρι να απελευθερώσει τις δραστικές παραισθησιογόνες ιδιότητές του. Συναίνεση δεν υπάρχει φυσικά γιατί το κάνουν αυτό, καθώς οι επιστήμονες μόνο με το στόμα ανοιχτό μπορούν να μείνουν! Έχει υποστηριχθεί πάντως ότι το φυτό οξύνει τις αισθήσεις του ζώου, κάνοντάς το ακόμα καλύτερο θηρευτή, ενώ άλλες θεωρίες κάνουν λόγο για βρώση της αγιαουάσκα μόνο και μόνο για να αποβάλει το ζώο από το σύστημά του κάτι βλαβερό. Και βέβαια αν είναι να κάνεις εμετό, τότε καλύτερα να μην καταλαβαίνεις τι γίνεται γύρω σου!



Χιμπατζήδες: Το θέλουν το τσιγαράκι τους



Ο εθισμός στη νικοτίνη δεν είναι καθόλου αστείος, εκτός βέβαια κι αν ο εθισμένος είναι χιμπατζής! Εδώ τα πράγματα γίνονται κωμικοτραγικά. Κάθε τόσο λοιπόν όλο και μια νέα ιστορία αναδύεται online με έναν χιμπαντζή που ξεκίνησε το κάπνισμα, γιατί ας το παραδεχτούμε, γι’ αυτό έχει φτιαχτεί το ίντερνετ. Η επικρατούσα θεωρία ισχυριζόταν άλλοτε ότι πιθηκίζουν απλώς τη συμπεριφορά των ανθρώπινων επισκεπτών στους ζωολογικούς κήπους όπου ζουν, αν και πλέον νέες απόψεις έχουν έρθει να κάνουν το πράγμα ακόμα πιο ενδιαφέρον: ενδέχεται λοιπόν η νικοτίνη να κατευνάζει τον ψυχισμό του χιμπαντζή έπειτα από κάποια σεξουαλική απογοήτευση! Ξέρουμε ότι ως ζώα είναι ιδιαιτέρως σεξουαλικά και δεν δέχονται εύκολα το «όχι» στο κρεβάτι, μπορεί λοιπόν ένα τσιγαράκι να τους κάνει να ξεπερνούν ευκολότερα την απόρριψη. Παρά το γεγονός ότι οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα ζώα δεν είναι εθισμένα στον καπνό, η περίεργη συμπεριφορά τους να κρύβουν τα πακέτα από τους φύλακες του πάρκου μόνο παράξενη μπορεί να χαρακτηριστεί. Ενδέχεται λοιπόν να είναι κάτι περισσότερο από απλοί κοινωνικοί καπνιστές…



Wallabies: Το ρίξαμε στα σκληρά ναρκωτικά



Το συμπαθές, αν και αλλόκοτο, ζώο της Αυστραλίας, πρωτοξάδελφος του καγκουρό, δεν πειραματίζεται απλώς με ναρκωτικές ουσίες, αλλά έχει πέσει στα σκληρά! Βλέπετε η Αυστραλία είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής παγκοσμίως σε νόμιμο όπιο, κάτι που τη μετατρέπει στον 17ο μεγαλύτερο προμηθευτή οπίου όλων των κατηγοριών. Τα Wallabies ζουν στην Αυστραλία, η συνεπαγωγή είναι λοιπόν απλή. Τα μαρσιποφόρα έχουν αναπτύξει λοιπόν τη συνήθεια να επισκέπτονται τα λιβάδια με τις παπαρούνες, τις οποίες καταβροχθίζουν μέχρι να ναρκωθούν μέχρι αηδίας, και κατόπιν στήνουν μαστουρωμένους κυκλικούς χορούς! Τα ξέφρενα χορευτικά τους σόου καταστρέφουν μάλιστα τη σοδειά παπαρούνας και αυτό αποτελεί πλήγμα στην τοπική οικονομία, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μαστουρωμένα μαρσιποφόρα που του δίνουν και καταλαβαίνει στον χορό είναι ένα θέαμα που αξίζει λίγη καταστροφή…

Μέλισσες: Δέκα ποτηράκια (κρασιού) την ημέρα τις δυσκολίες κάνουν πέρα



Η ζωή της μέλισσας είναι μια δύσκολη ιστορία, με καθημερινή εργασία και βασιλικές εντολές όλη την ώρα, δεν αποτελεί λοιπόν μυστήριο που όταν βρίσκει χρόνο τα «τσούζει» λιγάκι! Μια δυο καλές γουλιές από ό,τι πέσει στο χέρι της (καλά, στο στόμα της), είτε μιλάμε για ζυμωμένο νέκταρ είτε για καθαρή αιθανόλη, κάνει την αβάσταχτη καθημερινότητα σαφώς πιο υποφερτή. Όταν λέμε βέβαια «μια δυο καλές γουλιές» υποτιμούμε άρδην την ποσότητα, καθώς στην πραγματικότητα η πρόσληψη της μέλισσας σε αλκοόλ αντιστοιχεί σε ανθρώπινη ποσότητα 10 ποτηριών κρασιού! Κι έτσι, όπως και πλήθος ανθρώπων εξάλλου, όταν τα «κοπανίσει», η μέλισσα τείνει να γίνεται αντικοινωνική, ευερέθιστη και βίαιη. Έχει πάντως τη φρόνηση να ξέρει ότι όταν πίνουμε δεν πετάμε, κι έτσι όταν πιει το οινοπνευματάκι της ξαπλώνει και απολαμβάνει το καλό κεφάλι που έχει φτιάξει. Και βέβαια, όπως και κάθε έφηβος, δεν μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της «τύφλα», καθώς τότε την περιμένουν περιπέτειες στην κυψέλη: μια δυο ξέφρενες νύχτες και θα σε φέρουν άμεσα εκτός κυψέλης, μέχρι να συνετιστείς τουλάχιστον και να ξεμεθύσεις, καθώς δεν πρέπει να μολυνθούν και οι άλλες από τις μεθυστικές αναθυμιάσεις σου. Αν μάλιστα ο εθισμός στο αλκοόλ εξακολουθήσει, τότε η πόρτα της κυψέλης θα κλείσει διά παντός και θα καταλήξεις μελισσο-μπεκρής…



Άλογα: Πώς να πεις όχι στο ζουρλόχορτο;



Το τρελόχορτο (Locoweed) είναι ένα άκρως τοξικό φυτό (με όνομα που δεν αφήνει εξάλλου και πολλά στη φαντασία), γιατί λοιπόν να μην το προτιμούν τα άλογα; Η συνήθεια της βρώσης του ξεκινά μάλιστα πολύ αθώα, καθώς είναι πολλές οι φορές που είναι το μόνο διαθέσιμο φυτό για τα πεινασμένα κοπάδια μέσα στο καταχείμωνο, αν και όταν το ζώο εθιστεί στη χρήση του, τότε το προτιμά ακόμα και όταν υπάρχουν πολλά ακόμα φυτά τριγύρω. Το τρελόχορτο κάνει φυσικά το άλογο να συμπεριφέρεται παράξενα, με τις παρενέργειες να περιλαμβάνουν προβλήματα όρασης, έκκριση σιελόρροιας, άσκοπη περιπλάνηση και σοβαρό αποπροσανατολισμό. Αν δείτε λοιπόν άλογο να του τρέχουν τα σάλια, να έχει βλέμμα απλανές και να στηρίζεται πάνω στον φράχτη, είναι γιατί το έχει φάει το χορταράκι του. Αν και η παρενέργεια που μας αφορά εδώ είναι «ο λήθαργος που ακολουθείται από ακραία ξεσπάσματα σε πολύ ήπια ερεθίσματα»(!). Ω, ναι, μιλάμε για παραισθησιακές καταστάσεις που οφείλονται σε χρήση ναρκωτικών, όπως κάθε ψυχίατρος θα μας έλεγε εύκολα. Δυστυχώς, τα μακροχρόνια συμπτώματα της χρόνιας χρήσης ζουρλόχορτου μόνο αστεία δεν είναι, καθώς τα άλογα (αλλά και τα άλλα ζώα της κτηνοτροφίας που το προτιμούν) πάσχουν πια από κατάθλιψη, σοβαρή απώλεια βάρους, στειρότητα και τελικά καρδιακή ανεπάρκεια. Και καθώς το τρελόχορτο είναι πολύ κοινό σε Αμερική και Αυστραλία, συνεχίζει να παραμένει σοβαρότατο πρόβλημα για την κτηνοτροφία, με τους επιστήμονες να ψάχνουν λύση στο θέμα ήδη από το 1930. Ο εθισμός στο τρελόχορτο δεν είναι παίξε γέλασε….

Πρόβατα: Να γιατί τρώμε τους βράχους!



Όπως και πολλοί άνθρωποι, τα πρόβατα με τα μεγάλα κέρατα εθίζονται τόσο πολύ στα ναρκωτικά που αναγκάζονται να γλείφουν και να ρουφούν πράγματα για να «φτιαχτούν». Αντίθετα πάντως με τους ανθρώπους, τα πρόβατα γλείφουν βράχους και ειδικά τους πέτρινους όγκους στα Βραχώδη Όρη της Αμερικής, καθώς εκεί ζει μια παραισθησιογόνα λειχήνα! Η λειχήνα βέβαια σπανίζει, κάτι που αναγκάζει τα πρόβατα να ξεστρατίζουν και να βρίσκονται σε επικίνδυνες γωνιές και απόκρημνους βράχους για να τη βρουν, καθώς είναι πανίσχυρη στη δράση της. Κι αν τα πρόβατα είναι καλοί αλπινιστές και την προσεγγίζουν όταν τη βρουν εύκολα, φανταστείτε τι γίνεται όταν πρέπει να επιστρέψουν στην ασφάλεια μαστουρωμένα! Τα πρόβατα ξύνουν τα υπολείμματα της λειχήνας με τα δόντια τους, καθώς δεν πρέπει να πάει χαμένο ούτε γραμμάριο της παραισθησιογόνας βιολογικής μονάδας…

Λεμούριοι και καπουτσίνοι: Γλείψε-γλείψε τη… σαρανταποδαρούσα



Ελπίζουμε ότι κανείς άνθρωπος δεν έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα για να «φτιαχτεί» που να αναγκαστεί να ουρήσει πάνω σε μια δηλητηριώδη σαρανταποδαρούσα μέχρι να απελευθερώσει το παραισθησιογόνο δηλητήριό της πάνω του. Αυτό όμως το κάνουν χωρίς καμιά περαιτέρω έγνοια τα πιθηκοειδή λεμούριοι και καπουτσίνοι, όπως έχουν πιαστεί στα πράσα πολλάκις. Τρίβοντας το τοξικό έκκριμα πάνω τους, τα ζώα «φεύγουν» εντελώς και περνούν σε άλλες διαστάσεις του χωροχρόνου! Όπως και η μυρμηγκοθεραπεία στα πουλιά, η πρακτική βοηθά τα πιθηκάκια να απαλλαγούν από ανεπιθύμητους και βλαβερούς μικροοργανισμούς, αν και το πράγμα παραμένει επικίνδυνο, καθώς το δηλητήριο της σαρανταποδαρούσας περιέχει κυανιούχες ενώσεις. Κάτι που κάνει τους επιστήμονες να υποθέτουν ότι τα πιθηκάκια δεν το κάνουν μόνο για να ξεπαστρέψουν τα τσιμπούρια, αφού γι’ αυτό χρησιμοποιούν και εναλλακτικές τεχνικές, αλλά και για τον χαβαλέ του πράγματος! Για τους καπουτσίνους μάλιστα, μιλάμε για σωστή κοινωνική δραστηριότητα: κάθονται σε ομάδες και περνούν τη σαρανταποδαρούσα από χέρι σε χέρι, απολαμβάνοντας κατόπιν το παραισθησιογόνο πάρτι τους…



Ελέφαντες: Αυτοί οι μεθύστακες



Την ώρα που το χιλιοπαιγμένο έργο με τους ελέφαντες που μεθούν από το νέκταρ καρπών και φρούτων είναι φυσικά μύθος, τα παχύδερμα λατρεύουν το αλκοόλ και κάνουν κάτι σαφώς πιο δραστικό: εμπιστεύονται τον άνθρωπο για να το προμηθευτούν. Κι έτσι έχουν τη συνήθεια να περιπλανώνται σε παρασκευαστήρια ριζόμπιρας σε Ασία και Αφρικής, να ρουφούν όση περισσότερη προλάβουν και να κάνουν κατόπιν τρέλες! Ένα τέτοιο διαβόητο περιστατικό (Οκτώβριος του 2007) έληξε με 6 ελέφαντες να ορμούν σε χωριό της Ινδίας, να καταστρέφουν την τοπική ζυθοποιία, να γίνονται «σκνίπες» και να παθαίνουν τελικά ηλεκτροπληξία, καθώς όλοι ξέρουμε ότι όταν οι ελέφαντες παρτάρουν, παρτάρουν σοβαρά! Άλλο περιστατικό με μεθυσμένους ελέφαντες (το 2002 αυτό) κατέληξε με τον θάνατο 6 ανθρώπων, οι οποίοι βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή: ακάλεστοι σε πάρτι ελεφάντων δηλαδή…



Μύγες των Φρούτων



Όλοι έχουμε περάσει ερωτικές απογοητεύσεις, κανείς μας ωστόσο δεν τις πήρε τόσο κατάκαρδα όσο η μύγα των φρούτων. Κι αυτό γιατί το μυγάκι το ρίχνει στο ποτό λες και δεν υπάρχει αύριο! «Αφού οι επιστήμονες την υπέβαλαν σε παρατεταμένη ερωτική στέρηση, η μύγα των φρούτων (Drosophila melanogaster) στράφηκε, μέσα στην απελπισία της, στο οινόπνευμα» (περιοδικό «Science»)! Απίστευτο κι όμως αληθινό, όταν η αρσενική μύγα φρούτων εισπράξει επαναλαμβανόμενη ερωτική απόρριψη, βρίσκει παρηγοριά στο αλκοόλ, δείχνοντας προφανώς τον δρόμο στον άνθρωπο. Οι μεθυσμένες μύγες καταφεύγουν στο αλκοόλ για να κατευναστεί η ξεσηκωμένη τους λίμπιντο, καθώς τίποτα δεν σε καλμάρει καλύτερα από ένα ποτηράκι (ή ένα κρύο μπάνιο, αν το γνωρίζουν αυτό οι μύγες!). Και κάτι ακόμα: οι σουρωμένες αρσενικές μύγες, ετεροφυλόφιλες πριν τα τσούξουν, δεν είναι ασυνήθιστο να στρέφονται στους αρσενικούς φίλους τους για ερωτική παρηγοριά…


Πηγή: http://www.newsbeast.gr