Ασύλληπτοι serial killers μια ανάσα μακριά...

Όταν η απρόσωπη φρίκη καραδοκεί στη γωνιά.
Μπορεί η ανατριχιαστική δράση των κατά συρροή δολοφόνων να γίνει ακόμα φρικιαστικότερη;

Φυσικά και μπορεί, φτάνει να μάθεις ότι ένα τσούρμο από δαύτους είναι ακόμα ασύλληπτοι και δραστήριοι για να σου κοπούν τα ήπατα στη στιγμή!

Τα ζοφερά τέρατα του κόσμου μας, που έχουν φέρει θάνατο και όλεθρο στο πέρασμά τους, μπορεί να έχουν γίνει κάτι σαν λαϊκοί θρύλοι από την τηλεόραση και το σινεμά, κανείς δεν γελιέται όμως για τη σκοτεινή τους δράση στον πραγματικό κόσμο.

Η αποκρουστική αλήθεια είναι ότι ποτέ κανείς δεν ξέρει ποιος είναι serial killer, πού μένει και τι κάνει τα βράδια, καθώς πολλοί τους ήταν όπως γνωρίζουμε πια άνθρωποι υπεράνω υποψίας.

Κι αυτός ακριβώς ο διάχυτος φόβος για τους ανθρώπους που συναντάμε τυχαία και ξεχνάμε εξίσου εύκολα είναι που στοιχειώνει τα χρονικά των κατά συρροή δολοφόνων και τον ανατριχιαστικό αντίκτυπο που έχουν πάνω μας.

Φανταστείτε τώρα να μένετε κάπου εδώ…

Ο serial killer του Λονγκ Άιλαντ: ΗΠΑ (10-14 θύματα)



Μια σειρά από δημοφιλή θέρετρα της Νέας Υόρκης μετατράπηκαν σε τόπους απόθεσης πτωμάτων τα τελευταία 15 χρόνια, καθώς εκεί δραστηριοποιείται ο αποκρουστικός κατά συρροή φονιάς. Καθώς μετρά πλέον χρόνια δράσης, η φονική τεχνική του εξελίσσεται διαρκώς, όσο αποκτά ολοένα και περισσότερη αυτοπεποίθηση δηλαδή. Αρχικά, οι σοροί βρίσκονταν διαμελισμένες και τα τμήματα του σώματος διασκορπισμένα ολόγυρα, αν και πλέον δεν κατακρεουργεί τα θύματά του, αφήνοντας το σώμα τους άθικτο. Σύμφωνα με τους ειδικούς του FBI που έχουν βγάλει το δολοφονικό του προφίλ, το αρπακτικό προσχεδιάζει τις επιθέσεις του και πρέπει στα σίγουρα να έχει σχέση με την επιβολή του νόμου, καθώς επιδεικνύει προχωρημένη γνώση των τεχνικών της σήμανσης και των αστυνομικών ερευνών. Κανείς στο Λονγκ Άιλαντ δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής, καθώς ο serial killer χτυπά όποτε του ’ρθει…

Ο φονιάς των ομοφυλοφίλων: Νότια Αφρική (9 θύματα)



Όχι λιγότεροι από 9 ομοφυλόφιλοι άντρες έχουν δολοφονηθεί στη Νότια Αφρική μόλις τον προηγούμενο χρόνο. Ο φονιάς γνωρίζει τα θύματά του online, κερδίζει την εμπιστοσύνη τους και τους σκοτώνει μόλις τον καλέσουν στο σπίτι τους. Οι αρχές της χώρας έχουν προειδοποιήσει την εγχώρια γκέι κοινότητα να μην καλούν αγνώστους στην οικία τους, καθώς ο κίνδυνος καραδοκεί διαρκώς. Οι ακτιβιστές κατηγόρησαν βέβαια την αστυνομία για ολιγωρία, αφού μόλις πρόσφατα έκανε λόγο για δράση serial killer, ενώνοντας έτσι τα κομμάτια του ζοφερού παζλ. Ταυτοχρόνως, οι αρχές πιστεύουν ότι κάποιος ή κάποιοι μιμούνται τη δράση του φονιά, πιθανότατα σε εγκλήματα μίσους, στοχεύοντας σε άντρες του Γιοχάνεσμπουργκ και του Κέιπ Τάουν. Τρεις ύποπτοι έχουν ήδη συλληφθεί για τα φονικά, αν και οι δολοφονίες συνεχίζουν απερίσπαστα να λαμβάνουν χώρα…

Ο φονιάς της Λουιζιάνα: ΗΠΑ (8 θύματα)



Η πόλη Jennings της Λουιζιάνα δεν κοιμάται καθόλου ήσυχη από τον Μάιο του 2005, όταν άρχισε τη ζοφερή του δράση ο serial killer της γειτονιάς σου. Οχτώ γυναίκες έχουν χάσει στα 9 αυτά χρόνια τη ζωή τους, σε έναν κίνδυνο που εξακολουθεί να τρομοκρατεί τα φιλήσυχα νοικοκυριά. Τα πτώματα ανασύρονται μάλιστα από σκοτεινά δρομάκια, έχοντας κοινό μόνο το ότι βρέθηκαν στο λάθος μέρος της πόλης την εντελώς λάθος στιγμή. Ο πανικός της κοινότητας έχει κλιμακωθεί τόσο που πλέον δεν είναι λίγοι οι πολίτες που βλέπουν εμπλοκή της αστυνομίας στα φονικά, με τις θεωρίες συνωμοσίας που εμπλέκουν αστυνομικούς να δίνουν πια και να παίρνουν. Εδώ έπαιξε ρόλο στα σίγουρα η απροθυμία της αστυνομίας να αναγνωρίσει το γεγονός ότι κατά συρροή δολοφόνος κυκλοφορούσε ανενόχλητος στους δρόμους της κωμόπολης. Όσο για τον τρόπο δράσης του serial killer, είναι εντελώς απρόβλεπτος, αφού τα θύματά του ήταν διαφορετικής φυλής και εισοδηματικής τάξης, την ίδια ώρα που αλλάζει συνεχώς τις μεθόδους των σαδιστικών φόνων του. Οι ομοιότητες πάντως της δράσης του δεν μπορούσαν να αγνοηθούν για πολύ ακόμα από τις αρχές, οι οποίες κάνουν πλέον λόγο για φονική επιδημία…

Ο κατά συρροή δολοφόνος της Νότιας Καρολίνα: ΗΠΑ (10 θύματα)



Στην επαρχία Edgecombe της πολιτείας υπάρχουν τουλάχιστον 10 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις με μαύρες γυναίκες που έχουν εξαφανιστεί από το 2005, με τις 9 από αυτές να εντοπίζονται δολοφονημένες. Όλες οι γυναίκες σχετίζονταν με το κύκλωμα πορνείας και βρέθηκαν κατακρεουργημένες και διαμελισμένες από τον φονιά που παραμένει ατιμώρητος. Ο «Δολοφόνος των Επτά Γεφυρών», όπως τον αποκαλούν στην κωμόπολη, δεν είναι εύκολο να συλληφθεί καθώς φαίνεται να ξέρει καλά τις μεθόδους αστυνομικής έρευνας. Ένας άντρας (Maurice Pittman) καταδικάστηκε για μία από τις περιπτώσεις το 2011, αν και τα φονικά δεν σταμάτησαν έκτοτε, κάνοντας την αστυνομία να θεωρεί ότι δεν είναι αυτός ο κατά συρροή δολοφόνος. Οι τεταμένες σχέσεις αστυνομίας και μαύρης κοινότητας κάνουν πολλούς να μιλούν για ολιγωρία των αρχών, κάτι που εκμεταλλεύεται ο φονιάς και συνεχίζει τον δολοφονικό του μαραθώνιο…

Ο στραγγαλιστής του Κιγκάλι: Ρουάντα (15 θύματα)



Από τον Ιούλιο του 2012, 15 ιερόδουλες που δραστηριοποιούνταν στην πρωτεύουσα της αφρικανικής χώρας έχουν δολοφονηθεί φρικιαστικά με στραγγαλισμό, τρεις εκ των οποίων μέρα μεσημέρι σε πολυσύχναστη γειτονιά του Κιγκάλι. Η αστυνομία θεωρούσε στην αρχή τα φονικά αποτέλεσμα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, αργότερα μιλούσε για εγκλήματα εκδίκησης πελάτη που είχε κολλήσει AIDS, καθώς ήταν κάτι παραπάνω από απρόθυμη να δεχτεί την ύπαρξη serial killer στην επικράτειά της. Αυτόπτες μάρτυρες σε ένα από τα φονικά που έλαβε χώρα μπροστά στα έκπληκτα μάτια τους άκουσαν τον φονιά να ορκίζεται ότι δεν θα σταματήσει πριν εξολοθρεύσει βασανιστικά 400 ιερόδουλες. Η ίδια υπόσχεση φιγούραρε κατόπιν και πάνω στο δέρμα θύματος, αυτή τη φορά σκαλισμένη με ξυράφι, προκαλώντας πανικό στην κοινότητα. Η αστυνομία συνέλαβε κάποια στιγμή δύο άντρες ως υπόπτους, η έρευνα ωστόσο συνεχίζεται, όπως και οι ανθρωποκτονίες εξάλλου…

Ο αντεροβγάλτης του Μεξικάλι: Μεξικό (44 θύματα)



Οι ζοφερές ομοιότητες στη μέθοδο εξόντωσης των γυναικών της μεξικανικής πόλης Μεξικάλι από το 2008 έχουν οδηγήσει τις ντόπιες αρχές να κάνουν πλέον λόγο για κατά συρροή δολοφόνο (ή και πολλούς από δαύτους) που στοχεύει ξεκάθαρα στο θηλυκό στοιχείο της πολιτείας Μπάχα Καλιφόρνια. Οι περισσότερες ήταν ιερόδουλες, αν και όχι όλες, με τις σορούς να ανασύρονται διαμελισμένες σε σκουπιδότοπους και απομονωμένες περιοχές της πόλης. Οι μεξικανικές αρχές δεν είναι καθόλου πρόθυμες να μιλήσουν για ύπαρξη serial killer, κι αυτό εξαιτίας της ασύλληπτης βίας και των τόσων φόνων του οργανωμένου εγκλήματος, αν και εδώ παραήταν χαρακτηριστική η δράση του αντεροβγάλτη για να θεωρεί ξεκαθάρισμα λογαριασμών των καρτέλ. Κι έτσι τον Ιούλιο του 2011 ο εισαγγελέας επιβεβαίωσε ότι οι δολοφονίες αυτές δεν έχουν να κάνουν με ναρκωτικά και οργανωμένο έγκλημα, αλλά είναι δουλειά ψυχασθενή δολοφόνου…

Ο δολοφόνος με τα χαρούμενα πρόσωπα: ΗΠΑ (200+ θύματα)



Παρά το γεγονός ότι ο «Smiley Face Killer» θεωρούνταν εν πολλοίς από τις αρχές της Αμερικής αστικός μύθος, ο τρομακτικά μεγάλος αριθμός των νεαρών αντρών που βρίσκονταν πνιγμένοι σε ολάκερες τις ΗΠΑ ανάγκασε κάποια στιγμή το FBI να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση. Σε καθεμιά από τις 200+ επιβεβαιωμένες πια περιπτώσεις, ένας άντρας μικρής ηλικίας εξαφανιζόταν μαγικά τις πρώτες πρωινές ώρες από το πάρτι που διασκέδαζε αμέριμνος, μόνο για να βρεθεί πνιγμένος έπειτα από σύντομο χρονικό διάστημα. Η θεωρία για τη δράση κατά συρροή δολοφόνου ήρθε στο φως όταν δύο συνταξιούχοι αστυνομικοί της Νέας Υόρκης άρχισαν να ερευνούν τις πάμπολλες υποθέσεις, εντοπίζοντας χαμογελαστές φατσούλες σε πολλά θύματα. Πρότειναν έτσι ως εξήγηση για τους μυστηριώδεις πνιγμούς που σκόρπισαν θλίψη σε πανεθνικό επίπεδο την ύπαρξη serial killer, αν και τα τοπικά αστυνομικά τμήματα δεν πίστεψαν ποτέ την ιστορία τους, ενοχοποιώντας το αλκοόλ που βρέθηκε στο αίμα των νεκρών αντρών για τον πνιγμό τους. Όλα αυτά μέχρι να ασχοληθεί το FBI με τον γρίφο, καθώς υπάρχουν ερωτήματα που κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν μπορεί να εξηγήσει επαρκώς. Μέχρι να βγει η ετυμηγορία του FBI, ο φόρος αίματος συνεχίζει να αυξάνει…

Εταιρία κατά συρροή δολοφόνων ΕΠΕ: ΗΠΑ (450+ θύματα)



Εδώ δεν μιλάμε σαφώς για το έργο ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου, αλλά πιθανότατα έχουμε να κάνουμε με βιομηχανία από δαύτους! Ήταν το 2004 όταν το FBI ανακοίνωσε το «Highway Serial Killings Initiative», όταν οι αναλυτές του ανακάλυψαν συγκεκριμένα μοτίβα πάνω στις σορούς των γυναικών που βρίσκονταν απανωτά στους αμερικανικούς αυτοκινητόδρομους. Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν ιερόδουλες ή γυναίκες που ζούσαν τη ζωή τους με υψηλό ρίσκο και είχαν απαχθεί από εστιατόρια της εθνικής και κακόφημα χαμαιτυπεία. Κι έτσι οι φορτηγατζήδες θεωρήθηκαν αυτομάτως ύποπτοι, με περισσότερους από 10 να έχουν συλληφθεί μέχρι σήμερα για τη διαβόητη δολοφονική μάστιγα της Αμερικής. Δυστυχώς, η συντριπτική πλειονότητα των φονικών παραμένει ανεξιχνίαστη, την ίδια ώρα που το μακελειό δεν έχει κοπάσει, με νέους φόνους να ξεσπούν πλέον κάθε μήνα. Το FBI φαίνεται να τα έχει χαμένα για το ασίγαστο των ανθρωποκτονιών στις εθνικές οδούς των ΗΠΑ, κάτι που μετατρέπει τους αυτοκινητόδρομους της Αμερικής σε τρόμο με σάρκα και οστά…

Ο παιδοκτόνος του Καράτσι: Πακιστάν (15 θύματα)



Ένας ιδιαίτερα βίαιος και σαλεμένος κατά συρροή δολοφόνος δρα ανεξέλεγκτος στην πακιστανική πόλη, βάζοντας στο φρικιαστικό του στόχαστρο τα παιδιά. Πέντε παιδιά εξαφανίστηκαν μέσα στο 2014 και δύο εξ αυτών παραμένουν άφαντα, ενώ τα 8 από τα 10 παιδιά που είχαν χαθεί το 2012 ανασύρθηκαν νεκρά: είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά και βασανιστεί σαδιστικά από τον θύτη, ο οποίος αφήνει τα θύματά του τόσο κατακρεουργημένα που η αναγνώρισή τους μετατρέπεται σε άθλο. Το θέμα με τις απαγωγές παιδιών έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις στο Καράτσι (αγνοούνται ήδη 190 παιδιά από τις αρχές του χρόνου) που δεν είναι εύκολο να διακρίνουν οι αρχές τη δράση του serial killer από τις άλλες απαγωγές, κάτι που κάνει την κατάσταση ακόμα πιο σκοτεινή και τρομακτική για τις οικογένειες της πόλης…

Το αρπακτικό της Σιουδάδ Χουάρεζ: Μεξικό (500+ θύματα)



Η μεξικανική πόλη θεωρείται πια μια από τις πλέον επικίνδυνες πόλεις του κόσμου, καθώς πέρα από την αχαλίνωτη φονική δράση των καρτέλ υπάρχει και η μακρά και αποτρόπαιη ιστορία με τα βάρβαρα εγκλήματα κατά των γυναικών της Χουάρεζ. Από το 1993 και μέχρι και σήμερα, περισσότερες από 500 γυναίκες έχουν χάσει τη ζωή τους στα χέρια βίαιων φονιάδων, με πολλούς από αυτούς να έχουν συλληφθεί, αν και ήταν στη συντριπτική τους πλειονότητα μέλη συμμοριών, καρτέλ και εξτρεμιστικών ομάδων. Κάτι άλλο όμως καραδοκεί στη Χουάρεζ, σαφώς πιο μοχθηρό, καθώς το 1/3 περίπου των δολοφονιών παραείναι όμοιες για να μην είναι έργο serial killer. Ο κατά συρροή δολοφόνος, όπως κατέληξε πια και η αστυνομία της πόλης, παραμένει ελεύθερος και οι ανθρωποκτονίες γυναικών συνεχίζουν να αυξάνουν μέχρι και σήμερα, ρίχνοντας βαριά τη σκιά της φρίκης στην ταλαίπωρη Σιουδάδ Χουάρεζ…

Περιμένετε όμως, έχει κι άλλο, καθώς ο τρόμος των serial killers δεν λέει να καταλαγιάσει. Κι αν στις περιπτώσεις που είδαμε η φρίκη δεν έχει -ακόμα- ονοματεπώνυμο, θα δούμε τώρα μια σειρά από υποθέσεις κατά συρροή δολοφόνων και μανιακών φονιάδων που είχαν πιαστεί και τώρα κυκλοφορούν και πάλι ελεύθεροι. Ω, ναι! Είναι τα νομικά κενά και ένα περιέργως επιεικές σωφρονιστικό σύστημα που επιτρέπει στους κατά συρροή δολοφόνους μιας σειράς χωρών να κυκλοφορούν ελεύθεροι κι ωραίοι…

Ο κανίβαλος του Καζακστάν: Σοβιετική Ένωση (50-100 γυναίκες)



Ο Nikolai Dzhumagaliev είναι ό,τι πιο κοντά υπάρχει στην πραγματική ζωή στον κινηματογραφικό Hannibal Lecter. Η μόνη διαφορά; Τα μεταλλικά δόντια του Dzhumagaliev! Ο serial killer έδρασε στη δεκαετία του 1980 στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση ως ένας από τους παραγωγικότερους κατά συρροή κανίβαλους της σύγχρονης εποχής. Τον αποκαλούσαν «Μεταλλικοί Κυνόδοντες» καθώς είχε αντικαταστήσει μια σειρά από δόντια με λευκά μεταλλικά εμφυτεύματα, με τα οποία καταβρόχθισε 50-100 γυναίκες, σερβίροντας μάλιστα ανθρώπινες μερίδες και στους αμέριμνους φίλους του. Αφού λοιπόν καταδικάστηκε σε κάθειρξη σε ψυχιατρείο του Ουζμπεκιστάν, από το οποίο απέδρασε κάποια στιγμή, οι αρχές θεώρησαν φυσικότατα πως 10 χρόνια πίσω από τα κάγκελα ήταν επαρκές διάστημα για τον σωφρονισμό του serial killer, κι έτσι τον άφησαν ελεύθερο. Κανείς δεν ξέρει πού είναι σήμερα ο ψυχικά διαταραγμένος κανίβαλος, αν και οι πηγές τον τοποθετούν κάπου στην Ανατολική Ευρώπη. Ως ελεύθερος άνθρωπος όμως μπορεί να ταξιδέψει όπου του καπνίσει, διαλέγοντας ένα μέρος που κανείς δεν τον έχει ακούσει, όπως η πόλη σας ας πούμε…

Η μανιακή δολοφόνος του Καναδά: Καναδάς (2-4 θύματα)



Η Karla Homolka έχει μια ιστορία από τις λίγες. Παραμονές του γάμου της, ο μέλλων σύζυγός της Paul Bernardo εξέφρασε την επιθυμία του να βιάσει την αδερφή της. Κι εκείνη φυσικότατα τον βοήθησε σε αυτό, φέρνοντας τον ανείπωτο τρόμο στη ζωή της άτυχης γυναίκας. Κι όταν η αδερφή πέθανε τελικά από τις ανατριχιαστικές πράξεις του ζεύγους, αυτή κι ο σύζυγός της το καταχάρηκαν τόσο που αποφάσισαν να επαναλάβουν τον φρικιαστικό τους άθλο με άλλο θύμα. Και κατόπιν κι άλλο. Κι άλλο. Η φονική σταυροφορία του ζεύγους έληξε το 1993, όταν η Karla κατηγορήθηκε για δύο μόνο υποθέσεις ανθρωποκτονίας και πήγε στη φυλακή. Εκεί έκανε συμφωνία με την εισαγγελία και έδωσε τον σύζυγό της, επίσης ανθρωπόμορφο τέρας, κι έτσι η ποινή της έπεσε στα 12 χρόνια. Η τύπισσα αποφυλακίστηκε λοιπόν το 2005, πήρε τον γιο της και χάθηκαν στην Καραϊβική. Το δικαστήριο της αρνήθηκε την αλλαγή του ονόματός της, οπότε αν ποτέ βρεθείτε στην Κούβα, την Τζαμάικα, την Αϊτή, τη Δομινικανή Δημοκρατία ή το Πουέρτο Ρίκο (τα μέρη από τα οποία έχει στα σίγουρα περάσει), φροντίστε να θυμάστε το όνομα Karla Homolka!

Ο φονιάς της Φιλανδίας: Φιλανδία/Σουηδία (3 θύματα)



Ήταν στις 3 Ιουλίου 1988 όταν ο 22χρονος Juha Valjakkala έκλεψε ένα ποδήλατο, αν και τον είδαν οι ιδιοκτήτες, ο Sten Nilsson και ο 15χρονος γιος του, οι οποίοι και τον κυνήγησαν λυσσαλέα. Τον έπιασαν λίγο αργότερα στο τοπικό κοιμητήριο και στον καυγά ο Valjakkala σκότωσε πατέρα και γιο. Συνειδητοποιώντας λοιπόν ότι η κατάσταση είχε γίνει δύσκολη για κείνον, έκανε και κάτι ακόμα για να επιδεινώσει το πράγμα: επέστρεψε στο σπίτι της οικίας και σκότωσε τη γυναίκα του Sten! Συνελήφθη σε λιγότερο από μια βδομάδα, κρίθηκε ψυχοπαθής και κλείστηκε σε άσυλο φρενοβλαβών. Κατόπιν απέδρασε 4 φορές (η πιο πρόσφατη το 2006), κάτι που έδειξε στο ποινικό σύστημα της Φιλανδίας ότι ο φονιάς όχι μόνο είχε σωφρονιστεί αλλά και ξεπέρασε την ψυχασθένειά του, γι’ αυτό και τον άφησαν ελεύθερο (εντάξει, είχε εκτίσει και 19 χρόνια πίσω από τα κάγκελα). Τι έκανε κατόπιν; Ό,τι και κάθε λογικός άνθρωπος που πέρασε 20 χρόνια σε συνθήκες εγκλεισμού: έκλεψε ένα αμάξι και έκανε βόλτες στη χώρα, αποδεικνύοντας περίτρανα τι καλά έκαναν οι αρχές που τον αποφυλάκισαν. Ο τύπος συνελήφθη εκ νέου, πέρασε μερικά χρονάκια ακόμα στη φυλακή και απελευθερώθηκε τον Φεβρουάριο του 2009, μοιράζοντας πλέον τον χρόνο του μεταξύ Φιλανδίας και Σουηδίας. Αν λοιπόν προγραμματίζετε ταξιδάκι στη Σκανδιναβία, απομνημονεύστε το πρόσωπό του…

Ο στραγγαλιστής της Κολομβίας: Κολομβία, Περού, Ισημερινός (300+ θύματα)



Όταν ο κατά συρροή δολοφόνος Pedro Lopez ομολόγησε τα ειδεχθή εγκλήματά του στην αστυνομία της Κολομβίας, δεν τον πίστεψαν καθόλου και τον έστειλαν πακετάκι στο σπίτι του. Τότε ήταν που μια πλημμύρα αποκάλυψε έναν μαζικό τάφο, έναν τάφο με τα θύματα του Lopez! Ο κατά συρροή φονιάς είχε σκοτώσει περισσότερες από 300 γυναίκες σε Περού, Κολομβία και Ισημερινό, κάτι που ανάγκασε τις αρχές του Ισημερινού να τον κλείσουν για τα καλά στη φυλακή. Εκτίοντας βέβαια τη μέγιστη ποινή της χώρας, τα 20 χρόνια, ο φονιάς απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Κολομβία το 1999, εκτίοντας κάπου 3 εβδομάδες ποινής για κάθε του θύμα. Λογικό! Ο τύπος απασχόλησε και πάλι τις αρχές το 2002, όταν εκδόθηκε ένταλμα σύλληψής του από την InterPol για τη στυγερή δολοφονία άλλης μια γυναίκας (που έφερε πολλές από τις εγκληματικές του σφραγίδες), αν και πλέον κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται ο λαμπρός serial killer της Λατινικής Αμερικής…

Ο ιάπωνας κανίβαλος του Παρισιού: Γαλλία (1 θύμα)



Η ιστορία του Issei Sagawa έχει μείνει θρυλική και μοναδική στην κατηγορία της. Σπουδαστής φιλολογίας στο φημισμένο παρισινό πανεπιστήμιο της Σορβόνης στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κάλεσε το 1981 μια ολλανδή συμφοιτήτριά του (Renee Hartevelt) στην οικία του για βραδιά ποίησης. Τα ποιήματα της τραγικής κοπέλας δεν άρεσαν καθόλου στον Ιάπωνα, γι’ αυτό τη σκότωσε και έφαγε το σώμα της! Το ποινικό σύστημα της Γαλλίας τον έκρινε ψυχικά ασταθή και τον έκλεισε σε άσυλο της χώρας. Ο ζάμπλουτος πατέρας του πίεζε όμως διαρκώς για τη μεταφορά του στην Ιαπωνία και εκμεταλλευόμενος νομικό κενό (αλλά και την έλλειψη συνεργασίας των δυο χωρών σε τέτοια θέματα) κατάφερε να πάρει τον Issei πίσω στην Ιαπωνία έπειτα από μόλις 15 μήνες στο ψυχιατρείο! Ο Sagawa έζησε από την πρώτη στιγμή που επέστρεψε στο Τόκιο μια ανοιχτή και δημόσια ζωή, απολαμβάνοντας πια το καθεστώς της διασημότητας. Τον καλούν ως ομιλητή σε διάφορα γεγονότα και τηλεοπτικές εκπομπές, όπου περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το πώς έφαγε έναν άνθρωπο (λέει ότι η ανθρώπινη σάρκα μοιάζει με τόνο). Έχει παίξει σε ταινίες, έχει γράψει βιβλία, μέχρι και έμπνευση έδωσε στους Rolling Stones για να γράψουν το τραγούδι «Too Much Blood». Στην τελευταία του μάλιστα συνέντευξη δήλωσε ατάραχα πως θα ήθελε να δοκιμάσει κι άλλο κορίτσι κάποια στιγμή, καθώς ένα ίσον κανένα…

Πηγή: http://www.newsbeast.gr