Αεροπορικά δυστυχήματα, κώμα και τελικά... μπάσκετ!

Η απίστευτη ιστορία του Όστιν Χατς.
Όταν κατάφερε να κόβει βόλτες μέσα στο σπίτι μόνος του, έστω και στο αναπηρικό καροτσάκι κι όταν η φωνή του είχε δύναμη και πλέον δεν ψιθύριζε, ο Όστιν Χατς ορκίστηκε στους φίλους και την οικογένειά του πως κάποια μέρα θα παίξει μπάσκετ με το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Και κόντρα σε όλα, υλοποίησε την υπόσχεσή του...

Σχεδόν τρία χρόνια μετά τη δεύτερη αεροπορική τραγωδία που έζησε, «ρίχνοντάς» τον σε κώμα, ο Χατς έκανε το ντεμπούτο του με το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Έπαιξε τρία λεπτά και δεν κατάφερε να σκοράρει, αλλά κανείς δεν νοιάστηκε για αυτό. Όλοι τον αγκάλιασαν και τον αποθέωσαν γιατί πέτυχε κάτι που οι γιατροί του έλεγαν πως είναι αδύνατο!

«Όπως μπορείτε να φανταστείτε βγήκε κάτι καλό από το ταξίδι μου ως εδώ. Το να παίξω μπάσκετ στο Μίσιγκαν ήταν όνειρο που είχα από μικρό παιδί. Και μέχρι σήμερα δεν είχα καταφέρει να βρεθώ εδώ. Τώρα όμως νιώθω κανονικός παίκτης του Μίσιγκαν», δήλωσε ενθουσιασμένος ο νεαρός.

Ο 8χρονος Όστιν, μαζί με τον πατέρα του, γλίτωσαν το 2003 σε αεροπορική τραγωδία, στην οποία πέθανε η μητέρα του, η 11χρονη αδερφή του και ο 5χρονος αδερφός του! Οκτώ χρόνια αργότερα, ο 16χρονος Αμερικανός βρέθηκε στην ίδια θέση. Τον Ιούνιο του 2011, σε πτώση του μονοκινητήριου αεροπλάνου της οικογένειάς του, ήταν ο μοναδικός επιζών... Ο πατέρας του και η μητριά του δεν τα κατάφεραν...

Ο Όστιν υπέστη βέβαια βαριά τραύματα στο κεφάλι, τα πνευμόνια, ενώ είχε σπάσει πλευρά και κλείδα. Η ζημιά στον εγκέφαλο ήταν μεγάλη και οι γιατροί τον «έριξαν» σε κώμα για να τον κρατήσουν στη ζωή. Συνήλθε οκτώ εβδομάδες αργότερα, αλλά δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει ούτε να περπατήσει.



Χρειάστηκε μεγάλη ιατρική βοήθεια, πολλή δουλειά και τεράστια ψυχική δύναμη για να ξεκινήσει να γράφει, να διαβάζει και να μιλάει και να κινείται με αναπηρικό καροτσάκι. Χρειάστηκε βέβαια και χρήματα, τα οποία κάλυψαν κάποια αθλητικά προγράμματα της περιοχής.

Τον Νοέμβριο του 2011 είχε σημειώσει βελτίωση, αλλά ακόμα δεν είχε την ικανότητα να πιάσει την μπάλα αν του την πετούσε κάποιος ή να κρατήσει ισορροπία με το ένα πόδι.

Έναν χρόνο μετά έδειχνε να ξεπερνά όλα τα προβλήματα και δειλά δειλά πήρε μένος σε κάποιες προπονήσεις με το Λύκειό του. Σήμερα είναι απόλυτα υγιής και ζει το όνειρό του... «Είναι ιδιαίτερη η χαρά μας. Κυρίως όμως, οι στιγμές αυτές ανήκουν στον Όστιν και τον παππού του Τζιμ που ήταν στις εξέδρες», σχολίασε ο κόουτς του Μίσιγκαν, Τζον Μπεϊλέιν.

Όσο για το γεγονός πως ο Χατς δεν δοκίμασε καν να σουτάρει στα τρία λεπτά που έπαιξε, είχε δώσει τις απαντήσεις του πριν τον αγώνα... «Αν δεν είναι η κατάλληλη στιγμή δεν θα σουτάρω. Αν για παράδειγμα είμαι μόνος μου στο τρίποντο, αλλά μέσα στη ρακέτα έχω ελεύθερο συμπαίκτη, πιστέψτε με θα του πασάρω την μπάλα. Ναι θα ήταν ωραίο να πετύχω τρίποντο, θα ήταν ωραία ιστορία, αλλά είμαι εδώ για την ομάδα μου», συγκλόνισε ο Όστιν...

Πηγή: http://www.sentragoal.gr