H φοβία των σεισμών: Μια πρωτότυπη μέθοδος να την αντιμετωπίσεις

Ο φόβος είναι κάτι ουδέτερο. Είναι η μετάφραση που δίνει το μυαλό μας στην έκκριση αδρεναλίνης. Αναρωτιέται κατά βάθος: "Πως να απαντήσω σ'αυτό το σφηνάκι δράσης που μου στέλνουν τα ερεθίσματα που λαμβάνω;" Οι απαντήσεις είναι δύο: α) θυμός και β) φόβος (fight or flight). Πριν προλάβει το σύνολο των ερεθισμάτων να πάει για επεξεργασία στο μετωπιαίο λοβό, η απάντηση δίνεται ακαριαία από το "βάθος", τον κατώτερο εγκέφαλο, τα εξαρτημένα αντανακλαστικά μας. Και μπορεί να είναι πότε άλφα και πότε βήτα. Αν για κάποιο λόγο ο θυμός, δηλαδή η κινητοποίηση, αποκλείεται σαν απάντηση (ασύμμετρη απειλή) τότε η μόνη λύση του νου μας είναι ο φόβος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον καθένα. Αν στη βάση του φόβου υπάρχει μια ντροπή όσον αφορά το πως εκδηλώνεται τότε έχουμε το φαινόμενο του διπλού δεσμού: Δηλαδή την ακινητοποίηση. Με λίγα λόγια αν η απάντηση που δίνετε στο ξάφνιασμα είναι συνήθως ο φόβος και αντί για βιωματική βοήθεια λάβατε "συστάσεις" ή "συμβουλές" ή ακόμα χειρότερα "καθρέφτισμα" τύπου "κοίτα τί έκανες" τότε η αυτοεικόνα σας την ώρα που φοβάστε είναι η ντροπή. Αυτό ενδεχομένως σας ακινητοποιεί. 

Η λύση για αυτή την ακινητοποίηση είναι να βοηθήσετε τον εαυτό σας με μικρές "προπονησούλες".

Μέσα σ'αυτές:
α) Για περίπου 45 λεπτά της ώρας: θα βάλετε κάποιον να χτυπά ένα καμπανάκι ή τελοσπάντων ότι άλλο σχετικά ακίνδυνο σε τυχαίες χρονικά φάσεις.
β) Για λίγα δευτερόλεπτα στη συνέχεια, αφού δηλαδή ακούσετε το καμπανάκι θα θέσετε ένα στόχο τον οποίο θα πρέπει να επιτύχετε. Χωρίς άγχος και χωρίς φόβο. Θέστε ένα μικρό στόχο αρχικά.
γ) Όταν δείτε ότι ο στόχος επιτυγχάνεται σχετικά εύκολα μες τα δευτερόλεπτα που έχετε ορίσει τότε κάντε τον πιο περίπλοκο αλλά όχι ακατόρθωτο.
δ) Προσπαθήστε ο στόχος σας να έχει σχέση με σωματική έκφραση. (π.χ.: Να σηκωθείτε απ' το πάτωμα που είστε ξαπλωμένη και να φτάσετε κάτω από το τραπέζι χωρίς να χτυπήσετε πουθενά).

Όσο αυξάνεται η δυσκολία θα τα πηγαίνετε λιγότερο καλά. Είναι φυσικό. Συμβαίνει σε όλους. Όμως μην απογοητεύεστε. Σιγά-σιγά τα εξαρτημένα αντανακλαστικά σας εκπαιδεύονται και μαθαίνουν με δύο τρόπους: 

1) χωρίς φόβο στην αρχή 

2) με επιβράβευση στο τέλος.

Μόλις μάθουν αυτά που έχετε να τους διδάξετε, τα εξαρτημένα αντανακλαστικά σας θα αυξήσουν την αυτοπεποίθησή σας ελαχιστοποιώντας το φόβο σας.

Πηγή: http://www.boro.gr