«Οι Έλληνες δεν καταδέχονται να μαζέψουν φρούτα»

Σε μια εποχή που η ανεργία καλπάζει είναι τουλάχιστον παράδοξο να μην μπορούν να βρεθούν “χέρια” να εργαστούν στη συγκομιδή φρούτων, όπως στα κεράσια και τα ροδάκινα. Οι παραγωγοί της Β. Ελλάδας, αγωνιούν ότι οι καρποί, που δεν χτυπήθηκαν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες των τελευταίων ημερών, θα σαπίσουν πάνω στα δέντρα αν ακολουθήσουν πιστά το γράμμα του νόμου, καθώς δεν βρίσκουν εργατικό δυναμικό είτε Έλληνες, είτε αλλοδαπούς για να τους μαζέψουν.

Όπως οι ίδιοι δήλωσαν στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, οι Έλληνες “δεν καταδέχονται να εργαστούν στα χωράφια”, ενώ οι αλλοδαποί, παρ όλη την προθυμία τους, κοστίζουν πολύ ακριβά, ύστερα από τις τελευταίες ρυθμίσεις σχετικά με την είσοδο και παραμονή, αλλά και εργασία στη χώρα μας.

Έτσι, μπορεί το μέσο ημερήσιο μεροκάματο να ανέρχεται στα 25 ευρώ, με τους παραγωγούς να φροντίζουν για τη πλήρη διατροφή, αλλά και τη διαμονή των εργατών τους, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Κοινοπραξίας Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών Νομού Ημαθίας, Χρήστος Γιαννακάκης, ελλείψει νόμιμου εργατικού δυναμικού η συγκομιδή γίνεται από... τουρίστες, δηλαδή αλλοδαπούς με βίζα εισόδου στη χώρα μας και χωρίς άδεια εργασίας.

Κι ενώ η αστυνομία βρίσκεται επί ποδός, αρχής γενομένης από την επομένη κιόλας των εκλογών, και έχουν ήδη πέσει μεγάλα πρόστιμα στην ευρύτερη περιοχή της Λάρισας, ωστόσο σύμφωνα με τους παραγωγούς “το κρυφτό συνεχίζεται”.

Για το κυνηγητό που έχει εξαπολύσει η αστυνομία προκειμένου να εντοπίσει και εξαλείψει τη “μαύρη εργασία” στην ευρύτερη περιοχή της Λάρισας, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κερασοπαραγωγός Γιώργος Ζέικος, προσθέτοντας ότι “δεν φτάνουν τα βιβλία εσόδων εξόδων, δεν φτάνει που ο καιρός μας τα έχει κάνει “μούσκεμα”, πρέπει να καταβάλλουμε υπέρογκα ποσά για την απασχόληση αλλοδαπών στα χωράφια μας και λόγω του ότι δεν τα έχουμε να τα δώσουμε, μας βάζουν και πρόστιμα 10.500 ευρώ για κάθε έναν που δεν έχει άδεια εργασίας”.

Εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του για το μέλλον του πρωτογενή τομέα, με τις διεθνείς εξελίξεις να λειτουργούν επιβαρυντικά (κατάσταση σε Ουκρανία και Ρωσία που είναι και οι μεγαλύτεροι πελάτες ελληνικών οπωροκηπευτικών), ο κ. Ζέικος επεσήμανε ότι “οι παραγωγοί ρισκάρουμε να έχουμε αλλοδαπούς εργάτες και να παίζουμε κρυφτό με την αστυνομία γιατί απλά δεν έχουμε να πληρώσουμε”. Για τους Έλληνες, ανέφερε “κάποιοι δεν έρχονται στα χωράφια λόγω του περιορισμένου χρόνου εργασίας, ενώ άλλοι είναι κακομαθημένοι και έχουν μάθει να ζουν ως χρόνια άνεργοι“.

Πάντως, ο παραγωγός Πέλλας, Τρύφωνας Πεύκος επεσήμανε ξεκάθαρα ότι “οι περισσότεροι Έλληνες δεν αντέχουν να κάνουν τη δουλειά στα χωράφια, γιατί είναι σκληρή”. Διερωτήθηκε μάλιστα “ποιος Έλληνας θα καθίσει όλη την ημέρα (7 το πρωί με 6 το απόγευμα) κρεμασμένος στο δέντρο να μαζεύει κεράσια”; και πρόσθεσε, “οι Έλληνες είναι καλομαθημένοι και αυτή είναι η πραγματικότητα”.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του παραγωγού Ημαθίας, Θόδωρου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ωστόσο έθεσε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και μια άλλη παράμετρο, αυτή του ότι “πολλοί Έλληνες άνεργοι δεν ξέρουν που να απευθυνθούν για να βρουν δουλειά στα χωράφια”. Στο πλαίσιο αυτό σημείωσε ότι σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ προετοιμάζεται πρόταση που θα αφορά την απασχόληση ανειδίκευτου προσωπικού στα χωράφια. “Αντί να επιδοτείται η ανεργία, ας επιδοτήσουμε την εργασία και φυσικά εμείς οι παραγωγοί να καταβάλλουμε το ποσό που μας αναλογεί”, τόνισε.

“Κινδυνεύει με φυλακή όλη η αγροτική τάξη”, τόνισε ο πρόεδρος της Κοινοπραξίας Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών Νομού Ημαθίας, Χρήστος Γιαννακάκης, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: “η περιοχή μας χρειάζεται πάνω από 5000 άτομα για διάφορες αγροτικές εργασίες και όχι μόνο για δουλειά στα χωράφια, αλλά και για απασχόληση στα κονσερβοποιία και διαλογητήρια και παρόλο που η οικονομική κρίση έχει πλήξει σημαντικά τις ελληνικές οικογένειες, ωστόσο δεν υπάρχει προθυμία για εργασία”.

Μιλώντας ειδικότερα για την απασχόληση των αλλοδαπών στα χωράφια, ο κ. Γιαννακάκης επεσήμανε ότι ενώ μέχρι πέρυσι το κατά κεφαλήν κόστος απασχόλησής τους δεν υπερέβαινε το ποσό των 200 ευρώ συνολικά (παράβολο και εγγύηση ασφάλισης σε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα), σήμερα αυτό υπερβαίνει κατά τα 1.200 ευρώ τουλάχιστον.

Ειδικότερα, όπως τόνισε σύμφωνα με τα ισχύοντα από το νόμο ο κάθε παραγωγός θα πρέπει να καταβάλλει για κάθε έναν εργαζόμενο αλλοδαπό 180 ευρώ για την έκδοση βίζας, 150 ευρώ παράβολο και ασφάλιστρα δύο μηνών επί 178 ευρώ ήτοι 506 ευρώ προκαταβαλλόμενα τον Μάρτιο, με την υποβολή της αίτησης. Ακολούθως θα πρέπει να καταβάλλει ασφάλιστρο για άλλους δύο μήνες έως το τέλος Αυγούστου ήτοι συνολικά, 712 ευρώ ασφάλιστρα +150 ευρώ παράβολο, ποσό που αντιστοιχεί σε 862 ευρώ και που για 75 ημέρες απασχόλησης σημαίνει πρόσθετη επιβάρυνση ανά ημέρα 11,49 ευρώ.

Παράλληλα, σημείωσε ότι θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι ο πειρασμός της παράνομης απασχόλησης είναι μεγάλος, καθώς “εάν δεν εμφανισθεί στα λογιστικά βιβλία καθόλου εργατικό κόστος τότε το αντίστοιχο καθαρό εμφανιζόμενο αποτέλεσμα θα επιβαρυνθεί με 13% φόρο ενώ αντίστοιχα η επιβάρυνση του ασφαλίστρου και παραβόλου θα είναι το 44,19%“. Η διαφορά του επιπλέον φόρου από την δαπάνη του ασφάλιστρου είναι σημαντική, ενώ σύμφωνα με τον κ. Γιαννακάκη, ο φόρος θα καταβληθεί την επόμενη χρονιά ενώ το ασφάλιστρο την ίδια, “με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλά κίνητρα για παράνομη απασχόληση και συνεπώς αυξημένη παραβατικότητα και κίνδυνο πρόκλησης αναταραχής στον αγροτικό χώρο η οποία θα είναι δικαιολογημένη”.

Στο πλαίσιο αυτό, έχει προταθεί να εκλογικευτεί το ασφαλιστικό κόστος παρέχοντας την δυνατότητα από το τιμολόγιο ασφαλίστρων του ΟΓΑ που καθορίστηκε για τους μετακλητούς με τον Νόμο 4018/11 να είναι στην 5η ασφαλιστική κατηγορία, να μπορεί επιλεγεί μόνο η κάλυψη της περίθαλψης και του ΛΑΕ που είναι μηνιαία 50,694.

Μεταξύ άλλων τόνισε ότι έχει προταθεί επιπρόσθετα στην κυβέρνηση να μπορεί να γίνεται προσωρινή αναστολή ισχύος της κάρτας ανεργίας, χωρίς να χάνει κανένα δικαίωμα ο άνεργος (π.χ. μοριοδότηση). Όπως συμπλήρωσε έχει διαπιστωθεί ότι δεν είναι λίγοι αυτοί οι άνεργοι που δεν επιθυμούν να διακόψουν την κάρτα ανεργίας για να απασχοληθούν σε μια προσωρινή εργασίας, αφού δεν θέλουν να χάσουν τα δικαιώματα που έχουν αποκτήσει ή προσδοκούν να αποκτήσουν.

Πάντως, κοινή θέση όλων των παραγωγών είναι ότι οι κερασοεργάτες από τις γειτονικές χώρες έχουν μεγαλύτερη εμπειρία στο κόψιμο του κερασιού, διαδικασία που απαιτεί ιδιαίτερη επιδεξιότητα, για να μην τραυματιστούν τα επόμενα καρποφόρα "μάτια".


Πηγή: http://www.enikos.gr