Μεγαλουπόλεις βυθίζονται στην προσπάθεια να βρουν πόσιμο νερό

Περιβαλλοντικός κίνδυνος η υποχώρηση εδαφών εξαιτίας της άντλησης υπόγειων υδάτων.
Με βύθιση δεν κινδυνεύουν μονάχα οι παράκτιες πόλεις και περιοχές του κόσμου λόγω της ανόδου της στάθμης των ωκεανών που προκαλεί η ανθρωπογενής Κλιματική Αλλαγή.

Ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν δεκάδες μεγαλουπόλεις σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε ηπειρωτικές περιοχές, που χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Σύμφωνα με ερευνητές του ολλανδικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Deltares στην Ουτρέχτη η υποχώρηση των εδαφών εξαιτίας της ανεξέλεγκτης άντλησης υπογείων υδάτων συνιστά πολύ σημαντικότερο περιβαλλοντικό κίνδυνο καθώς σε ορισμένες περιοχές ο ρυθμός υποχώρησης του εδάφους είναι δέκα φορές μεγαλύτερος από εκείνον της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Και σε αυτή την περίπτωση περισσότερο ευάλωτες είναι οι παράκτιες περιοχές, συχνά χτισμένες σε εκβολές ποταμών, «μπαζωμένες» αμμώδεις εκτάσεις ή σε άλλες περιοχές με μαλακό υπέδαφος.

Σύμφωνα με τον ερευνητή του ινστιτούτου Ζιλ Έρκενς, εάν δεν ληφθούν μέτρα, τμήματα της Τζακάρτα στην Ινδονησία, της Μπανγκόκ στην Ταϋλάνδη, της Ντάκα στο Μπανγκλαντές, της Πόλης του Χο Τσι Μινχ στο Βιετνάμ θα πληγούν από εκτεταμένες πλημμύρες και εντέλει θα βυθιστούν κάτω από το επίπεδο της θάλασσας.

Σημαντικά προβλήματα αντιμετωπίζουν και παγκόσμιες μητροπόλεις όπως το Τόκυο όπου η άντληση υπογείων υδάτων βύθισε την πόλη κατά δύο μέτρα έως ότου απαγορεύτηκε.

Παρομοίως, σφραγίστηκαν την προηγούμενη δεκαετία τα πηγάδια στην ούτως ή άλλως ευάλωτη Βενετία, η οποία βυθίζεται λόγω γεωλογικών διαδικασιών και θεωρείται ιδιαίτερα επιρρεπής σε πλημμυρικά φαινόμενα.

Συγκεκριμένα, γεωλογικές διαδικασίες μεγάλης κλίμακας πιέζουν το έδαφος πάνω στο οποίο στέκεται η Βενετία κάτω από τα Αππένινα Όρη με τον ρυθμό της βύθισης να ανέρχεται στο ένα χιλιοστό ετησίως.

Ωστόσο, ο ερευνητής του Πανεπιστημίου της Πάντοβα της Ιταλίας, Πιέτρο Τεατίνι, υποστήριξε ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες ευθύνονται περισσότερο για την υποχώρηση της Βενετίας σε σχέση με τα γεωλογικά φαινόμενα. Όταν σταμάτησε η άντληση των υπογείων υδάτων, ο ρυθμός βύθισης της πόλης επιβραδύνθηκε σημαντικά.

Όπως δήλωσε ο Δρ Έρκενς στο ΒBC «η υποχώρηση των εδαφών και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας συμβαίνουν ταυτόχρονα και συμβάλλουν στο ίδιο πρόβλημα: ευρύτερες και μακρύτερες σε διάρκεια πλημμύρες με μεγαλύτερο βάθος υδάτων».

«Η πιο δραστική και αποτελεσματική λύση είναι να σταματήσουμε να αντλούμε νερό για υδροδότηση» πρόσθεσε.

Το μεγάλο βέβαια στοίχημα είναι η εξεύρεση πηγών καθαρού, πόσιμου νερού, ένα πρόβλημα με εκρηκτικές, παγκόσμιες διαστάσεις.

Σημειώνεται ότι κατά την τελευταία δεκαετία οι γεωλόγοι έχουν ένα νέο εργαλείο για τη μέτρηση της υποχώρησης. Πρόκειται για δορυφορικά «ραντάρ συνθετικού διαφράγματος», τα οποία μπορούν να μετρούν την κάθετη μετατόπιση του εδάφους ανάμεσα σε διαφορετικά περάσματα του δορυφόρου.

Οι έρευνες παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών που πραγματοποιείται στη Βιέννη της Αυστρίας.


Πηγή: http://www.newsbeast.gr