Υποδείξεις Κουρσουμπά για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες

Σε σειρά συστάσεων και υποδείξεων προς το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, τις αρμόδιες υπηρεσίες και τους εκπαιδευτικούς, που έρχονται σε επαφή με παιδιά, τα οποία παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες και που δεν μπορούν να προσαρμοσθούν στο σχολικό περιβάλλον και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, προβαίνει η Λήδα Κουρσουμπά, Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, με έκθεσή της αναφορικά με τον έγκαιρο εντοπισμό παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες στο πλαίσιο του σχολείου.

Στην έκθεση, η οποία περιλαμβάνει τα αποτελέσματα διερεύνησης παραπόνου, το οποίο της υπεβλήθη τον Σεπτέμβριο 2013, από μητέρα δεκαπενταετούς παιδιού, η Επίτροπος επισημαίνει την “ανάγκη για προετοιμασία κατάλληλα εκπαιδευμένου προσωπικού, το οποίο θα μπορεί, αφ` ενός, να αναγνωρίσει παιδιά που πιθανόν να έχουν ειδικές ανάγκες, αφ` ετέρου δε να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους”.
“Συναφώς εισηγούμαι”, τονίζει η κ. Κουρσουμπά, “όπως, η προετοιμασία των εκπαιδευτικών Δημοτικής Εκπαίδευσης, στο πλαίσιο των προπτυχιακών τους σπουδών και των εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης στο πλαίσιο της προϋπηρεσιακής τους κατάρτισης, περιλαμβάνει υποχρεωτικό σεμινάριο σε θέματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε ό,τι αφορά τις ιδιαίτερες ανάγκες και τη νομοθεσία που διέπει τα παιδιά με αναπηρία, καθώς και ενδείξεις στη συμπεριφορά και την επίδοση, οι οποίες δικαιολογούν παραπομπή του παιδιού για αξιολόγηση στην Επιτροπή Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης”.

Αίτημα της μητέρας, όπως αναφέρεται στην έκθεση, ήταν να εισαχθεί σε πρόγραμμα στήριξης στο σχολείο του το συντομότερο δυνατό το παιδί της, το οποίο είχε διαγνωσθεί από ιδιώτη σχολικό ψυχολόγο, τον Ιούνιο του 2013, ως παιδί με ειδικές ανάγκες.
“Θα ήταν ιδανικότερο”, γράφει η κ. Κουρσουμπά, εάν οι εκπαιδευτικοί γνώριζαν περισσότερα για τις διάφορες μορφές μαθησιακών δυσκολιών και ήσαν σε θέση να ανταποκριθούν στις διαφορετικές ανάγκες που αυτές δημιουργούν”.

“Αυτό”, προσθέτει, “ίσως θα μπορούσε να γίνει εφικτό, εάν στα πλαίσια των πτυχιακών σπουδών των Τμημάτων Επιστημών της Αγωγής των Κυπριακών Πανεπιστημίων, υπήρχε υποχρεωτικό μάθημα, το οποίο θα κάλυπτε το θέμα”.
Επιπροσθέτως, η Επίτροπος εισηγείται όπως υπάρχει συνεχής ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση των μάχιμων εκπαιδευτικών στο θέμα αυτό.

“Καθ` όσον αφορά τη νομική υποχρέωση του προσωπικού ενός σχολείου σε ό,τι αφορά παιδιά με αναπηρία”, συνεχίζει η κ. Κουρσουμπά, “θεωρώ ότι το ΥΠΠ, ως η καθ’ ύλην αρμόδια Αρχή για την εφαρμογή των προνοιών του νόμου και των κανονισμών στο πλαίσιο του σχολείου, θα πρέπει να είναι σε θέση να διασφαλίζει την εφαρμογή τους από όλους τους επαγγελματίες στο χώρο του σχολείου και, επιπρόσθετα, να λαμβάνει πειθαρχικά μέτρα σε περίπτωση παραβίασής τους”.

Εντός του πλαισίου αυτού, δηλώνει η κ. Κουρσουμπά, κάθε Επιθεωρητής/ Επιθεωρήτρια πρέπει να διασφαλίζει ότι η Διευθυντική Ομάδα του κάθε σχολείου, για το οποίο είναι υπεύθυνος ή υπεύθυνη, έχει πλήρη γνώση, καθ` όσον αφορά το νομικό πλαίσιο που διέπει τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.

“Από την πλευρά της, η Διεύθυνση του κάθε σχολείου”, προσθέτει η κ. Κουρσουμπά, “οφείλει να φροντίζει για την ενημέρωση και επιμόρφωση του προσωπικού σε ό,τι αφορά τη σχετική νομοθεσία και τον έγκαιρο εντοπισμό παιδιών που πιθανόν να έχουν μαθησιακές δυσκολίες, πέραν της εγκυκλίου που πιθανόν να λαμβάνει από το ΥΠΠ, κατά την έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς”.

Η κ. Κουρσουμπά ζητεί, επίσης, από κάθε Διευθυντή ή Διευθύντρια οφείλει να είναι ενήμερος/ η για το κάθε παιδί που φοιτά στο σχολείο του/ της και το οποίο βιώνει σχολική αποτυχία, ή παρουσιάζει συναισθηματικές, ή άλλες δυσκολίες και σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς να αξιολογεί έγκαιρα κατά πόσο χρήζει αξιολόγησης από την Επιτροπή Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.

Μέσα από την περίπτωση του παιδιού αυτού, δηλώνει η κ. Κουρσουμπά, “καταδεικνύεται η πραγματικότητα ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες, το οποίο, λόγω μη έγκαιρου εντοπισμού των ειδικών αναγκών του, δεν έλαβε καμμίαν από τις παροχές και τις διευκολύνσεις τις οποίες δικαιούται”, με αποτέλεσμα, “από την πρώτη τάξη του δημοτικού, να παλεύει με την ακαδημαϊκή αποτυχία, να διακατέχεται από συναισθήματα απογοήτευσης, άγχους, χαμηλής αυτοεκτίμησης και απαξίωσης του εαυτού του”.
“Ταυτόχρονα, καταδεικνύεται και η αγωνία του οικογενειακού του περιβάλλοντος, και πιο συγκεκριμένα της μάνας, η οποία όλα αυτά τα χρόνια νοιώθει ότι παλεύει μόνη της να στηρίξει το παιδί της”, όπως επισημαίνει η κ. Κουρσουμπά.

Πηγή: http://www.sigmalive.com