Πολλαπλή Σκλήρυνση: Η INFβ-1α μειώνει την υποτροπή και προλαμβάνει την αναπηρία

Μείωση των υποτροπών παρουσιάζει το 55% των ασθενών με πολλαπλή σκλήρυνση μετά τη χρήση της υποδόριας ιντερφερόνης βήτα 1-α (INFβ-1α 3 φορές/εβδομάδα), ενώ επίσης σημαντικό ποσοστό 35% παρουσίασε μείωση του κινδύνου εξέλιξης της αναπηρίας, σύμφωνα με μετα-ανάλυση 44 διαφορετικών μελετών.

Η μετα-ανάλυση η οποία συμπεριελάμβανε 17.401 ασθενείς, με μέση διάρκεια μελετών τους 24 μήνες, συνέκρινε διάφορες θεραπευτικές αγωγές για την Πολλαπλή Σκλήρυνση και απέδειξε ότι η υποδόρια χορήγηση της ιντερφερόνης βήτα 1-α είναι η πιο αποτελεσματική.

Η INFβ-1α είναι ένα ανασυνδυασμένο μόριο, σχεδόν ίδιο με τη φυσική ιντερφερόνη βήτα το οποίο διαχέεται στο σώμα με υποδόρια ένεση, τρεις φορές εβδομαδιαίως. Σύμφωνα με τις θεραπευτικές οδηγίες, ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει την ένεση αυτή, την ίδια ώρα κάθε φορά με μεσοδιάστημα 48 ωρών, κατά προτίμηση το απόγευμα ή το βράδυ. Για παράδειγμα, οι ενέσεις, καλό θα είναι να γίνονται Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή την ίδια ώρα, δίνοντας έτσι στον ασθενή τη δυνατότητα να περάσει ένα ήσυχο και άνετο Σαββατοκύριακο.

Η υποδόρια ιντερφερόνη βήτα-1α, η οποία εγκρίθηκε στην Ευρώπη το 1998 και στις Η.Π.Α. το 2002, κυκλοφορεί με εξαιρετική επιτυχία ως προς την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά της σε περισσότερες από 90 χώρες παγκοσμίως.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, τελευταία χρόνια η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας) εξελίσσεται σε μάστιγα. Υπολογίζεται ότι 2.500.000 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από τη νόσο, εκ των οποίων οι 500.000 βρίσκονται στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία 80.000 ζουν στην Βρετανία, 250.000 στις Η.Π.Α., ενώ στη Ελλάδα υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή νοσούν περίπου 12.000 άνθρωποι.

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση αποτελεί την κύρια αιτία αναπηρίας νευρολογικής αρχής σε νέους ενήλικες μεταξύ 25 και 40 ετών και σπανιότερα στην ηλικία μικρότερη των 12 ή μετά τα 50 έτη. Είναι μία από τις συχνότερες νευροεκφυλιστικές παθήσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος που προσβάλει το 0,05 - 0,15% των ατόμων Ινδοευρωπαϊκής ή Καυκάσιας φυλής. Τα συμπτώματά της νόσου έχουν αναγνωριστεί εδώ και ενάμιση αιώνα και από τότε γίνονται εκτεταμένες έρευνες για τη θεραπευτική αντιμετώπισή της.

Πηγή: http://health.in.gr