Βλέπεις ένα παιδί με σύνδρομο Down να τρώει γροθιά στα μούτρα και το ευχαριστιέσαι;

Σε τι κόσμο ζούμε; Χτυπάνε ένα παιδί με Down και ο κόσμος χειροκροτεί ενθουσιασμένος; Και ο πατέρας; Είναι δυνατόν να δακρύζει από χαρά;

Είμαι σίγουρος πως κάποιοι στο facebook άρχισαν ήδη να κάνουν σχόλια αγανακτισμένοι... “Είναι τέρατα”, “ντροπή”, “να τους κρεμάσουμε”, “να τους γδάρουμε”, “αν τον είχα στα χέρια μου”... Εσείς όμως που κάνατε τον κόπο να ανοίξετε αυτή τη σελίδα χωρίς να εκτονώσετε προκαταβολικά την αγανάκτησή σας, ήρθε η ώρα να γνωρίσετε τον Garrett 'G-Money' Holeve.

Ο Garrett είναι ο πρώτος παλαιστής (και προπονητής) Μικτών πολεμικών τεχνών (ΜΜΑ Μixed Martial Arts). Το ΜΜΑ είναι από τις πιο σκληρές και δύσκολες πολεμικές τέχνες γιατί προϋποθέτει καλή γνώση πολλών πολεμικών τεχνών όπως πυγμαχία, jiu jitsu, ελεύθερη πάλη, ελληνορωμαική πάλη, judo, karate, kickboxing, tae kwon do.

Και μόνο που τα διάβασες άρχισες πονάς... είναι δυνατόν ένας νέος με σύνδρομο down να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο;Τα στερεότυπα που έχουμε στην Ελλάδα μας απαγορεύουν και να το σκεφτούμε. Εδώ γονείς ακόμα παλεύουν (πιο σκληρά από το ΜΜΑ) για να γίνουν δεκτά τα παιδιά τους σε ένα κρατικό ΙΕΚ, εδώ στέλνουμε παιδιά με σύνδρομο down σε “ειδικά” σχολεία, θα συζητάμε τώρα για ζίου ζίτσου;

Ο Garrett το “αμερικανάκι” είχε άλλη γνώμη. Πάλεψε και κατάφερε αυτό που ήθελε. Εμείς μπορούμε να βρίσουμε τον πατέρα του που τον άφησε να εκτεθεί σε κινδύνους ή να αναρωτηθούμε πόσο πίσω είμαστε στην αντιμετώπιση των “διαφορετικών” συνανθρώπων μας. Όποιο από τα δυο και να κάνουμε, η ουσία είναι πως ο Garrett είναι ευτυχισμένος. Ο Garrett όπως θα δείτε στο βίντεο έχει αγωνιστεί επιτυχώς με τον επαγγελματία Monster” Mike Wilson ενώ έχει ανοίξει μεγάλη συζήτηση για την πρόσφατη ματαίωση του αγώνα ΜΜΑ με άλλον αθλητή ΑΜΕΑ. Εργάζεται σε μεγάλο γυμναστήριο προπονώντας παιδιά μεταξύ των οποίων και ο DJ, ένα άλλο παιδί με σύνδρομο down.



Θυμάμαι ένα αφιέρωμα του Ηλία Μπιτσάνη σε έθιμα της Μεσσηνίας που είχε ξεσηκώσει θύελλα αγανακτισμένων φιλόζωων. Έβριζαν για μέρες, χωρίς κανείς τους φυσικά να διαβάσει το άρθρο. Ελπίζω στα σχόλια (κάτω από τις φωτογραφίες του Garrett) να ξεκινήσει ένας διάλογος για την θέση των παιδιών με “ιδιαιτερότητες” στην ελληνική κοινωνία και να μην περιοριστείτε σε απλά “συγχαρητήρια” ή “αναθέματα”.
















































Πηγή: http://www.eleftheriaonline.gr