Πως ένα πλαστικό καπάκι μοιράζει... χαμόγελα!

Όσο περίεργο κι αν ακουστεί, το 2013 μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί «έτος των πλαστικών καπακιών». Σχολεία και ΚΑΠΗ, πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι, γειτονιές και σωματεία, ακόμη και επιχειρήσεις επιδόθηκαν με μανία στη συγκέντρωση καπακιών σε ένα πρωτοφανές ανθρωπιστικό κίνημα που σάρωσε τη χώρα από άκρη σε άκρη με πρωτοβουλία των πολιτών, που οργανώθηκαν σιωπηλά για να δώσουν ηχηρή συμπαράσταση στους συμπολίτες με κινητικά προβλήματα. Κι αυτό γιατί ένας τόνος πλαστικά καπάκια ισοδυναμεί με ένα αναπηρικό αμαξίδιο!

Το κίνημα των καπακιών άρχισε από τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Κέρκυρας Κερκυραίων Πρωτοβουλία. Πριν από έναν χρόνο άνοιξαν το μεγάλο κεφάλαιο της περισυλλογής, με σκοπό να στείλουν τη συγκομιδή τους σε εταιρίες ανακύκλωσης πλαστικών και να πάρουν ως αντάλλαγμα αναπηρικά αμαξίδια. Περίπου πενήντα άτομα ρίχτηκαν με τα μούτρα στη δουλειά, δίνοντας αρχικά έμφαση στην ενημέρωση των κατοίκων του νησιού, το μήνυμα όμως ξεπέρασε γρήγορα τα σύνορα της Κέρκυρας φτάνοντας ως τη Θράκη, την Κρήτη, τα ακριτικά νησιά, ξεσηκώνοντας προσπάθειες σε κάθε γωνιά της χώρας.

«Η προσπάθεια περισυλλογής πλαστικών καπακιών ξεκίνησε στα τέλη Νοεμβρίου του 2012 και από την πρώτη στιγμή η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκλονιστική και πολύ συγκινητική» δηλώνει στην «Espresso της Κυριακής» η Ανδριάνα Σταύρου, γραμματέας της Πρωτοβουλίας.

«Από την πρώτη μέρα καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να ενημερώσουμε τους πολίτες του νησιού σχετικά με την πρωτοποριακή αυτή πρωτοβουλία. Απευθυνθήκαμε σε σχολεία, συλλόγους, αθλητικά σωματεία, οργανισμούς και εμπορικά καταστήματα και τους εξηγήσαμε με κάθε λεπτομέρεια τι ακριβώς θέλαμε να πετύχουμε. Μάλιστα, προκειμένου να διευκολύνουμε τον κόσμο που ήθελε να προσφέρει πλαστικά καπάκια, κατασκευάσαμε αυτοσχέδιους κάδους περισυλλογής από πλαστικά μπουκάλια τους οποίους τοποθετήσαμε σε κομβικά σημεία, όπως σε δημόσιες υπηρεσίες, σχολικά κτίρια και εμπορικά καταστήματα. Παράλληλα εξηγήσαμε στους πολίτες πως, αντί να πετάξουν το πλαστικό καπάκι στον δρόμο ή στα σκουπίδια, μπορούν να το ρίξουν στους ειδικούς κάδους ή να το στείλουν σε εμάς έτσι ώστε να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε την απαιτούμενη ποσότητα και να την ανταλλάξουμε με ένα ή -γιατί όχι- περισσότερα αναπηρικά αμαξίδια που θα βοηθήσουν συνανθρώπους μας που έχουν πραγματικά ανάγκη».

Τα εμπόδια

Παρά το αγαθόν της προθέσεως, τα μέλη της ομάδας σύντομα ανακάλυψαν πως κάποιες εταιρίες ανακύκλωσης δεν συμμερίζονταν τις κοινωνικές τους ευαισθησίες και δεν είχαν καμία απολύτως διάθεση να συμβάλουν στην προσπάθειά τους! Ορισμένες μάλιστα από αυτές ήθελαν να πάρουν έναν τόνο πλαστικά καπάκια αντί πινακίου φακής, ενώ κάποιες άλλες δεν επιθυμούσαν να συμμετέχουν στη δράση...

«Για να μπορέσουμε να πάρουμε ένα αναπηρικό αμαξίδιο πρέπει να μαζέψουμε συνολικά έναν τόνο καπάκια, που ισοδυναμεί με περίπου 540.000 κομμάτια! Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για πολύ μεγάλο αριθμό που φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολο να συγκεντρωθεί σε μικρό χρονικό διάστημα. Για κάθε έναν τόνο καπάκια η εταιρία ανακύκλωσης από τη Θεσσαλονίκη με την οποία συνεργαζόμαστε μας αποζημιώνει με το ποσό των 180 ευρώ» λέει η Ανδριάνα Σταύρου.

«Οι τιμές των αναπηρικών αμαξιδίων αρχίζουν από τα 120 ευρώ και μπορεί να φτάσουν ακόμη και τα 3.000 ευρώ. Με τα 180 ευρώ μπορούμε να αγοράσουμε ένα αμαξίδιο μεσαίας κατηγορίας. Μέσα σε έναν χρόνο καταφέραμε να συλλέξουμε δύο τόνους καπάκια, τα οποία έχουν ήδη σταλεί σε εταιρία ανακύκλωσης στη Θεσσαλονίκη και πλέον περιμένουμε να μας στείλουν τα χρήματα για να αγοράσουμε τα αναπηρικά αμαξίδια. Είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι και χαρούμενοι από αυτή την εξέλιξη. Στην αρχή είχαμε συναντήσει εμπόδια, αφού κάποιες εταιρίες μάς έδιναν μόλις 100 ευρώ για έναν τόνο πλαστικά καπάκια, χωρίς φυσικά να νοιάζονται για τον σκοπό για τον οποίο προορίζονταν τα χρήματα. Απλώς ήθελαν να κάνουν τη δουλειά τους. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που έχουν μέσα τους ανθρωπιά».

Το κίνημα των καπακιών έγινε γρήγορα γνωστό μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το facebook, και δεκάδες δέματα με πλαστικά καπάκια άρχισαν να καταφθάνουν στα γραφεία της Ομάδας από όλη την Ελλάδα! «Πλέον μας στέλνουν καπάκια από κάθε γωνιά της Ελλάδας: Γιάννενα, Κιλκίς, Πάρος, Πάργα, Κρήτη, Σκόπελος και φυσικά από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Θα θέλαμε ωστόσο να σημειώσουμε ότι μαζεύουμε μόνο πλαστικά καπάκια, αφού πολλές φορές λαμβάνουμε δέματα που περιέχουν από μπαταρίες και μεταχειρισμένα παιχνίδια μέχρι σκουπίδια!

Όλα αυτά τα αντικείμενα μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στα μηχανήματα της εταιρίας ανακύκλωσης, με αποτέλεσμα να μην πάρουμε τα χρήματα και ο κόπος να πάει χαμένος. Εμείς μαζεύουμε όλων των ειδών τα πλαστικά καπάκια, από νερά, αναψυκτικά, γάλατα, χυμούς, μαρκαδόρους, απορρυπαντικά και μπιτόνια» λέει η κυρία Σταύρου και εξηγεί πώς επιλέγονται τα άτομα που θα παραλάβουν τα αναπηρικά αμαξίδια: «Σε συνεργασία με τον σύλλογο ΑΜΕΑ Κέρκυρας έχουμε φτιάξει μια λίστα με τα άτομα που χρειάζονται άμεσα αναπηρικό καροτσάκι. Φυσικά έχουμε ορίσει και κάποιες προϋποθέσεις, αφού προτεραιότητα έχουν τα παιδιά, οι νέοι, οι φτωχοί και οι ανασφάλιστοι με ποσοστό αναπηρίας από 67% και πάνω και με χαμηλό εκκαθαριστικό Εφορίας της τάξης των 15.000 ευρώ και κάτω. Έτσι, προτού δώσουμε το αμαξίδιο -και προκειμένου να είμαστε δίκαιοι- κάνουμε αξιολόγηση και στη συνέχεια αποφασίζουμε πού θα κάνουμε τη δωρεά».

Συγκινητική η μαθητική ανταπόκριση

Τον Μάρτιο του 2013, τα μέλη του λογιστηρίου του «Superferry II», που εκτελεί το δρομολόγιο Ραφήνα - Άνδρος - Τήνος - Μύκονος, άρχισαν να συλλέγουν πλαστικά καπάκια όλων των συσκευασιών με σκοπό να τα στείλουν στον Σύλλογο Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων του Νομού Πέλλας με έδρα τα Γιαννιτσά. Πέντε μήνες αργότερα και με την καθοριστική συμβολή εκατοντάδων επιβατών που συμμετείχαν ενεργά στη δράση του πληρώματος, είχαν ήδη μαζευτεί 20.000 καπάκια που στάλθηκαν στον Σύλλογο Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων που μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να πάρει με αυτόν τον τρόπο συνολικά έξι αναπηρικά αμαξίδια!

Τα τρία από αυτά διατέθηκαν στην Εθελοντική Ομάδα του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης για τις ανάγκες νεφροπαθών, το ένα στάλθηκε σε ένα κοριτσάκι από το Βέλο Κορινθίας, ενώ τα υπόλοιπα δύο διατέθηκαν σε μέλη του Συλλόγου στα Γιαννιτσά. Συγκινητική είναι η ανταπόκριση των μαθητών ανά την Ελλάδα, που ακολουθούν το κίνημα των καπακιών είτε σε συλλογικό είτε ακόμα και σε ατομικό επίπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο 14χρονος μαθητής από τη Λευκάδα Θοδωρής Ιωακειμίδης. Συγκέντρωσε 10.000 πλαστικά καπάκια, που τα πήγε στο σχολείο του, ενισχύοντας σημαντικά τη συμμετοχή του 1ου Γυμνασίου Λευκάδας στο έργο του Συλλόγου Παραπληγικών Κεντρικής Μακεδονίας με έδρα τα Γιαννιτσά Πέλλας, που επίσης εφαρμόζει το πρόγραμμα των καπακιών. Στο κίνημα έχουν συμβάλει ακόμη και ποδοσφαιρικές ομάδες. Για παράδειγμα ο ΠΑΟΚ, που κάλεσε τους φίλους της ομάδας να αφήνουν τα πλαστικά καπάκια όλων των συσκευασιών στους κάδους ανακύκλωσης που είχαν τοποθετηθεί στις εισόδους των θυρών προκειμένου να ενισχύσουν τον Σύλλογο Παραπληγικών του Νομού Πέλλας.

Πηγή: http://www.madata.gr