Τι συμβαίνει στο μυαλό των ερωτευμένων

Ο έρωτας είναι εθιστικός.
Λένε ότι ο έρωτας είναι σαν εθισμός και σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, αυτό δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.

Όταν κανείς είναι ερωτευμένος εκλύονται νευροδιαβιβαστές «χαράς και ευτυχίας» στον οργανισμό, που η επίδρασή τους σε αυτόν είναι τόσο εθιστική, όσο και ορισμένων ουσιών.

Διαβάστε παρακάτω τι συμβαίνει στον εγκέφαλό σας, όταν… δε μπορείτε να βγάλετε από αυτόν το «άλλο σας μισό».

Στην αρχή...

Οι «πεταλούδες» που νιώθει κανείς στο στομάχι του όταν γνωρίζει για πρώτη φορά κάποιον είναι στην ουσία… η ντοπαμίνη, που αρχίζει να κατακλύζει τον οργανισμό του.

Αυτή ευθύνεται για την αίσθηση συγκίνησης, ανατριχίλας και ενθουσιασμού που νιώθετε όταν αντικρίζετε εκείνον που «σας έχει κλέψει την καρδιά», κάνοντάς σας να μη θέλετε να λείψετε στιγμή από το πλευρό του.

Μια νευροτροφίνη, που ονομάζεται αυξητικός παράγοντας των νεύρων, συνοδεύει όλη αυτήν την ευφορία και αυξάνει στη συναισθηματική εξάρτηση που νιώθετε.

Τέλος, τα επίπεδα της σεροτονίνης πέφτουν. Αυτό το «χημικό κοκτέιλ» κάνει τα ζευγάρια να «ξετρελαίνονται».

Μάλιστα, σύμφωνα με μελέτες οι συγκεντρώσεις των χημικών ουσιών μέσα στους εγκεφάλους των ερωτευμένων παρόμοιες με εκείνες στα άτομα που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Είναι αγάπη ή πάθος;

Ο έρωτας καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από το συναισθηματικό κέντρο του εγκεφάλου, το μεταιχμιακό σύστημα. Το πάθος, από την άλλη, ελέγχεται από το ενδοκρινικό σύστημα.

Τμήματα του υποθαλάμου προετοιμάζουν το σώμα για το σεξ, ενώ οι στεροειδείς ορμόνες ενισχύουν τη σεξουαλική επιθυμία. Μη βιαστείτε ωστόσο να χαρακτηρίσετε το πάθος ως ένα πρωτόγονο σαρκικό ένστικτο.

Όταν κανείς νιώθει έντονο πάθος και σφοδρή επιθυμία για κάποιον, ο εγκέφαλός του λειτουργεί υποσυνείδητα. Σύμφωνα με μια μελέτη όταν κανείς νιώθει έλξη για κάποιον άλλο, ενεργοποιείται το τμήμα του εγκεφάλου που παίζει ρόλο στην κατανόηση της εικόνας του ίδιου του ατόμου.

Όσο προχωράει η σχέση…

Όσο προχωρά η σχέση οι ερωτευμένοι εμφανίζουν σημάδια εξασθένησης της «εμμονής» τους. Τότε, ξεκινά η φάση του «δεσίματος». Παράγεται περισσότερη σεροτονίνη, και μέσα σε ένα χρόνο τα επίπεδα του αυξητικού παράγοντα των νεύρων έχει επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα.

Αρχίζετε να νιώθετε λιγότερο ενθουσιασμό, όμως η αύξηση στα επίπεδα της σεροτονίνης βοηθά στην ενίσχυση τους αισθήματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

Η οξυτοκίνη –η ορμόνη που κατακλύζει τον οργανισμό σας κατά τη διάρκεια ενός οργασμού- βοηθά ακόμη περισσότερο στη συγκράτηση της εμμονής, προσδίδοντας μια αίσθηση σταθερότητας.

Μετά από μερικά χρόνια…

Όσο περισσότερο διαρκεί μια σχέση, τόσο λιγότερη ντοπαμίνη εκλύεται. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι «πεθαίνει» και ο δεσμός που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στο ζευγάρι.

Στην πραγματικότητα, ένα μόριο που ονομάζεται CRF (corticotrophin-releasing factor) βοηθά στη… συνέχιση της σχέσης. Το CRF εκλύεται όταν τα ζευγάρια μένουν για κάποιο καιρό χωριστά, δημιουργώντας μια δυσάρεστη αίσθηση, που κάνει τον έναν να λείπει στον άλλον. Στους άντρες αυξάνεται η βασοπρεσίνη, η οποία συνδέεται με την εδαφική συμπεριφορά, και αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί, στις υγιείς σχέσεις, οι άντρες είναι πιστοί και θέλουν να προστατεύουν το ταίρι τους (ενώ στις μη υγιείς σχέσεις είναι κτητικοί).

Τα πλεονεκτήματα του να είσαι ερωτευμένος

Όταν κανείς είναι ερωτευμένος σκέφτεται πιο έξυπνα και πιο γρήγορα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει γιατί ο έρωτας ενεργοποιεί το σύστημα της ντοπαμίνης, η οποία έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει τις γνωστικές και κινητικές δεξιότητες.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr