"Δεν έχω να αγοράσω τα φάρμακά μου"

Στο περίμενε εδώ και έναν χρόνο βρίσκεται ο 63χρονος Θανάσης Αλεξανδρόπουλος από τη Βάλμη Πηνείας, ο οποίος, αν και έχει υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς και δεν μπορεί να εργαστεί, δεν έχει περάσει ακόμη από επιτροπή, για να του χορηγηθεί εκ νέου αναπηρική σύνταξη, ενώ πρόσφατα βρέθηκε αντιμέτωπος και με ένα ακόμη πρόβλημα, αφού το βιβλιάριο ασθενείας του δεν είναι πλέον σε ισχύ και είναι αναγκασμένος να καταβάλει 150 ευρώ το μήνα στο φαρμακείο, για να προμηθευθεί τα φάρμακά του.

Ο 63χρονος, τα τελευταία χρόνια, βιώνει τη μία καταστροφή μετά την άλλη, αφού πρώτα έμεινε άστεγος, εξαιτίας του σεισμού του 2008, ενώ, στη συνέχεια, η υγεία του κλονίστηκε και, όπως όλα δείχνουν, τα προβλήματα δεν έχουν τέλος.

Προβλήματα, χωρίς τέλος

Όπως ανέφερε στo patrisnews.com, ο κ. Αλεξανδρόπουλος, παντού συναντά εμπόδια και, ενώ περιμένει εδώ και έναν χρόνο να περάσει από επιτροπή, για να του χορηγηθεί αναπηρική σύνταξη, «ξέμεινε» και από βιβλιάριο ασθενείας, αφού δεν κατέστη εφικτό να θεωρηθεί, κατά συνέπεια δεν μπορεί να γράψει τα φάρμακά του, τα οποία είναι απαραίτητα να λαμβάνει σε καθημερινή βάση.

«Μου έκαναν έκπτωση στο φαρμακείο και τα πήρα γι’ αυτό το μήνα, τον άλλο μήνα, όμως, πού θα βρω εγώ 150 ευρώ, για να πάρω τα φάρμακά μου;», διερωτάται ο κ. Θανάσης και συνεχίζει: «Ζούμε με το επίδομα της Πρόνοιας που παίρνει η σύζυγός μου. Πώς θα τα βγάλουμε πέρα έτσι;».

Αβάσταχτη η διαβίωση

Η σύζυγος του 63χρονου η κα Μερόπη Χούμου, δεν κρύβει την αγανάκτησή της για όλα όσα περνά η ίδια και ο σύζυγός της, από το 2008, καθώς προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε ένα λυόμενο, με υποτυπώδεις κατασκευές, χωρίς καν τα απαραίτητα, με τον 63χρονο να αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας και την ίδια να δίνει μάχη καθημερινά για όσο το δυνατόν αξιοπρεπή διαβίωση.

Το σπίτι της οικογένειας χάθηκε με το σεισμό του 2008 και τα χρήματα που έλαβαν ως βοήθεια, έφτασαν μόνο για την έκδοση της άδειας ανέγερσης νέας κατοικίας και της πρώτης πλάκας. Μετά τίποτα και η οικογένεια από τότε απλώς περιμένει.

«Από το 2008, η ζωή μας έχει γίνει εφιάλτης. Δεν μπορούμε να ζήσουμε ούτε ώρα πλέον κάτω από αυτές τις συνθήκες. Δεν αντέχουμε άλλο και είμαστε και άρρωστοι. Απαιτούμε ένα δωμάτιο, για να ζήσουμε σαν άνθρωποι», λέει η κα Χούμου.

Από την πλευρά του, ο 63χρονος ζητά από την πολιτεία να δείξει ανθρωπιά και να δώσει λύση στο πρόβλημά του.

Εάν δεν λάβει εγκαίρως τη σύνταξή του, όπως είπε, δεν θα μπορέσει ούτε τα φάρμακά του να αγοράσει ούτε να ζήσει, γι’ αυτό και κάνει έκκληση να βρεθεί επιτέλους λύση.




Πηγή: http://www.enikos.gr