Διακρίσεις και στις αναπηρίες

Επίδομα σε ασθενείς με αναπηρία μόνο στα κάτω άκρα.
Το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης δεν έδινε επίδομα φροντίδας σε ασθενή με, αποδεδειγμένα, σοβαρή αναπηρία, επειδή αυτή ήταν στα άνω άκρα, και όχι στα κάτω άκρα, σύμφωνα με τα σχέδια.

Δυσμενή διάκριση σε βάρος ασθενούς της σοβαρής νόσου του κινητικού νευρώνα λόγω και της αυστηρής προσήλωσης στους κανονισμούς, αποδίδει στο Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες (ΤΚΕΑΑ) η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ελίζα Σαββίδου, ολοκληρώνοντας, πρόσφατα, τη διερεύνηση παραπόνου που της υπέβαλε ο επηρεαζόμενος. Το παράπονο αφορούσε την απόρριψη της αίτησής του για επίδομα φροντίδας από το ΤΚΕΑΑ, για τον λόγο ότι η αναπηρία του στα άνω άκρα δεν τον καθιστά άτομο με παραπληγία (κάτω άκρα) ή τετραπληγία (άνω και κάτω άκρα), ώστε να καλύπτεται από τα αντίστοιχα Σχέδια παροχής επιδομάτων φροντίδας.

«Δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί»
Σε σχέση με την ανάγκη του για φροντίδα, συνεπεία της κατάστασης της υγείας του και της αναπηρίας του, ο παραπονούμενος έθεσε υπόψη της Επιτρόπου ιατρική βεβαίωση από το Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου, καθώς και την αλληλογραφία που είχε με το ΤΚΕΑΑ. Με βάση τη βεβαίωση, το 1990 διαγνώστηκε με τη σπάνια, μη ιάσιμη και εξελικτική νόσο του κινητικού νευρώνα (ή «αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση»/«ALS»), η οποία σταδιακά οδηγεί στην απόλυτη κατάργηση της λειτουργίας όλων των εκούσιων μυών του σώματος, ενώ η νοητική λειτουργία δεν επηρεάζεται.

Σε έκθεσή της η Επίτροπος επισημαίνει ότι εξαιτίας της νόσου έχουν, έως σήμερα, επηρεαστεί τα κάτω, αλλά πολύ περισσότερο, τα άνω του άκρα, στα οποία παρουσιάζει μηδενική κίνηση. «Ως εκ τούτου αδυνατεί πλήρως να αυτοεξυπηρετηθεί, ενώ η χρήση οποιωνδήποτε βοηθητικών, για το βάδισμα, στηριγμάτων είναι πρακτικά αδύνατη, με αποτέλεσμα, για όλες ανεξαιρέτως τις καθημερινές του ανάγκες, να είναι απαραίτητη η φυσική, πρακτική βοήθεια και φροντίδα από τρίτο άτομο», αναφέρει η Επίτροπος.

Η θέση του ΤΚΕΑΑ
Με επιστολή, ημερομηνίας 20 Ιουνίου 2012, η Ελίζα Σαββίδου ζήτησε τα σχόλια και τις απόψεις του ΤΚΕΑΑ για την πιο πάνω θέση του παραπονούμενου. Μεταξύ άλλων, στην απάντηση που έλαβε, ημερομηνίας 2 Ιουλίου 2012, στην οποία φαίνεται να αναγνωρίζεται η ανάγκη για τροποποιήσεις στους σχετικούς κανονισμούς, αναφέρονται τα εξής:

«Ο κ. Σ. Ν. υπέβαλε αίτηση στο Τμήμα μας στα πλαίσια του Σχεδίου Παροχής Επιδόματος Φροντίδας σε Παραπληγικά Άτομα. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του Σχεδίου: "Άτομο με «παραπληγία» ορίζεται το άτομο που παρουσιάζει μηδενική ή σχεδόν μηδενική κίνηση και στα δύο κάτω άκρα, λόγω εκ γενετής πάθησης, ασθένειας ή ατυχήματος που καθιστά αναγκαιότητα τη συνεχή χρήση τροχοκαθίσματος για τη διακίνησή του". Η αναπηρία του κ. Ν. έγκειται στα άνω άκρα και όχι στα κάτω άκρα και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στον πιο πάνω ορισμό. Η περίπτωση του κ. Ν., όπως και ελάχιστες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, μας έχουν απασχολήσει και πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει κάποια ρύθμιση και γι' αυτές τις περιπτώσεις, καθότι το πρόβλημα είναι εξίσου σοβαρό με την παραπληγία. Προτιθέμεθα σύντομα να προωθήσουμε τροποποίηση του εν λόγω Σχεδίου, έτσι ώστε να καλύπτονται και αυτές οι περιπτώσεις και το θέμα θα τύχει διαβούλευσης με το αναπηρικό κίνημα και το Υπουργείο Οικονομικών».

Αυστηρή προσήλωση στους κανονισμούς
«Η αυστηρή προσήλωση στο γράμμα των Σχεδίων αντί στην τελεολογική ερμηνεία και τη σημασία των αρχών της Σύμβασης, όπως αρμόζει σε ένα δίκαιο και σύγχρονο κοινωνικό κράτος, δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες που δεν είναι παραπληγικά ή τετραπληγικά, αλλά έχουν εξίσου σοβαρές ανάγκες φροντίδας με αυτά, ούτε συνάδει με το επίπεδο προστασίας που επιδιώκει η Σύμβαση», τονίζει στην έκθεση η Ελίζα Σαββίδου. Περαιτέρω, προσθέτει, ο αποκλεισμός, τόσο του παραπονούμενου όσο και όλων των ατόμων που βρίσκονται σε όμοια ή παρόμοια θέση, έστω και εάν αυτά είναι ελάχιστα σε αριθμό, από το επίδομα φροντίδας, δημιουργεί δυσμενή διάκριση σε βάρος μιας ιδιαίτερα ευάλωτης ομάδας αναπήρων, για τον μόνο λόγο της μορφής και όχι του βαθμού της αναπηρίας ή των αναγκών τους που προκύπτουν.

Η εισήγηση της Επιτρόπου
Η ΕΛΙΖΑ Σαββίδου αναφέρει ότι, «λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης της υγείας του παραπονούμενου και της σύμφωνης άποψης του ΤΚΕΑΑ για το ότι θα έπρεπε να ήταν δικαιούχος επιδόματος φροντίδας, εισήγησή μου είναι όπως του χορηγηθεί, χωρίς καθυστέρηση, επίδομα φροντίδας, αντίστοιχο με αυτό που παρέχεται στα άτομα με παραπληγία ή τετραπληγία, μετά από αξιολόγηση του βαθμού της αναπηρίας του και των πραγματικών του αναγκών για φροντίδα». Υπογραμμίζει το γεγονός πως το ΤΚΕΑΑ έχει, ήδη, αναγνωρίσει την ανάγκη για ειδική ρύθμιση του θέματος της πρόσβασης περιπτώσεων όπως αυτής του παραπονούμενου, σε επιδοματικές παροχές φροντίδας.

«Όπως έχω πρόσφατα πληροφορηθεί, από Λειτουργό του Τμήματος, στο παρόν στάδιο διερευνάται με το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου ο αριθμός των ατόμων που, λόγω ασθένειας ή νόσου, παρουσιάζουν υψηλού βαθμού αναπηρία στα άνω άκρα ούτως ώστε, εάν υπάρχει η δυνατότητα βάσει των διαθέσιμων πιστώσεων, το Τμήμα να προχωρήσει με την τροποποίηση του Σχεδίου Παροχής Επιδόματος Φροντίδας σε Παραπληγικά Άτομα Ανεξαρτήτως Εισοδημάτων, ώστε να καλύπτει και αυτές τις περιπτώσεις», σημειώνει η Επίτροπος, για να καταλήξει:

«Οι προσπάθειες που γίνονται στην κατεύθυνση της βελτίωσης των δυνατοτήτων που παρέχουν τα Σχέδια, θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να περιοριστούν μόνο στις προαναφερθείσες περιπτώσεις. Θα πρέπει, όπως είναι και η εισήγησή μου, σταδιακά, να καλύψουν όλες τις περιπτώσεις βαριάς αναπηρίας, στη βάση των πραγματικών ατομικών αναγκών των ατόμων, για φροντίδα, ανεξαρτήτως της ονομασίας της αναπηρίας ή της ασθένειάς τους, ώστε να υπάρξει συμβατότητα του συστήματος κοινωνικής προστασίας και φροντίδας, με τις αρχές και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες που κατοχυρώνονται στη Σύμβαση».

Πηγή: http://www.sigmalive.com