Τα συμπτώματα της βουλιμίας: Πότε πρέπει να ανησυχήσω;

Η ψυχογενής βουλιμία, αρχικά γνωστή στη Βόρεια Αμερική απλά ως «βουλιμία», βρέθηκε στο επίκεντρο της ιατρικής μόνο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αν και τα σύγχρονα διαγνωστικά σχήματα διαφέρουν σε κάποιες μικρές λεπτομέρειες, όλοι συμφωνούν πως για να γίνει διάγνωση της ψυχογενούς βουλιμίας, πρέπει να συντρέχουν τρείς προυποθέσεις:

To άτομο να έχει συχνά (αντικειμενικά) επεισόδια βουλιμίας, δηλαδή, πρέπει να καταναλώνει πολύ μεγάλες ποσότητες τροφής, λαμβάνοντας υπόψη και τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες εκδηλώνει τα επεισόδια αυτά. Επίσης, πρέπει να βιώνει μια αίσθηση απώλειας του ελέγχου τη στιγμή εκείνη.
Πρέπει να χρησιμοποιεί συστηματικά οποιοσδήποτε ακραίο μέτρο για την αποφυγή αύξησης του σωματικού του βάρους. Τα μέτρα αυτά μπορεί να είναι ο αυτοπροκαλούμενος εμετός, η χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, η υπερβολική γυμναστική και η εντατική δίαιτα ή η νηστεία.
Πρέπει να ανησυχεί υπερβολικά για το σχήμα του σώματος, το βάρος του ή και τα δυο.

Η ανησυχία αυτή ξεπερνά κατά πολύ την πολύ την απλή αίσθηση ότι είναι παχύ ή τη δυσαρεσκεία του για τη σωματική του εμφάνιση. Αντίθετα, όλη του η ζωή κυριαρχείται από τις ανησυχίες του για το σχήμα ή το βάρος του.

Μια ακόμη προυπόθεση για τη διάγνωση είναι το άτομο να μη χαρακτηρίζεται ως πάσχον από ψυχογενή ανορεξία.

Στη πραγματικότητα, αυτό σημαίνει πως το άτομο δεν είναι υπερβολικά αδύνατο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που υποφέρουν από ψυχογενή βουλιμία έχουν φυσιολογικό βάρος.

Ποια άτομα πλήττει κυρίως;

Η ψυχογενής βουλιμία πλήττει κυρίως τις νεαρές γυναίκες, ιδιαίτερα στην ηλικία των είκοσι χρονων. Το πρόβλημα συνήθως ξεκινά στα τέλη της εφηβείας με μια περίοδο αυστηρής δίαιτας. Στο ένα τρίτο περίπου των περιπτώσεων, η δίαιτα αυτή μπορεί να είναι τόσο υπερβολική ώστε το άτομο να αναπτύξει αρχικά ψυχογενή ανορεξία η οποία εξελισσεται προοδευτικά σε ψυχογενή βουλιμία. ‘Ετσι, παρ’ολο που βάσει διαγνωστικών κριτηρίων το άτομο δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζει και τις δυο διαταραχές συγχρόνως, φαίνεται πως αυτές είναι αλληλένδετες.

Ποιες είναι οι συνήθειες τους;

Οι άνθρωποι με ψυχογενή βουλιμία έχουν περίεργες συνήθειες διατροφής. Εξ’ορισμού, όλοι τους παρουσιάζουν επεισόδια βουλιμίας, τα οποία συνήθως εκδηλώνουν σε διαστήματα που βρίσκονται σε αυστηρή δίαιτα. Κάποιοι δεν τρώνε απολύτως τίποτα ανάμεσα στα επεισόδια βουλιμίας τους, ενώ η πλειοψηφία των υπολοίπων ακολουθούν αυστηρή δίαιτα. Όρισμένοι προκαλούν εμετό μετά από κάθε επεισόδιο βουλιμίας προσπαθώντας να απαλλαγούν από το φαγητό που έφαγαν. Για το σκοπό αυτό μπορεί να παίρνουν διουρητικά ή καθαρτικά.

Από τη στιγμή που υιοθετείται αυτός ο τρόπος διατροφής τείνει να διαιωνίζεται, αν και μπορεί ναπαρουσιάζει διακυμάνσεις ως προς την ένταση ως τη στιγμή που ια καταφύγουν στη θεραπεία, τα άτομα αυτά έχουν συνήθως ακολουθήσει αυτή τη διατροφική συνήθεια για πολλά χρόνια.

Πηγή: http://www.boro.gr