Μiα μελέτη του πανεπιστημίου του Ιλινόις αποκαλύπτει πως όταν οι πατέρες που αναφέρουν υψηλά επίπεδα συναισθηματικής οικειότητας στο γάμο τους, τα παιδιά τους επωφελούνται. Όταν ένας γονέας αλληλεπιδρά με το παιδί του είναι απαραίτητο να μπορεί να παρακολουθήσει τη συναισθηματική του κατάσταση, να αντιλαμβάνεται το αναπτυξιακό του στάδιο και τις ικανότητες που έχει κατακτήσει, καθώς και να προσέχει εάν το παιδί απογοητεύεται από τις προσπάθειες του, ματαιώνεται και χρειάζεται βοήθεια. Οι ειδικοί μάλιστα σημειώνουν πως εάν ένας καταθλιπτικός πατέρας έχει στενή σχέση με μια σύντροφο που τον ακούει και τον υποστηρίζει, η ποιότητα της αλληλεπίδρασης του με το παιδί του βελτιώνεται.
Μια υποστηρικτική σύζυγος μάλιστα, φαίνεται ότι μπορεί να δράσει προστατευτικά έναντι στις επιπτώσεις της κατάθλιψη του πατέρα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 606 παιδιά και τους γονείς τους, που συμμετείχαν σε μια μελέτη σχετικά με την πρώιμη φροντίδα και τη ανάπτυξη των παιδιών. Όταν το παιδί τους έφτανε στην ηλικία των 4 1/2 ετών, οι γονείς αξιολογούσαν τους εαυτούς με τη βοήθεια δύο κλιμάκων. Η μία εκτιμούσε τα καταθλιπτικά συμπτώματα και η άλλη την αντιλαμβανόμενη συναισθηματική οικειότητα μέσα στο γάμο. Οι ερευνητές επίσης παρατηρούσαν την αλληλεπίδραση γονέων- παιδιών σε δραστηριότητες που είχαν τη δομή σεμιναρίου όταν τα παιδιά ήταν 4 1/2 και 6 1/2 ετών.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού, ο βαθμός δέσμευσης του με τον γονέα είναι πολύ σημαντικός. Παράλληλα, η ικανότητα του παιδιού να επικεντρώνεται σε ένα στόχο και να επιμένει στη διεκπεραίωση μιας δραστηριότητας είναι κρίσιμη για την επιτυχή μετάβαση από την προσχολική στη σχολική ηλικία.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είχε το εύρημα, σύμφωνα με το οποίο, οι καταθλιπτικές μητέρες δε λάμβαναν την αντίστοιχη ενίσχυση από έναν υποστηρικτικό σύζυγο. Οι ειδικοί εξηγούν πως αυτό μπορεί να συμβαίνει γιατί οι άνδρες και οι γυναίκες απαντούν στην κατάθλιψη με διαφορετικό τρόπο. Οι άνδρες τείνουν να αποσύρονται, ενώ οι γυναίκες τείνουν να ανακυκλώνουν τις σκέψεις τους. Είναι πολύ πιθανό λοιπόν μια συζυγική σχέση με υψηλά επίπεδα συναισθηματικής οικειότητας να ενθαρρύνει την τάση της γυναίκας να αναμασά τις αρνητικές της σκέψεις και να παρεμποδίζει την ικανότητα της να υποστηρίξει τα παιδιά της. Οι καταθλιπτικοί άνδρες από την άλλη, είναι πιο πιθανό να αποτραβηχτούν από τις συντρόφους τους. Αυτό λοιπόν καθιστά τη συναισθηματική οικειότητα μέσα σε ένα γάμο, απαραίτητο παράγοντα για τους πατέρες.
Οι ερευνητές δίνουν έμφαση στην ανάγκη των πατέρων με κατάθλιψη να αναζητήσουν υποστήριξη, όχι μόνο από τις συζύγους τους, αλλά και από φίλους , συγγενείς, καθώς και επαγγελματίες υγείας που εμπιστεύονται.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.