"Κόψαμε το φαγητό των παιδιών"

Την αρχική παγωμάρα και την αίσθηση αδικίας, διαδέχονται η στενοχώρια, η ντροπή και η σκληρή αυτοκριτική. Πρόκειται για τα βασικά στάδια στην ψυχολογία του ανθρώπου που χάνει τη δουλειά του, κατάσταση που, σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, παρομοιάζεται με το πένθος.

Η ψυχολόγος Έλια Κωνσταντακάτου συστήνει ψυχραιμία επισημαίνοντας ότι "ο άνεργος έχει να αντιμετωπίσει δύο πράγματα: τον εαυτό του και τον κοινωνικό περίγυρο. Στην αρχή θα νιώσει θύμα και θα βρίσκεται σε σοκ και σταδιακά θα αρχίσει να ντρέπεται και να κατηγορεί τον εαυτό του"¨.

Ο Κώστας, μηχανικός αυτοκινήτων, και η σύζυγός του, Εύη, εκπαιδευτικός, είναι γονείς τριών παιδιών. Πρώτος ο Κώστας έχασε τη δουλειά του και έπειτα η Εύη. "Μειώσαμε ακόμα και το φαγητό από τα παιδιά μας" λένε. Η 26χρονη Χριστίνα, απόφοιτη της Φιλοσοφικής με μεταπτυχιακό Γλωσσολογίας, ημιαπασχολείται σε καφετέρεια. "Δεν μπορώ να φύγω στο εξωτερικό, γιατί η μαμά μου είναι άρρωστη. Όταν έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ, τον κρύβω" περιγράφει.

Σε απόγνωση ο 60χρονος Χρήστος, συνταξιούχος, οδηγός της ΕΘΕΛ, ζεσταίνεται με μία σόμπα στο σπίτι του στο Πέραμα: "Δεν έχω χρήματα ούτε για φαγητό. Ο κρεοπώλης δεν κάνει άλλη πίστωση" λέει.


Πηγή: http://www.enikos.gr