Παχυσαρκία και στυτική δυσλειτουργία

Το πρόβλημα στύσης συνδέεται με μια πληθώρα οργανικών καταστάσεων.
Θέμα ταμπού αποτελεί στις μέρες μας η εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας, αν και αφορά περίπου το 10% των ανδρών με σεξουαλικά ενεργή ζωή, ανάλογα με την ηλικία και τη συνυπάρχουσα νοσηρότητα.

Στη χώρα μας, μελέτη του Ιπποκρατείου νοσοκομείου έδειξε ότι σχεδόν οι μισοί άνδρες άνω των 40 ετών θα την εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του. Με τον όρο στυτική δυσλειτουργία ή σεξουαλική δυσκολία ορίζεται η μη επίτευξη στύσης κατάλληλης για διείσδυση για περισσότερο από 6 μήνες.

Μέχρι πρόσφατα, η στυτική δυσλειτουργία θεωρείτο οργανικό πρόβλημα ή φυσικό επακόλουθο του γήρατος. Ωστόσο, σήμερα γνωρίζουμε ότι με τη συγκεκριμένη πάθηση, συνδέεται στενά μία πληθώρα οργανικών καταστάσεων: κατάθλιψη, δυσλιπιδαιμία, στεφανιαία νόσος, διαβήτης, ουρολογικά ή νεφρολογικά προβλήματα, παθήσεις του προστάτη, χειρουργεία, υπέρταση, αρτηριοσκλήρυνση ή ακόμα και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος.

Η παχυσαρκία, η οποία εμπερικλείει πολλούς από τους παραπάνω κινδύνους, φαίνεται να επηρεάζει έντονα τη σεξουαλική υγεία των ανδρών, καθώς τα κρούσματα δυσλειτουργίας είναι σαφώς αυξημένα, έως και 30%, στα άτομα με αυξημένο σωματικό βάρος, όπως αναφέρεται στο περιοδικό Journal Of Sexual Medicine.

Πιο συγκεκριμένα, η δυσκολία στύσης συνδέεται με τη γενικότερη αγγειακή κατάσταση του ατόμου και εκφράζει ελλιπή αιμάτωση του πέους, η οποία σαφώς επηρεάζεται τόσο από την παχυσαρκία, όσο και από το κοιλιακό λίπος και την πίεση του αίματος. Αν, μάλιστα, αναλογιστούμε ότι η παχυσαρκία παίρνει διαστάσεις επιδημίας παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια, μπορούμε πλέον να κατανοήσουμε πόσο πολύ μπορεί να επηρεάσει, όχι μόνο τη σεξουαλική ζωή, αλλά και την ποιότητα ζωής των ατόμων.

Είναι όμως αναστρέψιμη η κατάσταση αυτή; Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε παχύσαρκα άτομα ασιατικής καταγωγής με πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας σε πρώτο στάδιο, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες με σκοπό την απώλεια βάρους: η μία ομάδα λάμβανε υποθερμιδική δίαιτα, ενώ η άλλη έκανε εντατική άσκηση. Και στις δύο περιπτώσεις, τα άτομα που έλαβαν μέρος έχασαν 3,5% από την περιφέρεια μέσης τους, ενώ τα επίπεδα τεστοστερόνης αυξήθηκαν έως και 26%.

Μία ακόμα ενδεικτική 2ετή μελέτη σε παχύσαρκους άνδρες μέσης ηλικίας, επιβεβαίωσε ότι η απώλεια 15% του αρχικού σωματικού βάρους μπορεί να αποκαταστήσει τους δείκτες φλεγμονής, τη λειτουργία του ενδοθηλίου αλλά και τη στυτική δυσλειτουργία στο 31%, όπως δημοσιεύτηκε στο Journal of Impotence Research. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να τονίσουμε ότι σύμφωνα και με το Κέντρο Αναπαραγωγικής και Σεξουαλικής Υγείας, η σχέση οργανικών και σεξουαλικών δυσλειτουργιών είναι αμφίδρομη. Για παράδειγμα, ένα πρόβλημα στύσης σε ένα παχύσαρκο άτομο μπορεί να αποτελεί καμπανάκι κινδύνου για κάποιο οργανικό πρόβλημα, όπως η αρτηριοσκλήρυνση ή στεφανιαία νόσος. Ο κ. Παπαχαρίτος, υπεύθυνος τύπου ΚΕΣΑΥ (Κέντρο Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας) έχει αναφερθεί χαρακτηριστικά σε μελέτες που έδειχναν ότι το 67% ατόμων με στυτική δυσλειτουργία, άρχισαν να έχουν συμπτώματα στη στύση τους 3 χρόνια πριν κάνει την εμφάνισή της η στεφανιαία νόσος.

Ολοκληρώνοντας, είναι εμφανές ότι υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ παχυσαρκίας και στυτικής δυσλειτουργίας, ανεξάρτητα από την ύπαρξη άλλων μεταβολικών διαταραχών. Είναι σημαντικός ο έλεγχος από ειδικούς υγείας κατά την έναρξη της εμφάνισης του προβλήματος, αφενός γιατί οι κίνδυνοι που εγκυμονούν ποικίλλουν, αφετέρου για να επιτευχθεί έγκαιρα η αποκατάσταση της υγείας του ατόμου.

Δεν θα πρέπει σαφώς να παραλείψουμε ότι παχύσαρκα άτομα με στυτική δυσλειτουργία καταφέρνουν να αποκαταστήσουν σε μεγάλο ποσοστό την ήδη εγκατεστημένη διαταραχή με δίαιτα και άσκηση, ενώ τις περισσότερες φορές, οι ενέργειες αυτές μπορούν να προλάβουν τη εμφάνισή τους.


Πηγή: http://www.mednutrition.gr