Πρέπει να τρώμε μπροστά στην τηλεόραση;

Τι υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι.
«Πρέπει να τρώμε μπροστά στην τηλεόραση;» «Για να ταΐσω το παιδί μου, βάζω να δει DVD. Καλά κάνω;» Αυτές είναι κάποιες από τις ερωτήσεις που μας θέτουν συχνά στον χώρο εργασίας μας, και όχι μόνο. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία στους ενήλικες και στα παιδιά έχει άμεση σχέση με τις ώρες που παρακολουθούμε τηλεόραση. Είναι γεγονός ότι μπροστά στην τηλεόραση όλοι ξεχνιόμαστε και τρώμε περισσότερο. Πρόκειται, λοιπόν, για σύγχρονο πρόβλημα διατροφής, που μπορούμε να το αλλάξουμε μόνο αν το θελήσουμε πραγματικά.

Όταν η οικογένεια συγκεντρώνεται στο τραπέζι για το μεσημεριανό ή το βραδινό γεύμα και η τηλεόραση είναι αναμμένη, κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν ασχολείται με το τι και πόσο τρώει, και όλοι είναι προσηλωμένοι στο πρόγραμμα που παρακολουθούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνεται η επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, να μασάμε βιαστικά το φαγητό και να καταναλώνουμε μεγαλύτερες ποσότητες από τις απαιτούμενες.

Τι υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι;

Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι, όταν η τηλεόραση είναι αναμμένη, η προσοχή όλων είναι στραμμένη στον ήχο και στην εικόνα. Τα παιδιά, έχοντας πάντα ως πρότυπο τους γονείς τους, μαθαίνουν να τρώνε μπροστά στην τηλεόραση, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επηρεάζονται αρνητικά οι διατροφικές τους συνήθειες.
Μελέτες των τελευταίων ετών έχουν συνδέσει τη συχνή παρακολούθηση τηλεόρασης, κατά την παιδική και την εφηβική ηλικία, με το αυξημένο σωματικό βάρος. Αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά και οι ενήλικες, όταν τρώνε μπροστά στην τηλεόραση, δεν είναι συγκεντρωμένοι στο φαγητό τους, τρώνε για να περνάει η ώρα, δεν καταναλώνουν υγιεινές τροφές και, φυσικά, δεν κινούνται. Συνεπώς, μπορεί υποσυνείδητα να καταναλώνουν μεγαλύτερη ποσότητα από αυτήν που θα έτρωγαν αν γευμάτιζαν στο τραπέζι.

Επηρεάζουν οι διαφημίσεις την αύξηση του βάρους;

Οι καταναλωτές είναι πολλές φορές επιρρεπείς σε προϊόντα με χαμηλή θρεπτική αξία, αλλά με αυξημένη θερμιδική αξία, τις λεγόμενες «κενές» θερμίδες. Έτσι, στα διαφημιστικά διαλείμματα, ειδικά στα παιδικά προγράμματα, μας βομβαρδίζουν με προϊόντα πρόχειρου φαγητού και διάφορα σνακ, όπως πατατάκια, σοκολάτες, μπισκότα, παγωτά, γαριδάκια

και καραμέλες, που με πολύ ελκυστικό τρόπο μάς καλούν να τα δοκιμάσουμε. Τα μικρά παιδιά, χωρίς να γνωρίζουν τη θρεπτική τους αξία, πιέζουν τους γονείς τους να τα αγοράσουν.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στη διατροφή των παιδιών, και πολλές φορές και των ενηλίκων, τρόφιμα χωρίς θρεπτική αξία να αντικαθιστούν άλλα, τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα. Έτσι, επιβαρύνουμε τον οργανισμό μας με κενές θερμίδες, αυξάνοντας το σωματικό βάρος μας.

Αν έχουμε την απαιτούμενη υπομονή και συνειδητότητα, πολλά μπορούμε να αλλάξουμε νοοτροπία. Αρκεί:

Να καθιερώσουμε την ώρα του φαγητού ως «ιερή» στιγμή για την οικογένεια. Είναι η ώρα που συγκεντρώνονται όλοι στο σπίτι, από τη δουλειά ή το σχολείο, και έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν για όσα τους ενδιαφέρουν.
Να ανάβει η τηλεόραση λίγες ώρες την ημέρα, και όχι από το πρωί έως το βράδυ.
Να μην υπάρχουν τηλεοράσεις σε όλα τα δωμάτια, και κυρίως στα δωμάτια των παιδιών.
Να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να παίζουν με φίλους ή να αθλούνται, αντί να παρακολουθούν τηλεόραση.


Πηγή: http://www.diatrofi.gr