Απολύθηκαν γιατί εγκυμονούσαν

Διακρίσεις σε εγκύους και ανάπηρους καταγράφει η έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως.
Το ολοένα αυξανόμενο φαινόμενο της απόλυσης ή του εξαναγκασμού σε παραίτηση εργαζομένων γυναικών λόγω εγκυμοσύνης απασχόλησε την Αρχή Ισότητας.

Διακρίσεις σε εγκύους και άτομα με προβλήματα αναπηρίας διαπιστώνει, μεταξύ άλλων, η έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως Ελίζας Σαββίδου.
Η ισότητα είναι δικαίωμα όλων και φαίνεται να καταπατείται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα.

Με βάση τα στατιστικά στοιχεία των τριών τελευταίων χρόνων (2008-2010), κατά μέσον όρο υποβάλλονται κάθε χρόνο 105 καταγγελίες για διακρίσεις. Ο αριθμός αυτός εξακολουθεί να μην ικανοποιεί την Αρχή Ισότητας και για τον λόγο αυτόν οι δράσεις ενημέρωσης του κοινού ως προς τις αρμοδιότητές της συνεχίστηκαν και κατά το 2010.

Απολύθηκε στον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης της
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση υπαλλήλου, η οποία απολύθηκε από την εταιρεία στην οποία εργαζόταν, ενώ βρισκόταν στον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης της. Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης, ο εργοδότης αρχικά υποστήριξε ότι η απασχόληση της παραπονουμένης τερματίστηκε λόγω μείωσης των εργασιών. Στη συνέχεια, ο εργοδότης υποστήριξε ότι ο πραγματικός λόγος απόλυσης της παραπονουμένης ήταν η ανάρμοστη συμπεριφορά της απέναντι στους πελάτες του καταστήματος.

Η θέση της καταγγέλλουσας είναι ότι ο πραγματικός λόγος της απόλυσής της ήταν η εγκυμοσύνη της, την οποία είχε γνωστοποιήσει προφορικά στη διεύθυνση της εταιρείας. Από τα στοιχεία της έρευνας προέκυψε ότι η απόλυση της παραπονουμένης οφείλεται στην εγκυμοσύνη της και, κατά τούτο, συνιστά άμεση διάκριση λόγω φύλου κατά παράβαση των περί Ίσης Μεταχείρισης Αντρών και Γυναικών στην Απασχόληση και την Επαγγελματική Εκπαίδευση Νόμων.

Η Επίτροπος επέβαλε διοικητικό πρόστιμο στην εταιρεία ύψους διακοσίων ευρώ. Επιπρόσθετα, το Τμήμα Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αποδεχόμενο τις εισηγήσεις της Αρχής Ισότητας, αποφάσισε να προωθήσει τροποποίηση του άρθρου 4 των περί Προστασίας της Μητρότητας Νόμων, κατά τρόπον που να διασφαλίζεται η προστασία των εγκύων γυναικών για διάστημα το οποίο εκτείνεται από την αρχή της εγκυμοσύνης τους μέχρι και την παρέλευση τριών μηνών από το τέλος της άδειας μητρότητας.

Δέχθηκε πιέσεις να παραιτηθεί λόγω εγκυμοσύνης
Σε άλλη υπόθεση που διερεύνησε η Αρχή Ισότητας, προκύπτει ότι γυναίκα εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την αλλαγή συμπεριφοράς του εργοδότη της, ενώ τον ειδοποίησε με βεβαίωση γιατρού ότι εγκυμονούσε.

Η καταγγέλλουσα κατά την πρόσληψή της είχε θέσει ως όρο για την αποδοχή της προσφερόμενης θέσης εργασίας, την παραχώρηση ενός ελεύθερου απογεύματος την εβδομάδα λόγω ανειλημμένης υποχρέωσης, όρο με τον οποίο συμφώνησε και ο εργοδότης. Όταν η καταγγέλλουσα ενημέρωσε τον εργοδότη της για την εγκυμοσύνη της, προσκομίζοντας και το σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό, ο τελευταίος προχώρησε σε αλλαγές στο ωράριο του προσωπικού, ενημερώνοντάς την ότι θα πρέπει και η ίδια να εργάζεται πλέον όλα τα απογεύματα.

Η διεύθυνση της εταιρείας υποστήριξε ότι η εν λόγω αλλαγή στο ωράριο έγινε στα πλαίσια γενικής αναδιάρθρωσης του ωραρίου της εταιρείας και αφορούσε όλο το προσωπικό. Η καταγγέλλουσα, μόλις ενημέρωσε τον εργοδότη της ότι η αλλαγή αυτή παραβιάζει τους όρους εργοδότησής της, έλαβε την απάντηση ότι αν δεν συμφωνούσε ως προς τη νέα κατάσταση, καλό θα ήταν να παραιτηθεί από την εταιρεία. Την ίδια αντιμετώπιση είχε κάθε φορά που χρειάστηκε να απουσιάσει από την εργασία της για λόγους ασθενείας, σχετιζόμενους με προβλήματα στην εγκυμοσύνη της. Το αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε οδήγησε την καταγγέλλουσα σε υποβολή παραίτησης.

Η Επίτροπος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεταχείριση που υπέστη η καταγγέλλουσα σχετιζόταν με την εγκυμοσύνη της και στόχευε στον εξαναγκασμό της σε παραίτηση, στοιχειοθετώντας έτσι απαγορευμένη με Νόμο άμεση διάκριση λόγω φύλου. Μετά την έκδοση του πορίσματος της Αρχής Ισότητας, η καταγγέλλουσα προσέφυγε στο αρμόδιο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών, διεκδικώντας αποζημιώσεις.

Διακρiσεις λόγω αναπηρiας
Εργαζομένη γυναίκα, με βραδύτητα στην εκφορά του λόγου, απολύθηκε από θέση ωρομίσθιου κυβερνητικού προσωπικού από το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Συγκεκριμένα, η καταγγέλλουσα υποστήριξε ότι μετά την πάροδο μίας εβδομάδας από τον διορισμό της τον Δεκέμβριο του 2006, στη θέση Γενικού Βοηθού (ωρομίσθιο προσωπικό) στο νέο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, απολύθηκε χωρίς καμία προειδοποίηση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, η καταγγέλλουσα είναι άτομο με αναπηρία, αφού παρουσιάζει ελαφριάς μορφής μειονεξία σε ό,τι αφορά την ομιλία και συγκεκριμένα είναι αργή στην εκφορά του λόγου.

Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι του διορισμού της καταγγέλλουσας στη θέση Γενικού Βοηθού προηγήθηκε προφορική συνέντευξη, πράγμα που σημαίνει ότι, τα μέλη της Επιτροπής που διενήργησαν τη συνέντευξη δεν μπορεί παρά να αντιλήφθηκαν τη βραδύτητα στην ομιλία της. Παρόλ' αυτά, την έκριναν προσοντούχο και κατάλληλη να ασκήσει τα καθήκοντα της συγκεκριμένης θέσης. Μία εβδομάδα, όμως, αφότου διορίσθηκε, απολύθηκε για λόγους που σχετίζονται, όπως από τη γραπτή τοποθέτηση του Υπουργείου Υγείας προέκυψε, με τη δυσκολία και μόνο που αντιμετωπίζει στην ομιλία της και όχι λόγω είτε της απροθυμίας της είτε της ανικανότητάς της να ανοίγει φακέλους ασθενών, που ήταν και το βασικό καθήκον που της είχε ανατεθεί.

Η Επίτροπος σημειώνει στην Έκθεση ότι ακόμη και αν δεχθεί ως ανταποκρινόμενο στα πραγματικά γεγονότα τον ισχυρισμό ότι ο τότε Διευθυντής Προσωπικού του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας είχε ζητήσει από το ΤΔΔΠ την τοποθέτηση της παραπονούμενης σε άλλη καταλληλότερη γι' αυτήν θέση, το βέβαιο είναι ότι καμιά ενέργεια προς αυτήν την κατεύθυνση δεν έγινε.

Διακρίσεις σε μητρότητα
Από τη σύσταση της Αρχής Ισότητας το 2004, έχει υποβληθεί ένας σημαντικός αριθμός καταγγελιών από γυναίκες που απασχολούνται είτε στη δημόσια εκπαίδευση είτε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι οποίες αφορούσαν στην απουσία μέτρων συμφιλίωσης της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι καταγγέλλουσες ήταν είτε έγκυοι είτε είχαν πρόσφατα γεννήσει. Από τη διερεύνηση αυτών των καταγγελιών η Επίτροπος διαπίστωσε ότι τόσο τα διάφορα τμήματα της δημόσιας υπηρεσίας όσο και η ΕΕΥ εξετάζουν τα αιτήματα των εγκύων ή μητέρων για μετακίνηση ή τοποθέτησή τους στην επαρχία διαμονής τους, χωρίς να συνυπολογίζουν πάντα την ιδιαιτερότητα της κατάστασής τους.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση γυναίκας μητέρας δυο παιδιών που διέμενε στη Λάρνακα. Το δεύτερό της παιδί γεννήθηκε με παράλυση στο δεξί του χέρι και οι γιατροί συνέστησαν να υποβάλλεται σε συστηματική φυσικοθεραπεία, υδροθεραπεία και εργοθεραπεία. Στην καταγγέλλουσα προσφέρθηκε διορισμός πάνω σε έκτακτη βάση για το σχολικό έτος 2009-2010 σε σχολεία της Λεμεσού, όταν το παιδί της ήταν δέκα μηνών. Η καταγγέλλουσα αποδέχθηκε τον διορισμό, υποβάλλοντας ταυτόχρονα ένσταση σχετικά με την τοποθέτησή της για 24 διδακτικές περιόδους σε σχολεία της Λεμεσού. Ενημέρωσε την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, ότι είχε παιδί μικρότερο του ενός έτους με αναπηρία, οι ανάγκες φροντίδας του οποίου ήταν αυξημένες, και ζήτησε τη μετακίνησή της σε σχολείο στο Κίτι. Το αίτημά της αυτό δεν είχε καμία μέχρι σήμερα ανταπόκριση.

Πηγή: http://www.sigmalive.com