Αγωνιστική Διακήρυξη υπό τον τίτλο “ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ” εξέδωσε για την φετινή 3η Δεκεμβρίου η ελληνική εθνική συνοσπονδία ΑμεΑ (ΕΣΑμεΑ). Χρησιμοποιώντας πρώτο πληθυντικό (το κλασσικό σε αυτές τις περιπτώσεις “Εμείς”) η ΕΣΑμεΑ προαναγγέλει (τους τυπικούς σε αυτές τις περιπτώσεις)... αγώνες. Τονίζεται εισαγωγικά: “Εμείς, τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, το 10% του πληθυσμού της χώρας, και εμείς οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες βιώνουμε τη διάκριση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Σήμερα, σε συνθήκες έντονης οικονομικής κρίσης, κινδυνεύουμε πιο πολύ από ποτέ από την ανεργία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Με αφορμή τη φετινή 3η Δεκέμβρη, Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, διακηρύσσουμε την απόφασή μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να ανατρέψουμε τις δυσμενείς καταστάσεις που βιώνουμε από την επιβολή των σκληρών μέτρων λιτότητας που μας έχουν οδηγήσει ήδη στην εξαθλίωση”.
Με την παρατήρηση ότι άλλο πράγμα είναι και άλλο σημαίνει η ανατροπή των δυσμενών καταστάσεων που τα ΑμεΑ βιώνουν από την επιβολή των σκληρών μέτρων λιτότητας και άλλο η ανατροπή των σκληρών μέτρων λιτότητας που επιβάλλουν δυσμενείς καταστάσεις για τα ΑμεΑ (καλόπιστα αναρωτιόμαστε: με ποιόν μυστηριώδη τρόπο άραγες μπορούν να ανατραπούν οι δυσμενείς καταστάσεις που βιώνουν τα ΑμεΑ αν δεν ανατραπούν τα μέτρα λιτότητας που ευθύνονται γι’ αυτές;) και με την προσθήκη ότι αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι εμμέσως υποννοείται μιά ανακουφιστικού – πατερναλιστικού τύπου αντιμετώπιση εστιασμένη στα αποτελέσματα και όχι στα αίτια που τα παράγουν (αλλά πρόκειται απλώς για μυστηριωδώς ατυχήσασα σύνταξη), προχωράμε στην δημοσίευση του κυρίως περιεχομένου της Διακήρυξης που έχει ως ακολούθως:
Είμαστε τα τραγικά θύματα μιας άνευ προηγουμένου κατάρρευσης δικαιωμάτων, πολιτικών και μέτρων που αποκτήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, κόπους και θυσίες!
Τα όρια ανοχής και αντοχής μας έχουν εξαντληθεί!
Η αποσάθρωση των δημόσιων πολιτικών στήριξής μας και η ολιγωρία της Πολιτείας να εφαρμόσει, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει, προστατευτικές πολιτικές και μέτρα έχουν οδηγήσει:
Στη σκληρή και επώδυνη μείωση των εισοδημάτων μας από την άδικη επιβολή έκτακτων εισπρακτικών μέτρων.
Στην εκτίναξη του ποσοστού ανεργίας, που αποτελεί για εμάς την πιο σκληρή μορφή κοινωνικής αναπηρίας λόγω της αναποτελεσματικής εφαρμογής του ν. 2643/1998 .
Στη χωρίς προηγούμενο υποβάθμιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών παροχών μας.
Στην κατάρρευση του δημόσιου συστήματος πρόνοιας. Στον κίνδυνο αφανισμού σημαντικών δημόσιων Δομών και Προγραμμάτων Κοινωνικής Φροντίδας, όπως είναι τα ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠμεΑ, «Βοήθεια στο Σπίτι».
Στην κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας. Στη χωρίς προηγούμενο υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας που ανοίγει το δρόμο στην άνθηση του ιδιωτικού τομέα και στην πρωτοφανή μείωση του ύψους και του είδους των φαρμάκων και των θεραπευτικών μεθόδων, μέσων και προθέσεων.
Στην κατάρρευση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Στην ανεπαρκή χρηματοδότηση και στον κίνδυνο διακοπής της λειτουργίας των Κέντρων Υποστήριξης για τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες κ.λπ. που έχουν δημιουργήσει με κόπο και θυσίες σωματεία γονέων/κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες στα ιδρύματα κλειστής περίθαλψης.
Στη συνεχιζόμενη απαράδεκτη υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία.
Στην υιοθέτηση, με ταχείς και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, ενός «παραμορφωμένου» ΚΕΒΑ που λειτουργεί ως προκρούστεια κλίνη για την αναπηρία.
Στην οργάνωση και λειτουργία ενός νέου μεν, ανεπαρκούς δε, Ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης της Αναπηρίας που, όχι μόνο, εξακολουθεί να διαιωνίζει τις παθογένειες και τις αδυναμίες του προηγούμενου συστήματος, αλλά και να παράγει νέες.
Στη δραστική διακοπή από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Προγράμματος Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα που καταδικάζει όλους τους κωφούς και βαρήκοους πολίτες της χώρας στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Στη συνεχή υπο-χρηματοδότηση των Οργανώσεων μας, αποδυναμώνοντας τη φωνή των πιο αποκλεισμένων ανάμεσα στους αποκλεισμένους.
Καλούμε τον Πρόεδρο και τα μέλη του Κοινοβουλιου, τον Πρωθυπουργό και τα μέλη της Κυβέρνησης, τους αρχηγούς των πολιτικών Κομμάτων, την Περιφερειακή και Δημοτική Αυτοδιοίκηση να αντιληφθούν ότι:
Η αναπηρία και οι προστατευτικές πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί ως σήμερα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να μπαίνουν στην προκρούστεια κλίνη της δημοσιονομικής προσαρμογής, ωσάν τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους να ευθύνονται για τη δημοσιονομική κατάντια της χώρας!
Η αναπηρία ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να στοχοποιείται μέσω κατηγοριών περί «αναπήρων μαϊμού» που προσβάλλουν την αξιοπρέπειά μας, ενισχύουν την κοινωνική προκατάληψη απέναντί μας, δικαιολογούν την ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος να μας προστατεύσει και οδηγούν σε έναν σύγχρονο Καιάδα περιθωριοποίησής μας! Για τους «αναπήρους μαϊμού» δεν ευθυνόμαστε εμείς! Ευθύνονται οι υπηρεσίες, οι γιατροί και οι πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων που εξέθρεψαν αυτό το σύστημα της συναλλαγής και της διαπλοκής!
Η ελληνική Πολιτεία όχι μόνον ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να επιτρέψει την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής και στη φτώχεια, αλλά αντίθετα οφείλει να μας προστατεύσει και να μας ενισχύσει στη βάση των αρχών του ανθρώπινου και κοινωνικού δικαίου!
Ενωμένοι, δυνατοί και αποφασισμένοι ζητούμε τη θωράκιση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους από την ανεργία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό μέσω της εφαρμογής συγκεκριμένων μέτρων προστασίας:
Να εξαιρεθούμε από όλα τα σκληρά και άδικα μέτρα που έχουν ήδη μειώσει δραματικά τα εισοδήματά μας (μειώσεις μισθών και επικουρικών συντάξεων, επιβολή έκτακτων εισφορών κ.λπ.). Να μην καταργηθεί καμία ευνοϊκή φορολογική ρύθμιση έως ότου καταρτιστεί ένα αντικειμενικά δίκαιο, προοδευτικό ενιαίο φορολογικό σύστημα που θα λαμβάνει υπόψη του την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση που προκαλεί η αναπηρία στο ατομικό και οικογενειακό εισόδημα. Να προσδιοριστεί εδώ και τώρα το κόστος διαβίωσης λόγω αναπηρίας στην Ελλάδα της κρίσης και να λαμβάνεται πάντοτε υπόψη όταν σχεδιάζονται πολιτικές κάθε είδους και μορφής.
Να σταματήσει εδώ και τώρα η διαρκής υπο-χρηματοδότηση του τομέα της πρόνοιας που κινδυνεύει να αφανιστεί από τον κοινωνικό χάρτη της χώρας. Να στελεχωθούν επαρκώς με εξειδικευμένο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό όλες οι Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας για να μην ξαναζήσουμε φαινόμενα τύπου «ΚΕΠΕΠ ΛΕΧΑΙΝΩΝ». Να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας των ΚΕΚΥΚΑμεΑ και η παροχή των υπηρεσιών τους στη βάση των αρχικών σκοπών ίδρυσής τους. Να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση των Κέντρων Υποστήριξης για τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες κ.λπ.
Να θεσπιστεί ένα σύγχρονο πλαίσιο προστασίας για την ένταξη και παραμονή μας στην εργασία. Να διοριστούν άμεσα όλοι οι επιτυχόντες των προηγούμενων (γενικών και ειδικών) προκηρύξεων του Ν.2643/1998, ανεξαρτήτως του περιοριστικού μέτρου 1/10. Να καταργηθεί το εισοδηματικό κριτήριο των 12.000 € για την εξαίρεσή μας από το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας. Να προστατευτούν οι εργαζόμενοι με αναπηρία από τις απολύσεις (π.χ. ομαδικές) στον ιδιωτικό τομέα. Να συμπεριληφθούν διακριτά μέτρα προστασίας σε όλες τις συλλογικές και επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας ώστε να μη θιγούν αναφαίρετα εργασιακά δικαιώματά μας.
Να σταματήσει εδώ και τώρα κάθε είδους προσπάθεια που αποσκοπεί στη χρήση του ΚΕΒΑ ως εργαλείου περικοπής δημοσιονομικών δαπανών και να σχεδιαστεί στη βάση των αρχών της ιατρικής επιστήμης και της δικαιωματικής προσέγγισης της αναπηρίας. Να δημιουργηθούν υπηρεσίες του Ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης της Αναπηρίας σε κάθε Καλλικρατικό Δήμο, καλύπτοντας τις ανάγκες τόσο της νησιωτικής Ελλάδας όσο και αρκετών άλλων περιοχών της χώρας που μέχρι στιγμής δεν καλύπτονται.
Να καταρτιστεί ένας Ενιαίος Κανονισμός Παροχών για όλους τους ασφαλισμένους που θα εγγυάται τη δωρεάν χορήγηση όλων των φαρμακευτικών, θεραπευτικών μέσων, μεθόδων, προθέσεων και τεχνικών μέσων υγείας. Να μην μείνει κανένας άπορος πολίτης με αναπηρία χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και χορήγηση παροχής υπηρεσιών αποκατάστασης.
Να διασφαλιστεί η άμεση χρηματοδότηση όλων των Κέντρων Ψυχικής Υγείας. Να εκσυγχρονιστούν οι Μονάδες Χρονίων Παθήσεων (π.χ. Διαβητολογικά Κέντρα, Μονάδες Τεχνητού Νεφρού, Μονάδες Μεσογειακής Αναιμίας, Κέντρα Αιμορροφιλικών κ.λπ.) και να εξαιρεθούν από το μέτρο συγχωνεύσεων - καταργήσεων Μονάδων του ΕΣΥ. Να οργανωθεί άμεσα Δημόσιο Δίκτυο Κέντρων Αποκατάστασης που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες κάθε πολίτη με αναπηρία σε κάθε γωνιά της χώρας. Να καλυφθούν οι ανάγκες των πιο αποκλεισμένων από εμάς, των ατόμων με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης, με συγκεκριμένες δράσεις, όπως κατ’ οίκον εξέταση, κατ’ οίκον νοσηλεία, κατ’ οίκον πιστοποίηση της αναπηρίας κ.λπ.
Να καταστεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση προσβάσιμη, ανοιχτή και «φιλική» σ’ εμάς και να αρθούν όλες οι διατάξεις που αναπαράγουν και διαιωνίζουν ρατσιστικές και αποτρόπαιες συμπεριφορές. Να παρέχεται κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε κάθε μαθητή με αναπηρία και χρόνια πάθηση η αναγκαία υποστήριξη. Να σχεδιαστεί επιτέλους συγκεκριμένο πλαίσιο μετακίνησης των μαθητών με αναπηρία προς και από τα σχολεία τους.
Να επανα-χρηματοδοτηθεί άμεσα από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης το Πρόγραμμα Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα προκειμένου να συνεχίσουν να καλύπτονται, όπως άλλωστε συνέβαινε επί σειρά ετών, οι πάσης φύσεως επικοινωνιακές ανάγκες των κωφών και βαρήκοων πολιτών της χώρας σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς, νοσοκομεία και ιατρεία, σχολεία και πανεπιστήμια, δικαστήρια και δικηγορικά γραφεία, κοινωνικές εκδηλώσεις, συνέδρια κ.λπ.
Να διασφαλίσει η Πολιτεία την απρόσκοπτη και εύρυθμη λειτουργία των Οργανώσεών μας σε όλα τα επίπεδα ως έμπρακτη αναγνώριση της συνεισφοράς μας στην επίτευξη της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολιτισμικής προόδου της χώρας. Η αυτο-οργάνωση και η αυτοδιάθεση των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών μας, αποτελεί ύψιστη δημοκρατική λειτουργία και συνιστά την απολύτως αναγκαία προϋπόθεση για να γίνεται πράξη κάθε μέρα «ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ».
Σύσσωμες οι οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος της χώρας που εκπροσωπούμε το σύνολο των ατόμων με αναπηρία και χρόνια πάθηση και τις οικογένειές τους:
ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ ΟΤΙ:
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε προσπάθεια καταστρατήγησης κεκτημένων δικαιωμάτων μας, προκειμένου να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια και να ικανοποιούμε τις προσωπικές και κοινωνικές ανάγκες και υποχρεώσεις μας.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε προκειμένου να γίνει συνείδηση στην Κυβέρνηση, τα Πολιτικά Κόμματα, τους Κοινωνικούς Εταίρους, την Εκκλησία και σε κάθε πολίτη, ότι την κρίση δεν πρέπει να την πληρώσουμε εμείς διότι δεν ευθυνόμαστε για τη δημιουργία της.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης και συμπεριφοράς που προσβάλει την αξιοπρέπειά μας.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την καταπολέμηση όλων των μορφών φιλανθρωπίας (επαιτεία, εράνους, τηλεμαραθώνιους κ.λπ.).
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την προστασία των πλέον ευάλωτων ατόμων από εμάς, όπως είναι τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, τα άτομα που διαβιούν σε ιδρύματα, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μετανάστες με αναπηρία.
Όλοι μαζί, ενωμένοι και δυνατοί…
από σήμερα, ανήμερα την 3η Δεκέμβρη 2011 και κάθε ημέρα, αγωνιζόμαστε σε κάθε πόλη, με κάθε πρόσφορο μέσο, με παραστάσεις διαμαρτυρίας και κινητοποιήσεις έως το αγωνιστικό ραντεβού που δίνουμε στις 13 Δεκέμβρη 2011 στην Πλατεία Ομονοίας, ώρα 10 το πρωί, που θα καταλήξει σε πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας για την τραγική θέση που έχουμε περιέλθει εξαιτίας της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης για την οποία δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι και για την άμεση εφαρμογή πολιτικών και μέτρων προστασίας μας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι αγωνιστικού χαρακτήρα καταλήψεις, αυτές που εκφράζουν αληθινά ανυποχώρητη σκέψη και στάση, δεν προαναγγέλονται. Ο λόγος για την απειλή της ΕΣΑμεΑ περί κατάληψης του υπουργείου εργασίας εάν δεν ολοκληρωθούν άμεσα οι διαδικασίες τοποθέτησης των επιτυχόντων του 2643/98. Οι προαναγγελίες καταλήψεων, μάλιστα δε με συγκεκριμένη ημερομηνία, συνιστούν και εκφράζουν μυστηριώδη περί κοινωνικής αντίστασης αντίληψη. Ωσάν να αδυνατούν οι κομίζοντες αυτή την αντίληψη φορείς να συνειδητοποιήσουν ότι το παιχνίδι στην "Ελλάδα της κρίσης" δεν παίζεται πλέον με όρους επικοινωνίας αλλά με ξεκάθαρους όρους πολιτικής...
Τα όρια ανοχής και αντοχής μας έχουν εξαντληθεί!
Η αποσάθρωση των δημόσιων πολιτικών στήριξής μας και η ολιγωρία της Πολιτείας να εφαρμόσει, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει, προστατευτικές πολιτικές και μέτρα έχουν οδηγήσει:
Στη σκληρή και επώδυνη μείωση των εισοδημάτων μας από την άδικη επιβολή έκτακτων εισπρακτικών μέτρων.
Στην εκτίναξη του ποσοστού ανεργίας, που αποτελεί για εμάς την πιο σκληρή μορφή κοινωνικής αναπηρίας λόγω της αναποτελεσματικής εφαρμογής του ν. 2643/1998 .
Στη χωρίς προηγούμενο υποβάθμιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών παροχών μας.
Στην κατάρρευση του δημόσιου συστήματος πρόνοιας. Στον κίνδυνο αφανισμού σημαντικών δημόσιων Δομών και Προγραμμάτων Κοινωνικής Φροντίδας, όπως είναι τα ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠμεΑ, «Βοήθεια στο Σπίτι».
Στην κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας. Στη χωρίς προηγούμενο υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας που ανοίγει το δρόμο στην άνθηση του ιδιωτικού τομέα και στην πρωτοφανή μείωση του ύψους και του είδους των φαρμάκων και των θεραπευτικών μεθόδων, μέσων και προθέσεων.
Στην κατάρρευση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Στην ανεπαρκή χρηματοδότηση και στον κίνδυνο διακοπής της λειτουργίας των Κέντρων Υποστήριξης για τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες κ.λπ. που έχουν δημιουργήσει με κόπο και θυσίες σωματεία γονέων/κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες στα ιδρύματα κλειστής περίθαλψης.
Στη συνεχιζόμενη απαράδεκτη υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία.
Στην υιοθέτηση, με ταχείς και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, ενός «παραμορφωμένου» ΚΕΒΑ που λειτουργεί ως προκρούστεια κλίνη για την αναπηρία.
Στην οργάνωση και λειτουργία ενός νέου μεν, ανεπαρκούς δε, Ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης της Αναπηρίας που, όχι μόνο, εξακολουθεί να διαιωνίζει τις παθογένειες και τις αδυναμίες του προηγούμενου συστήματος, αλλά και να παράγει νέες.
Στη δραστική διακοπή από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Προγράμματος Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα που καταδικάζει όλους τους κωφούς και βαρήκοους πολίτες της χώρας στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Στη συνεχή υπο-χρηματοδότηση των Οργανώσεων μας, αποδυναμώνοντας τη φωνή των πιο αποκλεισμένων ανάμεσα στους αποκλεισμένους.
Καλούμε τον Πρόεδρο και τα μέλη του Κοινοβουλιου, τον Πρωθυπουργό και τα μέλη της Κυβέρνησης, τους αρχηγούς των πολιτικών Κομμάτων, την Περιφερειακή και Δημοτική Αυτοδιοίκηση να αντιληφθούν ότι:
Η αναπηρία και οι προστατευτικές πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί ως σήμερα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να μπαίνουν στην προκρούστεια κλίνη της δημοσιονομικής προσαρμογής, ωσάν τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους να ευθύνονται για τη δημοσιονομική κατάντια της χώρας!
Η αναπηρία ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να στοχοποιείται μέσω κατηγοριών περί «αναπήρων μαϊμού» που προσβάλλουν την αξιοπρέπειά μας, ενισχύουν την κοινωνική προκατάληψη απέναντί μας, δικαιολογούν την ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος να μας προστατεύσει και οδηγούν σε έναν σύγχρονο Καιάδα περιθωριοποίησής μας! Για τους «αναπήρους μαϊμού» δεν ευθυνόμαστε εμείς! Ευθύνονται οι υπηρεσίες, οι γιατροί και οι πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων που εξέθρεψαν αυτό το σύστημα της συναλλαγής και της διαπλοκής!
Η ελληνική Πολιτεία όχι μόνον ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να επιτρέψει την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής και στη φτώχεια, αλλά αντίθετα οφείλει να μας προστατεύσει και να μας ενισχύσει στη βάση των αρχών του ανθρώπινου και κοινωνικού δικαίου!
ΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!
Να εξαιρεθούμε από όλα τα σκληρά και άδικα μέτρα που έχουν ήδη μειώσει δραματικά τα εισοδήματά μας (μειώσεις μισθών και επικουρικών συντάξεων, επιβολή έκτακτων εισφορών κ.λπ.). Να μην καταργηθεί καμία ευνοϊκή φορολογική ρύθμιση έως ότου καταρτιστεί ένα αντικειμενικά δίκαιο, προοδευτικό ενιαίο φορολογικό σύστημα που θα λαμβάνει υπόψη του την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση που προκαλεί η αναπηρία στο ατομικό και οικογενειακό εισόδημα. Να προσδιοριστεί εδώ και τώρα το κόστος διαβίωσης λόγω αναπηρίας στην Ελλάδα της κρίσης και να λαμβάνεται πάντοτε υπόψη όταν σχεδιάζονται πολιτικές κάθε είδους και μορφής.
Να σταματήσει εδώ και τώρα η διαρκής υπο-χρηματοδότηση του τομέα της πρόνοιας που κινδυνεύει να αφανιστεί από τον κοινωνικό χάρτη της χώρας. Να στελεχωθούν επαρκώς με εξειδικευμένο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό όλες οι Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας για να μην ξαναζήσουμε φαινόμενα τύπου «ΚΕΠΕΠ ΛΕΧΑΙΝΩΝ». Να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας των ΚΕΚΥΚΑμεΑ και η παροχή των υπηρεσιών τους στη βάση των αρχικών σκοπών ίδρυσής τους. Να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση των Κέντρων Υποστήριξης για τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες κ.λπ.
Να θεσπιστεί ένα σύγχρονο πλαίσιο προστασίας για την ένταξη και παραμονή μας στην εργασία. Να διοριστούν άμεσα όλοι οι επιτυχόντες των προηγούμενων (γενικών και ειδικών) προκηρύξεων του Ν.2643/1998, ανεξαρτήτως του περιοριστικού μέτρου 1/10. Να καταργηθεί το εισοδηματικό κριτήριο των 12.000 € για την εξαίρεσή μας από το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας. Να προστατευτούν οι εργαζόμενοι με αναπηρία από τις απολύσεις (π.χ. ομαδικές) στον ιδιωτικό τομέα. Να συμπεριληφθούν διακριτά μέτρα προστασίας σε όλες τις συλλογικές και επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας ώστε να μη θιγούν αναφαίρετα εργασιακά δικαιώματά μας.
Να σταματήσει εδώ και τώρα κάθε είδους προσπάθεια που αποσκοπεί στη χρήση του ΚΕΒΑ ως εργαλείου περικοπής δημοσιονομικών δαπανών και να σχεδιαστεί στη βάση των αρχών της ιατρικής επιστήμης και της δικαιωματικής προσέγγισης της αναπηρίας. Να δημιουργηθούν υπηρεσίες του Ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης της Αναπηρίας σε κάθε Καλλικρατικό Δήμο, καλύπτοντας τις ανάγκες τόσο της νησιωτικής Ελλάδας όσο και αρκετών άλλων περιοχών της χώρας που μέχρι στιγμής δεν καλύπτονται.
Να καταρτιστεί ένας Ενιαίος Κανονισμός Παροχών για όλους τους ασφαλισμένους που θα εγγυάται τη δωρεάν χορήγηση όλων των φαρμακευτικών, θεραπευτικών μέσων, μεθόδων, προθέσεων και τεχνικών μέσων υγείας. Να μην μείνει κανένας άπορος πολίτης με αναπηρία χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και χορήγηση παροχής υπηρεσιών αποκατάστασης.
Να διασφαλιστεί η άμεση χρηματοδότηση όλων των Κέντρων Ψυχικής Υγείας. Να εκσυγχρονιστούν οι Μονάδες Χρονίων Παθήσεων (π.χ. Διαβητολογικά Κέντρα, Μονάδες Τεχνητού Νεφρού, Μονάδες Μεσογειακής Αναιμίας, Κέντρα Αιμορροφιλικών κ.λπ.) και να εξαιρεθούν από το μέτρο συγχωνεύσεων - καταργήσεων Μονάδων του ΕΣΥ. Να οργανωθεί άμεσα Δημόσιο Δίκτυο Κέντρων Αποκατάστασης που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες κάθε πολίτη με αναπηρία σε κάθε γωνιά της χώρας. Να καλυφθούν οι ανάγκες των πιο αποκλεισμένων από εμάς, των ατόμων με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης, με συγκεκριμένες δράσεις, όπως κατ’ οίκον εξέταση, κατ’ οίκον νοσηλεία, κατ’ οίκον πιστοποίηση της αναπηρίας κ.λπ.
Να καταστεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση προσβάσιμη, ανοιχτή και «φιλική» σ’ εμάς και να αρθούν όλες οι διατάξεις που αναπαράγουν και διαιωνίζουν ρατσιστικές και αποτρόπαιες συμπεριφορές. Να παρέχεται κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε κάθε μαθητή με αναπηρία και χρόνια πάθηση η αναγκαία υποστήριξη. Να σχεδιαστεί επιτέλους συγκεκριμένο πλαίσιο μετακίνησης των μαθητών με αναπηρία προς και από τα σχολεία τους.
Να επανα-χρηματοδοτηθεί άμεσα από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης το Πρόγραμμα Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα προκειμένου να συνεχίσουν να καλύπτονται, όπως άλλωστε συνέβαινε επί σειρά ετών, οι πάσης φύσεως επικοινωνιακές ανάγκες των κωφών και βαρήκοων πολιτών της χώρας σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς, νοσοκομεία και ιατρεία, σχολεία και πανεπιστήμια, δικαστήρια και δικηγορικά γραφεία, κοινωνικές εκδηλώσεις, συνέδρια κ.λπ.
Να διασφαλίσει η Πολιτεία την απρόσκοπτη και εύρυθμη λειτουργία των Οργανώσεών μας σε όλα τα επίπεδα ως έμπρακτη αναγνώριση της συνεισφοράς μας στην επίτευξη της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολιτισμικής προόδου της χώρας. Η αυτο-οργάνωση και η αυτοδιάθεση των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών μας, αποτελεί ύψιστη δημοκρατική λειτουργία και συνιστά την απολύτως αναγκαία προϋπόθεση για να γίνεται πράξη κάθε μέρα «ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ».
Σύσσωμες οι οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος της χώρας που εκπροσωπούμε το σύνολο των ατόμων με αναπηρία και χρόνια πάθηση και τις οικογένειές τους:
ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ ΟΤΙ:
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε προσπάθεια καταστρατήγησης κεκτημένων δικαιωμάτων μας, προκειμένου να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια και να ικανοποιούμε τις προσωπικές και κοινωνικές ανάγκες και υποχρεώσεις μας.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε προκειμένου να γίνει συνείδηση στην Κυβέρνηση, τα Πολιτικά Κόμματα, τους Κοινωνικούς Εταίρους, την Εκκλησία και σε κάθε πολίτη, ότι την κρίση δεν πρέπει να την πληρώσουμε εμείς διότι δεν ευθυνόμαστε για τη δημιουργία της.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης και συμπεριφοράς που προσβάλει την αξιοπρέπειά μας.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την καταπολέμηση όλων των μορφών φιλανθρωπίας (επαιτεία, εράνους, τηλεμαραθώνιους κ.λπ.).
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την προστασία των πλέον ευάλωτων ατόμων από εμάς, όπως είναι τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, τα άτομα που διαβιούν σε ιδρύματα, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μετανάστες με αναπηρία.
Όλοι μαζί, ενωμένοι και δυνατοί…
από σήμερα, ανήμερα την 3η Δεκέμβρη 2011 και κάθε ημέρα, αγωνιζόμαστε σε κάθε πόλη, με κάθε πρόσφορο μέσο, με παραστάσεις διαμαρτυρίας και κινητοποιήσεις έως το αγωνιστικό ραντεβού που δίνουμε στις 13 Δεκέμβρη 2011 στην Πλατεία Ομονοίας, ώρα 10 το πρωί, που θα καταλήξει σε πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας για την τραγική θέση που έχουμε περιέλθει εξαιτίας της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης για την οποία δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι και για την άμεση εφαρμογή πολιτικών και μέτρων προστασίας μας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι αγωνιστικού χαρακτήρα καταλήψεις, αυτές που εκφράζουν αληθινά ανυποχώρητη σκέψη και στάση, δεν προαναγγέλονται. Ο λόγος για την απειλή της ΕΣΑμεΑ περί κατάληψης του υπουργείου εργασίας εάν δεν ολοκληρωθούν άμεσα οι διαδικασίες τοποθέτησης των επιτυχόντων του 2643/98. Οι προαναγγελίες καταλήψεων, μάλιστα δε με συγκεκριμένη ημερομηνία, συνιστούν και εκφράζουν μυστηριώδη περί κοινωνικής αντίστασης αντίληψη. Ωσάν να αδυνατούν οι κομίζοντες αυτή την αντίληψη φορείς να συνειδητοποιήσουν ότι το παιχνίδι στην "Ελλάδα της κρίσης" δεν παίζεται πλέον με όρους επικοινωνίας αλλά με ξεκάθαρους όρους πολιτικής...
Το σχόλιό μας: Μια παρέμβαση για το θέμα του 2643. Απορούμε αν αυτοί οι κύριοι που κινητοποιούνται λένε ποτέ την αλήθεια στον κόσμο ή αν την ξέρουν και οι ίδιοι; Μμιλάω για τον 2643 που ούτε στον ΑΣΕΠ τόση δόλεια μεθόδευση και αλλοίωση αποτελεσμάτων δεν είχαμε ποτέ. Πάνω από τους μισούς επιτυχόντες που διαμαρτύρονται πως δεν διορίζονται άμεσα, έπρεπε βάσει νόμου να έχουν ακυρωθεί και να χάσου διαπαντός το δικαίωμα συμμετοχής στους διαγωνισμούς του ΟΑΕΔ. Γι αυτά πότε θα μιλήσει κανείς;;; Έφτασα να διαβάζω μέχρι και για πεσκέσια που στείλανε επιτυχόντες στους προϊστάμενους και στα μέλη των επιτροπών της περιφέρειας που έκαναν τα χαρτιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.