Πετρέλαιο θέρμανσης και κοινωνικό κράτος

Είναι δυνατό να εξομοιωθεί η φορολόγηση του πετρελαίου θέρμανσης με αυτή του πετρελαίου κίνησης και παράλληλα να εξακολουθήσει η άσκηση κοινωνικής πολιτικής σ’ αυτό το θέμα; Μπορεί, είναι η απάντηση. Αρκεί το κράτος να πράξει με απλή λογική.

Ενώ η ανάγκη ενίσχυσης των συμπολιτών μας –ιδίως εκείνων που ζουν σε ορεινές περιοχές– ώστε ν’ αντιμετωπίσουν δυσμενείς καιρικές συνθήκες είναι υπαρκτή, η μέχρι σήμερα πρακτική του κράτους σ’ αυτό τον τομέα στρέβλωσε την έννοια της κοινωνικής πολιτικής και δημιούργησε ένα ακόμη πεδίο λαθρεμπορίου και φοροδιαφυγής.Διότι αφ’ ενός δεν είναι κοινωνική πολιτική η επιδότηση με φθηνό πετρέλαιο θέρμανσης εκείνων των οικιών που είναι 900 ή 1000 και πλέον τετραγωνικά μέτρα, που έχουν θερμαινόμενες πισίνες κ.λπ. Όπως αφ’ ετέρου δεν είναι ανεκτή και η αποτυχία των ελεγκτικών μηχανισμών να πατάξουν το λαθρεμπόριο και τη φοροδιαφυγή που αναπτύσσεται στον χώρο του πετρελαίου.

Πάνω από 15 εκατ. ευρώ διέθεσε το κράτος για την ανάπτυξη του προγράμματος «Ηφαιστος» με το οποίο επιχείρησε την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, αλλά από τον δεύτερο χρόνο εφαρμογής του και μετά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Αποκορύφωμα της κυβερνητικής αποτυχίας σ’ αυτό τον τομέα είναι η τελευταία χρονιά, κατά την οποία παρουσιάστηκε κατακόρυφη άνοδος της διακινηθείσης ποσότητας πετρελαίου θέρμανσης, παρά τον ήπιο χειμώνα που είχαμε.

Η λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα πρέπει ν’ αναζητηθεί σε άλλη κατεύθυνση απ’ αυτήν στην οποία κινήθηκε έως τώρα η κυβέρνηση. Απαιτείται στοχευμένη παρέμβαση, βασισμένη σε κριτήρια και επιστημονική τεκμηρίωση. Ας μου επιτραπεί να εισάγω προς συζήτηση τους βασικούς άξονες μιας τέτοιας λύσης, όπως την αντιλαμβάνομαι.

Άξονας πρώτος: Διακρίνουμε τη χώρα σε τρεις κλιματολογικούς τομείς (π.χ. Βόρειος, Κεντρικός, Νότιος) και κάθε τομέα σε τρεις υψομετρικές ζώνες (π.χ. 0-100m, 101-300m, παραπάνω των 300). Ειδικοί επιστήμονες, όπως μετεωρολόγοι και άλλοι, είμαι βέβαιος ότι μπορούν να προτείνουν την προσφορότερη λύση.

Παραμετροποιούμε συντελεστή βαρύτητας (π.χ. για τον τομέα της νότιας Ελλάδας και στη χαμηλή υψομετρική ζώνη, 1) αυξανόμενο ανάλογα με την ζώνη και τον τομέα.

Άξονας δεύτερος: Θεωρούμε ότι είναι ικανοποιητικός χώρος στέγασης τα 35 τετραγωνικά ανά άτομο (π.χ. 140 τετραγωνικά για την τυπική τετραμελή οικογένεια). Μπορούμε επίσης να παραμετροποιήσουμε σειρά κοινωνικών κριτηρίων για πολύτεκνους, τρίτεκνους, ανέργους, μονογονεικές οικογένειες, άτομα με αναπηρία, και υπερήλικες.

Άξονας τρίτος: Κοστολογούμε για κάθε κλιματολογικό τομέα και υψομετρική ζώνη μέση κατανάλωση πετρελαίου με βάση την μέση θερμοκρασία των τελευταίων δέκα ετών.

Με βάση λοιπόν αυτούς τους τρεις άξονες, την 1η Οκτωβρίου κάθε έτους, πιστώνουμε τον λογαριασμό της ΔΕΗ κάθε ακινήτου κύριας κατοικίας με το ποσό που αντιστοιχεί στον υπολογιζόμενο φόρο για την αναγκαία ποσότητα πετρελαίου. Μ’ αυτό τον τρόπο, κάθε νοικοκυριό προμηθεύεται το αναγκαίο πετρέλαιο για τη θέρμανσή του, χωρίς στην πραγματικότητα να επιβαρύνεται από την εξομοίωση του φόρου. Επιπλέον, λειτουργεί και ως κίνητρο για περαιτέρω οικονομία στην κατανάλωση πετρελαίου, με ό,τι θετικό συνεπάγεται μια τέτοια καταναλωτική συμπεριφορά για τις εισαγωγές πετρελαιοειδών στη χώρα μας.Απολογιστικά, στο τέλος της χειμερινής περιόδου είναι εφικτή επιπλέον πίστωση αν έχουμε αρνητική απόκλιση θερμοκρασίας από τον μέσο όρο. Η υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσης θεωρώ ότι οδηγεί σε μείωση της δημόσιας δαπάνης, περιορίζει τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο στον χώρο του πετρελαίου, διασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας και κυρίως, επιτυγχάνει δικαιότερο κοινωνικά αποτέλεσμα.

Πηγή: Εφημερίδα "Καθημερινή"