Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Άθλημα: Ιππασία


0980cacc8cf2b4aa.jpg
Εισαγωγή

Η Ιππασία, ένα από τα πιο εντυπωσιακά αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων, συμβάλει στην αποκατάσταση και βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων των ατόμων που ασχολούνται με αυτήν.

Η εφαρμογή ίδιων κανόνων αξιολόγησης και βαθμολόγησης ανδρών και γυναικών, καθώς επίσης και η επιβράβευση όχι μόνο του ιππέα ή της αμαζόνας αλλά και του αλόγου, την καθιστούν μοναδική ως άθλημα. Ο ιππέας ή η αμαζόνα και το άλογο θεωρούνται μια ομάδα.



Η Ιππασία στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004

Το αγώνισμα της Ιππικής Δεξιοτεχνίας (Dressage) είναι το μόνο ιππικό αγώνισμα που συμπεριλήφθηκε στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η εγκατάσταση που φιλοξένησε το άθλημα της Ιππασίας ήταν το Ολυμπιακό Κέντρο Ιππασίας Μαρκόπουλου. Συγκεκριμένα οι αγώνες Ιππικής Δεξιοτεχνίας διεξήχθησαν σε ιπποδρόμια με άμμο πλάτους 20 μέτρων και μήκους 40 μέτρων και πλάτους 20 μέτρων και μήκους 60 μέτρων και σε διάρκεια πέντε αγωνιστικών ημερών, από 21 έως 26 Σεπτεμβρίου 2004.



Ιστορικό

Μολονότι επί πολλά χρόνια η Ιππασία αποτελούσε μέσο για την αποκατάσταση και βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων ατόμων με αναπηρία, ως άθλημα άρχισε να αναπτύσσεται τη δεκαετία του 70. Οι Παγκόσμιοι Αγώνες (World Games) του 1984, στη Νέα Υόρκη αποτέλεσαν την αφετηρία για την διεξαγωγή αγώνων Ιππικής Δεξιοτεχνίας για ιππείς και αμαζόνες με αναπηρία. Έκτοτε έχουν διεξαχθεί πολλές διεθνείς διοργανώσεις.

Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιππικής Δεξιοτεχνίας έλαβε χώρα στη Σουηδία το 1987, ενώ ακολούθησε η διεξαγωγή αντίστοιχων διοργανώσεων στη Δανία και τη Μεγάλη Βρετανία. Ορόσημο στην ιστορία της Ιππασίας για άτομα με αναπηρία αποτέλεσε η ένταξη της Ιππικής Δεξιοτεχνίας στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα το 1996, με συμμετοχή ιππέων από 16 χώρες. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2000, στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας η συμμετοχή αυξήθηκε θεαματικά, αφού 72 ιππείς και αμαζόνες από 24 χώρες έλαβαν μέρος στους Αγώνες. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2003 στο Βέλγιο συμμετείχαν 36 χώρες.  Τον Απρίλιο του 2003, 40 χώρες ‘καλλιεργούσαν ευρέως’ το άθλημα της Ιππασίας. 


Στην Ελλάδα το 1992 ιδρύθηκε ο σύνδεσμος Θεραπευτική Ιππασία Ελλάδος (Θ.Ι.Ε.) ο οποίος ασχολείται με την  αποκατάσταση και εκπαίδευση αθλητών με αναπηρία. Στόχος του συνδέσμου είναι να προετοιμάσει 3 αθλητές ή αθλήτριες για να συμμετάσχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.


Εξοπλισμός

Εξοπλισμός Ιππέα ή Αμαζόνας

Ο βασικός εξοπλισμός του ιππέα ή της αμαζόνας αποτελείται από το προστατευτικό καπέλο ιππασίας, το παντελόνι ιππασίας, μπότες ιππασίας ή χαμηλές μπότες ιππασίας και σακάκι. Οι ιππείς και οι αμαζόνες φορούν πουκάμισο, γραβάτα και γάντια (εάν μπορούν), ενώ τα σπιρούνια είναι προαιρετικά.


Εξοπλισμός Ίππου
Σέλα:
Η σέλα σχεδιάστηκε για να βοηθά τον ιππέα να διατηρεί την ισορροπία και το κάθισμά του στον ίππο. Η σέλα είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να ταιριάζει στον ίππο και να συμβάλλει στη δουλειά για την οποία αποσκοπεί. Η βάση της σέλας είναι ο κορμός, ο οποίος είναι φτιαγμένος από ατσάλι, ίνες γυαλιού ή ξύλο. Κατά κύριο λόγο, το εξωτερικό της σέλας είναι φτιαγμένο από δέρμα.

Η σέλα έχει ένα εξάρτημα που ονομάζεται Έποχο, το οποίο κρατάει τη σέλα στη θέση της και έχει χρήση ανάλογης της ζώνης.

Η σέλα μπορεί να έχει Αναβολείς  στους οποίους ο ιππέας ή η αμαζόνα τοποθετούν τα πόδια τους. Ορισμένοι ιππείς ή αμαζόνες μπορεί να επιλέξουν να ιππεύουν χωρίς  Αναβολείς.
Ορισμένες σέλες μπορεί να είναι τροποποιημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να αντισταθμίζουν κινητικούς περιορισμούς του ιππέα ή η αμαζόνας. Οι τροποποιήσεις αυτές πρέπει να εγκρίνονται από την Επιτροπή Ιππασίας της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής (I.P.E.C).

Ηνία/ στομίδες:
Αποτελούν έναν τρόπο της επαφής του ίππου με του ιππέα. Ιππείς και αμαζόνες των κατηγοριών I και II χρησιμοποιούν απλή στομίδα ενώ ιππείς και αμαζόνες των κατηγοριών III και IV μπορούν να χρησιμοποιήσουν και διπλό ηνίο.


Κανονισμοί

Στην Ιππασία συμμετέχουν ιππείς και αμαζόνες με περιορισμένη όραση ή τυφλοί, με εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμό ή άλλη κινητική αναπηρία. Η Ιππασία διέπεται από τους κανονισμούς της Επιτροπής Ιππασίας της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιππασίας.

Αγώνας


Οι ιππείς και οι αμαζόνες εκτελούν δύο προγράμματα: ένα προκαθορισμένο και ένα ελεύθερο πρόγραμμα με συνοδεία μουσικής.

Υπάρχει επίσης ένα Ομαδικό Test το οποίο, μαζί με το προκαθορισμένο πρόγραμμα καθορίζει τα αποτελέσματα του ομαδικού.



Στο προκαθορισμένο πρόγραμμα (Individual Championship), οι ιππείς / αμαζόνες εκτελούν μία σειρά υποχρεωτικών κινήσεων και εναλλαγών μεταξύ των κινήσεων (βάδην, τροχάδην ή / και καλπασμό). Στόχος της ιππασίας είναι οι ιππείς ή οι αμαζόνες να βελτιώσουν την ισορροπία, τον έλεγχο, την κινητικότητα, τη φυσική κατάσταση, τη μνήμη και την ελευθερία τους.

Το άλογο  πρέπει να είναι ήρεμο και χαλαρό, υπάκουο και να διαθέτει ελαστικότητα μα πρέπει επίσης να έχει και αυτοπεποίθηση να είναι προσεκτικό και πρόθυμο και σε τέλεια επικοινωνία με τον ιππέα. Στόχος του ιππέα ή της αμαζόνας είναι να πετύχει τα παραπάνω και να εμφανίζεται ότι το άλογο ακολουθεί πρόθυμα όλες τις οδηγίες του. 


Το ελεύθερο τεστ (πρόγραμμα) συνοδεύεται με μουσική και είναι ένας αγώνας καλλιτεχνικής ιππασίας. Υπάρχουν ορισμένες υποχρεωτικές κινήσεις, αλλά οι ιππείς και οι αμαζόνες μπορούν να επιλέξουν τη σύνθεση, τη σειρά και τη συχνότητα και τον τρόπο με τον οποίο θα εκτελέσουν αυτές τις κινήσεις. Το τεστ έχει ως στόχο να δείξει την ενότητα μεταξύ ιππέα και αλόγου καθώς και τον ρυθμό και την αρμονία σε όλες τις κινήσεις και εναλλαγές.

Οι διαπιστευμένοι κριτές της Επιτροπής Ιππασίας της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής (I.P.E.C.) αξιολογούν το συντονισμό, την αρμονία και την ακρίβεια των κινήσεων, καθώς και την προθυμία, υπακοή και εμπιστοσύνη του αλόγου στον ιππέα ή στην αμαζόνα. Η τελική βαθμολογία, η οποία κυμαίνεται από 0 έως 10 για κάθε κίνηση, αθροίζεται και εμφανίζεται ως ποσοστό των βαθμών και των πέντε κριτών.


Κάθε αθλητής ή αθλήτρια κατατάσσεται σε κατηγορία βάση των περιορισμών κίνησης και της αναπηρίας και βαθμολογείται αντίστοιχα με τις ικανότητές του  και την επιδεξιότητα που επιδεικνύει.


Οι ομάδες που αγωνίζονται στο ομαδικό αγώνισμα αποτελούνται από τρεις ή τέσσερις ιππείς ή αμαζόνες του ιδίου έθνους, με υποχρεωτική τη συμμετοχή τουλάχιστον ενός ιππέα ή μιας αμαζόνας από την κατηγορία Grade I ή II. Η τελική βαθμολογία της ομάδας είναι το άθροισμα των καλύτερων τριών επιδόσεων της ομάδας (δηλαδή αν μία ομάδα αποτελείται από τέσσερις ιππείς / αμαζόνες η χειρότερη γενική επίδοση δεν προστίθεται στην τελική βαθμολογία).


Αγωνιστικές Κατηγορίες


Ανάλογα με την αναπηρία και την κινητική ικανότητά τους οι αθλητές και οι αθλήτριες ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες: Grade I, Grade II, Grade III και Grade IV
Grade I
Οι ιππείς και οι αμαζόνες χρησιμοποιούν συνήθως αμαξίδιο. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται:

  • αθλητές με μικρή ισορροπία στον κορμό και / ή περιορισμένη λειτουργικότητα στα άνω και κάτω άκρα
  • αθλητές που δεν μπορούν να ισορροπήσουν τον κορμό τους αλλά έχουν καλή λειτουργικότητα των άνω άκρων
  • αθλητές με μέτρια ικανότητα ισορροπίας του κορμού και σοβαρή αναπηρία στα άνω και κάτω άκρα
Grade II
Οι ιππείς και οι αμαζόνες χρησιμοποιούν συνήθως αμαξίδιο. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται:

  • αθλητές με σοβαρές κινητικές αναπηρίες που αφορούν στον κορμού, οι οποίοι έχουν καλή προς μέτρια λειτουργικότητα των χεριών
  • αθλητές με παράλυση του ποδιού και του χεριού της μίας πλευράς του σώματος
Grade III
Οι ιππείς και οι αμαζόνες συνήθως μπορούν να περπατήσουν χωρίς βοηθήματα, αλλά μπορεί να χρειάζονται αμαξίδιο για την κάλυψη μεγάλων αποστάσεων ή λόγω έλλειψης αντοχών.. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται:
  • αθλητές με αναπηρία στο πόδι και χέρι της μίας πλευράς του σώματος
  • αθλητές με μέτρια αναπηρία στα δύο χέρια και στα δύο πόδια
  • αθλητές με σοβαρή αναπηρία στο χέρι
  • αθλητές τυφλοί, οι οποίοι θα πρέπει να φορούν οφθαλμεπίδεσμο
Grade IV
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται
  • αθλητές με αναπηρία σε ένα ή δύο άκρα
  • αθλητές με προβλήματα όρασης
Κατά την ταξινόμηση των αθλητών σε αγωνιστικές κατηγορίες λαμβάνεται υπόψη και το ποια μέρη του σώματος έχουν μεγαλύτερη σημασία κατά την ιππασία.


Τεχνικές


Αθλητές


Αθλητές Διεθνούς Επιπέδου



Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ διακρίθηκαν οι παρακάτω αθλητές:
  • Lee Pearson, Μεγάλη Βρετανία, Χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία I και στο ελεύθερο πρόγραμμα
  • Joop Stockkel, Ολλανδία, Χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία ΙI και ασημένιο στο ελεύθερο πρόγραμμα
  • Julie Higgins, Αυστραλία, Χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία IΙΙ και στο ελεύθερο πρόγραμμα
  • Jayne Craike, Νέα Ζηλανδία, Χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία IV
Ομάδες :

  1. Χρυσό μετάλλιο - Μεγάλη Βρετανία
  2. Αργυρό μετάλλιο – Ολλανδία
  3. Χάλκινο μετάλλιο - Νορβηγία
Έλληνες Αθλητές


Έλληνες αθλητές έχουν λάβει μέρος σε Διεθνείς αγώνες στο Ισραήλ και στην Αγγλία.
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας αγωνήστικε ο Νίκος Σίγκας υπό την καθοδήγηση της προπονήτριας Ιωάννας Γεοργοππούλου και κατέκτησε την 15η θέση στην κατηγορία Grade III


Δείτε επίσης: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.