Παρά τις εξελίξεις στην ιατρική, μια πανάρχαια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος, που βασίζεται στη χρήση βδέλλας (hirubo medicinalis και hirubo verbena), εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις ημέρες μας για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.
Μάλιστα, η γειτονική Τουρκία φαίνεται ότι κατέχει σημαντική θέση στις εξαγωγές βδέλλας σε χώρες της Ευρώπης, και ιδίως στη Γερμανία, όπου υπάρχουν 300 ιατρικά κέντρα που χρησιμοποιούν αυτό το ζωικό είδος για θεραπευτικούς σκοπούς.
Σύμφωνα με στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων, τα οποία επικαλείται το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, οι εξαγωγές βδέλλας από την Τουρκία, κατά την τελευταία τετραετία, ανήλθαν στους 8.344 τόνους. Η ποσόστωση εξαγωγών φαρμακευτικής βδέλλας, από 10 τόνους ετησίως που ήταν το 1996, φέτος μειώνεται στους 5 τόνους.
Από την αρχαιότητα, οι βδέλλες χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία ασθενειών, διότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι αυτές ρουφούν το «βρόμικο» αίμα. Ο καθηγητής του Τμήματος Υδατοκαλλιεργειών του Πανεπιστημίου Φιράτ Ναΐμ Σαγλάμ υπενθυμίζει ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), απαντώντας θετικά σε αίτηση της γαλλικής εταιρείας βδελλοκαλλιέργειας Ricarimpex, ενέκρινε τη θεραπεία με βδέλλες.
Στη σύγχρονη ιατρική, σύμφωνα με τον κ. Σαγλάμ, οι βδέλλες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος παθήσεων, όπως είναι η υπέρταση, η απόφραξη αγγείων, καθώς και ορισμένες αγγειακές και καρδιαγγειακές παθήσεις.
Επίσης, χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση παθήσεων των οφθαλμών, όπως φλεγμονές του κερατοειδούς και του αμφιβληστροειδούς, αιματώματα στα μάτια, γλαύκωμα και καταρράκτης, αλλά και για ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις (βουητό στα αυτιά, χρόνια ωτίτιδα, ιγμορίτιδα), για φλεγμονές του δέρματος, για αιμορροΐδες, έλκη, έκζεμα, αποστήματα δοντιών, φλεγμονές αρθρώσεων και για πόνους από φθορά αρθρώσεων, για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος, έπειτα από συγκόλληση άκρων που έχουν αποκοπεί, για την αντιμετώπιση οιδημάτων, φλεγμονών και αιματωμάτων που οφείλονται σε τραυματισμούς.
Ωστόσο, ο κ. Σαγλάμ εκφράζει επιφυλάξεις για τη χρήση της προερχόμενης από τη φύση βδέλλας, λόγω του κινδύνου μετάδοσης λοιμώξεων, όπως η ηπατίτιδα, το AIDS και λοιμώξεις από πρωτόζωα, και τονίζει ότι, εάν αυτό το είδος πρόκειται να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε ανθρώπους, θα πρέπει να προέρχεται από καλλιέργεια.
Μάλιστα, η γειτονική Τουρκία φαίνεται ότι κατέχει σημαντική θέση στις εξαγωγές βδέλλας σε χώρες της Ευρώπης, και ιδίως στη Γερμανία, όπου υπάρχουν 300 ιατρικά κέντρα που χρησιμοποιούν αυτό το ζωικό είδος για θεραπευτικούς σκοπούς.
Σύμφωνα με στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων, τα οποία επικαλείται το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, οι εξαγωγές βδέλλας από την Τουρκία, κατά την τελευταία τετραετία, ανήλθαν στους 8.344 τόνους. Η ποσόστωση εξαγωγών φαρμακευτικής βδέλλας, από 10 τόνους ετησίως που ήταν το 1996, φέτος μειώνεται στους 5 τόνους.
Από την αρχαιότητα, οι βδέλλες χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία ασθενειών, διότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι αυτές ρουφούν το «βρόμικο» αίμα. Ο καθηγητής του Τμήματος Υδατοκαλλιεργειών του Πανεπιστημίου Φιράτ Ναΐμ Σαγλάμ υπενθυμίζει ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), απαντώντας θετικά σε αίτηση της γαλλικής εταιρείας βδελλοκαλλιέργειας Ricarimpex, ενέκρινε τη θεραπεία με βδέλλες.
Στη σύγχρονη ιατρική, σύμφωνα με τον κ. Σαγλάμ, οι βδέλλες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος παθήσεων, όπως είναι η υπέρταση, η απόφραξη αγγείων, καθώς και ορισμένες αγγειακές και καρδιαγγειακές παθήσεις.
Επίσης, χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση παθήσεων των οφθαλμών, όπως φλεγμονές του κερατοειδούς και του αμφιβληστροειδούς, αιματώματα στα μάτια, γλαύκωμα και καταρράκτης, αλλά και για ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις (βουητό στα αυτιά, χρόνια ωτίτιδα, ιγμορίτιδα), για φλεγμονές του δέρματος, για αιμορροΐδες, έλκη, έκζεμα, αποστήματα δοντιών, φλεγμονές αρθρώσεων και για πόνους από φθορά αρθρώσεων, για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος, έπειτα από συγκόλληση άκρων που έχουν αποκοπεί, για την αντιμετώπιση οιδημάτων, φλεγμονών και αιματωμάτων που οφείλονται σε τραυματισμούς.
Ωστόσο, ο κ. Σαγλάμ εκφράζει επιφυλάξεις για τη χρήση της προερχόμενης από τη φύση βδέλλας, λόγω του κινδύνου μετάδοσης λοιμώξεων, όπως η ηπατίτιδα, το AIDS και λοιμώξεις από πρωτόζωα, και τονίζει ότι, εάν αυτό το είδος πρόκειται να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε ανθρώπους, θα πρέπει να προέρχεται από καλλιέργεια.
Πηγή: http://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.