Βία στα σχολεία

Η βία και η επιθετικότητα μεταξύ μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και διαρκώς αυξανόμενα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σχολείο και κατ’ επέκταση η κοινωνία, όπως παραδέχονται όλοι όσοι, επαγγελματίες ή μη, συναναστρέφονται μαθητές. Ο Συνήγορος του Παιδιού ενημέρωσε το υπουργείο Παιδείας για τις ενέργειες και τις κυριότερες διαπιστώσεις του σε θέματα πρόληψης και αντιμετώπισης της σχολικής βίας, βασισμένος σε στοιχεία που συνέλεξε τον περασμένο χρόνο και διερευνώντας «καλές πρακτικές» για την αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και επιθετικότητας των μαθητών και τις απόψεις τους, όπως και αυτές των καθηγητών, που εκφράστηκαν σε συναντήσεις που πραγματοποίησε η ανεξάρτητη αρχή.

Κατά την άποψη του Συνηγόρου του Παιδιού, προκειμένου να εφαρμοστούν ειδικές δράσεις και παρεμβάσεις που εστιάζουν στην πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας, χρειάζεται πρωτίστως να διασφαλισθούν συνθήκες γενικότερης λειτουργικότητας και ευνομίας στη σχολική κοινότητα και να αναπτυχθεί κλίμα συνεργασίας, συμμετοχής και αλληλοσεβασμού ανάμεσα στα μέλη της. Οι δράσεις αυτές συνοψίζονται στα εξής:

-Να αξιοποιηθεί ο θεσμός των μαθητικών συμβουλίων για την ενίσχυση των διαδικασιών κατανόησης, διαμόρφωσης και τήρησης των σχολικών κανόνων, ενώ επιβεβλημένη θεωρείται η ύπαρξη σαφούς και αδιάβλητου συστήματος παρακολούθησης της εφαρμογής των σχολικών κανόνων και της προστασίας των μελών της σχολικής κοινότητας από οποιαδήποτε απειλή ή άσκηση βίας σε βάρος τους.

-Θα πρέπει τα σχολεία να προχωρήσουν στη διεξαγωγή προγραμμάτων και βιωματικών εργαστηρίων βελτίωσης των κοινωνικών δεξιοτήτων και των σχέσεων συνύπαρξης - συνεργασίας, στα οποία θα μπορούν οι μαθητές να συμμετέχουν εθελοντικά, λαμβάνοντας κατάλληλα κίνητρα.

-Να καθιερωθεί η διαδικασία ακρόασης, όταν εκδηλώνεται ένα περιστατικό βίας και ανάθεση ρόλων συμβούλων και μεσολαβητών σε εκπαιδευτικούς με ειδικές γνώσεις και δεξιότητες, ώστε να δίνεται δυνατότητα στους μαθητές να εξηγούν τις συμπεριφορές τους, σε περίπτωση βίαιων συγκρούσεων ή βίαιων ενεργειών και να γίνεται προσπάθεια συμφιλίωσης των εμπλεκομένων.

-Να καθιερωθεί η διαδικασία συμφιλίωσης και εναλλακτικών κυρώσεων για τους μαθητές που ασκούν βία, όπως η προσφορά κοινωφελούς εργασίας, με την προϋπόθεση της συναίνεσής τους. Η επιβολή ποινών θα πρέπει να αποτελεί την έσχατη λύση και να λαμβάνει χώρα ύστερα από προσεκτική ακρόαση των μερών και εφόσον δικαιολογείται από την σοβαρότητα των παραπτωμάτων. Επιπλέον, να ενισχυθεί ο ρόλος των μαθητών στη διαδικασία επίλυσης συγκρούσεων ενδεχομένως και με τη δημιουργία ομάδων φιλίας ή διαμεσολάβησης.

Παράλληλα, χρειάζεται η ανάπτυξη υποστηρικτικών μηχανισμών (ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κλπ) σε περιπτώσεις που κρίνεται αναγκαίο, για την επίλυση σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται και με παράγοντες εξωτερικούς των σχολείων, όπως προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα. Ακολούθως ανάπτυξη προαιρετικών ομαδικών δραστηριοτήτων που ενδιαφέρουν τους μαθητές και βοηθούν στην καλλιέργεια στενότερων δεσμών και σχέσεων συνεργασίας μεταξύ τους.

Πηγή: http://www.zougla.gr