Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Η Σπιναλόγκα… της Αθήνας


Μια ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Γεράσιμος Γιακουμάτος και συζητήθηκε χτες στην ολομέλεια της, φανερώνει ένα πρόβλημα που για δεκαετίες στη χώρα μας «σπρώχνουμε κάτω από χαλί».
Η ερώτηση του Βουλευτή της ΝΔ αφορούσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χανσενικοί στην χώρα μας. Χαρακτηριστικά ο κ. Γιακουμάτος στην έναρξη της ομιλίας του τόνισε, «αύριο είναι η παγκόσμια ημέρα Χανσενικών. Μιλάμε για τους λεπρούς. Χρειάζονταν η Ελλάδα και οι πολίτες της να πληροφορηθούν –που είναι κι ακόμη απληροφόρητοι- από το σίριαλ «Το νησί» του καναλιού «MEGA», για να σκύψουμε το κεφάλι σε αυτούς τους πολύπαθους αρρώστους. Από το 1957 έχει κλείσει η Σπιναλόγκα. Η Σπιναλόγκα έκλεισε, αλλά αυτή η «Σπιναλόγκα» που άνοιξε, που είναι δέκα φορές χειρότερη, είναι στο νοσοκομείο «Αγία Βαρβάρα» Λοιμωδών».

Η όλη κατάσταση όπως τονίζει ο βουλευτής είναι αδιανόητη, σε όλη την χώρα βρίσκονται τριακόσιες πενήντα ψυχές (χανσενικοί) διάσπαρτες, στο σπίτι τους, εκ των οποίων μόνο οι τριάντα νοσηλεύονται σήμερα. Και συνεχίζει , «νοσηλεύονται από το 1957. Είχαν έρθει εκατόν εβδομήντα, έμειναν τριάντα. Είναι αδιανόητο να έχουμε έξοδα 4 εκατομμύρια το μήνα για την πτέρυγα των χανσενικών, για τριάντα άτομα και να είναι, όπως είναι, σκουπιδαριό».
«Τριάντα ψυχές εγκαταλελειμμένες, τριάντα ψυχές σε ένα κτήριο που δεν μένουν ούτε οι χειρότεροι.»


Οι άσχημες συνθήκες οφείλονται σε επισκευές που έπρεπε να έχουν ξεκινήσει από το 2008 (βάψιμο, κρεβάτια, τηλεοράσεις), αντικείμενα που δεν χρειάζονται πάνω από 200.000. Ενώ σύμφωνα με την ερώτηση του κ. Γιακουμάτου για όλα αυτά ακούγονται εκατομμύρια, τα οποία όχι μόνο δεν πάνε στα έργα, αλλά κανείς δεν ξέρει που ξοδεύονται.
Στην απάντηση του ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος, επισημαίνει: «Υπάρχει, πράγματι, στο Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Δυτικής Αθήνας, κυρία Πρόεδρε, ένας χώρος ειδικός 4.000 τετραγωνικών για τους ανθρώπους που έχουν προσβληθεί από τη νόσο του Χάνσεν και οι οποίοι χρειάζονται την περίθαλψη του δημόσιου συστήματος υγείας. Υπάρχουν περισσότεροι από αυτούς που νοσηλεύονται εκεί -ωραία τα είπε ο συνάδελφος- περίπου τετρακόσια πενήντα άτομα σε όλη τη χώρα, αλλά απ’ αυτά περίπου τριάντα σήμερα νοσηλεύονται εκεί, ορισμένοι, μάλιστα, εξ αυτών από το 1970».
Συνεχίζοντας ο υπουργός, εξήγησε πως: «Το 2008, το Υπουργείο Υγείας και η ΔΕΠΑΝΟΜ, η κατασκευαστική εταιρεία του Υπουργείου Υγείας -επειδή υπάρχουν τα προβλήματα, ακριβώς όπως ο συνάδελφος τα είπε και οι φωτογραφίες τις οποίες και εμείς έχουμε είναι πολύ χαρακτηριστικές- αποφάσισε και συνεβλήθη με μία κατασκευαστική εταιρεία, αναθέτοντάς της την επισκευή του χώρου στον οποίο διαβιούν οι χανσενικοί. 
Θα έλεγε κανείς ότι είναι τόσο μικρή η σύμβαση -170.000 ευρώ περίπου- που δεν υπάρχει κανένας λόγος ένα τέτοιο μικρό έργο να μην τελειώνει πάρα πολύ γρήγορα. Όμως, επειδή ζούμε στην Ελλάδα, το έργο αυτό κόλλησε εδώ και περισσότερο από ενάμιση χρόνο, διότι ο εργολάβος έκανε κάποιες εργασίες. Η ΔΕΠΑΝΟΜ δεν τον πλήρωσε. Έκανε κάποιες εργασίες. Η ΔΕΠΑΝΟΜ, για να τον πληρώσει, απευθύνθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Οι υπηρεσίες του Επιτρόπου Πειραιώς ήλεγξαν τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, τα βρήκαν ανεπαρκή και με δύο αποφάσεις, τις οποίες θα καταθέσω κιόλας, το Ελεγκτικό Συνέδριο είπε ότι δεν μπορεί να πληρώσει η ΔΕΠΑΝΟΜ το συγκεκριμένο έργο, διότι υπάρχουν ατέλειες στην υποβολή του σχετικού φακέλου. Ο εργολάβος εξέδωσε διαταγή πληρωμής και τα θέματα ξαναπέρασαν στο κλασικό ελλαδίτικο επίπεδο. Από τότε τα πράγματα έχουν σταματήσει».
Ενώ επεσήμανε πως αν δεν γινόταν η ερώτηση του βουλευτή της αντιπολίτευσης δεν θα ήξερε καθόλου το θέμα αυτό. Και τόνισε πως από σήμερα θα ξεκινήσει την διαδικασία για να ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες που έχουν κολλήσει στην απέραντη γραφειοκρατία του Ελληνικού κράτους.
Ο διάλογος αυτός μεταξύ των δύο πολιτικών ανδρών αποκαλύπτει ξεκάθαρα πως πιο εύκολα ο Χάνσεν κατάφερε να νικήσει την φοβερή αυτή ασθένεια απ΄ ότι το ελληνικό κράτος θα νικήσει τη γραφειοκρατία.
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, πως η ελληνική γραφειοκρατία έχει αφήσει κάποιους «ασθενείς» συνανθρώπους μας να κοιμούνται σε κρεβάτια της δεκαετίας του 50 να χρησιμοποιούν άθλιες τουαλέτες και να διαβιώνουν σε τραγικές συνθήκες, κυρίως γιατί οι διαδικασίες καταγγελίας μιας σύμβασης ενός έργου, και η καινούργια ανάθεση του είναι χρονοβόρες.
Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον δεν θα χρειάζονται τηλεοπτικά προγράμματα που να εκβιάζουν την πολιτεία να κάνει τα αυτονόητα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.