Μέχρι και 45 χρόνια μπορεί να καθυστερήσουν τα νέα φάρμακα την επιδείνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η οποία είναι μια αυτοάνοση νευροεκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, που έχει πλήξει 2.500.000 άτομα σε όλο τον κόσμο και 10.000 στην Ελλάδα.
Μέχρι τώρα, η θεραπεία της νόσου βασιζόταν σε ενέσιμα φάρμακα, αλλά το προσεχές φθινόπωρο αναμένεται να κυκλοφορήσει στη χώρα μας το πρώτο μη ενέσιμο φάρμακο. Πρόκειται για τη φινγκολιμόδη, η οποία μειώνει κατά 30% τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου και θα χορηγείται με τη μορφή κάψουλας μία φορά την ημέρα. Οι κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η φινγκολιμόδη, συγκριτικά με την ενδομυϊκώς χορηγούμενη ινετερφερόνη β-1α, μειώνει σε ποσοστό 52% τις υποτροπές σε έναν χρόνο.
«Το νέο φάρμακο, που θα χορηγείται από το στόμα, έχει πάρει έγκριση για να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία δεύτερης επιλογής, στην περίπτωση που αποτύχουν οι ενέσιμες θεραπείες ή για τις περιπτώσεις που πρέπει εξ αρχής να ακολουθηθεί μια πιο επιθετική θεραπεία» εξήγησε ο καθηγητής νευρολογίας στο ΑΠΘ και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Αναστάσιος Ωρολογάς.
Με αφορμή την ολοκλήρωση της ενημερωτικής εκστρατείας για την υποστήριξη της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας με θέμα «Be my friend», ο κ. Ωρολογάς ανέφερε ότι πριν ανακαλυφθούν οι θεραπείες, οι μισοί από τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, σε διάστημα δεκαπέντε χρόνων από την εκδήλωση της νόσου, έπρεπε να χρησιμοποιούν κάποια υποστήριξη για να κινηθούν. Στην εποχή μας, με τη χρήση των φαρμάκων, η επιδείνωση μπορεί να καθυστερήσει έως και 45 χρόνια.
«Οι 6- 7 ενέσιμες θεραπείες είχαν ένα αποτέλεσμα, το οποίο μπορούσε να καλύψει με ασφάλεια τον ασθενή. Αργότερα ήρθαν οι πιο επιθετικές θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα ή ανοσοκατασταλτικά, που είναι διπλάσια αποτελεσματικές, αλλά έχουν παρενέργειες. Η από στόματος θεραπεία είναι πιο εύκολη στη χορήγηση, αλλά, όπως όλα τα φάρμακα, έχει κάποιες παρενέργειες» πρόσθεσε ο κ. Ωρολογάς.
Παράλληλα, εξήγησε ότι δεν χορηγούνται φάρμακα με την πρώτη υποτροπή της νόσου, αλλά ο ασθενής παρακολουθείται κάθε εξάμηνο, υποβαλλόμενος σε μαγνητική τομογραφία, και μόνο εφόσον διαπιστωθεί κάποια μεταβολή, ο θεράπων ιατρός θα κρίνει αν πρέπει να χορηγηθεί θεραπεία.
Να σημειωθεί ότι το νέο φάρμακο (φινγκολιμόδη), που ήδη έχει πάρει θετική γνωμοδότηση από την Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, δοκιμάστηκε σε περισσότερους από 4.000 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες της από στόματος χορηγούμενης θεραπείας είναι ο πονοκέφαλος, τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα, η γρίπη, η διάρροια, η οσφυαλγία και ο βήχας.
Μέχρι τώρα, η θεραπεία της νόσου βασιζόταν σε ενέσιμα φάρμακα, αλλά το προσεχές φθινόπωρο αναμένεται να κυκλοφορήσει στη χώρα μας το πρώτο μη ενέσιμο φάρμακο. Πρόκειται για τη φινγκολιμόδη, η οποία μειώνει κατά 30% τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου και θα χορηγείται με τη μορφή κάψουλας μία φορά την ημέρα. Οι κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η φινγκολιμόδη, συγκριτικά με την ενδομυϊκώς χορηγούμενη ινετερφερόνη β-1α, μειώνει σε ποσοστό 52% τις υποτροπές σε έναν χρόνο.
«Το νέο φάρμακο, που θα χορηγείται από το στόμα, έχει πάρει έγκριση για να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία δεύτερης επιλογής, στην περίπτωση που αποτύχουν οι ενέσιμες θεραπείες ή για τις περιπτώσεις που πρέπει εξ αρχής να ακολουθηθεί μια πιο επιθετική θεραπεία» εξήγησε ο καθηγητής νευρολογίας στο ΑΠΘ και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Αναστάσιος Ωρολογάς.
Με αφορμή την ολοκλήρωση της ενημερωτικής εκστρατείας για την υποστήριξη της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας με θέμα «Be my friend», ο κ. Ωρολογάς ανέφερε ότι πριν ανακαλυφθούν οι θεραπείες, οι μισοί από τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, σε διάστημα δεκαπέντε χρόνων από την εκδήλωση της νόσου, έπρεπε να χρησιμοποιούν κάποια υποστήριξη για να κινηθούν. Στην εποχή μας, με τη χρήση των φαρμάκων, η επιδείνωση μπορεί να καθυστερήσει έως και 45 χρόνια.
«Οι 6- 7 ενέσιμες θεραπείες είχαν ένα αποτέλεσμα, το οποίο μπορούσε να καλύψει με ασφάλεια τον ασθενή. Αργότερα ήρθαν οι πιο επιθετικές θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα ή ανοσοκατασταλτικά, που είναι διπλάσια αποτελεσματικές, αλλά έχουν παρενέργειες. Η από στόματος θεραπεία είναι πιο εύκολη στη χορήγηση, αλλά, όπως όλα τα φάρμακα, έχει κάποιες παρενέργειες» πρόσθεσε ο κ. Ωρολογάς.
Παράλληλα, εξήγησε ότι δεν χορηγούνται φάρμακα με την πρώτη υποτροπή της νόσου, αλλά ο ασθενής παρακολουθείται κάθε εξάμηνο, υποβαλλόμενος σε μαγνητική τομογραφία, και μόνο εφόσον διαπιστωθεί κάποια μεταβολή, ο θεράπων ιατρός θα κρίνει αν πρέπει να χορηγηθεί θεραπεία.
Να σημειωθεί ότι το νέο φάρμακο (φινγκολιμόδη), που ήδη έχει πάρει θετική γνωμοδότηση από την Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, δοκιμάστηκε σε περισσότερους από 4.000 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες της από στόματος χορηγούμενης θεραπείας είναι ο πονοκέφαλος, τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα, η γρίπη, η διάρροια, η οσφυαλγία και ο βήχας.
Πηγή: http://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.