Ο πονοκέφαλος, η αυχενική δυσκαμψία, τα κρύα δάχτυλα χεριών και ποδιών, ο έμετος και - συχνά - η έλλειψη πυρετού, είναι τα σημαντικότερα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας.
Εντούτοις, μια μέθοδος πολύ γνωστή και ως «δοκιμή με γυαλί», μπορεί να δείξει εάν κάποιος έχει προσβληθεί από τη νόσο, σύμφωνα με τον Ulrich Fegeler του γερμανικού παιδιατρικού συλλόγου.
Ο Fegeler αναφέρει ότι οι μικρές σκούρες κόκκινες, μπλε ή καφέ κηλίδες στο δέρμα, μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι ένας ασθενής έχει αρρωστήσει από την μηνιγγιτιδοκοκκική μορφή της νόσου. Τα συμπτώματα αυτά μοιάζουν καταπληκτικά με εκείνα της δηλητηρίασης του αίματος, καθώς οι κηλίδες εξαπλώνονται και πολύ γρήγορα σε όλο το σώμα.
Εάν τα στίγματα πιεστούν με τη βάση ενός ποτηριού και παραμείνουν ορατά, τότε είναι απαραίτητο να επιληφθεί της κατάστασης ένας γιατρός, αφού μπορεί το άτομο να νοσεί από μηνιγγίτιδα και όχι από κάποιο παιδικό νόσημα ή αλλεργία.
Ακόμα και αν δεν έχει προσβληθεί κάποιος από τη νόσο, είναι πολύ πιθανό να έχει υποστεί δηλητηρίαση του αίματος, κατάσταση εξίσου επικίνδυνη. Όσο γρηγορότερη είναι η λήψη του κατάλληλου αντιβιοτικού, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να αποφευχθούν νευρολογικές και άλλες επιπλοκές.
Η νόσος μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, μέσω υγρών, ενώ μπορεί κανείς να είναι απλά φορέας του μηνιγγιτιδόκοκκου, να μη νοσεί, αλλά να κολλάει τους γύρω του. Ο μηχανισμός με τον οποίο λειτουργεί το βακτήριο αυτό δεν είναι ακόμα γνωστός.
Συνήθως επικίνδυνο να προσβληθούν είναι τα βρέφη, τα μικρά παιδιά, αλλά και οι έφηβοι. Τα παιδιά γιατί δεν έχουν αναπτύξει ακόμα πλήρως το αμυντικό σύστημα του οργανισμού τους, ενώ οι έφηβοι επειδή πηγαίνουν συχνά σε περιοχές με πολύ κόσμο.
Εντούτοις, μια μέθοδος πολύ γνωστή και ως «δοκιμή με γυαλί», μπορεί να δείξει εάν κάποιος έχει προσβληθεί από τη νόσο, σύμφωνα με τον Ulrich Fegeler του γερμανικού παιδιατρικού συλλόγου.
Ο Fegeler αναφέρει ότι οι μικρές σκούρες κόκκινες, μπλε ή καφέ κηλίδες στο δέρμα, μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι ένας ασθενής έχει αρρωστήσει από την μηνιγγιτιδοκοκκική μορφή της νόσου. Τα συμπτώματα αυτά μοιάζουν καταπληκτικά με εκείνα της δηλητηρίασης του αίματος, καθώς οι κηλίδες εξαπλώνονται και πολύ γρήγορα σε όλο το σώμα.
Εάν τα στίγματα πιεστούν με τη βάση ενός ποτηριού και παραμείνουν ορατά, τότε είναι απαραίτητο να επιληφθεί της κατάστασης ένας γιατρός, αφού μπορεί το άτομο να νοσεί από μηνιγγίτιδα και όχι από κάποιο παιδικό νόσημα ή αλλεργία.
Ακόμα και αν δεν έχει προσβληθεί κάποιος από τη νόσο, είναι πολύ πιθανό να έχει υποστεί δηλητηρίαση του αίματος, κατάσταση εξίσου επικίνδυνη. Όσο γρηγορότερη είναι η λήψη του κατάλληλου αντιβιοτικού, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να αποφευχθούν νευρολογικές και άλλες επιπλοκές.
Η νόσος μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, μέσω υγρών, ενώ μπορεί κανείς να είναι απλά φορέας του μηνιγγιτιδόκοκκου, να μη νοσεί, αλλά να κολλάει τους γύρω του. Ο μηχανισμός με τον οποίο λειτουργεί το βακτήριο αυτό δεν είναι ακόμα γνωστός.
Συνήθως επικίνδυνο να προσβληθούν είναι τα βρέφη, τα μικρά παιδιά, αλλά και οι έφηβοι. Τα παιδιά γιατί δεν έχουν αναπτύξει ακόμα πλήρως το αμυντικό σύστημα του οργανισμού τους, ενώ οι έφηβοι επειδή πηγαίνουν συχνά σε περιοχές με πολύ κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.