Μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα έρχεται να αναζωπυρώσει τη χρόνια διαμάχη σχετικά με το κατά πόσο είναι αποτελεσματικά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Η νέα μελέτη αποφάνθηκε ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία «πιάνει» σε κάποιους ανθρώπους, όμως η δράση της δεν οφείλεται στην αποτελεσματικότητα των ίδιων των χαπιών, αλλά στην επίδραση που έχουν στο νου των ασθενών οι συμβουλές των ομοιοπαθητικών γιατρών.
Η έρευνα, υπό τον καθηγητή Τζορτζ Λέγουιδ της ερευνητικής μονάδας συμπληρωματικής και ολοκληρωμένης ιατρικής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, που δημοσιεύτηκε στο επίσημο περιοδικό της Βρετανικής Εταιρείας Ρευματολογίας «Rheumatology», διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που υπέφεραν από αρθρίτιδα και επισκέφτηκαν ομοιοπαθητικό γιατρό αντί για ρευματολόγο πράγματι εμφάνισαν σημαντική μείωση στον πόνο που ένιωθαν, στη φλεγμονή από τη νόσο και σε άλλους ρευματολογικούς δείκτες-κλειδιά. Όμως, το ευεργετικό αποτέλεσμα υπήρξε είτε ο ασθενής είχε πάρει αυθεντικό ομοιοπαθητικό χάπι είτε εικονικό (πλασέμπο).
Οι Βρετανοί ερευνητές συνέκριναν διαφορετικές ομάδες ασθενών.
Η έρευνα, υπό τον καθηγητή Τζορτζ Λέγουιδ της ερευνητικής μονάδας συμπληρωματικής και ολοκληρωμένης ιατρικής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, που δημοσιεύτηκε στο επίσημο περιοδικό της Βρετανικής Εταιρείας Ρευματολογίας «Rheumatology», διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που υπέφεραν από αρθρίτιδα και επισκέφτηκαν ομοιοπαθητικό γιατρό αντί για ρευματολόγο πράγματι εμφάνισαν σημαντική μείωση στον πόνο που ένιωθαν, στη φλεγμονή από τη νόσο και σε άλλους ρευματολογικούς δείκτες-κλειδιά. Όμως, το ευεργετικό αποτέλεσμα υπήρξε είτε ο ασθενής είχε πάρει αυθεντικό ομοιοπαθητικό χάπι είτε εικονικό (πλασέμπο).
Οι Βρετανοί ερευνητές συνέκριναν διαφορετικές ομάδες ασθενών.
Η μια ομάδα, που ακολούθησε συμβατική θεραπεία σε ρευματολόγο και έκανε πέντε επισκέψεις σε ομοιοπαθητικό γιατρό, παρουσίασε «σημαντικά κλινικά οφέλη», άσχετα με το αν οι εθελοντές είχαν πάρει πραγματικό ομοιοπαθητικό φάρμακο για τους ρευματισμούς, είτε -εν αγνοία τους- ψεύτικο φάρμακο χωρίς καμία ενεργή ουσία.
Οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν τα ίδια ομοιοπαθητικά σκευάσματα, χωρίς όμως προηγουμένως να έχουν συνομιλήσει με κάποιον ομοιοπαθητικό γιατρό, δεν είχαν ανάλογη βελτίωση. Συνεπώς, οι ερευνητές συμπέραναν ότι τελικά το όφελος για τον ασθενή προκύπτει κυρίως από το γεγονός ότι συνομιλεί με έναν ομοιοπαθητικό.
«Η έρευνα μας έθεσε το ερώτημα: η ομοιοπαθητική έχει να κάνει με την συζήτηση ή με το φάρμακο; Διαπιστώσαμε ότι αφορά τελικά το να μιλά ο ασθενής (σ.σ. με τον ομοιοπαθητικό) και να αισθάνεται ότι αυτός τον ακούει» ανέφερε ο υπεύθυνος της μελέτης.
Αν και η νέα μελέτη ενισχύει τη θέση, ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν «δουλεύουν» αυτά καθαυτά, ο Λέγουιδ επεσήμανε ότι οι συμβατικοί γιατροί μπορούν να μάθουν πολλά πράγματα από τον τρόπο που οι ομοιοπαθητικοί συμπεριφέρονται στους ασθενείς.
Οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν τα ίδια ομοιοπαθητικά σκευάσματα, χωρίς όμως προηγουμένως να έχουν συνομιλήσει με κάποιον ομοιοπαθητικό γιατρό, δεν είχαν ανάλογη βελτίωση. Συνεπώς, οι ερευνητές συμπέραναν ότι τελικά το όφελος για τον ασθενή προκύπτει κυρίως από το γεγονός ότι συνομιλεί με έναν ομοιοπαθητικό.
«Η έρευνα μας έθεσε το ερώτημα: η ομοιοπαθητική έχει να κάνει με την συζήτηση ή με το φάρμακο; Διαπιστώσαμε ότι αφορά τελικά το να μιλά ο ασθενής (σ.σ. με τον ομοιοπαθητικό) και να αισθάνεται ότι αυτός τον ακούει» ανέφερε ο υπεύθυνος της μελέτης.
Αν και η νέα μελέτη ενισχύει τη θέση, ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν «δουλεύουν» αυτά καθαυτά, ο Λέγουιδ επεσήμανε ότι οι συμβατικοί γιατροί μπορούν να μάθουν πολλά πράγματα από τον τρόπο που οι ομοιοπαθητικοί συμπεριφέρονται στους ασθενείς.
Πηγή: http://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.