Μπάσκετ με Αμαξίδιο: Που το πάει τελικά ο Νίκος Παππάς;

#differentbutequal Και για όσους δεν κατάλαβαν το πιο πάνω: Διαφορετικός αλλά ίσος.

Αν σου αρέσει και έχεις τα ίδια πιστεύω με εμένα, θέλω απλά να το κοινοποιήσεις για να διαβαστεί και από άλλους. Αν όχι δημοκρατία έχουμε, λάβε το σαν μια διαφορετική άποψη, που είχα δικαίωμα να εκφράσω. 

Μια είδηση σε αθλητικό site με ξάφνιασε και όχι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. "Παναθηναϊκός: Και επίσημα στην ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο ο Παππάς." Και κάπως έτσι άρχισαν και μπήκαν αρκετά διλλήματα και ερωτήσεις.

• Είναι ηθικό ή όχι να αγωνίζεται ένα αρτιμελές άτομο σε ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο;
• Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο;
• Με τι κίνητρο και τι σκοπό κάνει αυτό που κάνει ο Νίκος Παππάς;
• Είναι ανταγωνιστικό πλέον το πρωτάθλημα, όταν μπορεί πλέον ένας επαγγελματίας και φτασμένος σε διακρίσεις και ικανότητες καλαθοσφαιριστής, να μπει σε κάποια ομάδα;
• Τι αποτέλεσμα θα έχει το άθλημα γενικότερα από αυτή την κίνηση;
• Εσύ ως ΑμεΑ πως βλέπεις αυτή την κίνηση;

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα αυτά, σύμφωνα με τα δικά μου προσωπικά κριτήρια. Ας τα πάρουμε όμως ένα-ένα με την σειρά: 

• Είναι ηθικό ή όχι να αγωνίζεται ένα αρτιμελές άτομο σε ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο;

Για μένα ως ΑμεΑ δεν είναι. Δεν ξέρω τι γνώμη έχει ο οποιοσδήποτε ή η ομοσπονδία, που επιτρέπει την συμμετοχή έως και δυο αρτιμελών αθλητών στην σύνθεση των ομάδων σε αγώνες και απεριόριστους στο ρόστερ των ομάδων. 

Αλλά για μένα ακόμα κι αν είναι νόμιμο δεν είναι ηθικό. Όχι μόνο γι' αυτόν, αλλά για οποιονδήποτε υγιή κι αρτιμελή πολίτη, να εντάσσεται και συναγωνίζεται ένα άτομο με αναπηρία, που σωματικά θα υστερεί στον αγώνα, ενώ η αρτιμέλειά του αντιπάλου κάποια στιγμή, θα δώσει το πλεονέκτημα κάνοντας την μάχη άνιση. Ειδικά αν σκεφτείς πως ο ένας από τους δυο ζει και βιώνει μια κατάσταση και μια πραγματικότητα έχοντας 80% αναπηρία και άνω. 

• Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Όχι δεν είναι η πρώτη φορά και ίσως δεν θα είναι και η τελευταία. Εφόσον η ομοσπονδία το επιτρέπει, μπορεί ο καθένας να αποκτήσει δελτίο. Είναι όμως η πρώτη φορά, που εν ενεργεία διεθνής επαγγελματίας αθλητής με δεκάδες διακρίσεις και τίτλους αποκτά και παράλληλα δελτίο αθλητή στο συγκεκριμένο άθλημα.

• Με τι κίνητρο και τι σκοπό κάνει αυτό που κάνει ο Νίκος Παππάς;

Όπως δήλωσε κι ο ίδιος: «Όπως έχω ξαναπεί αισθάνομαι μέρος αυτής της ομάδας από τότε που δημιουργήθηκε και ούτως ή άλλως συμμετέχω στις δράσεις της.

Είχα εκδηλώσει το ενδιαφέρον μου για έκδοση δελτίου ωστόσο με την πανδημία πήγαν όλα πίσω χρονικά και έτυχε να εκδοθεί τώρα.». 

Αυτή είναι όμως μόνο απλά μια δήλωση. Θα το δεχτώ πως μπορεί να έχει όπως λέει αγνές και καλές προθέσεις. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά, που έχει δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο. Έχει κάνει πολλά και διάφορα βήματα και έργα. 

Edit: Αλλά ένας πιο καχύποπτος από εμένα θα έλεγε, ότι όλο αυτό γίνεται, γιατί όπως ακούγεται, θα είναι και υποψήφιος στις εκλογές. Λέτε; Για τους σταυρούς όλο αυτό; Ας ευχηθώ πως όχι.

Το αποτέλεσμα όμως ποιο θα είναι; Και κάπως έτσι πάμε στο επόμενο ερώτημα:

• Είναι ανταγωνιστικό πλέον το πρωτάθλημα, όταν μπορεί πλέον ένας επαγγελματίας και φτασμένος σε διακρίσεις και ικανότητες καλαθοσφαιριστής, να μπει σε κάποια ομάδα;

Και όχι δεν είναι και ούτε πρόκειται να παραμείνει ανταγωνιστικό ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, που όσοι αγωνίζονται σε αυτό έχουν σκοπό την χαρά της συμμετοχής ανεξαρτήτου ήττας ή νίκης. Οι ΑμεΑ και δη τα άτομα με αμαξίδιο μέσω της άθλησης έχουν την ευκαιρία να βγουν από το σπίτι και να κοινωνικοποιηθούν. Να αποκτήσουν μια δραστηριότητα και να ασκηθούν. Τα προβλήματα υγείας τους, άλλωστε επιβάλουν την αποφυγή συνεχούς κατάκλισης, που είναι από τους σημαντικότερους κινδύνους για την υγεία τους, με δυσάρεστες επιπτώσεις.

Αν αγωνιστούν λοιπόν επαγγελματίες αθλητές σε αυτά τα αγωνίσματα, σε κάτι τόσο υγιές και ερασιτεχνικό, ανατρέπεται η όποια ισορροπία μπορούσε να υπάρχει και χάνεται και κατά ένα μεγάλο βαθμό το ευ αγωνίζεσθαι. 

Φανταστείτε τι θα συμβεί αν  παίκτες όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, Στέφεν Κάρι, ΛεΜπρόν Τζέιμς κ.α. από το μαγικό κόσμο του NBA ή και από τους εντός συνόρων παίκτες όπως οι Μουσταφά Φολ, Αλέξανδρος Βεζένκοφ, Γιάννης Παπαγιάννης, Ματ Τόμας κ.α. Παίκτες με τεράστιες σωματικές ή τεχνικές ικανότητες να παλεύουν να τους ανταγωνιστούν άτομα με αναπηρία; 

Σας φαίνεται ηθικό ή δίκαιο; Εμένα όχι... ακόμα κι αν ο μπασκετμπολίστας ήταν πριν ακόμα και σε ομάδα της Β' Εθνικής. 

• Τι αποτέλεσμα θα έχει το άθλημα γενικότερα από αυτή την κίνηση;

Ας ευχηθούμε τουλάχιστον λόγω της δημοτικότητας του συγκεκριμένου προσώπου, να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας στο άθλημα, να μπουν χορηγοί στις ομάδες και να φέρει η κίνηση αυτή κόσμο στα γήπεδα, που αγωνίζονται οι ομάδες. Αυτό όμως είναι η ελπίδα μας. 

• Εσύ ως ΑμεΑ πως βλέπεις αυτή την κίνηση;

Εγώ ως ΑμεΑ βλέπω την κίνηση αυτή διστακτικά, γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που να κρύβεται από πίσω, αλλά και ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα.  Θα φέρει τα αποτελέσματα που αναφέρουμε πιο πάνω; 

Μήπως μόλις καταλαγιάσει η σκόνη από την είδηση αυτή, θα ξεχαστούν όλα και θα γυρίσουν όλοι την πλάτη ξανά προς των χώρο των ατόμων με αναπηρία, όπως γίνεται πάντα. Όπως πάντα θυμούνται όλοι τους ΑμεΑ την 3η Δεκεμβρίου και αμέσως μετά κάνουν σαν να μην υπάρχουν, σαν να είναι ένα πρόβλημα που δεν μας αφορά, αφού δεν είναι δικό μας. 

Δεν ήμουν ποτέ υπέρ της γκετοποίησης στο χώρο των ΑμεΑ, αλλά άλλο στήριξη και κοινονικοποίηση κι άλλο να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας ενός αθλήματος κι ενός χώρου. Είμαστε άλλωστε διαφορετικοί, αλλά ίσοι. #differentbutequal