Το έχουμε καταλάβει: υπάρχουν ορισμένες ερωτήσεις για το σεξ που προτιμάτε να τις γκουγκλάρετε παρά να τις συζητήσετε με την κολλητή σας ή και με τον γυναικολόγο σας.
Αντί όμως να αφήνετε τις απορίες σε κάποια μηχανή αναζήτησης μπορείτε να βρείτε τις απαντήσεις στα ερωτήματα που σας απασχολούν από μια ομάδα εμπειρογνωμόνων. Εδώ είναι όλα όσα θέλετε να μάθετε: από τους τραυματισμούς πέους μέχρι τους γυναικείους οργασμούς!
Μπορώ πράγματι να «σπάσω» το πέος του;
Λοιπόν, δεν είναι οστό για να σπάσει αλλά ναι μπορεί να τραυματιστεί. «Το πέος μπορεί όντως να τραυματιστεί κατά τη διάρκεια έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας ή αυνανισμού» επιβεβαιώνει η Alyssa Dweck γυναικολόγος και συγγραφέας του βιβλίου V is for Vagina.
"Όταν το πέος είναι σε στύση, διογκώνεται με αίμα. Η επιβεβλημένη κάμψη του πέους κατά τη διάρκεια ενός επιθετικού παιχνιδιού στο σεξ, μπορεί να οδηγήσει σε αυτό το σοβαρό τραυματισμό" συμβουλεύει η ίδια. Τι πρέπει να κάνετε αν νομίζετε ότι αυτό έχει συμβεί στον σύντροφό σας; Συνίσταται επείγουσα χειρουργική θεραπεία, λέει η γιατρός.
Τι πρέπει να κάνω εάν το προφυλακτικό σπάσει;
Κατ 'αρχάς, μην πανικοβληθείτε. Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά είναι αρκετά συνηθισμένο. Βγάλτε το προφυλακτικό και σιγουρευτείτε ότι όντως υπάρχει διαρροή. Αν δεν χρησιμοποιείται άλλη μέθοδο αντισύλληψης όπως τα αντισυλληπτικά και δεν επιθυμείτε μια εγκυμοσύνη, το χάπι της επόμενης μέρας είναι μια λύση αλλά επειδή δεν είναι καραμέλα πρέπει άμεσα να ενημερώσετε τον γυναικολόγο σας.
Στη συνέχεια κάντε τις απαραίτητες εξετάσεις για να βεβαιωθείτε ότι εσείς και ο σύντροφός σας δεν έχετε κολλήσει κάποιο ΣΜΝ.
Γιατί δεν έρχομαι σε οργασμό κατά τη διάρκεια του σεξ; Τι μπορώ να κάνω;
Καταρχάς δεν κάνετε κάτι λάθος. Το πιθανότερο είναι απλά να μην έχετε βρει το κουμπί σας, το οποίο είναι θέμα χρόνου να βρεθεί και …εξάσκησης!
«Πολλές γυναίκες δεν έρχονται σε οργασμό με κολπική συνουσία αλλά με διέγερση της κλειτορίδας από τον σύντροφο ή μέσω αυνανισμού κάνει το κόλπο», εξηγεί η Dweck.
Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, η έλλειψη οργασμού μπορεί να οφείλεται σε χρόνια ιατρικά ζητήματα συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων και της κατάθλιψης. Φάρμακα όπως τα αντικαταθλιπτικά, η κακή εικόνα του σώματος, τα προβλήματα σχέσεων, οι ορμονικές αλλαγές ή ακόμα και το στρες μπορεί να επηρεάσουν τον οργασμό και την λίμπιντο.
Είναι δυνατόν να ουρήσει κανείς κατά τη διάρκεια του σεξ;
Όχι πραγματικά. Είναι πιο πιθανό να αισθανθείτε την ανάγκη να ουρήσετε παρά να συμβεί, κάτι το οποίο είναι πραγματικά καλή είδηση σύμφωνα με την σεξολόγο Emily Morse. "Αυτό σημαίνει ότι το σημείο G αντιμετωπίζεται με το σωστό τρόπο, και ίσως να είστε πολύ κοντά στον οργασμό," εξηγεί η Morse.
Αν μάλιστα έχετε την υποψία ότι τα ούρα διαρρέουν κατά τη διάρκεια του σεξ, ειδικά αν η κύστη είναι πραγματικά πλήρης, το πιθανότερο αυτό να μην είναι ούρα αλλά μάλλον γυναικεία εκσπερμάτιση που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του οργασμού.
Πώς μπορώ να αποφύγω τα αέρια κατά τη διάρκεια του σεξ;
Δυστυχώς, είναι ένα από τα λίγα «φυσικά φαινόμενα» που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Αυτό ο ήχος που προέρχεται από τον γυναικείο κόλπο οφείλεται σε παγιδευμένο αέρα στον κόλπο και μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του σεξ ή μετά τη σεξουαλική επαφή. Μπορεί να είναι αμήχανο και άβολο αλλά αν το αντιμετωπίσετε με χιούμορ θα περάσει χωρίς να χαθεί ο ρομαντισμός.
Είναι φυσιολογικό να είμαι υγρή κατά τη διάρκεια του σεξ;
Ναι, είναι απολύτως φυσιολογικό. Αν έχετε το αντίθετο πρόβλημα, χρησιμοποιήστε λιπαντικό για να διευκολύνετε την διείσδυση.
Το πρωκτικό σεξ είναι ανθυγιεινό;
Όχι αν τηρείτε κάποιους κανόνες υγιεινής γι΄αυτό. «Τα προφυλακτικά θα βοηθήσουν στην προστασία από τα βακτήρια και τα περιττώματα κατά τη διάρκεια του πρωκτικού σεξ» λέει η Dweck. Και φροντίστε να χρησιμοποιήσετε ένα ξεχωριστό προφυλακτικό. Είναι σημαντικό δηλαδή να το αλλάξετε αν ξεκινήσατε με κολπικό ή στοματικό σεξ και στη συνέχεια προχωρήσατε στο πρωκτικό για να αποφευχθούν τυχόν βακτήρια που κινούνται γύρω γύρω. «Προτείνω προφυλακτικά και άφθονο λιπαντικό κατά τη διάρκεια πρωκτικό σεξ», τονίζει η Dweck.
Τι ακριβώς είναι ο γυναικείος οργασμός;
Ο γυναικείος οργασμός συμβαίνει όταν μια γυναίκα απελευθερώνει υγρό γύρω από την ουρήθρα, λέει η Morse. Είναι απολύτως συνδεδεμένος με την έντονη διέγερση του σημείου G, συμπληρώνει. H αναπνοή επιταχύνεται και οι καρδιακοί παλμοί μπορεί να φτάσουν τους 180/ λεπτό. Κάποιες γυναίκες μάλιστα κοκκινίζουν σε διάφορες περιοχές του σώματός τους ενώ την στιγμή της κορύφωσης, που κρατάει 3 έως 15 δευτερόλεπτα, η σεξουαλική ένταση ελευθερώνεται και ο κόλπος συσπάται.
Πώς πρέπει να είναι το πέος;
Τα πέη έχουν διαφορετικά μεγέθη, σχήματα και χρώματα (όπως ακριβώς και τα αιδοία!). Κάποια μπορεί να είναι καμπυλωτά ή προς τα κάτω ή προς τα πλάγια ή όρθια. Το τελευταίο είναι και το σύνηθες και δεν πρέπει να βιώνει πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, μια επίσκεψη σε έναν ανδρολόγο είναι απαραίτητη.
Αν κάποια στιγμή ένα πέος αλλάζει πορεία, στραβώνει και συνοδεύεται πόνος, τότε θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο και για τη νόσο του Peyronie. Εμφανίζεται τυχαία περίπου στο 3-9% των αντρών και δεν σχετίζεται με λοιμώξεις ή με καρκίνο. Η πιο συχνή αιτία είναι μικροτραυματισμός του πέους κατά την σεξουαλική επαφή. Σε αυτή την περίπτωση μια επίσκεψη στον γιατρό είναι και πάλι απαραίτητη.
Είμαι ετεροφυλόφιλη, αλλά μπορεί να ερεθιστώ αν δω μια ερωτική σκηνή μεταξύ γυναικών. Είναι περίεργο;
«Όχι αυτό σημαίνει ότι είστε απολύτως φυσιολογική όταν βλέπετε δυο γυναίκες να κάνουν σεξ», απλοποιεί η Morse. Τούτου λεχθέντος, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θέλετε να κάνετε σεξ με μια γυναίκα όπως ακριβώς όταν φαντασιώνεστε σεξ με έναν άγνωστο δεν σημαίνει ότι είστε έτοιμη για ένα one night stand. Δεν είναι ενδιαφέρον;
Τι μπορώ να κάνω αν το πέος του είναι ανυπόφορα μεγάλο ή απίστευτα μικρό;
Απλά συζητήστε το! Μην ντρέπεστε να κουβεντιάζετε σεξουαλικά ζητήματα, ειδικά αν πονάτε ή δεν απολαμβάνετε το σεξ. Σύμφωνα με τη Morse εάν ένα πέος είναι πάρα πολύ μικρό και δεν είναι σε θέση να σας ευχαριστήσει κατά τη διάρκεια της συνουσίας, προφανώς υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορεί να κάνει. Χρησιμοποιήστε επίσης πολύ λιπαντικό, κατά τη διάρκεια του σεξ, λέει η Morse. Εάν πάλι το πέος του είναι πολύ μεγάλο προτιμήστε την στάση «Καουμπόισσα», ώστε να έχετε εσείς το έλεγχο των κινήσεων και να ελέγχετε τον πόνο.
Στα προφορικά δεν τα πάμε καλά. Πώς μπορώ να το σώσω;
Κάθε γυναίκα απαιτεί διαφορετικούς τύπους διέγερσης κατά τη διάρκεια του σεξ, επειδή κάθε σώμα είναι διαφορετικό. Γι 'αυτό είναι σημαντικό να μιλήσετε με τον σύντροφό σας και να του πείτε τι ακριβώς θέλετε, όπως «Λίγο πιο αργά, μωρό μου» ή «Λίγο πιο αριστερά» κ.α. Αν δεν ακούει ή δεν θέλει υποδείξεις μπορείτε να πάρετε τα χέρια του και να του δείξετε τι ακριβώς θέλετε και σε ποια σημεία το θέλετε με την ταχύτητα και την πίεση που το θέλετε. Λίγη κατεύθυνση χρειάζεται!
Πηγή: http://www.baby.gr
Γιατί έχουν και αυτοί μιλιά.
1. Είναι απλή λογική όταν πηγαίνετε στην τουαλέτα, φεύγοντας να σηκώνετε το το καπάκι.
2. Καταλάβετε επιτέλους ότι τα ψώνια στα μαγαζιά δεν μας συγκινούν.
3. Αν πρέπει εμείς να δούμε Σουλεϊμάν πρέπει και εσείς να δείτε το τελικό του μπάσκετ.
4. Αν νομίζετε ότι είστε χοντρή μην μας ρωτάτε , απλά κάντε δίαιτα...
5. Όταν λέτε «όχι» σταματήστε να εννοείτε «ναι»..
6. Αν θέλετε υγιή σεξουαλική ζωή γεμάτη με ένταση και πάθος, σταματήστε να υποκρίνεστε οργασμούς.
7. Μην ρωτάτε αν θέλουμε και άλλη μπύρα.....εννοείται!
8. Ναι, σας ακούσαμε την πρώτη φορά μην το επαναλαμβάνετε..(τι γκρίνια θεέ μου).
9. Εάν ζητάτε ειλικρίνεια , μην κάνετε ερωτήσεις που ξέρετε ότι οι απαντήσεις θα σας ενοχλήσουν.
10. Οποιοσδήποτε μπορεί να αγοράσει προφυλακτικά.
11. Έχετε ήδη αρκετά ρούχα!
12. Ναι, επίσης έχετε πάρα πολλά παπούτσια!
13. Ο πονοκέφαλος που κρατάει 4 εβδομάδες, είναι πρόβλημα... Δείτε ένα γιατρό!
14. Όταν είμαστε στο κρεβάτι και δείχνουμε κουρασμένοι , δεν είναι ότι δεν θέλουμε να συζητήσουμε την σχέση μας,
απλά είμαστε κουρασμένοι.
15. Οτιδήποτε φοράτε είναι καταπληκτικό... Πραγματικά!
16. Ζητήστε αυτό που θέλετε μια και καλή, οι υπαινιγμοί ή τα υπονοούμενα δεν πιάνουν.
17. Η σχέση μας δεν μπορεί ποτέ να είναι όπως τους δύο πρώτους μήνες... Παραδεχτείτε το!
Η γυναίκα του, οι... 200 παρτενέρ της, τα χολιγουντιανά όργια και η «συναινετική μοιχεία»!
Στην έπαυλη που είναι εγκατεστημένη στους λόφους του Μαλιμπού η μαγευτική θέα στον Ειρηνικό «καπελωνόταν» από ένα άλλο θέαμα που εκτυλισσόταν πίσω από τα σφαλιστά παράθυρά της.
Κάτω από τους πολυελαίους του ευρύχωρου δωματίου, δεκάδες άντρες και γυναίκες απολάμβαναν αμέριμνοι τα ποτά τους, με το ετερόκλητο κοινό (από γιατρούς, δικηγόρους και πανεπιστημιακούς μέχρι χολιγουντιανούς αστέρες και νοικοκυρές) να έχει ωστόσο ένα κοινό χαρακτηριστικό: ήταν όλοι τους γυμνοί!
Η γύμνια ωστόσο ήταν απλώς η αρχή. Γιατί τα πάρτι που φιλοξενούνταν στο Sandstone Foundation for Community Systems Research ήταν περιώνυμα. Όσο για τον πραγματικό λόγο που συνωστίζονταν εκεί ακόμη και 500 άνθρωποι τη φορά, εκτυλισσόταν στο δωμάτιο κάτω από το σαλόνι.
Εκεί, μέσα σε μια θάλασσα από χαλιά, μαξιλάρες και στρώματα νερού, οι εκλεκτοί καλεσμένοι επιδίδονταν σε ομαδικά όργια σε κοινή θέα, μπροστά στις συζύγους τους (ή μαζί με αυτές). Κι όταν το πάθος ικανοποιούταν, οι άνθρωποι επέστρεφαν στο σαλόνι συζητώντας σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα.
Και ο άνθρωπος που ευθυνόταν για όλα αυτά, ο ιδρυτής του Sandstone, John Williamson, πέθανε από καρκίνο στα τέλη Μαρτίου μέσα σε πλήρη αφάνεια. Κι όμως, ο 80χρονος «Μεσσίας του Σεξ» εγκαινίασε στα τέλη του '60 και τις αρχές του '70 ένα από τα πλέον αξιοσημείωτα κοινωνικά πειράματα στο όνομα του ελεύθερου έρωτα!
Μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, στη βίλα του στο Φαράγγι Τοπάνγκα κοντά στο Λος Άντζελες, ο πιονέρος της σεξουαλικής απελευθέρωσης και οι πιστοί ακόλουθοί του δημιούργησαν το ιδανικό πλαίσιο για ζευγάρια που ήθελαν να αποβάλλουν κάθε αναστολή. Κι αν τα διαβόητα πάρτι του ησυχαστηρίου έμοιαζαν με ένα τεράστιο όργιο ανταλλαγής γυναικών, δεν ήταν ποτέ αυτή η πρόθεση, όπως ισχυρίζονται τουλάχιστον οι υποστηρικτές του project.
Ο Williamson, μηχανικός πυραύλων στο διαστημικό πρόγραμμα της NASA, και η σύζυγός του, Barbara, θέλησαν απλώς να εγκαινιάσουν μια κοινωνική επανάσταση στα πρότυπα της πλήρους σεξουαλικής απελευθέρωσης: θεωρούσαν ότι αν τα ζευγάρια -και ιδιαίτερα οι γυναίκες- μπορούσαν να είναι εντελώς ειλικρινείς μεταξύ τους για τις σεξουαλικές τους ανάγκες, τότε θα ήταν σε θέση να ζήσουν μια ευτυχέστερη κοινή ζωή, χωρίς τον κίνδυνο του να απατούν κρυφά ο ένας τον άλλον. Ονόμασαν μάλιστα το πείραμα «συναινετική μοιχεία» και βάλθηκαν να επανορίσουν την έννοια της αμαρτίας, κάνοντας τον θεσμό του γάμου σαφώς... πολυπληθέστερη υπόθεση.
Η σεξουαλική ουτοπία άνοιξε τις πύλες της το 1968, με τον Williamson να πουλά την εταιρία που είχε με ηλεκτρονικά είδη και τη σύζυγό του να παραιτείται από τη δουλειά της, αγοράζοντας την έπαυλη και μετακομίζοντας εκεί με μια χούφτα ζευγαριών με παρόμοιο τρόπο σκέψης, εν είδει κοινοβιακής κοινότητας.
Τα ρούχα ήταν προαιρετικά στο Sandstone και σύντομα εγκαταλείφθηκαν εντελώς, ακόμα και όταν οι ένοικοι έκαναν βαριές δουλειές ανακαίνισης της ιδιοκτησίας. Όσο για τα τεκταινόμενα που λάμβαναν χώρα εκεί, διαδίδονταν από στόμα σε στόμα, αλλά ακόμα και μέσω διαφήμισης σε εναλλακτικές εφημερίδες του Λος Άντζελες.
Κι ενώ είναι αμφίβολο αν οι εκατοντάδες λάγνοι καλεσμένοι νοιάζονταν πράγματι για το θεωρητικό του πράγματος, οι σε εβδομαδιαία βάση συνευρέσεις -κάθε Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή- έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς.
Μοναδική υποχρέωση για τα 500 και πλέον εγγεγραμμένα στο πείραμα μέλη ήταν να φέρνουν μαζί τους και ένα ακόμα άτομο του αντίθετου φύλου, για να κρατείται η ισορροπία των φύλων, γεγονός που έκανε περισσότερους από 4.600 ανθρώπους να περάσουν από τις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος Sandstone!
Άνθρωποι κάθε σχήματος, χρώματος, ηλικίας και μεγέθους περνούσαν από κει, με την κάρτα μέλους να είναι ωστόσο απαραίτητη για τη συμμετοχή στα σεξουαλικά πειράματα, με τον επαγγελματία σεφ του ιδρύματος να ετοιμάζει για κάθε συνεύρεση και ιδιαίτερο μενού.
Ποιοι διάσημοι έχουν περάσει από κει; Η κυρία Williamson, στα 74 της σήμερα, μπορεί να παραδέχεται ότι έχει δει στη ζωή της «περισσότερους γυμνούς χολιγουντιανούς αστέρες από κάθε άλλη γυναίκα», δεν αποκαλύπτει ωστόσο την ταυτότητά τους. Είναι γνωστό ότι ο Sammy Davis Jr περνούσε μπόλικες φορές από κει, καθώς και ο βρετανός ηθοποιός Peter Lawford (που έγινε γνωστός όταν παντρεύτηκε την αδελφή του Τζον Κένεντι, Patricia), για άλλους ωστόσο μόνο εικασίες υπάρχουν. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι το αλκοόλ και οι ουσίες θα έρεαν άφθονες στο Sandstone, ήταν το ακριβώς αντίθετο που συνέβαινε!
Ο στόχος ήταν άλλος: η δημόσια εκδήλωση οποιωνδήποτε πραγμάτων προσπαθούσε να απαγορεύσει ή να κλείσει πίσω από σφαλιστές πόρτες η πουριτανική αμερικανική κοινωνία, χωρίς να ωθείται κανείς να κάνει κάτι που δεν θέλει. Οι κανόνες ήταν λιτοί και απλοί: δεν επιτρεπόταν η είσοδος σε άτομα κάτω των 18 ετών, την ίδια ώρα που απαγορευόταν αυστηρώς η χρήση ναρκωτικών, καθώς και οποιασδήποτε μορφής σεξουαλική παρενόχληση.
Περίφημο περιστατικό ήταν το αποκριάτικο πάρτι που οργάνωσαν οι Williamson το 1969 για λογαριασμό των 300 ακαδημαϊκών μελών και σπουδαστών του τμήματος νευροψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, όταν και αποδείχτηκε ότι το πάρτι περιλάμβανε πολλά περισσότερα από απλό χορό.
Το ησυχαστήριο των οργίων έκλεισε τελικά τις πύλες του το 1976: το ζευγάρι δεν είχε πλέον καμία πηγή εσόδων και πτώχευσε το 1973, με έτερο μέλος να αγοράζει το Sandstone και να το λειτουργεί για τρία ακόμα χρόνια, πριν εγκαταλειφθεί οριστικά το κοινωνικό πείραμα. Το απότοκο μάλιστα του πειράματος ήταν αναπάντεχο: το ζευγάρι γύρισε στη συμβατική ζωή, επιστρέφοντας στις δουλειές που είχαν εγκαταλείψει, ικανοποιημένοι μάλιστα που ήταν πάλι πιστός ο ένας στον άλλο!
Το 1995, με τις μέρες της ανταλλαγής συντρόφων να έχουν περάσει πλέον ανεπιστρεπτί, μετακόμισαν στη Νεβάδα για να λειτουργήσουν ένα καταφύγιο άγριων ζώων, με τον κύριο Williamson να μην ξεπερνά ωστόσο ποτέ το γεγονός ότι η σύζυγός του είχε συνευρεθεί ερωτικά με περισσότερους από 200 συντρόφους, όπως ισχυρίζονται φίλοι και ομοϊδεάτες του. Η 74χρονη σήμερα κυρία Williamson ισχυρίζεται ότι οι πολλαπλοί εραστές της δεν στάθηκαν ποτέ εμπόδιο στον γάμο τους, που μέτρησε 47 συναπτά έτη...
Όταν η απάτη της ενσάρκωσης άλλων προσώπων γίνεται μανία!
Από τον «Γερμανό Ροκφέλερ», τον ανύπαρκτο γιο του Σίντνεϊ Πουατιέ και τον βρετανό και φρεσκοξυρισμένο Κιούμπρικ μέχρι και μια σειρά ακόμα από δανεικές περσόνες, η ιστορία της πλαστοπροσωπίας μετρά αξιοσημείωτα περιστατικά στα χρονικά της.
Οι απατεώνες της λίστας μας, όλοι τους του 20ού αιώνα, έκαναν ό,τι έκαναν με στιλ και χάρη!
Και βέβαια όλοι είχαν για πρότυπο τον περίφημο Frank Abagnale, που ενσάρκωσε στον κινηματογράφο ο ΝτιΚάπριο στην ταινία του Σπίλμπεργκ «Πιάσε με αν Μπορείς».
Ας δούμε λοιπόν τους κορυφαίους καλλιτέχνες της πλαστοπροσωπίας του τελευταίου αιώνα, αυτούς που έκαναν τη διαφορά στην υιοθέτηση πλαστών ταυτοτήτων...
Cassie Chadwick
Η Καναδή Cassie Chadwick γεννήθηκε ως Elizabeth Bigsley το 1857 και δεν πήρε πολύ για να επιδοθεί σε μια ιδιαιτέρως επιτυχημένη καριέρα απατεώνα. Για να είμαστε ακριβείς, χρειάστηκαν μόλις 14 χρόνια ζωής για την πρώτη της σύλληψη, με το νεαρό κορίτσι να πλαστογραφεί επιταγές στο Οντάριο σταλμένες από υποτιθέμενο θείο στη Βρετανία! Το δικαστήριο θα την αποφυλάκιζε ωστόσο σύντομα, με τον ισχυρισμό ότι η νεαρά δεν ήταν στα καλά της, μόνο αυτό δεν συνέβαινε ωστόσο. Το 1882 θα παντρευτεί τον πρώτο της σύζυγο μεταμφιεσμένη ως πλούσια κυρία Lydia DeVere, με τον γάμο να φέρνει ωστόσο στην πόρτα της όσους είχε μέχρι τότε εξαπατήσει, απαιτώντας από τον σύζυγο αποζημίωση. Ο γάμος δεν θα κρατούσε φυσικά πολύ, με τον αντρούλη της να την ξαποστέλνει μόλις τον επόμενο χρόνο. Δεκαπέντε χρόνια και τρεις γάμους μετά, η Cassie Chadwick θα έκανε την απάτη που θα τη μετέτρεπε σε θρύλο: έπεισε τον κόσμο ότι ήταν η εξώγαμη κόρη του Andrew Carnegie, του κροίσου της χαλυβουργίας και των σιδηροδρόμων! Στα επόμενα 8 χρόνια, κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερα από 20 εκατομμύρια δολάρια από τραπεζικά δάνεια, χρησιμοποιώντας το όνομα του Carnegie, με τους διευθυντές να φοβούνται να ενοχλήσουν τον μεγιστάνα εξαιτίας του ευαίσθητου θέματος του νόθου παιδιού. Η απάτη αποκαλύφθηκε το 1904 και η ίδια καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκισης, πέθανε ωστόσο το 1907 από καρδιακό επεισόδιο...
Stanley Clifford Weyman
Αντίθετα με τον κοινό απατεώνα, ο Weyman δεν το έκανε για τα λεφτά, αλλά για την περιπέτεια και τη συγκίνηση! Όπως έλεγε και ο ίδιος: «Η ζωή του ανθρώπου είναι βαρετή. Εγώ έζησα πολλές ζωές. Δεν βαρέθηκα ποτέ». Μεταξύ των πλαστοπροσωπιών του από στρατιωτικούς και δημοσιογράφους μέχρι αι τον αμερικανό υπουργό Εσωτερικών(!), ο τύπος οργάνωσε ακόμα και διεθνή συνάντηση μεταξύ της πριγκίπισσας του Αφγανιστάν και του αμερικανού προέδρου Warren Harding! Μιλάμε για το 1921, με τη Βρετανία και το Αφγανιστάν να διαπραγματεύονται την κατάπαυση του πυρός, όταν η αφγανή πριγκίπισσα Fatima επισκέφτηκε τις ΗΠΑ χωρίς να το πάρει επισήμως μυρωδιά η αμερικανική κυβέρνηση. Τι έκανε ο Weyman; Επισκέφτηκε την πριγκίπισσα ως ανώτατος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και κανόνισε συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, μην παραλείποντας φυσικά να την ξαλαφρώσει από 10.000 δολάρια ως δώρο στην αμερικανική κυβέρνηση! Κι εδώ είναι το ωραίο: την ώρα που οι περισσότεροι απατεώνες θα έπαιρναν τα χρήματα και θα γίνονταν καπνός, ο Weyman τήρησε την υπόσχεσή του κατά γράμμα: χρησιμοποίησε το ποσό που είχε αποσπάσει για τη διευκόλυνση της πριγκιπικής διαμονής, την ώρα που κατάφερε να φτάσει τελικά στον αμερικανό πρόεδρο κανονίζοντας τη συνάντηση. Κι όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία στις εφημερίδες, με τον ίδιο δίπλα στην πριγκίπισσα και τον πρόεδρο(!), αναγνωρίστηκε και συνελήφθη. Γιατί το έκανε; Είπαμε, για τη συγκίνηση του πράγματος...
Ferdinand Waldo Demara
Εδώ μιλάμε για τη σπάνια περίπτωση που ο ένοχος για πλαστοπροσωπία συνεισφέρει θετικά στον κόσμο σώζοντας ανθρώπινες ζωές! Αυτή είναι η αξιοσημείωτη περίπτωση του Ferdinand Demara, του ανθρώπου που αποφάσισε να καλύψει τα κενά. Επαγγελματίας στρατιώτης, βαρέθηκε τη στρατιωτική ζωή και σκηνοθέτησε την αυτοκτονία του το 1942: ξαναγεννιέται λοιπόν ως Robert French και αρχίζει να διδάσκει ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια(!), ενώ κατόπιν περιδιαβαίνει τα αμερικανικά πανεπιστήμια κάτω από διαφορετικές ταυτότητες καθηγητή. Κάποια στιγμή συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, όχι για πλαστοπροσωπία αλλά για λιποταξία από τον στρατό! Κι όταν αποφυλακίζεται καταμεσής του Πολέμου της Κορέας, εφευρίσκει τη νέα του περσόνα: μετατρέπεται σε στρατιωτικό χειρουργό και επιβιβάζεται στο καναδικό πολεμικό «Cayuga» με κατεύθυνση την Κορέα. Αποδεικνύεται δυστυχώς ότι είναι ο μόνο χειρουργός στο καράβι και αναγκάζεται να εκτελέσει περισσότερες από 60 σοβαρές εγχειρίσεις, με όλους τους ασθενείς του να σώζονται και να αναρρώνουν! Πώς τα κατάφερε; Διάβασε απλώς πάνω στο καράβι ένα ιατρικό βοήθημα για χειρουργούς...
George Dupre
Η περίπτωση του George Dupre είναι μοναδική, καθώς ο μόνος άνθρωπος που πλαστογράφησε ήταν ο εαυτός του, πειράζοντας βέβαια την ιστορία της ζωής του και γινόμενος ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες πολέμου του Καναδά στα χρόνια που ακολούθησαν τον Β' Παγκόσμιο! Μετά τον πόλεμο λοιπόν, ο Dupre ταξίδευε στον Καναδά περιγράφοντας τις αποστολές του ως κατάσκοπος στο Παρίσι και τις συναρπαστικές προσπάθειές του να βλάψει την Γκεστάπο, η οποία ωστόσο τον συνέλαβε, τον φυλάκισε και τον βασάνισε για εβδομάδες. Η ιστορία του έγινε τόσο δημοφιλής που κυκλοφόρησε βιβλίο για τα ανδραγαθήματά του («The Man Who Wouldn’t Talk»), μετατρέποντας τον Dupre σε διασημότητα διεθνούς κλίμακας! Τίποτα από αυτά δεν είχε φυσικά συμβεί στην πραγματικότητα, όταν άρχισαν να αποκαλύπτονται τα χρονικά της δράσης του: ο Dupre είχε περάσει όλο τον πόλεμο πίσω από ένα γραφείο στο Λονδίνο. Ο ίδιος δεν επωφελήθηκε μάλιστα ποτέ από τα δικαιώματα του βιβλίου, ενώ όσα χρήματα έβγαζε από τις διαλέξεις και τις δημόσιες εμφανίσεις του τα δώριζε σε αγαθοεργίες στον Καναδά...
David Hampton
Η ιστορία του καλλιτέχνη της πλαστοπροσωπίας David Hampton έχει αποτυπωθεί στην ταινία «Six Degrees of Separation». Το κόλπο του; Παρίστανε τον γιο του Σίντνεϊ Πουατιέ, παρά το γεγονός ότι ο σπουδαίος ηθοποιός είχε έξι κόρες και κανένα γιο! Ήταν το 1983 λοιπόν όταν ο Hampton προσπαθώντας να μπει σε πριβέ κλαμπ του Μανχάταν έκανε χρήση του ονόματος του Πουατιέ και είδε τις πόρτες να ανοίγουν διάπλατα: μια νέα ταυτότητα είχε μόλις γεννηθεί. Ο τύπος έτρωγε σε πολυτελή εστιατόρια, ισχυριζόμενος πάντα ότι είχε ραντεβού με τον πατέρα του, κι όταν είδε ότι η απάτη έπιανε εύκολα έβαλε στο στόχαστρο μεγαλύτερους στόχους. Ο Ντέιβιντ Πουατιέ, όπως αυτοαποκαλούταν, έγινε φίλος με τον Κάλβιν Κλάιν και τον Γκάρι Σινίζ, ανάμεσα σε άλλους, αποσπώντας χρηματικά ποσά ή απολαμβάνοντας τη δωρεάν φιλοξενία σε διαμερίσματα της Νέας Υόρκης. Όταν βέβαια κυκλοφόρησε η ταινία το 1990, του χάλασε το γλυκό, και αναγκάστηκε να αλλάξει και πάλι ταυτότητα, πλαστογραφώντας γιους άλλων διάσημων προσώπων. Ο Hampton έπαιξε το παιχνίδι της πλαστοπροσωπίας ιδανικά μέχρι το 1993, όταν και πέθανε από AIDS...
Christian Karl Gerhartsreiter
Ο 18χρονος Γερμανός Christian Gerhartsreiter μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1979 με την ελπίδα να βρει δουλειά ως ηθοποιός, χωρίς βίζα φυσικά ούτε λεφτά ούτε και διασυνδέσεις. Αποφάσισε λοιπόν να παντρευτεί για να πάρει την πολυπόθητη πράσινη κάρτα: βρίσκει ένα θύμα, την παραμυθιάζει με ρωσικές απειλές (ήταν τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου) και την πείθει να τον παντρευτεί. Αντί για μήνα του μέλιτος όμως ο Christian την εγκατέλειψε για χάρη της Καλιφόρνια. Κι ενώ ήθελε να γίνει ηθοποιός, χρησιμοποίησε το υποκριτικό του ταλέντο για να μετατραπεί σε... Clark Rockefeller, στον πολυεκατομμυριούχο δηλαδή της αμερικανικής ελίτ! Ο «Γερμανός Ροκφέλερ», όπως ονομάστηκε, πέρασε τις επόμενες δύο δεκαετίες (1985-2006) ισχυριζόμενος ότι ήταν μέλος της οικογένειας των κροίσων και όλα πήγαιναν καλά μέχρι να αρχίσει να τον υποψιάζεται η εδώ και 11 χρόνια πλούσια σύζυγός του Sandra Boss! Η γυναίκα τον είχε γνωρίσει ως Ροκφέλερ, τον παντρεύτηκε και το ζευγάρι ζούσε αποκλειστικά από το δικό της εισόδημα. Τι έκανε όταν το έμαθε; Τον χώρισε επιτόπου και πήρε και την κόρη τους το 2006, ενώ δύο χρόνια αργότερα ο Clark θα συλλαμβανόταν επειδή απήγαγε την κόρη του στη Βοστόνη. Όπως αποδείχτηκε, ο «Γερμανός Ροκφέλερ» είχε σκοτώσει και έναν άντρα που απειλούσε να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα...
Alan Conway
Ο περίφημος σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κιούμπρικ δεν χρειάζεται συστάσεις. Κι ενώ ήταν σε όλους γνωστό ότι ο Κιούμπρικ απέφευγε τις δημόσιες εμφανίσεις ζώντας σαν ερημίτης, ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν άρχισε να εμφανίζεται σε κέντρα διασκέδασης του Λονδίνου. Και ήταν μάλιστα φρεσκοξυρισμένος και εμφανώς Βρετανός, ενώ όλοι γνώριζαν ότι ο σκηνοθέτης ήταν Αμερικανός και γενειοφόρος! Ο νέος Κιούμπρικ ήταν λοιπόν ο Alan Conway (πραγματικό όνομα Eddie Alan Jablowsky), ο οποίος παρά το γεγονός ότι δεν είχε καμία φυσική ομοιότητα με τον σκηνοθέτη ούτε και είχε δει ποτέ ταινία του(!), κατάφερε να περνά ως Κιούμπρικ στην Αγγλία. Μέχρι και τον περίφημο κριτικό κινηματογράφου Frank Rich έπεισε, ο οποίος βασισμένος στη συμπεριφορά του νέου Κιούμπρικ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο σκηνοθέτης ήταν ομοφυλόφιλος (όπως ήταν ο Conway). Η ιστορία θα ήταν ξεκαρδιστική αν δεν είχε τραγική κατάληξη: ο Conway ήταν αλκοολικός με βίαια ξεσπάσματα και αποδείχτηκε ότι οι πλαστοπροσωπίες του ήταν αποτέλεσμα παραισθήσεων παρά καλοσχεδιασμένων πλάνων. Ο ίδιος πέθανε το 1998 από καρδιακά προβλήματα...
Anoushirvan D. Fakhran
Το 1992 ο Ιρανός από την Τεχεράνη Anoushirvan Fakhran μετακόμισε στις ΗΠΑ με σπουδαστική βίζα, περνώντας τα επόμενα χρόνια ζώντας μια ζωή που συνήθως αρμόζει σε διασημότητες και βασιλικά μέλη! Κι αυτό γιατί κανείς δεν τον ήξερε με το πραγματικό του όνομα, καθώς κυκλοφορούσε ως Jonathan Taylor Spielberg, παριστάνοντας τον ανιψιό του διάσημου σκηνοθέτη. Έφτασε μάλιστα μέχρι το σημείο να αλλάξει επισήμως το όνομά του σε Σπίλμπεργκ το 1997, ενώ το 1998 άρχισε να φοιτά σε πανάκριβο ιδιωτικό σχολείο δωρεάν, ισχυριζόμενος ότι ο θείος του θα γύριζε στις εγκαταστάσεις του σχολείου τη νέα του ταινία. Κατόπιν, έφερε και τη μητέρα του στην Αμερική, με τους δυο τους να διαμένουν σε πολυτελές διαμέρισμα του Μπέβερλι Χιλς και τον «Τζόναθαν» να οδηγεί πολυτελές αυτοκίνητο. Κανείς δεν παραπονέθηκε, καθώς ήταν συγγενής διασημότητας! Όταν βέβαια το σχολείο επικοινώνησε με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ για την αργοπορία των γυρισμάτων, αποκαλύφθηκε η απάτη και ο Fakhran καταδικάστηκε σε 11 μήνες φυλάκισης για πλαστογραφία επίσημων ντοκουμέντων...
Steven Jay Russell
Το 1990, ο Russell χάνει τη δουλειά του και σκηνοθετεί ατύχημα για να λάβει αποζημίωση από την ασφαλιστική του. Αυτό θα τον έφερνε στη φυλακή, κανένα πρόβλημα όμως για τον Russell: το 1992 υποδύεται τον φύλακα του σωφρονιστικού καταστήματος και περνά ανενόχλητος την πόρτα της ελευθερίας. Στη δεύτερη απάτη του, που λίγο έλειψε να υπεξαιρέσει 1 εκατομμύριο δολάρια, ορίστηκε εγγύηση 950.000 δολαρίων. Κι ενώ άλλοι θα κατέληγαν στη φυλακή, ο καλλιτέχνης της πλαστοπροσωπίας ενσάρκωσε τον δικαστή και τηλεφώνησε στο δικαστήριο, απαιτώντας να μειωθεί η εγγύηση του Russell σε 45.000 δολάρια, τα οποία και πλήρωσε! Όταν αποκαλύφθηκε η απάτη του και κινδύνευε πλέον με 40 χρόνια κάθειρξης, ήταν ώρα για δραστικά μέτρα: έβαψε τη στολή του φυλακισμένου που φορούσε με πράσινους μαρκαδόρους κάνοντάς τη να μοιάζει με ποδιά χειρουργού, περνώντας και πάλι ανενόχλητος την κεντρική είσοδο της φυλακής. Κι όταν συνελήφθη λίγο αργότερα, δεν το έβαλε κάτω: με τη γραφομηχανή που είχε στο κελί του, έφτιαξε πλαστό ιατρικό ιστορικό που τον ήθελε να πάσχει από AIDS. Τηλεφώνησε κατόπιν στον διευθυντή των φυλακών παριστάνοντας ερευνητή που έψαχνε ασθενείς με AIDS ως εθελοντές σε ιατρικό πείραμα: όταν ο διευθυντής ανακοίνωσε στον κρατούμενο τα νέα, ο Russell δέχτηκε με χαρά! Την επόμενη φορά που πιάστηκε, σκηνοθέτησε έμφραγμα και διαμετακομίστηκε στο νοσοκομείο με συνοδεία πρακτόρων του FBI. Τι έκανε αυτή τη φορά; Τους τηλεφώνησε από το δωμάτιο του νοσοκομείου παριστάνοντας τον διευθυντή του FBI ενημερώνοντάς τους ότι δεν χρειαζόταν πλέον η φύλαξη του κρατουμένου! Ο Russell είναι σήμερα πίσω από τα κάγκελα περιμένοντας τη μέρα της αποφυλάκισής του, το... 2140, με την ταινία «I love you Phillip Morris» να βασίζεται στη ζωή του...
Christophe Thierry Rocancourt
Οι Ροκφέλερ δεν μπορούν να ησυχάσουν από τα επίδοξα μέλη της οικογενείας τους! Πριν από τον «Γερμανό Ροκφέλερ» υπήρξε ο «Γάλλος Ροκφέλερ», κατά κόσμον Christophe Rocancourt, ο οποίος έκανε τον κόσμο άνω-κάτω. Ξεκίνησε πουλώντας κτήμα της οικογένειας στο Παρίσι, κίνηση που του απέφερε 1,4 εκατομμύρια δολάρια, με τα οποία πέρασε τον Ατλαντικό και ανακάτεψε την κοινωνία του Χόλιγουντ! Με το βαρύ όνομα στο τσεπάκι του, έπεισε πλήθος χορηγών να χρηματοδοτήσουν τα φανταστικά σχέδιά του, συγκεντρώνοντας το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 40 εκατομμυρίων δολαρίων. Μέχρι και ο ηθοποιός Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ έπεσε θύμα του απατεώνα, αφού κατάφερε να τον πείσει ότι θα γινόταν ο παραγωγός της νέας του ταινίας. Ο Rocancourt συνελήφθη το 1998, συνεχίζοντας ωστόσο ακάθεκτος τις απάτες του ως Ροκφέλερ πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Το 2009 δήλωσε μάλιστα από τις φυλακές του Βανκούβερ όπου κρατείται: «Δεν έκλεψα ποτέ. Είπα ψέματα, ναι, αλλά ποτέ δεν έκλεψα»...
Γυροβολιά σε διαφορετικές ενσαρκώσεις του μνημειώδους σχεδιασμού!
Τις πυραμίδες τις έχουν τιμήσει πολυάριθμοι πολιτισμοί: από τον ελληνικό και τον αιγυπτιακό μέχρι και τις κοινωνίες της λατινικής Αμερικής, την Κίνα κ.λπ.
Καμιά τους ωστόσο δεν έφτασε στο μέγεθος και τη χάρη της περίφημης Πυραμίδας του Χέοπα στην αρχαία αιγυπτιακή νεκρόπολη της Γκίζας, που χρονολογείται από το 2580 π.Χ. και άγγιξε το ύψος των 146 μέτρων!
Οι Αιγύπτιοι δεν είχαν ωστόσο το μονοπώλιο στην κατασκευή πυραμίδων, καθώς η ανθρωπότητα φάνηκε να μαγεύεται νωρίς από τα πυραμιδικά σχήματα, καταλήγοντας σε κάθε λογής παραλλαγές του αρχετυπικού μοτίβου.
Ας κάνουμε λοιπόν ένα ταξίδι στον κόσμο για να δούμε εναλλακτικές πυραμίδες που κατασκευάσαμε ως ανθρωπότητα ή που λίγο έλειψε να χτίσουμε, με τη λίστα μας να μην εξαντλεί φυσικά τις πυραμιδικές κατασκευές της οικουμένης...
Η Κολοσσιαία Πυραμίδα του Θανάτου
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι περίφημες αιγυπτιακές πυραμίδες ήταν στην ουσία ταφικά μνημεία των φαραώ. Την ελιτίστικη αυτή προσέγγιση των πυραμίδων θέλησε να καταστρατηγήσει ο Thomas Willson το 1829, όταν πρότεινε μια νέα λύση για τον υπερπληθυσμό των λονδρέζικων κοιμητηρίων: ένα πυραμιδικό μαυσωλείο που θα μπορούσε να στεγάσει όχι λιγότερους από 5 εκατομμύρια νεκρούς! Το ύψος της θα άγγιζε το δυσθεώρητο νούμερο των 94 ορόφων και θα χτιζόταν στην καρδιά της αγγλικής πρωτεύουσας, με το μνημείο να γίνεται πόλος έλξης τουριστών. Οι αξιωματούχοι της πόλης και οι κάτοικοι δεν αγκάλιασαν βέβαια με την ίδια θέρμη το σχέδιο, το οποίο βρήκε τη θέση του στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας...
Η Ρωμαϊκή Πυραμίδα
Οι Ρωμαίοι συνδέονται συνήθως με αμφιθέατρα, ναούς και αγάλματα, παρά το γεγονός ότι στο κέντρο της Ρώμης φιγούραρε η ηλικίας 2.000 ετών και ύψους 37 μέτρων πυραμίδα, φόρος τιμής στη νεοαποκτηθείσα ρωμαϊκή επαρχία της Αιγύπτου. Οι Ρωμαίοι θαμπώθηκαν από την επιβλητικότητα των αιγυπτιακών ταφικών μνημείων και θέλησαν τη δική τους, σε ρωμαϊκό στιλ φυσικά, με τη μοίρα της ωστόσο να ακολουθεί την αντίστοιχη των αιγυπτιακών: λεηλατήθηκε πολλάκις...
Η Αναποδογυρισμένη Υπόγεια Πυραμίδα
Τι κάνεις όταν θέλεις να χτίσεις μια πυραμίδα 65 ορόφων στην καρδιά της πυκνοκατοικημένης Πόλης του Μεξικού; Την αναποδογυρίζεις και την κάνεις υπόγεια φυσικά! Αυτό πρότεινε τουλάχιστον μεξικανική αρχιτεκτονική φίρμα, ως φόρο τιμής στις πυραμίδες των παλιότερων πολιτισμών της χώρας. Το φιλόδοξο σχέδιο θα φιλοξενούσε σπίτια, γραφεία και πολυκαταστήματα, το κόστος των 800 εκατομμυρίων δολαρίων δεν ενθουσίασε ωστόσο τους αξιωματούχους της πόλης, που το σκέφτονται ακόμα...
Η Μεγάλη Πυραμίδα της Τσολούλα
Ποια είναι άραγε η μεγαλύτερη πυραμίδα του κόσμου; Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας; Όχι δα, καθώς υπάρχει μία που είναι διπλάσια σε μέγεθος! Παρά το γεγονός ότι είναι χαμηλότερη από τη μεγαλοπρεπή αιγυπτιακή, η Μεγάλη Πυραμίδα της Τσολούλα (επίσης γνωστή με το λιγότερο πιασάρικο όνομα-γλωσσοδέτη Tlachihualtepetl) είναι πολύ ευρύτερη. Βρίσκεται στο κεντρο-ανατολικό Μεξικό και έχει χτιστεί σε μια περίοδο χιλιάδων κυριολεκτικά ετών, από τον 3ο αιώνα π.Χ. ως τον 9ο αιώνα μ.Χ., από μια σειρά γηγενών πολιτισμών της περιοχής, που πρόσθεταν ολοένα και περισσότερα στρώματα στην κατασκευή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα κολοσσιαίο οικοδόμημα, με το κερασάκι στην τούρτα να προστίθεται από τους ισπανούς κατακτητές τον 16ο αιώνα, όταν έχτισαν στην κορυφή του λόφου που τη στεγάζει μια εκκλησία...
Οι Πυραμίδες του Σουδάν
Την ώρα που θεωρούμε την Αίγυπτο ως την «πρωτεύουσα» των πυραμίδων, υπάρχει μια χώρα που διαθέτει τουλάχιστον διπλάσιο αριθμό από τα θαυμαστά αυτά οικοδομήματα: το Σουδάν (Βόρειο Σουδάν, μετά τον πρόσφατο χωρισμό του κράτους). Οι σουδανικές πυραμίδες χρονολογούνται κυρίως από τον 3ο αιώνα π.Χ., κάπου οχτακόσια χρόνια μετά την ανέγερση της τελευταίας αιγυπτιακής πυραμίδας δηλαδή. Περισσότερες από 250 πυραμίδες, με ύψος που κυμαίνεται από 6-36 μέτρα, βρέθηκαν στο Σουδάν τα τελευταία χρόνια, γεγονός που υποδεικνύει ότι οι αρχαιολόγοι έχουν ακόμα πολλά να ανασύρουν από τη λήθη...
Το Πυραμιδικό Μαυσωλείο του Πρώτου Αυτοκράτορα της Κίνας
Μπορεί να μη σώζονται και πολλά πλέον από το περίφημο ταφικό μνημείο, ήταν ωστόσο ασυναγώνιστο στα χρόνια του: χτισμένο από το 246-208 π.Χ., περιείχε πιο πολλές παγίδες και από ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς ακόμα. Κατασκευασμένο ως αναπαράσταση του αυτοκρατορικού παλατιού και του Σύμπαντος, το Πυραμιδικό Μαυσωλείο φιλοξενούσε όλες τις παλλακίδες του αυτοκράτορα, καθώς και τις χιλιάδες των εργατών που το έχτισαν, στην προσπάθεια να μην αποκαλυφθούν ποτέ τα μυστικά του...
Η Αναποδογυρισμένη Πυραμίδα της Σλοβακίας
Τι να πει και ο κακόμοιρος ο αρχιτέκτονας; Περνά μήνες για να τελειοποιήσει τα σχέδια και τις μετρήσεις του για να διαβάσουν κατόπιν οι μηχανικοί τα σχέδιά του ανάποδα! Αυτό φαίνεται να συνέβη το 1983 στην κατασκευή του 80μετρου Radio Building της Μπρατισλάβα, που φιλοξενεί πλέον συναυλιακό χώρο...
Η Τεράστια Πυραμίδα των Γερμανικών Κρανών του Α' Παγκοσμίου
Μπορεί να μην κράτησε πολύ, αλλά έστω και για λίγο η Νέα Υόρκη είχε τη δική της πυραμίδα! Στο τέλος λοιπόν του Α' Παγκοσμίου, χιλιάδες κράνη γερμανών στρατιωτών μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ και στήθηκαν σε σχηματισμό πυραμίδας στο Grand Central Terminal ως ένα είδος μακάβριου μνημείου για τον αμερικανικό θρίαμβο. Κι ενώ σήμερα κάτι τέτοιο θα φάνταζε βάρβαρο, ήταν αναμφίβολα καλύτερο από αυτό που έκανε ο μογγόλος κατακτητής Ταμερλάνος: κατά τη διάρκεια πολιορκίας, σήκωσε μια πυραμίδα από ανθρώπινα κρανία 90.000 ανθρώπων για να σπείρει τον τρόμο στους πολιορκημένους. Προφανώς και δούλεψε...
Η Γερμανική Πυραμίδα του Θανάτου
Πρόσφατα, το 2007, μια ομάδα γερμανών επιχειρηματιών αποκάλυψαν το σχέδιό τους για μια πολύχρωμη πυραμίδα ύψους 580 μέτρων που θα στέγαζε τις στάχτες 40 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Με περίπου 1.000 δολάρια, ο καθένας θα μπορούσε να αποτεφρωθεί και να στεγαστεί στην κολοσσιαία γερμανική πυραμίδα. Παραδόξως, το project χρηματοδοτήθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση με 100.000 ευρώ, η έλλειψη ωστόσο άλλων χρηματοδοτών και η σφοδρή αντίδραση των κατοίκων το έκαναν να περάσει στα «ψιλά». Εγγραφές μάλιστα για μια θέση στην πυραμίδα συνεχίζουν να συλλέγονται...
Η Πυραμίδα του Άρη
Ποιος είπε ότι οι πυραμίδες περιορίζονται στη Γη; Το περίφημο όχημα Curiosity που στάλθηκε από τη NASA για να εξερευνήσει τον Άρη βρήκε κάτι αρκετά περίεργο: μια πυραμίδα που μοιάζει λες και την έχτισαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι (ή μήπως συνέβη το ακριβώς αντίθετο;)! Οι επιστήμονες την αποδίδουν σε αιολική διάβρωση, οι συνωμοσιολόγοι ωστόσο ορκίζονται ότι είναι τρανταχτή απόδειξη ότι οι Αρειανοί είναι οι πρόγονοί μας...
Οι επιστημονικές ερμηνείες πίσω από το παράξενο φαινόμενο.
Αν πάει κανείς στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια, δεν μπορεί να μην προσέξει τους διάσπαρτους βράχους που βρίσκονται στην κοίτη της ξεραμένης λίμνης Ρέιστρακ.
Πίσω τους έχουν ίχνη συρσίματος μήκους εκατοντάδων μέτρων, πράγμα που σημαίνει ότι κινήθηκαν με κάποιον τρόπο στο έδαφος. Κανείς δεν έχει δει έναν να κινείται, όμως αποτελούν το επίκεντρο μιας επιστημονικής διένεξης που κρατά δεκαετίες.
Σαν εξήγηση του φαινομένου έχει προταθεί η αιολική ενέργεια: Από το 1940 που παρατηρήθηκε το φαινόμενο οι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει την πιθανότητα της μετακίνησης λόγω πανίσχυρων ανέμων. Ωστόσο, κάποιοι ισχυρίζονται πως η θεωρία αυτή δεν ευσταθεί.
Υποστηρίζουν πως δεν μπορεί να ερμηνεύσει τη μετακίνηση των βράχων που, ενώ αρχικά βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλον, στη συνέχεια μετακινούνται με διαφορετική ταχύτητα και εν τέλει καταλήγουν σε τελείως διαφορετικά σημεία.
Επιπλέον, οι υπολογισμοί με βάση τη φυσική δεν επιβεβαιώνουν τη θεωρία αυτή, καθώς θα χρειαζόντουσαν άνεμοι με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιομέτρων την ώρα για να μετακινήσουν κάποιες από αυτές τις πέτρες.
Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως για τις μετακινήσεις αυτές ευθύνεται ο συνδυασμός ισχυρών ανέμων και πάγου στην επιφάνεια του εδάφους. Την άνοιξη, οι βροχές και ο πάγος των κοντινών λόφων που λιώνει αφήνουν τους βράχους μισοβυθισμένους σε ρηχές λιμνούλες.
Καθώς η θερμοκρασία μειώνεται απότομα τη νύχτα, συχνά σχηματίζεται πάγος γύρω από τη βάση ενός βράχου. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους δυνατούς νυκτερινούς ανέμους να σπρώξουν το βράχο κατά μήκος της λίμνης.
Το φαινόμενο αυτό είναι εφικτό επειδή η κοίτη της Ρέιστρακ είναι επίπεδη και σχετικά λεία, επομένως στην επιφάνειά της οι άνεμοι μπορούν να αναπτύξουν ταχύτητες που υπερβαίνουν τα 140 χιλιόμετρα την ώρα.
Όποια κι αν είναι η αλήθεια, η κίνηση δεν πρέπει να υπερβαίνει χρονικά το ένα λεπτό κάθε φορά και μάλλον είναι κάτι που συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια – κάθε μερικά χρόνια δηλαδή. Αυτός ίσως είναι ο λόγος για τον οποίο οι βράχοι της Ρέιστρακ έχουν παραμείνει ένα από τα ανεξήγητα καιρικά φαινόμενα του πλανήτη.
Όταν το όνειρο γίνεται πραγματικότητα...
Κάθε ιστορία επιστημονικής φαντασίας που σέβεται την πεπατημένη του είδους οφείλει να έχει τη δική της εκδοχή ιπτάμενων οχημάτων.
Εγγενώς διακριτά από τα αεροπλάνα, τα ιπτάμενα αυτοκίνητα ορίζονται από την ικανότητά τους να λειτουργούν εξίσου ικανοποιητικά τόσο στο έδαφος όσο και τον αέρα.
Υποτίθεται τουλάχιστον! Γιατί οι απόπειρες του ανθρώπου να κατασκευάσει τα συναρπαστικά αυτά υβρίδια δεν στέφονται πάντα από επιτυχία.
Και ο 20ός αιώνας αποτέλεσε το πεδίο μάχης για το λανσάρισμα των ιπτάμενων αυτών καινοτομιών, μετρώντας μάλιστα μια σειρά από αξιοπρεπείς προσπάθειες.
Από ιδιοφυείς μέχρι και ξεκαρδιστικά άστοχες, όλες έδωσαν το απαραίτητο αλατοπίπερο στην κληρονομιά μιας εποχής...
Curtiss AutoPlane
Το αυτοπλάνο του Curtiss ήταν λίγο-πολύ η πρώτη ματιά που πήρε ποτέ ο κόσμος από ιπτάμενο αυτοκίνητο, έξω φυσικά από τις σελίδες της επιστημονικής φαντασίας! Ήταν το 1917 λοιπόν όταν ο αεροναυπηγός Glenn Curtiss αποσυναρμολόγησε ένα από τα ιπτάμενα σχέδιά του για να προσαρμόσει στον σκελετό τμήματα από το περίφημο Model T του Χένρι Φορντ. Ο κινητήρας του των 100 αλόγων το έκανε να μοιάζει με αξιοπρεπές τρακτέρ, την ίδια ώρα που η «λιμουζίνα του αέρα», όπως ονόμασε εμφατικά ο Curtiss το Model L του, δεν πέταξε ποτέ αληθινά: έκανε μια σειρά από σύντομα «πηδηματάκια» πριν εγκαταλειφθεί το σχέδιο οριστικά...
Jess Dixon Flying Auto
Εδώ μιλάμε για πραγματικό θρύλο: εκτός της συγκεκριμένης φωτογραφίας και μιας σύντομης αναφοράς σε τοπική εφημερίδα της Αλαμπάμα, το ιπτάμενο όχημα μπορεί και να μην υπήρξε καν! Σύμφωνα με την ιστορία, η παραπάνω φωτογραφία είναι του Jess Dixon με χρονολογία κάπου στα 1940. Το ιπτάμενο όχημα, που έμοιαζε περισσότερο με ελικόπτερο... δρόμου, τροφοδοτούταν από κινητήρα 40 αλόγων και υποτίθεται ότι έπιανε ταχύτητες 160 χλμ/ώρα, την ώρα που μπορούσε να πετά μπροστά, πίσω και πλαγίως. Καθόλου άσχημα για ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο που δεν έχουμε ξανακούσει λέξη έκτοτε...
ConvAirCar
Το Convair Model 116 Flying Car έκανε την παρθενική του πτήση το 1946 και έμοιαζε σαν το απόλυτο πάντρεμα αυτοκινήτου και αεροπλάνου. Κι αυτό γιατί ήταν! Τα φτερά, η ουρά και η προπέλα μπορούσαν να αφαιρεθούν εντελώς από το όχημα, επιτρέποντας την κανονική οδήγησή του στον δρόμο. Το μόνο μάλιστα πρωτότυπο μοντέλο του 116 έκανε περισσότερες από 66 πτήσεις, ενώ το κατοπινό μοντέλο Convair Model 118 του σχεδιαστή Ted Hall φιγούραρε πλέον κινητήρα 190 αλόγων. Κι ενώ η εταιρία ετοιμαζόταν να κατασκευάσει τα πρώτα μοντέλα, το σχέδιο θα εγκαταλειπόταν εξαιτίας ιπτάμενης τραγωδίας στην Καλιφόρνια...
Curtiss-Wright VZ-7
Το Curtiss-Wright VZ-7 ήταν το αποτέλεσμα της πρώτης απόπειρας του αμερικανικού στρατού να εμπλακεί στην περιπέτεια των ιπτάμενων αυτοκινήτων, κατασκευάζοντας το απολύτως πρώτο ιπτάμενο τζιπ! Το σκληροτράχηλο 4x4 θα έκανε ό,τι ήθελε σε κάθε έδαφος, με το επιπρόσθετο μπόνους της πτήσης. Η κατασκευή του μάλιστα ανατέθηκε στην Curtiss-Wright, την εταιρία που προέκυψε από τη συγχώνευση της Wright Company (των αδελφών Ράιτ) και της Curtiss Aeroplane του Glenn Curtiss, με τους ιδιοκτήτες των δύο εταιριών να είναι φανατικοί αντίπαλοι κατά τις πρώτες μέρες της αεροπορίας. Παρά τις φιλοδοξίες του project, το VZ-7 αποδείχτηκε παγίδα θανάτου και ο στρατός αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ιπτάμενη εποχή του το 1960...
Piasecki AirGeep
Ο αμερικανικός στρατός δεν είχε πει ωστόσο την τελευταία του λέξη: ένα νέο πρωτότυπο μπήκε τώρα στο στόχαστρο των επιτελαρχών, το Piasecki VZ-8 AirGeep. Με τα ελικόπτερα να έχουν ήδη γίνει πολεμική μόδα, ο στρατός ήθελε κάτι μικρότερο σε διαστάσεις που θα μπορούσε να κυβερνηθεί σχεδόν χωρίς εκπαίδευση. Και το AirGeep θα γνώριζε 7 διαφορετικές εκδοχές πριν εγκαταλειφθεί οριστικά ως «ακατάλληλο για στρατιωτική χρήση». Μέχρι και το ναυτικό θέλησε το δικό του, που θα προσγειωνόταν στη θάλασσα, η κατάληξη έμελλε ωστόσο να είναι η ίδια...
AVE Mizar
Ήταν το 1971 όταν η καλιφορνέζικη Advanced Vehicle Engineers Company αποφάσισε να σχεδιάσει ένα ιπτάμενο όχημα ως φόρο τιμής στο ConvAirCar της δεκαετίας του 1940. Πήρε λοιπόν ένα Ford Pinto, του κότσαρε ένα Cessna Skymaster στον ουρανό και τέλος, αυτό ήταν όλο! Το περίεργο υβριδικό «τέρας» πήρε το όνομα AVE Mizar, με το Ford Pinto να παραμένει ολόιδιο με αυτό που κυκλοφορούσε στους δρόμους. Δυστυχώς το 1973 -έναν μόλις χρόνο πριν από την έναρξη της μαζικής παραγωγής του- ένα από τα πρωτότυπα καταστράφηκε στον ουρανό, κάνοντας επίσης σμπαράλια το μέλλον του AVE Mizar...
Super Sky Cycle
Καθώς μπαίνουμε στους μοντέρνους καιρούς, το όνειρο του πλήρως λειτουργικού ιπτάμενου αυτοκινήτου παρέμενε άπιαστο. Και το Butterfly Super Sky Cycle δεν απέχει και πολύ στον τομέα αυτό από το Ιπτάμενο Αυτοκίνητο του Jess Dixon του 1940, παρά το γεγονός ότι η δική του χρονολογία δείχνει 2009! Από το 2012 μάλιστα είναι εντελώς νόμιμη η οδήγησή του, φτάνει να έχει κανείς δίπλωμα πιλότου και μηχανής. Το ιπτάμενο μηχανάκι διπλώνει μάλιστα για να χωρά σε κάθε γκαράζ, κι ενώ δεν είναι η απόλυτη ενσάρκωση του ιπτάμενου αυτοκινήτου, είναι διαθέσιμο σε όλους με 40.000 δολάρια...
Terrafugia Transition
Το Terrafugia Transition έκανε την πρώτη πετυχημένη πτήση του το 2009. Έκτοτε, πολυάριθμα μοντέλα και τροποποιήσεις έχουν εγκαινιαστεί, ενώ το 2012 έκανε και το εμπορικό του ντεμπούτο. Όπως κι αν έχει, το Transition προσφέρει κάτι που μοιάζει αρκετά φουτουριστικό: διαθέτει το αεροδυναμικό σχήμα αεροπλάνου, τα φτερά του διπλώνουν όταν κινείται στο έδαφος και πιάνει τα 110 χλμ/ώρα στον δρόμο και τα 185 χλμ/ώρα στον αέρα. Το μόνο πρόβλημα; Ότι κοστίζει σαν Lamborghini...
PAL-V One
Φέρνοντας επιτέλους λίγο στιλ στα ιπτάμενα οχήματα, το ολλανδικό PAL-V One εγκαινιάζει μια σειρά από δραστικές αλλαγές στον «παραδοσιακό» σχεδιασμό. Για αρχή, έχει μόνο μία μηχανή, που αναγνωρίζει τις εκάστοτε ανάγκες και κατανέμει αναλόγως την κίνηση στις ρόδες ή την προπέλα. Επίσης, είναι σχεδιασμένο να πετά σε ύψος λιγότερο από 1.200 μέτρα, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ο πιλότος να καταθέτει σχέδιο πτήσης. Κι αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας και τη συμβατότητά του με τα συστήματα GPS, ίσως μιλάμε για το πρώτο ιπτάμενο όχημα που μπορεί να κάνει τη διαφορά στον τομέα...
AirMule
Εδώ μιλάμε περισσότερο για αερομεταφερόμενο ασθενοφόρο παρά για κούρσα, η ιδέα ωστόσο παραμένει η ίδια. Κατασκευασμένο από την ισραηλινή εταιρία Urban Aeronautics, ο σκοπός του είναι οι σωστικές αποστολές, με το AirMule να χώνεται εκεί που κανένα ελικόπτερο δεν μπορεί. Είναι βέβαια και το άλλο: δεν είναι επανδρωμένο! Και μπορεί να κινηθεί είτε εντελώς μόνο του, με ένα είδος αυτόματου πιλότου, είτε να τηλεκατευθυνθεί από έμπειρους πιλότους. Αν θα σώζει ζωές ή αντιθέτως θα τις παίρνει, μένει να αποδειχθεί...
Μπορεί να μην προκάλεσε τους τελευταίους τυφώνες, δεν είναι ωστόσο εντελώς «αθώο».
Σε ολόκληρη την ιστορία της αμερικανικής στρατιωτικής τεχνολογίας κανένα πρόγραμμα δεν έχει επιφέρει τέτοιο συνωμοσιολογικό πυρετό όσο το διαβόητο High Frequency Active Auroral Research Program, γνωστό ως HAARP.
Έχει ενοχοποιηθεί για μια σειρά από δεινά και καταστροφές, από την πρόκληση των τυφώνων Κατρίνα και Σάντι μέχρι και την υπερθέρμανση του πλανήτη!
Κι ενώ ο επιστημονικός προσανατολισμός του προγράμματος είναι γνωστός και φιλόδοξος, η υπόθεση έμελλε να πάρει και πάλι μια άσχημη τροπή, κι αυτό χάρη στον ηλικιωμένο φυσικό Alfred Wong.
Ο συνταξιούχος επιστήμονας ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του HAARP, χρησιμοποιώντας τις εγκαταστάσεις του προγράμματος για τις έρευνές του στην ιονόσφαιρα. Ταυτόχρονα βέβαια ήταν και κομματάκι απατεωνίσκος, χρεώνοντας στην Darpa και το υπουργείο Εσωτερικών μια σειρά από πλαστά τιμολόγια. Εντελώς πρόσφατα μάλιστα, ο Wong ήρθε σε συμφωνία με την αμερικανική κυβέρνηση αναγκαζόμενος να πληρώσει 1,7 εκατομμύρια δολάρια, την ίδια στιγμή που δήλωσε ένοχος για μια σειρά ακόμα από οικονομικά αδικήματα.
Βεβαίως, δεν κράτησε το στόμα του κλειστό για το HAARP, με τον κόσμο να πληροφορείται άλλη μια περίεργη υπόθεση που αφορά στα πεπραγμένα του διαβόητου προγράμματος...
Το ιστορικό
Το πρόγραμμα HAARP εγκαινιάστηκε στα ψυχροπολεμικά χρόνια ως ερευνητική πλατφόρμα για να μπορούν οι φυσικοί να μελετήσουν καλύτερα την ιονόσφαιρα: πρόκειται για διάταξη που βομβαρδίζει την ιονόσφαιρα με εκπομπές ραδιοσυχνοτήτων. Αν κατασκευάσετε αυτή τη διάταξη των RF κεραιών στην απομονωμένη Αλάσκα, είπαν οι επιστήμονες στο Πεντάγωνο, το HAARP θα μας βοηθήσει καθοριστικά στην κατανόηση της ιονόσφαιρας, χωρίς φυσικά να ιδρώσουν τα αυτιά των επιτελαρχών. Το πρόγραμμα θα κάνει ωστόσο και κάτι άλλο, σημείωσαν με νόημα οι επιστήμονες κάνοντας το Πεντάγωνο να τεντώσει τα αυτιά του: θα «ψήνει» τους εισερχόμενους σοβιετικούς πυραύλους και θα κατασκοπεύει τα υπόγεια καταφύγια!
Έτερος μάλιστα φυσικός, που εργαζόταν για τον πετρελαϊκό όμιλο της Arco, άφησε να εννοηθεί ότι το HAARP θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για τον έλεγχο των τυφώνων, μετατρέποντας τα καιρικά στοιχεία σε όπλα. Αυτό βέβαια μόνο στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούταν το φυσικό αέριο της Arco ως ηλεκτροδοτική πηγή.
Το Πεντάγωνο δεν πείστηκε αρχικά και η κοινότητα των επιστημόνων στράφηκε στον γερουσιαστή της Αλάσκα Ted Stevens για χρηματοδότηση, ο οποίος συμφώνησε στην εκταμίευση ενός πενιχρού -για τους φιλόδοξους στόχους του HAARP- κυβερνητικού κονδυλίου.
Με τη βοήθεια του Stevens ωστόσο το HAARP πράγματι κατασκευάστηκε, με τους φυσικούς να ξεκινούν επιτέλους την καινοτόμα ερευνητική δραστηριότητα της ιονόσφαιρας. Οι ιδέες βέβαια για την ενδεχόμενη στρατιωτική χρήση του HAARP δεν εγκαταλείφθηκαν ποτέ, και από δω αρχίζει η ιστορία μας...
Το χρονικό της υπόθεσης
Είπαμε, όλες οι φυσικές καταστροφές του πλανήτη, από τον σεισμό της Αϊτής μέχρι και τους σφοδρούς τυφώνες που έπληξαν τελευταία τις ΗΠΑ, έχουν αποδοθεί στις σκοτεινές δυνάμεις χειρισμού των καιρικών στοιχείων του HAARP, την ίδια ώρα που πολυάριθμοι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι η διάταξη των κεραιών της Αλάσκα επηρεάζει ακόμα και τα μυαλά τους!
Ο Wong συνέχισε απερίσπαστος την ερευνητική του δουλειά στο HAARP και τις γειτονικές εγκαταστάσεις του HIPAS (High Power Auroral Stimulation Observatory), μην έχοντας ιδέα από πού αλλά και γιατί προκύπτουν όλοι αυτοί οι συνωμοσιολογικοί ισχυρισμοί. Ορκιζόταν ότι δεν είχε επίσης ιδέα γιατί ο γερουσιαστής Stevens συνέχιζε να επιμένει ότι το HAARP θα μπορούσε να χειριστεί το βόρειο σέλας (aurora borealis) παράγοντας μια νέα και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας στον πλανήτη. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Washington Post το 1991, ο διαπρεπής φυσικός ισχυρίζεται: «Υπάρχει ένα ρεύμα που επιπλέει εκεί πάνω και μπορείς να το χειριστείς, παράγοντας μια σειρά κυμάτων, δεν έχω ωστόσο ισχυριστεί ποτέ ότι αυτός είναι ο τρόπος για να φέρεις την ενέργεια στο έδαφος».
Ίσως ο Wong να έλεγε την αλήθεια τότε, η κατάσταση ωστόσο έμελλε να περιπλακεί. Κι αυτό γιατί η Darpa χρηματοδότησε την απόρρητη έρευνα του επιστήμονα (Non-linear Ion Dynamics ή NID) με λίγο λιγότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια. Η έρευνα περιλάμβανε τη διερεύνηση της δυνατότητας κατασκευής μιας μπαταρίας από νανοτεχνολογία που θα βασίζεται στην ακτινοβολία που εκπέμπεται από ραδιενεργό ισότοπο.
Το 2005, ο Wong ισχυρίστηκε ότι πούλησε στην αμερικανική κυβέρνηση εξοπλισμό που βασιζόταν στις έρευνές του, ισχυρισμούς που δεν δέχτηκε ωστόσο το Πεντάγωνο, κατηγορώντας τον για απάτη. Δεν είναι βέβαια μόνο αυτό, καθώς λίγο αργότερα έλαβε χρηματοδότηση 25 εκατομμυρίων δολαρίων για τη λειτουργία του HIPAS, του γειτονικού ερευνητικού κέντρου του HAARP, με τον Wong να ισχυρίζεται και πάλι ότι τα πειράματά του απέδωσαν καρπούς, τους οποίους εμπιστεύτηκε και αυτή τη φορά στο Πεντάγωνο. Η κυβέρνηση το αρνήθηκε φυσικά και αυτό, κατηγορώντας τον φυσικό για νέα απάτη, η οποία τακτοποιήθηκε με το χρηματικό πρόστιμο του 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων που του επιβλήθηκε για να ξεχαστεί η υπόθεση.
Το ερώτημα που ανακύπτει ωστόσο αβίαστα είναι γιατί το Πεντάγωνο συνέχισε να χρηματοδοτεί τον «απατεωνίσκο» Wong, έχοντας μάλιστα το ιστορικό της πρώτης του απάτης; Χορήγησε 25 εκατομμύρια δολάρια και εμπιστεύτηκε τη διοίκηση του ερευνητικού σταθμού σε έναν άνθρωπο αμφιβόλου ηθικής;
Ένα είναι σίγουρο: τα πεπραγμένα του HAARP συνεχίζουν να περιβάλλονται από σκοτεινές απόπειρες συγκάλυψης, με την τελεσιδικία της υπόθεσης να εκκρεμεί...
