Γνωρίστε τον Ιβάν Ιβάνοβιτς, το ανδρείκελο που έδειξε τον δρόμο στον Γκαγκάριν!
Σε μια σειρά μεθυστικών εβδομάδων του 1961, όλες οι ελπίδες και οι φόβοι για το τελευταίο ανεξερεύνητο σύνορο της ανθρωπότητας ενσαρκώθηκαν -κυριολεκτικά- από μια κούκλα.
Ήταν 25η Μαρτίου 1961 όταν οι χωρικοί σε ένα απομακρυσμένο χωριό των Ουραλίων έγιναν μάρτυρες ενός απόκοσμου θεάματος: ένας άντρας έπεσε από τον ουρανό! Φορούσε διαστημική στολή σε φανταχτερό πορτοκαλί χρώμα, με το αερόστατο να είναι προσαρμοσμένο στο ζωηρόχρωμο κοστούμι του.
Οι χωρικοί πλησίασαν με δισταγμό το ιπτάμενο αντικείμενο που έμοιαζε με άνθρωπο και όταν βρήκαν τελικά το κουράγιο να ανοίξουν το διαστημικό σκάφανδρο, η έκπληξη που τους περίμενε ήταν ακόμα μεγαλύτερη: δεν βρήκαν πρόσωπο, αλλά επιγραφή, τυπωμένη με κεφαλαία γράμματα: «MAKET» (μακέτα)!
Η φιγούρα που έπεσε από τους ουρανούς δεν ήταν άνθρωπος, αλλά κούκλα-διαστημικός ταξιδιώτης. Ο πρώιμος αυτός κοσμοναύτης έμελλε μάλιστα να παίξει κεφαλαιώδη ρόλο στην κατάκτηση του Διαστήματος...
Η κούκλα που έφερε την ελπίδα
Το ανδρείκελο ονομάστηκε «Ιβάν Ιβάνοβιτς» και ήταν ο πρώτος «άνθρωπος» που στάλθηκε ποτέ στο Διάστημα, κλέβοντας με τον τρόπο του τη δόξα από τον Γιούρι Γκαγκάριν κατά 4 ολόκληρες βδομάδες.
Μιλάμε για την πρώιμη διαστημική εποχή, όταν η εξερεύνηση του Διαστήματος ενστάλαζε φόβο στα μυαλά των πρωτεργατών της κούρσας για την κατάκτηση του Σύμπαντος. Η βεβιασμένη μάλιστα ψυχροπολεμική απαίτηση για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή έκανε τα πράγματα ακόμα πιο ζοφερά, με κινδύνους να παραμονεύουν σε κάθε δειλό βήμα και το άγνωστο να εισβάλει απειλητικά από κάθε γωνιά των διαστημικών προγραμμάτων.
Η «Τρέλα του Διαστήματος», όπως θα μείνει γνωστή η ξέφρενη κούρσα Σοβιετικών και Αμερικανών για την πρωτιά στο Διάστημα, ενείχε μια παράμετρο με σημαντικές πολιτικές και ψυχολογικές συνέπειες: δεν ήταν μόνο το ποιος θα έβγαινε πρώτος από τη γήινη ατμόσφαιρα, αλλά και ποιος θα μπορούσε να επιστρέψει με ασφάλεια στη Γη. Κανένα άλλο αποτέλεσμα δεν ήταν αποδεκτό, και εδώ αρχίζει η ιστορία του Ιβάν Ιβάνοβιτς.
Οι σοβιετικοί μηχανικοί, όπως και οι αμερικανοί συνάδελφοί τους, έλεγχαν και επανέλεγχαν τη διαστημική τους τεχνολογία, καθώς περιθώρια για λάθη δεν υπήρχαν. Και για να διασφαλίσουν το γεγονός ότι η πτήση θα ήταν ασφαλής για τα έμψυχα όντα, άρχισαν να ξαποστέλνουν στο Υπερπέραν συμπαθή ζωάκια: ποντίκια, γάτες, σκυλιά και χιμπαντζήδες θυσιάστηκαν στον βωμό της διαστημικής περιπέτειας, με το ανδρείκελο να αποτελεί τον κολοφώνα της προσπάθειας.
Η κούκλα ήταν ό,τι πιο κοντά σε ανθρώπινη φιγούρα είχε ταξιδέψει ποτέ στο Διάστημα, με τον ψυχολογικό αντίκτυπο που είχε η ανθρώπινη μορφή της να λογίζεται τεράστιας σημασίας. Κι αυτό γιατί το διαστημόπλοιο Σπούτνικ που θα μετέφερε τον Ιβάν Ιβάνοβιτς στο Διάστημα (και κατόπιν τον Γκαγκάριν), δεν ήξερε από ομαλές προσγειώσεις: ο επιβάτης έπρεπε να εκτοξευτεί έξω από το σκάφος κάποια στιγμή μεταξύ της επανεισόδου του στην ατμόσφαιρα και της πρόσκρουσής του στο έδαφος, με το αλεξίπτωτο να κάνει -ήθελαν να ελπίζουν- όλη τη βρόμικη δουλειά της ασφαλούς προσεδάφισης του κοσμοναύτη.
Για να μετατραπεί λοιπόν η «ελπίδα» στην πιο καθησυχαστική «προσδοκία», επιστρατεύτηκε ο Ιβάν: το ανδρείκελο θα έκανε δύο διαστημικές πτήσεις, στις 9 και τις 25 Μαΐου, και θα λειτουργούσε ως αδιαφιλονίκητος κριτής της τύχης του ρωσικού διαστημικού προγράμματος: αν αποτύγχανε, οι σοβιετικοί ηγέτες δεν θα έπαιρναν το ρίσκο να αντικαταστήσουν την κούκλα με άνθρωπο, αν πάλι επιτύγχανε, ο δρόμος θα ήταν ορθάνοιχτος.
Ο Ιβάν έμοιαζε πράγματι με άνθρωπο
Το ανδρείκελο ήταν κατασκευασμένο από μέταλλο, με εύκαμπτες αρθρώσεις, την ώρα που η «επιδερμίδα» του ήταν καμωμένη από συνθετικό δέρμα. Το κεφάλι του προσαρμοζόταν στο σώμα με έναν μηχανισμό, έχουμε λοιπόν μπροστά μας ένα καλοσχεδιασμένο ανθρωποειδές!
Εκεί που έγινε βέβαια καταπληκτική δουλειά ήταν στο πρόσωπό του: θυμηθείτε, ο σκοπός ήταν να μοιάζει όσο περισσότερο γινόταν με πραγματικό άνθρωπο. Επιστρατεύτηκαν λοιπόν οι επιστήμονες του μοσχοβίτικου Ινστιτούτου Προσθετικής, οι οποίοι έκαναν τα πάντα για να του δώσουν ανθρώπινη όψη, γεγονός που έμελλε να φρικάρει τους μηχανικούς του διαστημικού προγράμματος, αντί να τους εμπνέει, όπως είχε νομιστεί αρχικά.
Ήταν όμως και το άλλο: όποια κι αν ήταν η τύχη της διαστημικής δοκιμής, πολύτιμες πληροφορίες θα μπορούσαν να συλλεχθούν και για μια σειρά ακόμα από επιστήμες, με το ανδρείκελο να μετατρέπεται σε σκεύος επιστημονικών πειραμάτων. Το μηχανικό του σώμα μεταμορφώθηκε λοιπόν σε σπίτι τόσο για ζώα όσο και μικροοργανισμούς, καθώς ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να καθοριστεί το πώς θα αντιδρούσαν τα έμβια όντα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
Πέρα λοιπόν από τα σκυλιά που θα τον συνόδευαν στο ταξίδι του (η Τσερνούσκα (Μαυρούλα) στο πρώτο και η Ζβεζντόσκα (Μικρό Αστέρι) στο δεύτερο), κατά τη συνήθη σοβιετική πρακτική στις πρώιμες αυτές διαστημικές δοκιμές, ο Ιβάν θα μετέφερε στο σώμα του διαδοχικά 40 λευκά ποντίκια, 40 μαύρα, δυο ινδικά χοιρίδια, διαφόρων ειδών ερπετά, δείγματα ανθρώπινου αίματος, καρκινικά κύτταρα, ιούς και βακτήρια.
Κατάσκοποι, χορωδίες και... μπορς!
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι δημιουργοί του ανθρωποειδούς του έδωσαν και φωνή, στην προσπάθειά τους να τεστάρουν τον επικοινωνιακό εξοπλισμό και τις δυνατότητες συνομιλίας όταν το σκάφος θα έμπαινε σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Τι έπρεπε όμως να πει ο περίεργος αυτός κοσμοναύτης στους μηχανικούς που θα παρακολουθούσαν εμβρόντητοι τα ανδραγαθήματά του, ξέροντας μάλιστα ότι οι Δυτικοί θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υποκλέψουν τη συνομιλία ή να παρέμβουν με όποιον τρόπο μπορούσαν; Το μήνυμα όφειλε λοιπόν να είναι κωδικοποιημένο, όχι όμως και ιδιαίτερα κωδικοποιημένο για να μην εγείρει στους δυτικούς αντίπαλους υπόνοιες για κατασκοπική δραστηριότητα!
Έπειτα λοιπόν από εκατοντάδες κυριολεκτικά προτάσεις και ευφάνταστα ηχογραφημένα μηνύματα, όταν όλα απορρίφθηκαν ως ύποπτα για κατασκοπεία(!), η λύση ήταν μία: ο συμβιβασμός. Το ηχογραφημένο μήνυμα αποτελούταν από χορωδία που τραγουδούσε, την ίδια στιγμή που μια ανθρώπινη φωνή εκφωνούσε τη συνταγή για τη σούπα μπορς! Πώς να θεωρηθεί αυτό κατασκοπικό;
Στην εποχή της ψυχροπολεμικής παράνοιας, οι Δυτικοί υπέκλεψαν πράγματι το ηχογραφημένο μήνυμα, επιβεβαιώνοντας τους φόβους των Σοβιετικών: καθώς καμία ανακοίνωση δεν υπήρξε από το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα, οι Αμερικανοί υπέθεσαν ότι επρόκειτο για επανδρωμένη αποστολή που είχε πάει τελείως στραβά και την «έθαψαν»!
Κι όμως, δεν ήταν έτσι. Τουναντίον! Οι δύο διαστημικές πτήσεις του Ιβάν πήγαν ανέλπιστα καλά: διήρκεσαν 1 ώρα και 40 λεπτά έκαστη, με το διαστημόπλοιο να τίθεται σε τροχιά και να κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τη Γη. Ο θρίαμβος του Ιβάν Ιβάνοβιτς έδωσε στους σοβιετικούς επιστήμονες την αυτοπεποίθηση που χρειάζονταν για να εγκαινιάσουν το επανδρωμένο διαστημικό τους πρόγραμμα, με την πετυχημένη αποστολή του Γκαγκάριν να λαμβάνει χώρα στις 12 Απριλίου 1961. Το ανδρείκελο είχε κάνει τη δουλειά του...
Ο άνθρωπος στην υπηρεσία του... ανθρώπου!
Και ποιος δεν θα ήθελε να ήταν σουπερήρωας;
Να παίρνει στις πλάτες του την ανθρωπότητα και να την οδηγεί με ασφάλεια από το χέρι, έχοντας πάντα στο πλευρό του τις μαγικές του ικανότητες;
Κι αν οι σούπερ δυνάμεις είναι κομματάκι σπάνιες, αυτό δεν εμποδίζει τους ανθρώπους της λίστας μας να κάνουν το καλό, με κάθε κόστος!
Όρθωσαν λοιπόν το ανάστημά τους στην κοινωνία και έβαλαν σκοπό να αποδείξουν ότι οι καριέρες στο οργανωμένο έγκλημα δεν αποδίδουν.
Το μόνο μεμπτό; Ότι ο τρόπος που διάλεξαν δείχνει αναμφίβολα σούπερ γελοίος!
Ας δούμε λοιπόν τους σουπερήρωες της καθημερινότητας, κάποιος μπορεί να είναι πίσω σας αυτή τη στιγμή...
Knight Warrior
Μυστική ταυτότητα: Roger Hayhurst
Προσωπική Γκόθαμ: Σάλφορντ - Βρετανία
Κηπουρός την ημέρα, μασκοφόρος εκδικητής του κακού τη νύχτα, αυτό είναι το μότο του 19χρονου Ιππότη Πολεμιστή με τις σούπερ δυνάμεις. Τι δυνάμεις έχει; Την «υπερφυσική επιθυμία να κάνω τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος»! Ο πρωταρχικός του στόχος είναι οι μεθυσμένοι Βρετανοί έξω από μπαρ και κλαμπ, όταν τα αίματα ανάβουν λίγο περισσότερο. Κι όταν δεν ασχολείται με καυγάδες πιτσιρικάδων, σειρά έχει η φιλανθρωπία, με τον Knight Warrior να προσφέρει φαγητό στους αστέγους της ευρύτερης περιοχής του Μάντσεστερ. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει εκπαιδευτεί σε τεχνικές μάχης και δεν φέρει πάνω του γκάτζετ, όπλα ή μέσα προστασίας, διαθέτει ωστόσο φανταχτερή στολή, γεγονός που φαίνεται να φτάνει στις υποθέσεις που τον απασχολούν. Ο μασκοφόρος Knight Warrior μένει με τη μαμά του...
Mr. Extreme
Μυστική ταυτότητα: Κρυφή!
Προσωπική Γκόθαμ: Σαν Ντιέγκο - Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Ο Κύριος Ακραίος μπορεί να μην ο σουπερήρωας που αξίζει το Σαν Ντιέγκο, είναι ωστόσο ο σουπερήρωας που ανέχεται το Σαν Ντιέγκο! Σεκιουριτάς το πρωινά, όταν πέσει το σκοτάδι φορά την ειδική στολή του και οργώνει τα πεζοδρόμια της πόλης για να βρει το κακό. Όπλα του στη μάχη με τις διαβολικές δυνάμεις είναι ένα taser, χειροπέδες, τρία σπρέι πιπεριού και η σιγουριά φυσικά ότι έχει πάντα το καλό στο πλευρό του. Στην καριέρα του -που μετρά ήδη 7 χρόνια- μπορεί να μην έχει δει και ιδιαίτερη δράση, έχει πάντως συμβάλει σε μια σειρά συλλήψεων από πολίτες...
Wheel Clamp Man
Μυστική ταυτότητα: Κρυφή!
Προσωπική Γκόθαμ: Περθ - Αυστραλία
Όταν πρέπει να βγεις από τα στεγανά του νόμου για να αποτρέψεις ένα έγκλημα (ή να το διαπράξεις εσύ), εκεί μπαίνει ο Wheel Clamp Man. Ο δρόμος που έχει διαλέξει να ακολουθήσει είναι μοναχικός, αφού το μόνο «ηρωικό» που κάνει είναι να περιφέρεται τα βράδια με έναν γωνιακό τροχό και να κόβει μπουλόνια και ζάντες τροχών σε όσα αυτοκίνητα έχουν παρκάρει παράνομα! Ο περίεργος σουπερήρωας με τα πράσινα κολάν επιχειρεί εδώ και λίγο καιρό, με τη στάση του κόσμου να είναι πάντως διχασμένη από τις πράξεις του...
Dark Guardian
Μυστική ταυτότητα: Chris Pollak
Προσωπική Γκόθαμ: Νέα Υόρκη - ΗΠΑ
Οι άνθρωποι που λατρεύουν τους σουπερήρωες και αυτοί που ντύνονται σαν σουπερήρωες δεν είναι συνήθως οι ίδιοι, εκτός κι αν μιλάμε για τον Chris Pollak, ο πρώτος θρίαμβος του οποίου ήταν ακριβώς αυτός! Ο μασκοφόρος εκδικητής διαθέτει στις πλάτες του χρόνια προπόνησης στις πολεμικές τέχνες και φαίνεται να κάνει τη διαφορά στις οδομαχίες. Όταν δει διακινητές ναρκωτικών σε πάρκα και δρόμους, μετατρέπεται σε Σκοτεινό Φύλακα και τους δίνει να καταλάβουν. Έχει αποτρέψει πολυάριθμες απόπειρες κλοπών και ληστειών, ενώ στο στόχαστρό του είναι πάντα ο ζοφερός κόσμος των ναρκωτικών...
Captain Australia
Μυστική ταυτότητα: Κρυφή!
Προσωπική Γκόθαμ: Μπρισμπέιν - Αυστραλία
Όταν κρεμάει τα γάντια της κηπουρικής, ο Captain Australia κηρύσσει τον ανένδοτο στο οργανωμένο έγκλημα. Στην καθημερινότητά του είναι άεργος πατέρας δύο παιδιών, τις νύχτες μετατρέπεται ωστόσο σε τιμωρό, οργώνοντας τις κακόφημες γειτονιές της πόλης και ξετρυπώνοντας τα τερτίπια του κακού. Μέθοδός του είναι η ακαριαία εμφάνισή του στον τόπο της συμπλοκής, τρομάζοντας τους δράστες με τη στολή του! Κι αν δεν τρομάξουν;
Shadow
Μυστική ταυτότητα: Ken Andre
Προσωπική Γκόθαμ: Σόμερσετ - Βρετανία
Ο 33χρονος Ken Andre ακολούθησε διαφορετικό δρόμο στη δικαιοσύνη του εκδικητή: τον τρόπο του νίντζα! Αυτοαποκαλείται «Σκιά» και περνάει σχεδόν κάθε βράδυ στους δρόμους του Σόμερσετ σταματώντας κλέφτες και «βαποράκια». Στα λίγα χρόνια της δράσης του, ο σούπερ εκπαιδευμένος μαχητής έχει αποτρέψει μάλιστα δεκάδες απόπειρες, ενώ είναι και ο μόνος σουπερήρωας της λίστας μας που χρησιμοποιεί τη βοήθεια της τεχνολογίας, αλά Μπάτμαν: μια συσκευή που συλλαμβάνει και ενισχύει τον ήχο!
Thanatos
Μυστική ταυτότητα: Κρυφή!
Προσωπική Gotham: Βανκούβερ - Καναδάς
Δεν είναι εύκολο να καταλάβεις γιατί να διαλέξει κάποιος για όνομα καλού σουπερήρωα τη σκοτεινή φιγούρα της ελληνικής μυθολογίας, ο τύπος ωστόσο το έκανε. Εδώ και τρία χρόνια περιφέρεται ως Θάνατος, φορώντας μαύρη καμπαρντίνα, μαύρο καπέλο και πράσινη μάσκα, και βοηθά τους περίοικους σε μικροδουλειές (αφιλοκερδώς φυσικά), δίνει φαγητό στους αστέγους και επιδίδεται σε μια σειρά από αγαθοεργίες. Όσο για το οργανωμένο έγκλημα, έχει βέβαια τον νου του δεξιά και αριστερά, η εμπλοκή του είναι ωστόσο ελάχιστη...
Phoenix Jones
Μυστική ταυτότητα: Benjamin Fodor
Προσωπική Γκόθαμ: Σιάτλ - ΗΠΑ
Από όλους τους πραγματικούς σουπερήρωες της λίστας μας, ο Phoenix Jones είναι αναμφίβολα ο γνωστότερος, μιας και είναι ο μόνος που έχει συλληφθεί! Συνέβη το 2011 όταν ψέκασε με σπρέι πιπεριού δύο γυναίκες. Η στολή του είναι καμωμένη με ιδιαίτερη μαεστρία, την ώρα που περιδιαβαίνει τους δρόμους της πόλης ψάχνοντας το κακό. Η καθημερινότητα του 22χρονου επαγγελματία παλαιστή του ΜΜΑ περιλαμβάνει τραύματα από μαχαίρι, πυροβολισμούς και συμπλοκές, ενώ το κοστούμι του είναι αλεξίσφαιρο και θωρακισμένο...
The Flashing Blade
Μυστική ταυτότητα: Κρυφή!
Προσωπική Gotham: Σάουθ Σίλντς - Βρετανία
Ο Flashing Blade έχει αναμειχθεί σε μόλις ένα περιστατικό μέχρι στιγμής, η δράση του θύμιζε ωστόσο σουπερήρωα: δύο άοπλοι μυστικοί αστυνομικοί πιάστηκαν στα δίχτυα τοπικής συμμορίας το 2007, όταν στα ξαφνικά πετάχτηκε ο σουπερήρωας κραδαίνοντας το κατάνα του και απειλώντας του κακοποιούς, που ήταν οπλισμένοι με αλυσίδες και μαχαίρια. Στη συμπλοκή τραυμάτισε έναν στο χέρι, με τους λοιπούς εγκληματίες να το βάζουν άρον-άρον στα πόδια. Όταν σιγουρεύτηκε ότι οι αστυνομικοί ήταν ασφαλείς, ο Flashing Blade εξαφανίστηκε και κανείς δεν τον έχει δει έκτοτε. Η αναφορά της αστυνομίας έκανε λόγο για λευκό 40άρη άντρα με μουστάκι, κι αυτά είναι όλα όσα γνωρίζουμε για τον ιδιαίτερα σεμνό μασκοφόρο εκδικητή...
Chinese Redbud Woman
Μυστική ταυτότητα: Κρυφή!
Προσωπική Gotham: Πεκίνο - Κίνα
Λίγοι σουπερήρωες της πραγματικής ζωής εμφανίζονται τόσο σέξι όσο η μασκοφόρα Κινεζούλα! Την έχουν δει πολλές φορές στους δρόμους του Πεκίνου με τη μάσκα και την κάπα της να δίνει φαγητό στους αστέγους. Η εικόνα της θα χαράχτηκε αναμφίβολα στις μνήμες των μαρτύρων...
Άνθρωποι που κατηγορήθηκαν αδίκως για ειδεχθή εγκλήματα.
Τα χρονικά του ποινικού συστήματος είναι κατάσπαρτα από υποθέσεις κακοδικίας, με αθώους ανθρώπους να πληρώνουν τα «σπασμένα» για εγκλήματα που δεν έκαναν ποτέ.
Όταν μάλιστα οι άδικες δικαστικές αποφάσεις επισύρουν πολυετείς καθείρξεις για τον αθώο «εγκληματία», τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ζοφερά, τόσο για την αδικοχαμένη ζωή του φουκαρά όσο και για το ίδιο το σύστημα απονομής δικαιοσύνης.
Ας δούμε λοιπόν 10 υποθέσεις ανθρώπων που καταδικάστηκαν για φριχτά εγκλήματα ενώ δεν είχαν κάνει απολύτως τίποτα.
Μια υπενθύμιση για τη σχετικότητα που περιβάλλει το ποινικό σύστημα και για την κακοδικία που πάντα παραμονεύει στα δικαστικά τεκταινόμενα...
Darryl Hunt
Οι φυλετικές σχέσεις είναι πάντα ένα ευαίσθητο θέμα, και αυτή ακριβώς ήταν η υπόθεση στην καταδίκη του Hunt το 1984. Σε ηλικία 19 ετών λοιπόν ο Αφρο-Αμερικανός από τη Βόρεια Καρολίνα σύρθηκε στο δικαστήριο για τον βιασμό και τον φόνο της λευκής γυναίκας Deborah Sykes, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν φυσικά πειστήρια που να τον συνδέουν με τον τόπο του εγκλήματος. Παρά την έλλειψη λοιπόν αποδεικτικών στοιχείων, το ολόλευκο ορκωτό δικαστήριο θα τον καταδίκαζε σε ισόβια κάθειρξη! Δέκα χρόνια αργότερα, το 1994, θα αποδεικνυόταν πανηγυρικά η αθωότητα του Hunt όταν το τεστ DNA έδειξε ότι δεν ήταν εκείνος ο δράστης του ειδεχθούς εγκλήματος. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι θα αποφυλακιζόταν αμέσως, ο Hunt θα περνούσε άλλα 9 χρόνια στη φυλακή, καθώς το DNA απέδειξε πως δεν βίασε την άτυχη κοπέλα, όχι όμως και πως δεν την είχε σκοτώσει! Το δικαστήριο θα άφηνε τελικά τον Hunt ελεύθερο μόνο όταν έτερος άντρας, ο Willard Brown, θα ομολογούσε την ενοχή του και για τα δύο εγκλήματα, με τον Hunt να αναπνέει τον αέρα της ελευθερίας το 2004. Έκτοτε έχει ιδρύσει δύο φιλανθρωπικά ιδρύματα (Darryl Hunt Project for Freedom and Justice και Darryl Hunt Freedom Fighters) στην προσπάθειά του να βοηθήσει και άλλους αδίκως καταδικασμένους ανθρώπους...
Arthur Allan Thomas
Θα ήταν ανακουφιστικό να ξέραμε ότι η αστυνομία «φυτεύει» αποδεικτικά και παγιδεύει αθώους μόνο στον κινηματογράφο, η περίπτωση του Arthur Allan Thomas ωστόσο το 1971 δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Η αστυνομία έκανε πράγματι αυτό, συντελώντας στην καταδίκη του άντρα για δύο ανθρωποκτονίες που δεν είχε διαπράξει. Ένα ζευγάρι είχε δολοφονηθεί στο σπίτι του στη Νέα Ζηλανδία, με την αστυνομία να «φυτεύει» στον τόπο του εγκλήματος σφαίρες από το τουφέκι του Thomas, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα. Στην έφεση που άσκησε το θύμα της αστυνομικής ασυδοσίας έμελλε να χάσει και πάλι, όταν εισαγγελική παρέμβαση πολύ αργότερα θα αποκάλυπτε τον περίεργο χειρισμό της έρευνας από την αστυνομία. Ο Thomas έχει αποφυλακιστεί εδώ και τριάντα χρόνια, δεν ξέχασε ωστόσο την υπόθεση, με την οικογένειά του να αποζητά δικαιοσύνη για τον παράνομο εγκλεισμό του. Παρά το γεγονός ότι πιέζουν δικαστικά τόσα χρόνια να κατηγορηθούν οι ένοχοι αστυνομικοί, κάτι τέτοιο δεν είναι σήμερα εφικτό, μιας και οι δύο αστυνομικοί που χάλκευσαν τα αποδεικτικά είναι πλέον νεκροί...
Richard Jewell
Αντίθετα με τους λοιπούς άτυχους της λίστας μας, ο Richard Jewell δεν καταδικάστηκε ποτέ για τίποτα. Φιγουράρει ωστόσο στην κατάταξη καθώς το 1996 έγινε από τους πλέον διαβόητους ανθρώπους του πλανήτη, όταν το FBI τον υπέδειξε ως τον βασικό ένοχο της βομβιστικής επίθεσης στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα. Ο 34χρονος σεκιουριτάς εντόπισε μυστηριώδες πακέτο στο Ολυμπιακό Χωριό της πόλης και το ανέφερε στην αστυνομία, με το δέμα να εκρήγνυται ωστόσο και να σκοτώνει έναν άνθρωπο, την ώρα που τραυμάτισε περισσότερους από 100. Ο Jewell είχε κάνει τη δουλειά του καλά, γι' αυτό και θα αναγορευόταν στον Νο 1 ύποπτο του τρομοκρατικού χτυπήματος! Ο Τύπος τον υποδείκνυε ως δράστη, η κοινή γνώμη τον είχε ήδη καταδικάσει και όταν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ήρθε η δικαστική αθώωσή του, κανείς δεν ενδιαφερόταν πλέον για την αποκατάσταση του ονόματός του. Θα αποδεικνυόταν βέβαια και πάλι η «πλημμελής» αστυνομική δουλειά, με τις ανακριτικές μεθόδους του FBI να τίθενται στο στόχαστρο...
Thomas Kennedy
Τα παιδιά μπορούν να γίνουν κάποιες φορές κακά, τόσο κακά όμως όσο δεν θα φανταζόταν ποτέ ο ανύπαντρος γονιός Thomas Kennedy, όταν καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών για ένα απόλυτα ειδεχθές έγκλημα: τον βιασμό της 11χρονης κόρης του, Casandra. Ο Kennedy φώναζε πως ήταν αθώος, κανείς ωστόσο δεν τον πίστεψε και έπρεπε να περάσει 9 χρόνια στη φυλακή για να ξυπνήσει κάποιο πρωινό η κόρη του και να παραδεχτεί ότι είχε πει ψέματα για την υπόθεση του βιασμού. Τι είχε πυροδοτήσει το φριχτό ψέμα του κοριτσιού; Με δικά της λόγια: «Ήμουν αναστατωμένη γιατί ένιωθα ότι έλειπε συνεχώς». Ο άτυχος πατέρας αποφυλακίστηκε αμέσως μετά την ομολογία της κόρης...
Donald Marshall
Τι είναι πιο δύσκολο να αντέξεις από το να καταδικαστείς για φόνο στα 17 σου και να πρέπει να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου στη φυλακή; Μα να είσαι αθώος βέβαια. Και να αποδειχτεί κατόπιν ότι ρατσιστικές πεποιθήσεις ήταν που ευθύνονταν για την άδικη καταδίκη σου! Αυτό συνέβη πράγματι το 1971 στον Donald Marshall από τον Καναδά, όταν κατηγορήθηκε αδίκως ότι σκότωσε τη συμβία του, Sandy Seale. Έντεκα χρόνια μετά, ο Marshall θα αποφυλακιζόταν ως αθώος όταν αυτόπτης μάρτυρας κατονόμασε άλλον ως δράστη του μαχαιρώματος της Seale. Ο Marshall δεν ήταν βέβαια και το καλύτερο παιδί, το να είσαι ωστόσο ανώριμος και ανόητος δεν είναι ικανοί λόγοι για να περάσεις μια δεκαετία πίσω από τα κάγκελα! Ακόμα και κατά την αθώωσή του, ο δικαστής έριξε το φταίξιμο της κακοδικίας στο ίδιο το θύμα(!), δηλώνοντας ότι ο Marshall ήταν ο «πρωτεργάτης της κακοτυχίας του». Το γεγονός ότι, όπως αποδείχτηκε, η αστυνομία δεν αποκάλυψε μια σειρά στοιχείων που έθεταν εν αμφιβόλω την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα που αναγνώριζε ως δράστη τον Marshall δεν έπαιξε φαίνεται σημαντικό ρόλο για τον δικαστή, που αν μπορούσε θα τον κατηγορούσε ακόμα και γι' αυτό...
Dewey Bozella
Το 1977, ο Bozella ήταν ένα 18χρονο αγόρι που ζούσε σε μια άγρια γειτονιά όταν και βρέθηκε ανεξήγητα μπλεγμένος ως ο βασικός ύποπτος σε μια υπόθεση δολοφονίας μιας 92χρονης ηλικιωμένης. Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε η παραμικρή υπόνοια ότι ήταν ο δράστης, καθώς τίποτα δεν τον συνέδεε με τον τόπο του εγκλήματος, με τους δύο μάλιστα αυτόπτες μάρτυρες να είναι καταδικασμένοι εγκληματίες που άλλαξαν την κατάθεσή τους(!), ο Bozella θα καταδικαζόταν σε 20 χρόνια κάθειρξης στις διαβόητες φυλακές Σινγκ-Σινγκ! Το 1990, έχοντας εκτίσει ένα σεβαστό μέρος της ποινής του, του δόθηκε η δυνατότητα να αποφυλακιστεί με τον όρο να ομολογήσει το έγκλημά του. Κι ενώ οι περισσότεροι θα το σκεφτόταν, ο Bozella ήταν ανένδοτος: συνέχισε να υποστηρίζει την αθωότητά του, παρά το γεγονός ότι η κίνησή του αυτή όχι μόνο έριχνε στα σκουπίδια την ευκαιρία που του έδωσαν οι δικαστικές Αρχές, αλλά θα τον καταδίκαζε εκ νέου. Το ίδρυμα Innocence Project ασχολήθηκε τότε σοβαρά με την περίπτωσή του και κατάφερε να ανιχνεύσει αποδείξεις που τον αθώωναν, με τον Bozella να αποφυλακίζεται το 2009. Περισσότερα από 30 χρόνια στη φυλακή για έγκλημα που δεν είχε ποτέ διαπράξει...
Αδελφοί Mickelberg
Τον Ιούνιο του 1982, 49 ράβδοι χρυσού έκαναν φτερά από θησαυροφυλάκιο του Περθ της Αυστραλίας, σε μια ληστεία με εκτιμώμενη λεία 2 εκατομμυρίων δολαρίων. Η αστυνομία έβαλε κατευθείαν στο στόχαστρο τρία αδέλφια, τους Ray, Peter και Brian Mickelberg, την ώρα που με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάστηκαν σε πολυετείς καθείρξεις. Όπως όμως μαντεύετε, ήταν αθώοι. Η υπόθεση παραμένει άλυτη μέχρι και σήμερα, με τα άτυχα αδέλφια να αθωώνονται από όλες τις κατηγορίες όχι πριν από το 2004! Τι είχε συμβεί; Η αστυνομία τους είχε παγιδεύσει από την αρχή της έρευνας, με τον Brian να περνάει 2 χρόνια στη φυλακή, την ώρα που ο Ray και ο Peter εξέτισαν 8 και 6 χρόνια αντίστοιχα. Το 2002 μάλιστα αστυνομικός που είχε δουλέψει στην υπόθεση παραδέχτηκε τη χάλκευση των αποδεικτικών στοιχείων, αλλά και τον βίαιο ξυλοδαρμό του Brian για να ομολογήσει...
Άλφρεντ Ντρέιφους
Σε μια από τις πλέον πολύκροτες υποθέσεις κακοδικίας στα παγκόσμια δικαστικά χρονικά, θα πρέπει να πάμε πίσω στον χρόνο και ειδικότερα στο 1894. Ο γάλλος στρατιωτικός Άλφρεντ Ντρέιφους κατηγορήθηκε για προδοσία και εξορίστηκε στη διαβόητη σωφρονιστική αποικία της Νήσου του Διαβόλου. Ο αντισημιτισμός ήταν εδώ το κίνητρο της άδικης κατηγορίας του Ντρέιφους, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι παρείχε απόρρητες πληροφορίες στους Γερμανούς, για να αποδειχτεί δύο χρόνια αργότερα ότι έτερος γάλλος αξιωματικός λειτουργούσε ως κατάσκοπος. Με τον Ντρέιφους ωστόσο ήδη καταδικασμένο, τα υψηλά κλιμάκια της στρατιωτικής ηγεσίας αποφάσισαν να μην αποκαλύψουν την αλήθεια μέχρι το 1899, όταν η υπόθεση Ντρέιφους θα άνοιγε ξανά. Ακόμα κι έτσι όμως, η οριστική αποκατάσταση του λοχαγού Ντρέιφους από τις κατηγορίες δεν θα συνέβαινε πριν από το 1906 και όχι προτού η γαλλική κοινωνία χωριστεί στα δυο από το πρωτοφανές σκάνδαλο συγκάλυψης...
Sam Sheppard
Η ιστορία μπορεί να σας θυμίζει κάτι: πετυχημένος γιατρός καταδικάζεται για τον φόνο της συζύγου του, παρά το γεγονός ότι ενημέρωσε την αστυνομία για πάλη με άγνωστο άντρα στην οικία του τη νύχτα της δολοφονίας. Αργότερα θα αποδεικνυόταν ότι έλεγε αλήθεια και θα απαλλασσόταν από τις κατηγορίες, με την ιστορία του να μεταφέρεται στον κινηματογράφο, στον πασίγνωστο «Φυγά», με τον μυθιστορηματικό χαρακτήρα της ταινίας Richard Kimble να αντλεί έμπνευση από τα πραγματικά γεγονότα του δρος Sam Sheppard. Ο γιατρός καταδικάστηκε το 1954, παρά τις αποδείξεις που υποστήριζαν την εκδοχή του για τη δολοφονία, ενώ κατοπινή έρευνα θα έριχνε το φταίξιμο στην αστυνομία, η οποία αγνόησε εντελώς τις προφανείς ενδείξεις σεξουαλικής κακοποίησης του θύματος, κι αυτό γιατί είχε ήδη καταλήξει στο γεγονός ότι ο σύζυγος ήταν ο δράστης. Κι ένας βιασμός δεν χωρούσε στην καλοστημένη αστυνομική θεωρία! Το αίμα μάλιστα που βρέθηκε στο σπίτι δεν ήταν του γιατρού, της συζύγου ή των παιδιών τους, και πάλι ωστόσο δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στην καταδίκη του Sheppard. Ο άτυχος γιατρός απαλλάχτηκε από τη δολοφονία το 1966, με την υπόθεση ωστόσο να αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια της πάνω του: ο γιατρός πέθανε 4 χρόνια αργότερα από ηπατική νόσο, εντελώς κατεστραμμένος τόσο οικονομικά όσο και συναισθηματικά...
Gerry Conlon
Ο Conlon είναι από τους πλέον διάσημους ανθρώπους που καταδικάστηκαν αδίκως, έχοντας πάρει μέρος στις ομάδες «Guilford Four» και «Maguire Seven», οι οποίες φυλακίστηκαν λανθασμένα για τρομοκρατικό χτύπημα του ΙΡΑ στη Βρετανία το 1974. Ο 20χρονος Conlon συνελήφθη ως συμμετέχοντας στη βομβιστική επίθεση σε παμπ στην πόλη Guilford, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν καν στην πόλη εκείνη την περίοδο! Ο βίαιος ξυλοδαρμός και τα βασανιστήρια της αστυνομίας στους «Τέσσερις του Guilford» θα κατάφερναν να αποσπάσουν την ομολογία για την ενοχή τους, την ίδια στιγμή που ο πατέρας του Conlon, Giuseppe, και έξι ακόμα «συνεργοί», που θα έμεναν στην Ιστορία ως οι «Εφτά του Maguire», θα κατηγορούνταν επίσης αδίκως ως αυτοί που είχαν προμηθεύσει τα εκρηκτικά στους «Τέσσερις του Guilford». Εντέλει, οι δύο ομάδες θα αθωώνονταν πανηγυρικά όταν νέα αποδεικτικά στοιχεία ήρθαν στο φως και ενοχοποιούσαν την αστυνομία για βίαιη απόσπαση των ομολογιών αλλά και χάλκευση των στοιχείων. Κι αν σας θυμίζει κάτι η περιπέτεια του Gerry Conlon είναι γιατί αργότερα θα γυριζόταν ταινία, η περίφημη «Εις το Όνομα του Πατρός»...
Φωτογραφίες με τις… καλύβες πολλών εκατομμυρίων.
Σε δύο μεγάλες κατηγορίες χωρίζονται οι ακριβότερες οικίες του κόσμου, με την πρώτη να περιλαμβάνει τα κάστρα της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ και τη δεύτερη τις υπόλοιπες πολυτελείς εγκαταστάσεις.
Πέρα από τα παλάτια της βασίλισσας Ελισάβετ, στον κατάλογο υπάρχει και η βίλα του Αμπράμοβιτς στη Γαλλία, ο πύργος του Ambani στην Ινδία, η έπαυλη του Playboy στις ΗΠΑ, η βίλα της Petra Ecclestone, συζύγου του ισχυρού άνδρα της F1, και ο Λευκός Οίκος.
Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ
Η ιδιοκτησία αξίας 5.8 δισ. ευρώ διαθέτει 775 δωμάτια, από τα οποία 188 είναι υπνοδωμάτια, 92 γραφεία και 78 μπάνια. Φυσικά, το παλάτι διαθέτει το δικό του εκκλησάκι, πισίνα, καφετέρια και κινηματογράφο. Τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ καλύπτουν έκταση 77.000 τετραγωνικών μέτρων. Σύμφωνα με την μεσιτική εταιρεία Savvils η ιδιοκτησία αξίζει 5.8 δισ. ευρώ.
Κάστρο Windsor
Αυτό το κάστρο κατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα και διαθέτει 100 δωμάτια. Μέσα στο κάστρο της βασίλισσας βρίσκεται η γνωστή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ενώ το δωμάτιο θρόνου έχει ένα διάδρομο μήκους 55 μέτρων! Το κάστρο εκτιμάται ότι κοστίζει 190 εκατ. ευρώ.
Στις 20 Νοεμβρίου του 1992 στο κάστρο εκδηλώθηκε πυρκαγιά, η οποία προκάλεσε ζημιές αξίας 36 εκατομμυρίων λιρών.
Κάστρο Balmoral
Χτίστηκε το 1852 και καλύπτει έκταση 200.000 τετραγωνικών μέτρων. Το εν λόγω κάστρο της βασίλισσας Ελισάβετ κοστίζει 188 εκατ. ευρώ.
Villa Leopolda
Η έπαυλη 80.000 τετραγωνικών μέτρων του Ρώσου μεγιστάνα Ρομάν Αμπράμοβιτς στη Γαλλία έχει αξία 560 εκατ. ευρώ. Το σπίτι χτίστηκε το 1931.
Antilla
Ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη και πρόεδρος ενός από τους μεγαλύτερους πετρελαϊκούς ομίλους διαθέτει αυτόν τον πύργο στην Ινδία. Το σπίτι του Μukesh Ambani διαθέτει κινηματογράφο, γήπεδα τένις, πισίνα πάρκινγκ πολλών ορόφων. Η αξία του ακινήτου των 400.000 τετραγωνικών μέτρων εκτιμάται ότι κοστίζει 1.5 δισ. ευρώ.
Playboy Mansion
Η έπαυλη του Playboy ανήκει στον Hugh Hefner και χτίστηκε το 1927. Το ακίνητο 22.000 τετραγωνικών μέτρων και αξίας 38 εκατ. ευρώ διαθέτει 22 δωμάτια, μεταξύ των οποίων είναι γήπεδο τένις, ζωολογικός κήπος, χώρος για barbeque και πισίνα.
Spelling Manor
Η έπαυλη που ανήκει σήμερα στην Petra Ecclestone, σύζυγος του Bernie Eccestone, χτίστηκε το 1988 και τα 123 δωμάτιά της καταλαμβάνουν έκταση 56,000 τετραγωνικών μέτρων. Το ακίνητο αξίζει 60 εκατ. ευρώ.
Λευκός Οίκος
Χτίστηκε το 1901 και η αξία του εκτιμάται στα 223 εκατ. ευρώ. Ο Λευκός Οίκος είναι διώροφο μέγαρο με υπόγειο, έχει συνολικά 132 δωμάτια, 35 μπάνια, 412 πόρτες, 147 παράθυρα, 8 σκάλες, 3 ανελκυστήρες, πισίνα, γήπεδο του τένις, μια αίθουσα μπόουλινγκ και μια αίθουσα κινηματογράφου.
Ιστορίες ανόδου στην κορυφή και άλλα περίεργα!
Φαίνεται πως κάποιοι ξέρουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους ήδη από νεαρή ηλικία.
Τους λέμε και ταγμένους: προσηλώνονται στον σκοπό τους και δουλεύουν πυρετωδώς.
Άλλοι πάλι ταλαντεύονται μέσα από διαφορετικούς επαγγελματικούς κλάδους πριν βρουν την κλίση τους και κάνουν τη διαφορά.
Αυτοί επανανακαλύπτουν τον εαυτό τους, αλλάζουν καριέρα και γίνονται θρύλοι στα νέα τους καθήκοντα.
Η προσωπική διαδρομή του καθενός είναι εξάλλου μια ιδιαίτερη ιστορία, καθώς τίποτα δεν εγγυάται τίποτα.
Πόσο μάλλον που το μονοπάτι προς την επιτυχία δεν είναι γραμμικό, με σταυροδρόμια και διλήμματα να ανοίγονται συνεχώς μπροστά σου.
Ας δούμε λοιπόν μια σειρά από σούπερ πετυχημένους σήμερα ανθρώπους και τι έκαναν στην ηλικία των... αποφάσεων.
Μάρθα Στιούαρτ: Χρηματιστής σε γνωστή φίρμα της Wall Street
Πριν το όνομά της μπει σε κάθε αμερικανικό νοικοκυριό, η Μάρθα Στιούαρτ εργάστηκε στο νεοϋρκέζικο χρηματιστήριο για περισσότερο από 5 χρόνια, σε μια εποχή μάλιστα που οι γυναίκες σπάνιζαν στον χώρο. Και πριν από τα χρόνια στη Wall Street, δοκίμασε την τύχη της στο μόντελινγκ, κλείνοντας δουλειές για λογαριασμό της Unilever και της Chanel. Ώσπου το 1972 η Στιούαρτ εγκατέλειψε την επιχειρηματική της περιπέτεια για να μείνει στο σπίτι και να αναθρέψει το παιδί της, με τον επόμενο χρόνο να βρίσκει τη Μάρθα να ξεκινά την επιχείρησή της στο catering, με τα υπόλοιπα να είναι ιστορία...
Ραλφ Λόρεν: Βοηθός σε τμήμα Πωλήσεων
Γεννημένος ως Ralph Lifshitz στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, ο πολυμήχανος επιχειρηματίας άλλαξε το όνομά του στα 15 του και συνέχιζε σπουδάζοντας οικονομικά. Σε ηλικία 24 ετών θα εγκαταλείψει τη στρατιωτική του καριέρα για να δουλέψει στη φίρμα Brooks Brothers, με την ανησυχία του για τη μόδα να κάνει την πρώτη της εμφάνιση. Στα 26 του θα σχεδιάσει την πρώτη του γραβάτα και τον επόμενο χρόνο θα εγκαινιάσει τη φίρμα του «Polo»...
Τζόαν Ρόουλινγκ: Συλλαμβάνει την ιδέα του «Χάρι Πόττερ» σε ταξίδι με τρένο
Το 1990, η 25χρονη Ρόουλινγκ καταλήγει στη μυθιστορηματική ιδέα του «Χάρι Πόττερ» κατά τη διάρκεια αργοπορημένου 4ωρου ταξιδιού με τρένο! Το ίδιο βράδυ μάλιστα ξεκινά τη συγγραφή του πρώτου βιβλίου της ανάρπαστης σειράς, αν και θα χρειαστεί μπόλικα χρόνια για να το ολοκληρώσει. Η εμμονή της με τον μικρό μάγο έμελλε να της στερήσει τη θέση της στη γραμματεία του λονδρέζικου γραφείου της Διεθνούς Αμνηστίας, γεγονός που θα την ωθήσει να αφιερωθεί στη συγγραφή. Στην πορεία του χρόνου, θα προλάβει να παντρευτεί, να κάνει μια κόρη, να χωρίσει και να διαγνωστεί με κατάθλιψη πριν ολοκληρώσει τελικά το βιβλίο το 1995, με τον «Χάρι Πόττερ» να εκδίδεται το 1997 και να τη στέλνει κατευθείαν στην κορυφή...
Jay-Z: Σχετικά ανώνυμος ράπερ
Γεννημένος ως Σον Κάρτερ, ο πασίγνωστος ράπερ Jay-Z μεγάλωσε σε εργατικές κατοικίες του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, πριν υιοθετήσει το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο σε ηλικία 20 ετών. Στα επόμενα χρόνια, θα εμφανιστεί στο πλευρό δημοφιλών μουσικών της ραπ, παραμένοντας πάντως σε σχετική αφάνεια. Και ήταν σε ηλικία 27 ετών όταν θα έκανε την κίνηση-ματ για την καριέρα του: ίδρυσε με δύο φίλους τη μικρή δισκογραφική Roc-A-Fella Records και κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ «Reasonable Doubt», εκτοξεύοντας το όνομά του στη φήμη...
Γουόρεν Μπάφετ: Πωλητής χρηματοπιστωτικών προϊόντων
Στο ξεκίνημα της καριέρας του, όντας ακόμη σε ηλικία 20 ετών, ο Μπάφετ εργαζόταν ως πωλητής χρηματοπιστωτικών προϊόντων στην εταιρία Buffett-Falk & Co στην Όμαχα των ΗΠΑ. Πριν κλείσει ωστόσο τα 26 του, αποφάσισε να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί ως αναλυτής επιχειρηματικού ρίσκου. Την ίδια χρονιά θα ιδρύσει την Buffett Partnership Ltd, ένα επενδυτικό κεφάλαιο, και θα επιστρέψει στην Όμαχα, όπου και θα γίνει ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου...
Μαρκ Ζούκερμπεργκ: Το Facebook αγγίζει τα 300 εκατομμύρια χρήστες
Ο πιτσιρικάς Ζούκερμπεργκ απασχολούταν αποκλειστικά με το Facebook εδώ και πέντε χρόνια μέχρι να κλείσει τα 25 του. Αυτή ωστόσο έμελλε να ήταν η χρονιά (2009) που θα άλλαζε το κλίμα: η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης έκλεισε με θετικό πρόσημο την οικονομική χρονιά για πρώτη φορά στη σύντομη ιστορία της, αγγίζοντας παράλληλα και το αστρονομικό νούμερο των 300 εκατ. χρηστών! Σε ποστ του μάλιστα στο Facebook θα ισχυριστεί ότι η προσπάθεια διασύνδεσης του κόσμου είχε μόλις ξεκινήσει. Την επόμενη χρονιά, το περιοδικό Time θα τον ονόμαζε «Πρόσωπο της Χρονιάς»...
Τιμ Άλεν: Συλλαμβάνεται και θα περάσει τα επόμενα δύο χρόνια στη φυλακή
Δουλεύοντας ήδη ως stand up comedian, ο Άλεν θα συλληφθεί σε ηλικία 25 ετών σε αεροδρόμιο των ΗΠΑ για κατοχή 650 γραμμαρίων κοκαΐνης. Ομολογώντας την ενοχή του και συνεργαζόμενος με τις Αρχές, ο Άλεν θα καταδικαστεί σε μόλις δύο χρόνια φυλάκισης, χρονική περίοδος που θα προλάβαινε ωστόσο να τον σημαδέψει. Κι ο ρόλος που θα τον έκανε γνωστό στο πλατύ κοινό δεν θα ερχόταν παρά το 1991...
Ρίτσαρντ Μπράνσον: Είχε ήδη ιδρύσει τη δισκογραφική Virgin Records
Σε ηλικία 20 ετών, ο Μπράνσον θα ανοίξει το πρώτο του δισκάδικο, κατόπιν στούντιο ηχογράφησης στα 22 του και την επόμενη χρονιά θα εγκαινιάσει τη δισκογραφική του. Μέχρι τα 30 του, η Virgin Records λειτουργούσε σε διεθνές επίπεδο, με την επιχειρηματική δράση του πολυμήχανου Μπράνσον να μετρά σήμερα περισσότερες από 400 εταιρίες σε όλο τον κόσμο...
Ρομάν Αμπράμοβιτς: Είχε ήδη ανοίξει και πτωχεύσει περισσότερες από 20 εταιρίες
Ο ορφανός από πατέρα και μεγαλωμένος από τον θείο του Ρομάν θα ξεκινήσει την επιχειρηματική του περιπέτεια σε ηλικία 21 ετών, δραστηριοποιούμενος στη μαύρη αγορά. Με τα χρήματα που του εξασφάλισαν οι γονείς της γυναίκας του, ο Ρομάν θα αρχίσει αλισβερίσι παράνομων ειδών, με τη δεκαετία του '90 ωστόσο να βρίσκει τις εταιρίες του σε ημι-νόμιμο καθεστώς. Μέχρι τα 25 του είχε προλάβει να εμπλακεί σε τουλάχιστον 20 επιχειρήσεις, άλλες νόμιμες κι άλλες παράνομες, με την επόμενη χρονιά να τον βρίσκει να συλλαμβάνεται για καταπάτηση κρατικής περιουσίας. Σε ηλικία 35 ετών θα γίνει κυβερνήτης ρωσικής επαρχίας και κατόπιν ένας από τους κροίσους της οικουμένης...
Και τα 288 σε απόλυτο συγχρονισμό, απλά εντυπωσιακό!
Το μοναδικό βίντεο με τα 288 απολύτως συγχρονισμένα ρολόγια ανήκει στην ομάδα «Humans since 1982» που έχει ως έδρα της τη Στοκχόλμη.
Δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό βίντεο στο οποίο τα ρολόγια δημιουργούν σχέδια και αριθμούς και αφήνει στον θεατή την αίσθηση της παραίσθησης.
Πρόκειται για μια εγκατάσταση συνολικού μήκους 3,44 μέτρων. Κάθε ρολόι διαθέτει 2 μοτέρ που θέτουν σε ανεξάρτητη λειτουργία τους δείκτες των λεπτών και της ώρας.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr