Η σεξουαλική παρακαταθήκη των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων.
Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι έχουν αφήσει πολλές «κληρονομιές» στην ανθρωπότητα ανάμεσα στις οποίες η δημοκρατία, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά κ.ά.
Έχουν όμως αφήσει και πολλές… σεξουαλικές παρακαταθήκες, όπως αποτυπώνονται σε αρχαία γλυπτά, αγγεία και τοιχογραφίες. Αγάλματα με πέη σε στύση, σκηνές κτηνοβασίας, βιασμού ή σεξουαλικής επαφής μεταξύ αντρών. Μάλιστα, ορισμένα από αυτά είχαν και θρησκευτική σημασία.
Σύμφωνα με άρθρο της Carrie Vout - λέκτορα στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ- στη Huffington Post, οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι είχαν διαφορετική αντίληψη για τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, για τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, για τους θνητούς και τους θεούς, για το σημαίνει δημόσιο και τι ιδιωτικό.
Η ίδια έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Sex on Show: Seeing the Erotic in Greece and Rome», όχι για να δούμε τι συνέβαινε στις… «αρχαίες κρεβατοκάμαρες» (που μάλλον δεν έχει και μεγάλη διαφορά από αυτό που συμβαίνει σήμερα), αλλά ως καταγραφή του πώς οι δύο αυτοί πολιτισμοί χρησιμοποιούσαν το σεξ για να σκέφτονται ποιοι είναι και ποιοι θα ήθελαν να είναι, καθώς επίσης και για το τι τους ερέθιζε, ή τους διασκέδαζε.
Το γεγονός ότι τα μουσεία εκθέτουν αυτά τα ευρήματα δείχνει επίσης πολλά για τους συλλέκτες του 18ου και 19ου αιώνα, που τα διατήρησαν και τα συντήρησαν για να τα θαυμάζουμε εμείς σήμερα.
«Ποιες ήταν λοιπόν οι «απολαύσεις» στα αρχαία χρόνια και ποιες σήμερα;», αναρωτιέται η Vout και σχολιάζει ότι «μελετώντας αυτά τα στοιχεία μέσα στο πέρασμα των χρόνων, μπορούμε τελικά να μάθουμε περισσότερα για εμάς τους ίδιους».
1. Ομαδικό… χούφτωμα
Αγγείο της αρχαίας Ελλάδας του 6ου π.Χ. αιώνα. Είναι διακοσμημένο με ανδρικές φιγούρες, ενήλικες αν κρίνει κανείς από τα μούσια τους, οι οποίοι προσφέρουν δώρα (γιρλάντες και ζώα) σε αμούστακους νέους με αντάλλαγμα… ένα χάδι. Ορισμένοι είναι ιδιαίτερα ερεθισμένοι, ενώ το ζευγάρι στο κέντρο της εικόνας φαίνεται ότι έχει περάσει… στο επόμενο στάδιο της σεξουαλικής πράξης.
Θα ήταν αφελές, σχολιάζει η Vout, να θεωρήσει κανείς αυτήν την αναπαράσταση μόνο ως απόδειξη των οργίων που συνέβαιναν στην αρχαία Αθήνα. Αντίθετα, το νόημα είναι βαθύτερο. Θέλει να υπενθυμίσει στους θεατές της ότι όλα τα δώρα ζητούν κάτι ως αντάλλαγμα, καθώς επίσης και να «εγγυηθεί» την κανονιστικότητα των σχέσεων μεταξύ ανδρών στην αρχαία Ελλάδα.
2. Οι υπερβολές οδηγούν σε απώλεια της αξιοπρέπειας
Αγγείο της αρχαίας Ελλάδας, που χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ. Μπορεί οι εικόνες που αναπαριστά να είναι κάπως… «καυτές», όμως στην πραγματικότητα χρησιμοποιούνταν ως κανάτα για να διατηρείται δροσερό το κρασί κατά τη διάρκεια των γιορτινών εκδηλώσεων των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων της αρχαίας Αθήνας.
Κατά τη διάρκεια των «συμποσίων», οι άντρες άφηναν τις γυναίκες τους στα σπίτια. Έπιναν πολύ και στο τέλος… έφευγαν αγκαζέ με τις εταίρες.
Οι φιγούρες μισός άντρας-μισό άλογο που αναπαριστώνται εδώ συμβολίζουν την απώλεια της αξιοπρέπειας, που μπορεί να προκύψει από την… πολύ διασκέδαση, και υπογραμμίζει το λόγο για τον οποίο έπρεπε να λατρεύεται ο θεός του κρασιού.
3. Ερμαφρόδιτοι
Από τον τέταρτο αιώνα π.Χ. οι καλλιτέχνες της αρχαίας Ελλάδας άρχισαν να χρησιμοποιούν πολύ τις εικόνες ερμαφρόδιτων, όπως αποτυπώνεται σε αυτό το άγαλμα, σε μια μεταγενέστερη ρωμαϊκή εκδοχή.
Η φιγούρα φαίνεται να σηκώνει το μανδύα της, για να αποκαλύψει την… πραγματική ταυτότητά της, που δεν είναι άλλη από ενός άντρα.
Σε έναν κόσμο στον οποίο τα αγάλματα γυμνών ανδρών ήταν πολύ κοινότυπα, αυτή η εικόνα είναι ιδιαίτερα προκλητική: το πέος του άνδρα δεν είναι μικρό και «ήρεμο» όπως στα περισσότερα αγάλματα, αλλά έτοιμο για… διείσδυση. Τι επίπτωση μπορεί να είχε αυτό στην αίσθηση ταυτότητας, ενός θεατή εκείνης της εποχής; Αναρωτιέται η Vout.
4. Οι χαρές των αγρών
Αυτό το επιτραπέζιο κεραμικό του 18ου αιώνα αναπαριστά το θεό Pan, ο οποίος ήταν μισός άντρας και μισός κατσίκα, κατά τη διάρκεια σεξουαλικής επαφής με μια θηλυκή κατσίκα.
Κατασκευάστηκε με βάση ένα αρχαίο μαρμάρινο εύρημα που ανακαλύφθηκε στη Villa dei Papiri στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη Herculaneum, το οποίο ο ιδιοκτήτης του σπιτιού εξέθετε στον κήπο του. Τι μπορεί να ήθελε να δείξει ένας μορφωμένος Ρωμαίος, με μια βιβλιοθήκη γεμάτη φιλοσοφικά κείμενα εκθέτοντας αυτό το αντικείμενο;
5. Θεϊκή κτηνοβασία
Η ιστορία της Λήδας και του κύκνου είναι μία από τις πιο γνωστές και πιο περίεργες ιστορίες που έχουν επιβιώσει από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με αυτή ο Δίας την είδε και την ερωτεύτηκε και προκειμένου να την κάνει δική του ζήτησε τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης. Εκείνη τον μεταμόρφωσε σε κύκνο, ενώ η ίδια πήρε τη μορφή αετού που τον κατεδίωκε. Τότε η θνητή Λήδα τον πήρε στην αγκαλιά της για να τον σώσει. Στη συνέχεια γέννησε δύο αυγά, από τα οποία προήλθαν ο Κάστορας, ο Πολυδεύκης, η Κλυταιμνήστρα και η Ελένη της Τροίας, γράφει η Vout.
Η αρχαία ρωμαϊκή αυτή λάμπα πετρελαίου αναπαριστά τη στιγμή της ερωτικής επαφής του Θεού Δία με τη Λήδα.
6. Σεξουαλική συνεύρεση μεταξύ δύο αντρών
Το Warren Cup, μια ασημένια κούπα από την αρχαία Ρώμη, αναπαριστά τη σεξουαλική συνεύρεση δύο αντρών. Πήρε το όνομά της από τον συλλέκτη της Edward Perry Warren. Αποκτήθηκε από το Βρετανικό μουσείο το 1999.
7. Στοματικός έρωτας στα λουτρά
Ένας άντρας πέφτει στο έδαφος για να κάνει στοματικό έρωτα σε μια γυναίκα. Πρόκειται για μια τοιχογραφία που διασώθηκε σε αποδυτήριο σε χώρο λουτρών της Πομπηίας. Αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι ανάλογες εικόνες αναπαριστούνταν πάνω από τα ράφια, στα οποία όσοι χρησιμοποιούσαν τα λουτρά άφηναν τα ρούχα τους.
Το προκλητικό περιεχόμενο δεν τους προκαλούσε ντροπή ή αμηχανία, αλλά λειτουργούσε ως σημάδι για το πού είχαν αφήσει τους χιτώνες τους.
Οι προαιώνιες διαφορές των δύο φύλων στο μικροσκόπιο.
Σύμφωνοι, τα μεγάλα στήθη είναι υπέροχα και οι γυναίκες που τα φιγουράρουν τα τιμούν δεόντως, ξέρατε ωστόσο ότι υπάρχουν κολοσσιαίοι λόγοι που κάνουν κάποιες γυναίκες να τα καταριούνται;
Η ευλογία του ενός φύλου είναι πράγματι η κατάρα του άλλου!
Γιατί τα μεγάλα τα μεγέθη μπορούν να δυσκολέψουν πράγματι την καθημερινότητα των κατόχων τους, με τις γυναίκες που τα διαθέτουν να αναγκάζονται να τα «δαμάζουν» νυχθημερόν.
Ας δούμε λοιπόν πώς η ανατομία που κάνει τα στόματα των αντρών να ανοίγουν διάπλατα κάνει ταυτόχρονα τις γυναίκες που τη φέρουν σχεδόν να τη μισούν...
Αν οι γυναίκες ήταν άντρες, δεν θα ήθελαν ποτέ στο πλευρό τους σύντροφο με μεγάλα στήθη
Όσο κι αν φαντάζει σοκ για τους άντρες (και είναι μέχρι ενός βαθμού!), πρόσφατη έρευνα κοσμητικής χειρουργικής του Πανεπιστημίου Regensburg της Γερμανίας αποκάλυψε ότι οι γυναίκες με μεγάλα στήθη θεωρούν τα μεσαίου μεγέθους πιο τραβηχτικά στο μάτι, υποεκτιμώντας τη δική τους ελκυστικότητα στους άντρες. Όσο για τους άντρες, η έρευνα απέδειξε το προφανές: «όσο μεγαλύτερα, τόσο το καλύτερο» είπαν οι άντρες και αποσύρθηκαν διακριτικά στα λιγότερο πολυσύχναστα μέρη του πανεπιστημίου (βλέπε υπόγειο)...
Τα ρούχα δεν «κάθονται» καλά
Όλοι ξέρουμε τη γυναικεία λατρεία στα ωραία ρούχα και την επιμελημένη εμφάνιση. Είναι λοιπόν δύσκολο για τη φέρουσα μεγάλων στηθών να βρει ενδύματα που να «κάθονται» καλά στο σώμα της, αγνοώντας φυσικά το γεγονός ότι οι άντρες όχι μόνο δεν νοιάζονται αλλά τουναντίον επικροτούν το σκηνικό με τα αβυσσαλέα στήθη να ξεχειλίζουν από την μπλούζα και να πλημμυρίζουν τον τόπο...
Τα μεγάλα στήθη είναι ακριβά στη... συντήρηση
Το να τα ντύνεις, να τα προστατεύεις και να τα «κανακεύεις» μπορεί να αποδειχθεί πολύ δαπανηρή ιστορία, ειδικά όταν μιλάμε για ποιοτικά σουτιέν κολοσσιαίων διαστάσεων. Δεν είναι μόνο ότι είναι κυριολεκτικά πανάκριβα, είναι και ότι δεν διατίθενται σε μεγάλη ποικιλία στην αγορά, πονοκεφαλιάζοντας τις κατόχους τους για τους τρόπους τιθάσευσής τους...
Μπορεί να αποδειχθούν μπελάς
Τα «δυσκίνητα» μέλη του σώματος προκαλούν δυσκολίες στην καθημερινότητα, δυσχέρειες που έχουν να κάνουν με την κίνηση και περιλαμβάνουν ακόμα και πόνο. Το να τρέξει γρήγορα, να κατέβει σκάλες, να ξαπλώσει μπρούμυτα μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολο έργο για μια γυναίκα με μεγάλο στήθος, χώρια οι πόνοι στην πλάτη και οι δυσλειτουργίες του σώματος. Τα μεγάλα στήθη είναι προφανώς ωραίο να τα χαζεύεις, όχι να τα φέρεις ωστόσο πάνω στο σώμα σου...
Ποσότητα εναντίον ποιότητας
Το κλασικό δίλημμα της πολιτικής οικονομίας βρίσκει εφαρμογή και εδώ, με την προαιώνια μάχη ποιότητας εναντίον ποσότητας να είναι το ζητούμενο. Όταν το θέμα είναι η συμμετρία και η αισθητική αρμονία (που πάντα είναι), τα μεγάλα στήθη χάνουν στο ζύγι, με τη «σφιχτότητα» να πάει ταξίδι. Όταν μάλιστα συνυπολογίσουμε και τη «βαρύτητα» που συμπαρασύρει αναπόφευκτα η ηλικία, τα μεγάλα στήθη χωρίζουν μονομιάς από το κάλλος που τα bra σουτιέν θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι διαθέτουν...
Τα σπορ και η γυμναστική γίνονται επικίνδυνα
Χρειάζεται ανάλυση αυτό ή είναι σαφές από τη φωτογραφία; Πάμε παρακάτω...
Τα μεγάλα στήθη κάνουν μια γυναίκα να φαίνεται «ασύδοτη»
Κι αυτό γιατί τα ρούχα που σε μια γυναίκα με μεσαίου μεγέθους στήθη θα φαίνονταν συντηρητικά, στη συγκεκριμένη «πλουμιστή» κάτοχο φαντάζουν προκλητικά. Και βέβαια είναι και οι άντρες, που επικεντρώνονται στο επίμαχο σημείο και ξεχνούν όλα τα άλλα. Κοίτα με στα μάτια είπαμε...
Μπορούν να υποβιβάσουν την κάτοχο στο επίπεδό τους
Ας το δούμε αυτό προσεκτικά. Όταν στα αντρικά μάτια η γυναικεία ομορφιά έχει να κάνει πολύ με τα μεγάλα στήθη (ταυτίζεται;) και όταν η κάτοχός τους αντιλαμβάνεται την ελκυστικότητα που διαθέτει στους άντρες ακριβώς λόγω της ανατομικής της «κατατομής», είναι στο χέρι της να τα κάνει να δουλέψουν υπέρ της. Θα το ονομάζαμε απλά-απλά φασισμό του μεγάλου στήθους! Ο τρόπος που χειρίζεται λοιπόν μια γυναίκα τα αβυσσαλέα κάλλη της και ο αντίκτυπος που έχει αυτό στους άντρες μπορεί να καθορίσει την προσωπικότητά της σε καθοριστικό βαθμό. Οι γυναίκες άλλωστε που δεν θέλουν να σταθούν στο απλόχερο αυτό δώρο της φύσης πρέπει να δουλέψουν ιδιαίτερα για να «πείσουν» τους άλλους ότι είναι πολλά περισσότερα από ένα ζεύγος θείων δώρων. Τι τα θέλετε, τα μεγάλα τα μεγέθη είναι βάσανο...
Μπορεί τα προϊόντα να χάθηκαν στο χρόνο, τα σλόγκαν τους όμως ηχούν ακόμα στα αφτιά μας...
Ήταν τότε που η νοικοκυρά ήταν κεφάτη κι τραγουδούσε εκστασιασμένη κατά την έξοδό της από το super market, ήταν η δεκαετία που επιμέναμε ελληνικά, που το σαπούνι δεν μας εγκατέλειπε ποτέ, που το νόστιμο ξύδι για το φαγητό χόρευε δίπλα στο πιάτο με την σαλάτα πάντα με την συνοδεία της αντίστοιχης μουσικής υπόκρουσης.... Η δεκαετία του 80 ήταν εκείνη των σλόγκαν και των jingles που έχουν αποτυπωθεί μέχρι και σήμερα στο μυαλό μας από τις διαφημίσεις της εποχής, ακόμα κι αν πολλά από τα προϊόντα που διαφήμιζαν δεν υπάρχουν πια.
Γνωστοί ηθοποιοί και αθλητές έπαιρναν θέση μπροστά στο φακό και μας σύστηναν τα νέα προϊόντα πάντα με το αντίστοιχο, αστείο για την σημερινή εποχή, τζιγκλάκι. Το newsbeast.gr κάνοντας μια μικρή αναδρομή στις retro, για σήμερα, διαφημίσεις των ‘80s σας παρουσιάζει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές τόσο για τα σλόγκαν τους όσο και για την αισθητική τους...
Πατίστας
Λίγο πριν αρχίσει επίσημα η δεκαετία του ’80, τις οθόνες μας γέμιζε η γυναικεία «σκιά» που πολλαπλασιαζόταν καθώς χόρευε στους ρυθμούς των κατασκόπων την ώρα που η γυναικεία φωνή επαναλάμβανε το όνομα του γνωστού για την εποχή καταστήματος καλλυντικών ΠΑΤΙΣΤΑΣ…
«ΤΑΝΙΚΑ ΑΦΡΙΚΑ 10'»
Στην αρχή της δεκαετίας ήταν που παρουσιάστηκε ο γνωστός τότε καφές ΤΑΝΙΚΑ ΑΦΡΙΚΑ με γεύση, ο οποίος έβγαινε πρώτος στη βαθμολογία, παίρνοντας πάντα δέκα με τόνο. Παραλίες, καλλίγραμμες λουόμενες, παπούδες με κυάλια που ξανάνιωναν στη θέα τους, ήταν μερικές από τις εικόνες που πλαισίωναν το jingle που σιγοτραγουδούσε «Τανίκα Άφρικα καφές με γεύση, Τανίκα Άφρικα αυτός μ’ αρέσει, Τανίκα Άφρικα γουλιά και ξανανιώνω, Τανίκα Άφρικα δέκα με τόνο»…
«Πάφ και τάληρο»
Η στήριξη των εγχώριων προϊόντων δεν αποδεικνύεται αποκλειστικό σλόγκαν της σημερινής εποχής. Ήδη από την δεκαετία του ‘80, ο Νίκος Παπαναστασίου, σωστό φιγουρίνι, διασχίζοντας τον διάδρομο του ΟΑΕΔ για την είσπραξη του επιδόματος ανεργίας, φλερτάρει με το φακό και μας θύμιζει πως τα εισαγόμενα κοστίζουν ακριβά, «παφ και τάληρο» και μόνο ο «επιμενων ελληνικά» νικά...
«Άμα λάχει να 'ούμε»
Το jingle του συνθέτη Γιάννη Ψιμόπουλου, που συνδύαζε την αγαπημένη SERENATA με όλες τις φάσεις της ανήλικης και ενήλικης ζωής, προσπαθώντας να μαγνητίσει τους τηλεθεατές της κρατικής και ιδιωτικής τηλεόρασης είναι άλλο ένα από αυτά που ηχούν ίσως μέχρι και σήμερα στα αφτιά μας ειδικότερα για την τελευταία φράση του....«Σερενάτα του σχολείου και του πανεπιστημίου, των επιστημών και των τεχνών, της τάξης και της πράξης, της πίστας και της νύστας, της παρέας, της ομάδας.... Σερενάτα και πάσης Ελλάδος… αμά λάχει να 'ούμε…»
Final Countdown με νικητή το γάλα
Ήταν το 1987 όταν ο αθλητής πρότυπο, κατά τα λεγόμενα της διαφήμισης, Νίκος Γκάλης, έτρεχε σε slow motion στη σκιά του Λευκού Πύργου, εγκαινιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την συμμετοχή ελλήνων αθλητών σε διαφημιστικά σποτ. Με αφορμή την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το 1987 έπαιζε με τα μικρά παιδιά, έμπαινε στο γήπεδο με τον κόσμο να τον επευφημεί και δίδασκε στους τηλεθεατές την αξία του καλού γάλακτος ως προϋπόθεση της νίκης.
«Δεν σας εγκαταλείπει ποτέ»
Την ίδια χρονιά ο γητευτής των γηπέδων Νίκος Αναστόπουλος, εμφανίζεται με το σαπούνι ανά χείρας εντός του ντουζ διευκρινίζοντας στο καταναλωτικό κοινό πόσο τον βοηθά να διατηρείται φρέσκος στο σκληρό παιχνίδι που φέρει το όνομα ποδόσφαιρο. Αλησμόνητο σλόγκαν της εν λόγω διαφήμισης και του γνωστού σαπουνιού ρεξόνα.... «δεν θα σας εγκαταλείψει ποτέ».
Είναι κεφάτη γυρίζει από του Βερόπουλου
Τα 80s ήταν βέβαια και η εποχή όπου τα ψώνια ήταν κέφι… Σε αντίθεση με την σημερινή κατήφεια που συνοδεύει την όποια βόλτα σε σούπερ μάρκετ στην διαφήμιση της δεκαετίας του 80’ η μοντέρνα νοικοκυρά, καβαλούσε το δίκυκλο φορώντας το καλύτερο χαμόγελό της και επέστρεφε ευτυχισμένη από το σούπερ μάρκετ στο σπίτι. Για ποιον άλλο λόγο θα μπορούσε άλλωστε να είναι κεφάτη...εκτός από το ότι γυρίζει από του Βερόπουλου!
«Όποιος έχει τα γένια…»
Τα φώτα της πολυκατοικίας ανάβουν ένα - ένα, προσδιορίζοντας τα γένια του κάθε ενοίκου, γένια σκληρά, γένια ξανθά μέχρι και γένια στραβά έχει ο μπαξές. Αφού όλα τα γένια έχουν ξυριστεί, οι ιδιοκτήτες τους πηγαίνουν στο γραφείο όπου η ξανθιά ρεσεψιονίστ, μας διευκρινίζει χαμογελαστή πως όποιος έχει τα γένια, δεν έχει απαραίτητα και τα χτένια αλλά σίγουρα έχει την kolynos...
«η μικρή Τερέζα»
Και ποιος δεν θυμάται την διάσημη μικρή, ελευθέρων ηθών, κατσαριδούλα που άκουγε στο όνομα Τερέζα η οποία αποφάσισε να βγει έξω από το σπίτι μη γνωρίζοντας πως κάποιος είχε ψεκάσει με Teza. Έτσι... «πάτησε το Teza και τέζα»…. Την ίδια τύχη ακολούθησαν κι οι δικοί της, η μαμά κι ο μπαμπάς κατσαρίδας όταν βγήκαν να την πάρουν… Έκτοτε η κατσαρίδα έχει το δικό της παρατσούκλι... μέχρι και σήμερα οι απανταχού έλληνες την αποκαλούν χαιδευτικά Τερέζα…
Τοπ
Μετά το κλασικό σήμα της διαφημιστικής εταιρίας που εμφανιζοταν στην οθόνη, ένα μπουκάλι ξύδι φλέρταρε με ένα πιάτο σαλάτας ραίνοντας τη με ξύδι ακριβώς στους ρυθμούς του ακαπέλα πασίγνωστου jingle «Νόστιμο ξίδι για το φαγητό είναι μονάχα το ξίδι Τοπ»…
«Την αγαπάω, μόνο αυτή ζητάω»
Ενδεικτική της cult αισθητικής της συγκεκριμένης δεκαετίαςείναι και η εμφάνιση της Νατάσας Γερασιμίδου, η οποία ως μικρή παιδούλα με φακίδες και κοτσίδια κι ενώ γιορτάζει με τους μικρούς της φίλους, ανεβαίνει άξαφνα στην καρέκλα βγάζοντας ένα λογύρδιο για το αγαπημένο έδεσμα όλων των εποχών και ηλικιών… «Η Μερέντα, η Μερέντα, μεγαλώνει, δυναμώνει... τα παιδιά, είναι κολατσιό σπουδαίο, το παιδί δεν την αλλάζει και η καλή μου η μανούλα σ’ όλα τα γλυκά τη βάζει»...Άλλωστε ερωτοτροπώντας με την συσκευασία, ανακοινώνει εμφατικά «την αγαπάω μόνο αυτή ζητάω»...
«Η κολώνια της ημέρας»
Αν προσπαθούσαμε να περιγράψουμε την δεκαετία με ένα άρωμα θα ήταν σίγουρα αυτό που ξεχυνόταν από τα μπουκάλια της κολώνιας Μυρτώ… Στη γνωστή διαφήμιση, το όνομά της έβγαινε πολλάκις από το στόμα των μελών μιας οικογένειας και των κατοίκων μιας γειτονιάς, οι οποίοι φωτογραφίζονται ασταμάτητα αφού πρώτα έχουν «λουστεί» με την κολώνια της ημέρας…. Χαρακτηριστικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν σίγουρα η ενδυματολογική προσέγγιση όλων των πρωταγωνιστών της διαφήμισης.
«Το μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα»
Την ίδια δεκαετία ήταν που διαφημιζόταν και η αγαπημένη χριστουγεννιάτικη συνήθεια των μικρών φίλων της εποχής... Άλλωστε δεν περνούσαν Χριστούγεννα χωρίς έστω και μια επίσκεψη στο γνωστό πολυκατάστημα της Πατησίων, Μινιόν, πριν παραδοθεί στις φλόγες και κλείσει για πάντα. Η χρυσή εποχή του μεγαλύτερου μεγάλου καταστήματος, αποτυπώνεται σε αυτό το χριστουγεννιάτικο σποτ για το «λούνα παρκ» του Μινιόν.
«154 κι έφτασε»
Με «πλύνε βάλε» στρασάτη τουαλέτα και κόκκινη Πόρσε, η εθνική σταρ άνοιγε την πόρτα, πλησίαζε το καντράν του τηλεφώνου και μας σύστηνε τον νέο τριψήφιο αριθμό της πιο γρήγορης της Ευρώπης... «Όταν έχω πρόβλημα...κανένα πρόβλημα» ήταν το εμφάνταστο σλόγκαν που μας έλεγε με το γνωστό ναζιάρικο ύφος της η Αλίκη...
Beaumec ξυρίζεσαι μαλακά...
Ο γνωστός κι αγαπημένος...μαλακάς παπαγάλος της Beau Mec στο αξέχαστο δίδυμο με τον ηθοποιό Νίκο Δαφνή, με αρκετά προχωρημένο λογοπαίγνιο για τους βιώσαντες την δεκαετία του ’80 διαφημίζει τον πρωτοπόρο αφρό ξυρίσματος και την παραδοσιακή κρέμα Beau Mec και Beau Mec 2000…. χρόνια μπροστά...
«Να τη έρχεται ψεκάζει με freshair»
Ενδεικτική της ενδυματολογικής και εν γένει στιλιστικής προσέγγισης της δεκαετίας ήταν και η διαφήμιση του αρωματικού χώρου FreshAir, όπου η πρωταγωνίστρια με το αποσμητικό ανά χείρας έμπαινε στο πλατό ως έτερος Άγγελος του Τσάρλι εξουδετερώνοντας με ένα ψέκασμα την όποια απειλητική οσμή και εν συνεχεία πανηγύριζαν όλοι μαζί σαν σε πλάvο από το Grease...
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Τι είναι ο νευρικός κλονισμός;
Kατα τον Μεσαίωνα, ονομαζόταν μελαγχολία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, ήταν γνωστό ως νευρασθένεια. Aπό τη δεκαετία του 1930 έως περίπου το 1970, έγινε γνωστός ως νευρικός κλονισμός. Η"Νευρική κρίση" είναι ένας όρος που το κοινό χρησιμοποιεί για να χαρακτηρίσει μια σειρά ψυχικών ασθενειών, αλλά γενικά περιγράφει την εμπειρία ανθρώπων που "σπάνε" κάτω από τεράστια πίεση, την ψυχική κατάρρευση ή την ψυχική και σωματική εξάντληση. Γενικά δεν υπάρχει επιστημονικός όρος για αυτό που αποκαλούμε εμείς ως «νευρικό κλονισμό».
Διάγνωση
Η διάγνωση που μοιάζει περισσότερο με αυτό που ονομάζουμε εμείς « νευρικό κλονισμό» είναι αυτός της μείζονως κατάθλιψης .Τα καταθλιπτικά επεισόδια μπορεί να προκληθούν από βιολογικούς παράγοντες αλλά συχνά προκαλούνται και από κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Την κατάθλιψη την ορίζουμε ως την "απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης σε σχεδόν όλες τις δραστηριότητες» όπως και επίσης και ως «διαρκή κόπωση χωρίς φυσική άσκηση." Η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενέργειας και των κινήτρων, μαζί με τα συναισθήματα της ενοχής ή και της απελπισίας.
Από τι προκαλείται
Συχνά, ο νευρικός κλονισμός προκαλείται από αγχωτικές καταστάσεις, (π.χ. στον εργασιακό χώρο), δυσκολίες στις σχέσεις, προβλήματα υγείας, μετά από ένα ατύχημα ή το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου
Θεραπεία
Ο νευρικός κλονισμός θεραπεύεται έπειτα συνεδρίες με ψυχολόγο ή και με τη χορήγηση φαρμάκων
Ξέρεις πώς να βάζεις όρια στους άλλους;
Τα προσωπικά μας όρια που πρέπει να βάζουμε στους άλλους συνηθίζονται πολλές φορές να κατηγοριοπούνται σε 7 κατηγορίες. Αυτές τις κατηγορίες θα σας παρουσιάσω σήμερα, προσθέτοντας και τις δικές μου παρατηρήσεις.
Φυσικά όρια: Αναφέρονται στο σεβασμό που πρέπει να δείχνουν οι άλλοι για τον δικό σου προσωπικό χώρο. Παραβιάζονται όταν κάποιος μπαίνει στο δωμάτιό σου χωρίς να σου ζητήσει την άδεια, χρησιμοποιεί τα πράγματά σου χωρίς να σε ρωτήσει ή διαβάζει προσωπικές σου σημειώσεις όπως το ημερολόγιό σου, ακόμα και τα μηνύματα στο κινητό σου στα κρυφά. Στα φυσικά όρια συμπεριλαμβάνονται φυσικά και τα σωματικά, όταν κάποιος σε αγγίξει ή σε πειράξει σωματικά χωρίς να το θέλεις.
Διανοητικά όρια. Αναφέρονται στο σεβασμό για τις ιδέες και τις σκέψεις σου. Παραβιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να υποτιμήσει την αντίληψή σου λέγοντας πράγματα όπως «αυτό είναι μονάχα στη φαντασία σου» ή «αυτό δεν μπορεί να το πιστεύεις πραγματικά» κτλ.
Συναισθηματικά όρια. Συνεχίζονται με το σεβασμό για τα αισθήματά σου. Παραβιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να τα ακυρώσει ή τα αγνοεί. Επίσης όταν σε θεωρεί δεδομένο ή σου επιτίθεται μειώνοντάς σε ή ντροπιάζοντάς σε.
Κοινωνικά όρια. Αφορούν το σεβασμό για τις επιλογές των κοινωνικών σου επαφών. Παραβιάζονται όταν κάποιος σου κάνει κριτική γι αυτές τις επιλογές. Μα τι στο καλό θες μαζί της! Γιατί θες να πας να δεις την ταινία; Και όλα τα παρόμοια…
Σεξουαλικά όρια. Ορίζουν τον δικό σου ιδιωτικό χώρο : Ποιον θα αγγίξεις και ποιος θέλεις να σε αγγίξει. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να σε αγγίξει σωματικά. Ορισμένες από τις παραβιάσεις αυτών των ορίων είναι προφανείς όπως ο βιασμός από έναν άγνωστο ή γνωστό. Άλλες όμως όπως το πονηρό βλέμμα το γδύσιμο με τα μάτια και το δήθεν αθώο πείραγμα είναι λιγότερο προφανείς γι αυτό και προκαλούν σύγχυση.
Οικονομικά όρια. Αναφέρονται στον δικό σου τρόπο να κερδίζεις να ξοδεύεις και να αποταμιεύεις τα χρήματά σου καθώς και στο ελάχιστο που χρειάζεσαι για να νιώσεις ασφάλεια. Οι διαφορετικές στάσεις απέναντι στο χρήμα μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στις σχέσεις ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει σεβασμός για τον τρόπο ζωής του άλλου ανθρώπου.
Χρονικά όρια. Αφορούν το σεβασμό για τους τρόπους διεκπεραίωσης των πραγμάτων τους δικούς μας και των άλλων. Μερικοί είναι ακριβείς και τακτοποιούν τις υποθέσεις τους έγκαιρα. Άλλοι πάλι είναι της τελευταίας στιγμής και προτιμούν να ζουν με την ένταση που φέρνει η εκπνοή μιας προθεσμίας.
Δυστυχώς αυτό που δεν είναι παρά ασαφή προσωπικά όρια συχνά παρερμηνεύεται.
Εκλαμβάνεται ως προσβολή. Εγώ λόγου χάρη δεν είχα καλή σχέση με την ώρα. Πήγαινα πάντα καθυστερημένη. Αυτό προσέβαλλε τους ανθρώπους που με περίμεναν. Φαινόταν σαν να μην μπορούσα να σχεδιάσω τον χρόνο μου. Προγραμμάτιζα να κάνω πολλά πράγματα πριν συναντήσω κάποιον και έτσι δεν προλάβαινα να είμαι στην ώρα μου. Αυτός όμως ήταν ο προφανής λόγος. Στην πραγματικότητα χωρίς να το συνειδητοποιώ επέλεγα να πάω στο ραντεβού αργότερα από τον άλλο. Ήταν γιατί η αναμονή μου προξενούσε μεγάλο άγχος. Σκεφτόμουν ότι με ξέχασαν ότι με έστησαν ανησυχούσα για την απόρριψη. Καλύτερα λοιπόν να με περιμένουν παρά να τους περιμένω εγώ.
Η σύγχυση των ορίων
Τα όρια είναι ένας φράχτης γύρω από το σπίτι σου. Αυτοί οι συμβολικοί φραγμοί έχουν τρεις στόχους.
-Να κρατήσουν μακριά τους άλλους από τον δικό μας χώρο
-Να μας κρατήσουν μακριά από τον χώρο των άλλων
-Να μας δώσουν μια αίσθηση ολότητας.
Ένας χαμηλός φράχτης επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των γειτόνων. Δεν εμποδίζει την ροή της ενέργειας (από και προς). Παρόλα αυτά ξέρουμε που τελειώνει ο ένας και που αρχίζει ο άλλος. Όμως όταν κάποιος φτιάξει έναν πολύ υψηλό τοίχο η επικοινωνία σταματά. Οι άνθρωποι που αντί να θέτουν όρια χτίζουν τείχη το κάνουν γιατί χρειάζονται επιπλέον προστασία και ασφάλεια. Αν όμως ήξεραν να χαράξουν σαφή όρια, ίσως δεν θα ήταν αναγκαίο να κλειστούν μέσα σε τείχη.
Εάν πάσχετε από κατάθλιψη, η σχέση σας με τους συναδέλφους σας μπορεί να επηρεαστεί σοβαρά. Δεν είναι δικό σας σφάλμα. Εξάλλου, το γεγονός ότι πάσχετε από κατάθλιψη δεν είναι δικό σας λάθος. Παρόλα αυτά, δυστυχώς, η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει και την εργασία σας. Μπορεί να υπονομεύσει την ικανότητά σας να κάνετε τη δουλειά σας.
Η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει τόσο τη σχέση σας με τους συναδέλφους σας όσο και την ικανότητά σας να εργαστείτε. Υπάρχει μια τάση τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη να τίθενται σε μακροχρόνια αναρρωτική άδεια. Πολλοί άνθρωποι, όμως, ωφελούνται από την παραμονή τους στην εργασία, ενδεχομένως και για μερική απασχόληση. Θα σας είναι έτσι πιο εύκολο να επιταχύνετε και πάλι μετά την πλήρη ανάρρωσή σας.
Η κατάθλιψη μπορεί να βλάψει ή να καταστρέψει προσωπικές σχέσεις. Ίσως να σκέπτεστε ότι θα επηρεάσει μόνο τα άτομα που βρίσκονται κοντά σας αλλά δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι συνάδελφοί σας μπορεί να αντιδράσουν έντονα στα συμπτώματα και ενδεχομένως να σας κάνουν να αισθανθείτε χειρότερα εάν δεν μπορούν να καταλάβουν ή να αποδεχθούν την κατάστασή σας ενώ πάσχετε από κατάθλιψη.
Ευτυχώς, οι περισσότεροι εργοδότες είναι διακριτικοί όταν οι υπάλληλοί τους ασθενούν.Δικαιούστε αναρρωτική άδεια. Εάν πάρετε αναρρωτική άδεια, συνήθως ακολουθείται μια σαφής διαδικασία και το ίδιο ισχύει και για τις ψυχικές ασθένειες. Δυστυχώς, στην πράξη τα πράγματα συνήθως διαφέρουν από τη θεωρητική αυτή διαδικασία και είναι καλύτερα να μιλήσετε στο αφεντικό σας για τα προβλήματά σας. Δεν είστε υποχρεωμένος να του πείτε για την κατάθλιψη ή τη θεραπεία σας, αλλά για πολλούς ανθρώπους, αυτή είναι η καλύτερη λύση.
Εάν είστε τυχερός, οι άνθρωποι θα δουν την ασθένειά σας με σωστό μάτι. Τα άτομα που βασίζονται πάνω σας για να βγει η δουλειά θα δείξουν υπομονή και κατανόηση. Όταν, όμως, μιλάτε για την κατάθλιψη ή τη θεραπεία σας, διακινδυνεύετε κάποια άτομα να απομακρυνθούν ή να μην αντιληφθούν σωστά τα πράγματα.
Όταν πάσχετε από κατάθλιψη, μπορεί να σας είναι δύσκολο να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Προστατεύετε τον εαυτό σας όταν ενεργείτε σαν «καλός γονέας, ο οποίος προστατεύει τα παιδιά του». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δώσετε στον εαυτό σας συμβουλές και οδηγίες, οι οποίες σας προστατεύουν. Δε θα μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας εάν μπαίνετε σε καταστάσεις, τις οποίες αδυνατείτε να αντέξετε. Δε θα προστατεύσετε, επίσης, τον εαυτό σας εάν δε γνωρίζετε τι είναι καλό ή κακό.
Προτού πάρετε αναρρωτική άδεια, πρέπει να σκεφθείτε αν θα ήταν δυνατό και καλύτερο να μειώσετε απλώς τις ώρες εργασίας έτσι ώστε να διατηρήσετε το σύνδεσμο με τη δουλειά σας και να μπορέσετε να ξεκινήσετε και πάλι πιο εύκολα.
Συγκρούσεις
Η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις με τον έξω κόσμο. Οι συγκρούσεις αυτές δε θα προκύψουν εάν είστε υγιής. Ως άτομο που πάσχει από κατάθλιψη, μπορεί να εκφράσετε έντονα συναισθήματα όπως εκνευρισμό, θυμό, άγχος και δάκρυα. Οι αντιδράσεις αυτές θα εμφανίζονται συχνά σε καταστάσεις όπου φυσιολογικά θα είχατε καταστείλει τα συναισθήματά σας. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με τα συναισθήματα αυτά, αλλά θα ήταν καλύτερα εάν μπορούσατε να τα ελέγξετε ανάλογα με την περίσταση.
Μπορεί να νοιώθετε κουρασμένος και τόσο νωθρός ώστε να επηρεάζεται η ποιότητα της δουλειάς σας. Είναι, επομένως, σημαντικό να προστατευθείτε. Εάν δεν μπορείτε να το κάνετε στο χώρο της εργασίας, πρέπει να σκεφθείτε την αναρρωτική άδεια.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να καταστήσουν απαραίτητη την αναρρωτική άδεια:
Εάν οι σχέσεις σας με τα άλλα άτομα επηρεάζονται έντονα από συναισθήματα όπως θυμός ή εκνευρισμός
Εάν ο ρυθμός της δουλειάς σας επηρεάζεται έντονα
Εάν αδυνατείτε να συγκεντρωθείτε και η μνήμη σας δεν είναι τόσο καλή
Εάν σας κυριεύουν εύκολα τα συναισθήματά σας στη δουλειά και κλαίτε πολύ
Εάν μπορείτε να εργαστείτε μόνο όταν βρίσκεστε υπό την επήρεια αλκοόλ
Ανοικτός και ειλικρινής
Είναι συχνά καλύτερα να είστε ανοικτός και ειλικρινής. Οι άνθρωποι μπορεί τότε να σας δείξουν συμπάθεια, κατανόηση, εμπάθεια και ανακούφιση, καθώς μπορούν να σας καταλάβουν και να σας προστατεύσουν. Είναι ζωτικής σημασίας να μη φοβάστε ότι «θα σας ανακαλύψουν». Αποτελεί, επίσης, πλεονέκτημα εάν δε φοβάστε τι σκέφτονται οι συνάδελφοί σας για εσάς. Όταν λέτε κάτι στους άλλους ανθρώπους, συχνά ανακαλύπτετε ότι καταλαβαίνουν περισσότερα από όσα είχατε αντιληφθεί.
Εάν ζυγίσατε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα και δεν είστε ακόμα βέβαιος, μιλήστε σε κάποιον που εμπιστεύεστε, όπως ένα καλό φίλο ή το γιατρό ή τον ψυχολόγο σας. Θα βρεθείτε τότε σε θέση να αποφασίσετε από μόνος σας. Να θυμάστε ότι εκείνος που αποφασίζει πάντα είστε εσείς!
Τα δικαιώματα σας
Εάν πάσχετε από κατάθλιψη, και δε μπορείτε, να εργαστείτε φυσιολογικά, πιθανώς να χρειαστείτε βοήθεια από το κράτος.
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε μερικούς χρήσιμους σύνδεσμους για να βρείτε πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία χορήγησης αναρρωτικής άδειας, τη βοήθεια που μπορεί να λάβετε σε περίπτωση ανεργίας, τη δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης, την οικονομική σας συμμετοχή στη θεραπεία, τη δυνατότητα βοήθειας στο σπίτι και άλλες κοινωνικές παροχές που μπορεί να χρειαστείτε.
www.ika.gr: Δικτυακός Τόπος Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Μισθωτών
www.oaed.gr: Δικτυακός Τόπος Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού
www.mohaw.gr : Δικτυακός Τόπος του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
www.dpa.gr: Δικτυακός Τόπος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα
www.synigoros.gr: Δικτυακός Τόπος της Ανεξάρτητης Αρχής «Συνήγορος του Πολίτη»
www.elinyae.gr: Δικτυακός Τόπος του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας
www.fsa.gr: Δικτυακός Τόπος Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής
ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
• Προγραμματίστε από πριν την εργασία που θέλετε να κάνετε ώστε να μην είστε βιαστικοί
• Θα πρέπει να είστε κοντά στο αντικείμενο που θέλετε να σηκώσετε
• Τοποθετήστε τα πόδια σας και τους ώμους σας σε κάποια σχετική απόσταση ώστε να έχετε ευρεία βάση στήριξης
• Λυγίστε τα γόνατά σας
• Ενεργοποιήστε τους κοιλιακούς μυς
• Σηκωθείτε με τους μυς των ποδιών σας
• Μην προσπαθήσετε να σηκώσετε μόνοι σας ένα αντικείμενο πολύ βαρύ ή με πολύ περίεργο σχήμα
Ανυψώνοντας ένα ελαφρύ αντικείμενο:
Για να σηκώσετε ένα ελαφρύ αντικείμενο από το πάτωμα όπως ένα κομμάτι χαρτί, σκύψτε από πάνω, λυγίστε ελαφρά το ένα γόνατο και τεντώστε το άλλο πόδι προς τα πίσω. Κρατηθείτε από μία κοντινή καρέκλα ή τραπέζι για υποστήριξη καθώς σκύβετε για να φτάσετε το αντικείμενο
Ανυψώνοντας ένα βαρύ αντικείμενο
Πλησιάστε το αντικείμενο, λυγίστε τα γόνατα και ανυψώστε με τους μυς των ποδιών. Μην λυγίζετε τη μέση σας. Όταν θέλετε να σηκώσετε μια βαλίτσα, σταθείτε δίπλα της, λυγίστε τα πόδια σας πιάστε τη χειρολαβή και τεντώστε τα πόδια σας.
Κρατώντας ένα αντικείμενο
Όταν κρατάτε ένα αντικείμενο λυγίστε ελαφρά τα γόνατα ώστε να διατηρείτε τον ισορροπία σας. Εάν πρέπει να μεταφέρετε το αντικείμενο στην μια πλευρά του σώματός σας αποφύγετε να στρίψετε τη μέση σας. Σημαδέψτε με τα δάκτυλα των ποδιών σας προς την κατεύθυνση που θέλετε να το στρίψετε και γυρίστε ολόκληρο το σώμα σας με τα πόδια μαζί προς την κατεύθυνση αυτή. Κρατείστε το αντικείμενο κοντά σας καθώς κινείστε.
Τοποθετώντας ένα αντικείμενο σε ένα ράφι
Εάν πρέπει να τοποθετήσετε ένα αντικείμενο σε καποιο ράφι πηγαίνετε όσο πιο κοντά σε αυτό μπορείτε. Ανοίξτε τα πόδια σας και τοποθετήστε το ένα λίγο πιο μπροστά από το άλλο ώστε να έχετε ευρεία βάση. Μην γέρνετε μπροστά και μην εκτείνετε (τεντώνετε) τελείως τα χέρια σας.
Εφόσον το ράφι βρίσκεται στο ύψος του στήθους σας σηκώστε το αντικείμενο στο ύψος του στήθους, κρατείστε τους αγκώνες σας λυγισμένους στο πλάι και βάλτε τα χέρια σας έτσι ώστε να μπορείτε να σπρώξετε το αντικείμενο πάνω και μέσα στο ράφι. Θυμηθείτε να σφίξετε τους κοιλιακούς σας μυς πριν το σηκώσετε.
Υποστηρίξτε την πλάτη σας καθώς κάθεστε
Όταν κάθεστε κρατείστε την πλάτη σας σε μια φυσιολογική, ηπίως λορδωτική (με μικρή καμάρα) θέση. Να έχετε το κεφάλι και τους ώμους σας στητά. Σιγουρευτείτε ότι η επιφάνεια εργασίας βρίσκεται στο κατάλληλο ύψος έτσι ώστε να μην χρειάζεται να σκύψετε. Κάθε μια ώρα εφόσον αυτό είναι δυνατό σηκωθείτε και τεντωθείτε. Βάλτε τα χέρια σας χαμηλά πίσω στη μέση σας και γείρετε ήπια προς τα πίσω
ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ : ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ
Τα επεισόδια οσφυαλγίας σε εγκύους είναι συχνά. Συνήθως ο πόνος στη μέση ελαττώνεται μέσα στις 2 πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό, αλλά μπορεί να επανέλθει καθώς η νέα μητέρα αρχίζει να σηκώνει και να μεταφέρει το βρέφος σε καθημερινή βάση.
Η φροντίδα του βρέφους καταπονεί την σπονδυλική στήλη καθημερινά, ενώ το βάρος του αυξάνεται συνέχεια γεγονός που ταλαιπωρεί τόσο τη μέση όσο και τον αυχένα, τους ώμους κτλ.
Κάποιες συμβουλές ώστε να μειώσουν οι νέοι γονείς τον κίνδυνο τραυματισμού της μέσης και της επακόλουθης οσφυαλγίας είναι οι εξής:
• Αρχίστε τη γυμναστική σύντομα μετά τον τοκετό ώστε να αποκατασταθεί ο μυικός τόνος στους κοιλιακούς και ραχιαίους μυς, αλλά και διατατικές ασκήσεις για ενίσχυση της ευλυγισίας.
• Χάστε το επιπλέον βάρος της εγκυμοσύνης μέσα σε 6 εβδομάδες από τον τοκετό.
• Μην τεντώνετε τα χέρια σας για να σηκώσετε το βρέφος. Φέρτε το κοντά στο στήθος σας πριν το σηκώσετε και μην στρίβετε το σώμα σας.
• Προκειμένου να σηκώσετε ένα αντικείμενο από το έδαφος λυγίστε τα γόνατα και όχι τη μέση.
• Αφαιρέστε το δίσκο από την ειδική καρέκλα όταν θέλετε να τοποθετήσετε η να πάρετε το μωρό ώστε να μην σκύβετε.
• Όταν θέλετε να πάρετε το μωρό από την κούνια αφαιρέστε το πλαινό προστατευτικό.
• Χρησιμοποιήστε ένα μάρσιπο για το μωρό όταν περπατάτε
• Όταν το έχετε αγκαλιά χρησιμοποιήστε καλύτερα μια καρέκλα με σχετικά όρθια πλάτη αντί ένα μαλακό καναπέ
• Μην στέκεστε έξω από το αυτοκίνητο όταν προσπαθείτε να βάλετε το μωρό μέσα. Γονατίστε στο πίσω κάθισμα.
ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ: ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Εφόσον φροντίζουμε κάποιον στο σπίτι είναι πιθανό να εμφανίσουμε οσφυαλγία όταν τον βοηθάμε να :
• Έρθει στην καθιστή θέση από την κατακεκλιμένη
• Μεταφερθεί από το κρεβάτι στην καρέκλα
• Σκύβουμε από πάνω του για μεγάλες χρονικές περιόδους
Όταν ανασηκώνουμε ή μετακινούμε κάποιον:
• Διατηρούμε στην ίδια ευθεία το κεφάλι μας, τον αυχένα και στη σπονδυλική μας στήλη
• Αποφεύγουμε να στρίβουμε το σώμα μας
• Κρατάμε αυτόν που μετακινούμε κοντά στο σώμα μας
• Έχουμε τα πόδια μας σε κάποια απόσταση ώστε να έχουμε καλή ισορροπία
• Χρησιμοποιούμε όσο μπορούμε τους μυς των ποδιών μας για να ανυψώσουμε ώστε να μην επιβαρύνεται μόνο η μέση μας
Όταν βοηθάμε κάποιον να κάτσει στο κρεβάτι:
• Βάζουμε το ένα χέρι μας κάτω από τα πόδια του και το άλλο κάτω από την πλάτη του όπως φαίνεται στην εικόνα
• Μετακινούμε τα πόδια του στην άκρη του κρεβατιού καθώς ανασηκώνουμε το σώμα του
Όταν βοηθάμε κάποιον να σηκωθεί :
• Αντικρίζουμε τον ασθενή και λυγίζουμε τα πόδια μας
• Τοποθετούμε τα πόδια του ελαφρώς ανοιχτά και τα χέρια του στο κρεβάτι ή τους ώμους μας
• Τοποθετούμε τα χέρια μας πίσω από την πλάτη του και τα πιάνουμε μεταξύ τους
• Σκύβουμε προς τα πίσω και ανασηκωνόμαστε
Βοηθώντας κάποιον να κάτσει:
• Στρίβουμε προς την καρέκλα, λυγίζουμε τα γόνατα και τον αφήνουμε στην καρέκλα. Θα πρέπει να ακουμπάει και τα δυο χέρια στα μπράτσα της καρέκλας ώστε να μας βοηθήσει.
Άγχος. Ίσως η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη λέξη από τον πληθυσμό αυτή την εποχή.
Αν επιχειρήσουμε να ρωτήσουμε τον έναν μετά τον άλλον ασθενείς που διακατέχονται από άγχος, θα λάβουμε τελείως διαφορετικές απαντήσεις. Άσχετα με το πώς βιώνεται το άγχος σε σωματικό επίπεδο, οι αιτιάσεις των ασθενών για την βίωση αυτή, διαφέρουν, εξατομικεύονται, αλλά πρωτίστως ανάγονται σε συγκεκριμένους συνεχείς εξωγενείς ψυχοπιεστικούς παράγοντες. Κανένας όμως από τους παράγοντες αυτούς δεν αρκεί από μόνος του να δημιουργήσει το άγχος στον ανθρώπινο οργανισμό. Χρειάζεται και η ύπαρξη της ίδιας της προδιάθεσης του οργανισμού, όπως ακριβώς ένα σήμα για να γίνει αντιληπτό από έναν δέκτη χρειάζεται έναν πομπό.
Το άγχος ως βίωμα συναισθηματικό, διαφέρει από τα «καθαρά» συναισθήματα εξαρτώμενα από αντίστοιχους εξωγενείς παράγοντες (χαρά, λύπη, οργή, αγανάκτηση, ευφορία). Ο αγχώδης ασθενής, μπορεί ακόμα και ένα θετικό κατά γενική ομολογία συναίσθημα, ένα χαρμόσυνο γεγονός, να το βιώσει αγχωτικά και να το σωματοποιήσει.
Ο ορισμός που προσωπικά δίνω για το άγχος είναι: Άγχος είναι η βίωση της διαδικασίας αποχωρισμού Φύσης-Θέσης. Την στιγμή που η φύση ενός συγκεκριμένου ανθρώπου θα έπρεπε με βάση το ερέθισμα να αντιδράσει με ένα συγκεκριμένο (από φύσεως) τρόπο, αντιδρά με έναν ξένο νευρο-ανοσολο-βιολογικά (από θέσεως ) τρόπο, που έχει επιβληθεί στον οργανισμό, ύστερα από εξωγενείς παρεμβάσεις. Την στιγμή για παράδειγμα που η βίωση ενός λυπηρού γεγονότος θα έπρεπε από φύσεως να οδηγήσει έναν συγκεκριμένο οργανισμό να βιώσει τη λύπη και να κλάψει, μία παλαιότερη συνθήκη τον οδηγεί στην καταστολή αυτής της εκτόνωσης (οι άντρες δεν κλαίνε παιδί μου, μην σε ξαναδώ και κλάψεις). Αυτή η απόσταση Φύσης-Θέσης, θα βιωθεί από τον οργανισμό ως άγχος και όχι το ίδιο το λυπηρό γεγονός.
Η χρόνια ενασχόληση ενός ιατρού με την Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι μία περιπέτεια συνεχούς επικοινωνίας της γνώσης. Επικοινωνίας πληροφοριών που εκπορεύονται από την Ιατρική βιβλιογραφία, την Ομοιοπαθητική βιβλιογραφία, κυρίως από το Repertory και τη Materia Medica αλλά και από τις σύγχρονες ομοιοπαθητικές μελέτες. Πληροφορίες που προέρχονται ωστόσο και από τους ασθενείς, οι οποίοι περιγράφοντας τις ειδικές οπτικές γωνίες της βίωσης των συμπτωμάτων τους, μετατρέπονται σε μία πλούσια πηγή γνώσης για τον Ομοιοπαθητικό γιατρό. Κάθε ένας ασθενής ξεχωριστά, αποτελώντας μία ενιαία και μοναδική ψυχο-νευρο-ανοσολογική οντότητα , πάνω στην οποία οι περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους, καταθέτοντας το πρόβλημά του στον γιατρό, μεταβιβάζει ένα πλούσιο πληροφοριακό υλικό, που αθροίζεται και γίνεται εργαλείο γνώσης και εμπειρίας για την θεραπεία του επόμενου ασθενούς. Ο κάθε ασθενής δηλαδή βοηθάει και τον επόμενο με ανάλογο πρόβλημα ή ανάλογη ιδιοσυγκρασία. Ο Ομοιοπαθητικός ιατρός γίνεται καθημερινά αποδέκτης νέων πληροφοριών πάνω στην επιστήμη του, χτίζοντας μια επιπλέον γνώση γύρω από τις διαφορετικές ιδιοσυγκρασιακές δομές του κάθε φαρμάκου, επάνω σε αυτήν που ήδη κατέχει από τη μελέτη των βιβλίων του. Η επιβεβαίωση δε της ανταπόκρισης του ασθενούς στο ακριβές ομοιοπαθητικό φάρμακο, δίνει τη δυνατότητα περαιτέρω διερεύνησης των συνθηκών που οδήγησαν τον οργανισμό του ασθενούς, να εκτραπεί από τη φυσική του κατάσταση και να εμφανίσει μία παθολογία.
Είναι γνωστό ότι η επιλογή του ομοιοπαθητικού φαρμάκου σε κάθε ασθενή, εξαρτάται όχι μόνο από το νόσημα, αλλά κυρίως από τις ιδιαίτερες και ενίοτε παράδοξες αποχρώσεις των συμπτωμάτων στον κάθε ασθενή. Ακόμα περισσότερο η επίδραση της νόσου στον ψυχισμό και στις διανοητικές λειτουργίες του ασθενούς θα καθορίσουν την επιλογή αυτή. Αντιστοίχως καθοριστική θα είναι η επίδραση των ψυχικών και διανοητικών εκτροπών στην εξέλιξη της φυσικής ιστορίας της νόσου. Η επιλογή του ακριβέστερα «όμοιου» ομοιοπαθητικού φαρμάκου θα καθοριστεί από όλες τις αναφερόμενες παραμέτρους, η δε μέγιστη δυνατή ομοιότητα στο σύνολο των σωματικών, διανοητικών και ψυχικών συμπτωμάτων, σε κάθε μία περίπτωση ξεχωριστά, θα καθορίσει εν πολλοίς το εάν η παρέμβαση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην ζωή του ασθενούς θα αποδειχθεί ιδιάζουσας σημασίας για την υγεία του, αναστέλλοντας , ανακουφίζοντας ή θεραπεύοντας πλήρως την νόσο.
Η επιβεβαίωση της ανταπόκρισης ενός ασθενούς στο ομοιοπαθητικό φάρμακο που επιλέχτηκε προσεκτικά με βάση όλα τα παραπάνω και χορηγήθηκε στον ασθενή, εάν συνάδει με τους νόμους της κλασικής Ομοιοπαθητικής, ανοίγει στην συνέχεια νέους δρόμους στην διερεύνηση των βαθύτερων αιτιών της νόσου, περισσότερο εξατομικευμένα πλέον. Πολύ συχνά, ψηλαφώντας και καταγράφοντας προσεκτικά το ιστορικό του ασθενούς, ανακαλύπτουμε κομβικά χρονικά σημεία, στα οποία η εγκατάσταση της νόσου, ή η έκφραση μιας νοσηρής προδιάθεσης αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της, εν αγνοία του συμβατικού τρόπου σκέψης της Ιατρικής. Η απότομη διακοπή της εμφάνισης για παράδειγμα υψηλού πυρετού σε ένα παιδί, ύστερα από κάποια χημική παρέμβαση, ενώ θα διαλάθει της συμβατικής ιατρικής μας αντίληψης, εν τούτοις θα είναι η βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί ένα πιθανό αυτοάνοσο νόσημα πολλά χρόνια αργότερα. Η χρονική στιγμή στην οποία ένας ευσυγκίνητος από φύσεως άνθρωπος, καταπιέζει ή καταπιέζεται τόσο πολύ ώστε να πάψει να κλαίει για παράδειγμα, είναι η βάση πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί μία καταθλιπτική συνδρομή πολλά χρόνια αργότερα. Αυτές οι κομβικές χρονικές στιγμές, ανιχνεύονται με πολύ λεπτομερειακό τρόπο κατά την διάρκεια της λήψης του πρώτου ιστορικού, ώστε να γίνει όσο σαφής γίνεται ο μηχανισμός της γένεσης μίας νόσου ή της έκφρασης μίας νοσηρής προδιάθεσης. Στον βαθμό που η εκτροπή από την φυσική ομοιοστασία του οργανισμού είναι μεγάλη και αφορά τα ψυχικά και διανοητικά χαρακτηριστικά του ασθενούς, βρισκόμαστε μπροστά στην εγκατάσταση μίας επίκτητης ιδιοσυγκρασίας. Επίκτητη ιδιοσυγκρασία. Ένας ατελής ορισμός που χρησιμοποιείται, για να προσεγγιστεί το φαινόμενο της μετατόπισης της ψυχο-διανοητικής κατάστασης ενός ανθρώπου, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αναγνωρίζεται, από Ομοιοπαθητικής προσέγγισης, η ανάγκη για ένα διαφορετικό φάρμακο, από αυτό που οι πληροφορίες από το ιστορικό, υποδεικνύουν ότι χρειαζόταν σε παλαιότερη χρονική στιγμή.
Η Ομοιοπαθητική Ιατρική προσεγγίζει την διαχείριση του άγχους, μειώνοντας την απόσταση Φύσης-Θέσης. Οδηγώντας ουσιαστικά τον οργανισμό να αντιδράσει στα εξωτερικά ερεθίσματα σύμφωνα με την από φύσεως νευρο-ανοσολο-βιολογική του ομοιοστασία. Αυτή η συνθήκη είναι και η ιδανικότερη για την ελάχιστη η μηδενική βίωση του συναισθήματος του άγχους. Απελευθερώνοντας τον οργανισμό από την επίκτητη ιδιοσυκρασία του και οδηγώντας τον να βιώσει τα συναισθήματά του τόσο έντονα και τόσο καθαρά, όσο η φύση του το απαιτεί. Χωρίς άγχος.
Κι όμως, δεν είναι όλα γνωστά για τον πόλεμο που συγκλόνισε τον κόσμο.
Θα περίμενε κανείς ότι με τόσες πληροφορίες, ντοκουμέντα, ιστορίες και ντοκιμαντέρ που έχουν κυκλοφορήσει όλα αυτά τα χρόνια για τον φονικότερο πόλεμο της οικουμένης, μέχρι σήμερα θα ήταν όλα λίγο-πολύ γνωστά.
Κι όμως, γεγονότα καλά κρυμμένα στο σκοτάδι ή ιστορίες στις οποίες δεν έχει πέσει και πολύ φως έρχονται κάθε τόσο να ταράξουν τα νερά, φανερώνοντάς μας άγνωστες πτυχές του πολέμου που αιματοκύλησε τον πλανήτη.
Δέκα λοιπόν σαφώς λιγότερο γνωστά γεγονότα θα παρελάσουν από την οθόνη μας, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η πραγματικότητα ξεπερνά σε ζοφερή φαντασία ακόμα και το πιο αχαλίνωτο μυαλό.
Όλα τους όμως είναι ιστορικές πραγματικότητες! Και όλα διαθέτουν το μερίδιό τους από την υπερβολή, την εκζήτηση και το «περίεργο» που πρωτοστατούν σε κάθε πολεμική σύρραξη...
Η ντροπή της αμερικανικής αντικατασκοπείας
Γεγονός: Ο ναζιστής κατάσκοπος του Μανχάταν που αφέθηκε ελεύθερος - Οκτώβριος 1935
Ο τελωνειακός υπάλληλος Morris Josephs σταματά για έλεγχο στην Αποβάθρα 86 της Νέας Υόρκης τον γερμανό πράκτορα με ψευδώνυμο William Lonkowski, η θήκη βιολιού του οποίου φάνηκε ύποπτη στον υπάλληλο. Τι βρήκε μέσα; Στρατιωτική αντικατασκοπεία (σχεδιαγράμματα για αεροσκάφη, φωτογραφίες των απόρρητων σχεδίων των νέων βομβαρδιστικών και μαχητικών των ΗΠΑ), αρνητικά φιλμ, γραπτές αποδείξεις για τη δράση κι άλλων ναζιστών κατασκόπων στις ΗΠΑ και πολλά πολλά ακόμα. Όταν λοιπόν συνέβη η αποκάλυψη της διπλής ταυτότητας του Lonkowski, ο κατάσκοπος κρατήθηκε στο λιμάνι από τον διευθυντή John Roberts, ο οποίος κάλεσε τον ταγματάρχη Stanley Groganwho της αμερικανικής αντικατασκοπείας για να παραλάβει τον κατάσκοπο. Στη συζήτηση που είχαν οι δύο άντρες για την τύχη του πράκτορα, αποδείχτηκε ότι δεν ήξεραν με τι να τον κατηγορήσουν, μιας και οι ΗΠΑ δεν ήταν ακόμη σε εμπόλεμη κατάσταση με τις χώρες του Άξονα. Τον άφησαν λοιπόν ελεύθερο για να γλιτώσουν από τη «χαρτούρα», με τον Lonkowski να επιστρέφει στη Γερμανία και να γίνεται δεκτός ως ήρωας...
Η Μεγάλη των Συμμάχων Σχολή Μπουκαδόρων
Γεγονός: Οι Σύμμαχοι εμπλέκονται σε ληστεία διαμαντιών - Μάιος 1940
Ο αντισυνταγματάρχης Montagu «Monty» Reaney Chidson ήταν ένας πλήρως επιχειρησιακός μυστικός πράκτορας της βρετανικής αντικατασκοπείας που βρισκόταν εγκατεστημένος στη Χάγη, όταν οι Ναζί εισέβαλαν στη χώρα. Ο κατάσκοπος της MI-6 ήταν καλά πληροφορημένος για τις κινήσεις του Χίτλερ, γι' αυτό όχι μόνο δεν αιφνιδιάστηκε, αλλά και αποφάσισε να δράσει επιτόπου: να αποτρέψει τους Ναζί από το να βάλουν στο χέρι το τεράστιο απόθεμα των διαμαντιών που κρατούνταν στο Άμστερνταμ. Έπρεπε λοιπόν να προλάβει να τα κλέψει πρώτος! Επειδή ακριβώς περίμενε την εισβολή στην Ολλανδία, ήταν καλά προετοιμασμένος για ένα τέτοιο ενδεχόμενο: διέθετε ήδη αντικλείδι για την κύρια είσοδο της αγοράς διαμαντιών του Άμστερνταμ, μπήκε λοιπόν με χαρακτηριστική ευκολία στο αφύλαχτο κτίριο και κλείστηκε στο δωμάτιο με το ογκώδες χρηματοκιβώτιο. Παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε τον μαγικό συνδυασμό, 24 ώρες αργότερα θα κατάφερνε να ανοίξει τη θεόρατη πόρτα του χρηματοκιβωτίου, όταν και άκουσε τη γερμανική μπότα που είχε μπει στο κτίριο. Με τη σύλληψή του να είναι σχεδόν σίγουρη, ο κατάσκοπος άρπαξε τον σάκο με τα διαμάντια και κατάφερε να διαφύγει, με τους συνδέσμους του να τον στέλνουν με ασφάλεια στη Βρετανία, όπου και παρέδωσε τον θησαυρό στην εξόριστη βασίλισσα της Ολλανδίας και τη νόμιμη κυβέρνηση...
Μπάτμαν αλεξιπτωτιστές
Γεγονός: Η πρώτη διμοιρία σουπερηρώων είναι γεγονός - 1942
Στο εσωτερικό μέτωπο των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού που εστίαζε η πιθανολογούμενη ιαπωνική εισβολή, το βάρος έπρεπε να δοθεί στην άμυνα. Αυτός ήταν ο σκοπός της πολιτοφυλακής της Καλιφόρνια και ειδικά του ταγματάρχη Malcolm Wheeler-Nicholson, ο οποίος και συνέλαβε την ιδέα των αλεξιπτωτιστών-Μπάτμαν! Ξεσηκώνοντας την ιδέα των τροποποιημένων πτητικών κοστουμιών με φτερά νυχτερίδας από τις ομάδες των διασκεδαστών, ο ταγματάρχης σκέφτηκε να τα φορέσει στους αλεξιπτωτιστές του αμερικανικού στρατού, για να μπορούν να εκτελούν μανούβρες στην πτώση τους και να έχουν καλύτερο έλεγχο των κινήσεών τους. Ο Nicholson οραματίστηκε ομάδες πεπειραμένων αλεξιπτωτιστών-Μπάτμαν που θα εφορμούσαν στις εχθρικές γραμμές και θα απέφευγαν τα πυρά με την ίδια ευκολία που το κάνει ο σουπερήρωας που δάνεισε το όνομά του. Το 1942 λοιπόν η πολιτεία της Καλιφόρνια βρήκε την ιδέα τόσο προκλητική που ανέθεσε στον γνωστό base jumper Mickey Morgan, ο οποίος είχε μεγάλη εξοικείωση με τα wing suits, να ηγηθεί της ομάδας αλεξιπτωτιστών-Μπάτμαν!
Παγιδευμένο με ανθρώπους όχημα
Γεγονός: Το φονικό αυτοκίνητο της ναζιστικής εισβολής στο Ρότερνταμ - Μάιος 1940
Ήταν νωρίς το πρωί της πρώτης ημέρας της ναζιστικής εισβολής στην Ολλανδία όταν, χωρίς προειδοποίηση, 12 υδροπλάνα προσγειώθηκαν στον ποταμό New Maas του Ρότερνταμ, κοντά στο κέντρο της πόλης. Τα αεροπλάνα μετέφεραν γερμανούς μηχανικούς και στρατιώτες του πεζικού με αποστολή την κατάληψη και τον έλεγχο της γέφυρας. Λίγο αργότερα κατέφτασαν οι ολλανδικές δυνάμεις και ξεκίνησε το «πανηγύρι», με τους αριθμητικά ανώτερους Ολλανδούς να κατατροπώνουν τους εισβολείς, καθηλώνοντάς τους στη γέφυρα. Για καλή τύχη των Ναζί, μια διμοιρία αλεξιπτωτιστών που είχε προσγειωθεί εκεί κοντά έτρεξε για βοήθεια, με τα πυρά ωστόσο να μην επιτρέπουν την ένωση των δύο γερμανικών δυνάμεων. Τότε ήταν που ο διοικητής της διμοιρίας των αλεξιπτωτιστών θα συνελάμβανε τη μεγάλη ιδέα: φόρτωσε τους άντρες του μέσα, γύρω και πάνω σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και το έριξαν κατευθείαν μέσα στις ολλανδικές γραμμές. Η παρακινδυνευμένη ιδέα δούλεψε και σε λίγο οι δύο γερμανικές διμοιρίες ενώνονταν, καταφέρνοντας να κρατήσουν τη θέση τους. Πέντε μέρες αργότερα, οι Ολλανδοί θα συνθηκολογούσαν...
Βρέχει πρόβατα
Γεγονός: Βροχή προβάτων - 1936
Κατά τη διάρκεια της εισβολής των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Αβησσυνία (σημερινή Αιθιοπία), όταν οι ιταλικές δυνάμεις χρειάζονταν απεγνωσμένα προμήθειες για να διαβούν την αφιλόξενη έρημο Danakil, μια μοναδική λύση θα τους έσωζε από βέβαιο θάνατο: η ιπτάμενη γραμμή ανεφοδιασμού, που έδωσε στους στρατιώτες τα απαραίτητα, περιλαμβανομένου φρέσκου κρέατος. Είκοσι πέντε ιταλικά αεροσκάφη επιστρατεύτηκαν λοιπόν για να ανεφοδιάσουν τα ιταλικά στρατεύματα που προωθούνταν, υπήρχε ωστόσο ένα πρόβλημα: οι μερίδες του κρέατος δεν θα άντεχαν κάτω από τον καυτό ήλιο, έπρεπε λοιπόν να βρεθεί μια εναλλακτική. Και πράγματι βρέθηκε: πρόβατα και αγελάδες δέθηκαν με αλεξίπτωτα και αφέθηκαν στην πρώτη ελεύθερη πτώση ζώων στην Ιστορία! Το πλάνο πήγε όπως έπρεπε και σύντομα οι ιταλοί φαντάροι γεύονταν κρέας...
Εκρηκτικά σκάφη
Γεγονός: Προσγείωση αλεξιπτωτιστή στη θάλασσα μέσα σε... σκάφος - Ιούλιος ή Αύγουστος 1945
Το εκρηκτικό μηχανοκίνητο σκάφος ήταν μια ιταλική πολεμική εφεύρεση που χρησιμοποιήθηκε σε όλο τον Β' Παγκόσμιο: ένα σκάφος γεμάτο εκρηκτικά οδηγούταν από τον κυβερνήτη του πάνω στον στόχο, εγκαταλείποντάς το την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή. Οι Βρετανοί διέθεταν τη δική τους εκδοχή, ένα σκάφος ακτοφυλακής εξαιρετικά εκρηκτικό, που θα αφηνόταν σε ελεύθερη πτώση από αεροσκάφος και θα άνοιγε το αλεξίπτωτό του λίγο πριν αγγίξει το νερό! Τρέμετε λιμάνια, ήταν η σκέψη των Άγγλων, έπρεπε ωστόσο η ιδέα να ελεγχθεί. Ο ατρόμητος εθελοντής άκουγε στο όνομα λοχαγός David Cox. Παρά το γεγονός ότι στο τεστ το σκάφος δεν περιείχε εκρηκτικά, η αποστολή συνέχιζε να είναι παρακινδυνευμένη. Ήταν η πρώτη φορά που θα δοκιμαζόταν κάτι τέτοιο και τα πνεύματα ήταν τεταμένα. Κι όμως, το σχέδιο πήγε ως όφειλε και η δοκιμή στέφθηκε από επιτυχία, με τον Cox να γίνεται ο μόνος αλεξιπτωτιστής στον Β' Παγκόσμιο που πήδηξε από αεροπλάνο σε ελεύθερη πτώση μέσα σε σκάφος! Γιατί ο μόνος; Γιατί η αντίστοιχη βρετανική υπηρεσία αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει τελικά την ευφάνταστη αυτή λύση του σαμποτάζ...
Προβλήματα τουαλέτας
Γεγονός: Ο «βόθρος» που βύθισε ένα γερμανικό υποβρύχιο - Απρίλιος 1945
Οι καμπινέδες ενός υποβρυχίου δεν διαφέρουν από καμιά άλλη τουαλέτα σκάφους, απαιτείται ωστόσο πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια, προωθημένη τεχνολογία και εξειδικευμένο προσωπικό για να απαλλαγεί το υποβρύχιο από τα περιττώματα. Αυτό το έμαθε καλά το πλήρωμα του γερμανικού υποβρυχίου U-1206, αν και με τραγικό τρόπο. Στις 14 Απριλίου 1945, την ώρα που περιπολούσε τις ακτές της Σκοτίας καταβυθισμένο, ένα απλό καζανάκι μετά το «ξαλάφρωμα» ήταν αρκετό να παρουσιάσουν βλάβη οι βαλβίδες ασφαλείας της τουαλέτας και να αρχίσει το U-1206 να πλημμυρίζει με ακαθαρσίες και θαλασσινό νερό. Η διαρροή ανάγκασε τον κυβερνήτη να αναδυθεί, με το υποβρύχιο να γίνεται ορατό από τη βρετανική ακτοφυλακή και τις εχθροπραξίες να ξεκινούν. Ο καπετάνιος προσπάθησε απέλπιδα να καταβυθίσει το υποβρύχιο, το οποίο είχε εν τω μεταξύ μετατραπεί σε οχετό. Ένας γερμανός ναύτης θα σκοτωνόταν από τα βρετανικά πυρά, άλλοι τρεις θα πνίγονταν, την ώρα που οι εναπομείναντες 46 Γερμανοί θα πιάνονταν αιχμάλωτοι. Ποιος ήταν ο «υπαίτιος» για την υπερχείλιση δεν έγινε ποτέ γνωστό...
Ελεύθερος έρωτας
Γεγονός: Το Πρόγραμμα Ελεύθερου Έρωτα του Αδόλφου Χίτλερ - 1933-1945
Το ναζιστικό καθεστώς είχε επικεντρώσει τις επεκτατικές του βλέψεις στην πολιτική του Lebensraum, του «ζωτικού χώρου» δηλαδή. Για να γεμίσουν ωστόσο τα κατακτημένα εδάφη από πιστούς άριους πληθυσμούς, ο Αδόλφος γνώριζε ότι έπρεπε να αυξηθεί καθοριστικά ο αριθμός των γερμανικών γεννήσεων. Για να διασφαλίσει λοιπόν το γεγονός, ένα νέο πρόγραμμα προπαγάνδας θα εγκαινιαζόταν, που ενθάρρυνε τις Γερμανίδες να γίνουν μητέρες. Δεν έπρεπε ωστόσο η γυναίκα να ήταν παντρεμένη, έπρεπε απλώς να πειστεί να γεννοβολήσει! Πριν από την άνοδο του Χίτλερ στο τιμόνι της ναζιστικής Γερμανίας, οι ανύπαντρες μητέρες ήταν κοινωνικά στιγματισμένες, όφειλαν επομένως τα στερεότυπα να υποχωρήσουν μπροστά στο νέο όραμα: η προπαγάνδα του Τρίτου Ράιχ «πιπιλούσε» το μυαλό των γυναικών και των νεαρών κοριτσιών (ηλικίας 15-16 ετών) ότι ήταν καθήκον τους να κάνουν πολλά παιδιά, είτε με δαχτυλίδι είτε χωρίς. Τα αντισυλληπτικά μέτρα απαγορεύτηκαν και ένα ήταν το ναζιστικό μήνυμα της εποχής: ελεύθερος έρωτας! Κίνητρα δόθηκαν για οικογένειες με πολλά παιδιά, οι πολύτεκνοι επιβραβεύονταν με μετάλλια, την ώρα που τα άτεκνα ζευγάρια αναγκάστηκαν σε πρόστιμα. Όσο για τον υπουργό Προπαγάνδας Τζόζεφ Γκέμπελς, παρήγε περιοδικά, αφίσες ακόμα και γυμνές αισθησιακές ταινίες για να προμοτάρει τον «υγιή ερωτισμό». Η πολιτική δούλεψε μάλιστα ως ένα σημείο, όταν και άρχισε να φθίνει, εξαιτίας του πολέμου, των κακουχιών και του... πεσμένου ηθικού. Ο δείκτης παιδικής θνησιμότητας ανέβηκε κατακόρυφα και οι (παράνομες) αμβλώσεις έγιναν ζοφερή καθημερινότητα. Στην προσπάθειά του να αυξήσει τον «καθαρό» γερμανικό πληθυσμό, ο Χίτλερ κατέστρεψε ολοσχερώς τη γερμανική οικογένεια...
Προδότης στα ερτζιανά
Γεγονός: Ο «σπιούνος» του ραδιοφώνου - Απρίλιος-Ιούλιος 1942
Είναι γνωστό ότι το ραδιόφωνο χρησιμοποιήθηκε ευρέως τόσο από τους Συμμάχους όσο και τις χώρες του Άξονα για προπαγανδιστικούς σκοπούς, σε μια προσπάθεια να αποθαρρυνθεί ο εχθρός και να καταθέσει τα όπλα. Ο χιτλερικός υπουργός Προπαγάνδας Τζόζεφ Γκέμπελς επέλεξε προσωπικά μια ομάδα ξένων ανταποκριτών για να ταρακουνήσουν το ηθικό των Συμμάχων στις ίδιες τους τις χώρες. Για παράδειγμα, ο «Lord Haw Haw» (William Joyce) ενθάρρυνε τους βρετανούς στρατιώτες να λιποτακτήσουν, την ώρα που η Tokyo Rose καλούσε τα αμερικανικά στρατεύματα να εγκαταλείψουν τη μάχη με τους Ιάπωνες. Ένας από τους Αμερικανούς που συνεργάστηκε με το ναζιστικό καθεστώς, εργαζόμενος στο Κρατικό Ραδιόφωνο της Γερμανίας, ήταν ο Mr. Guess Who (κύριος Μάντεψε Ποιος), το ψευδώνυμο του Robert Henry Best, ο οποίος αυτοαποκαλούταν «ανταποκριτής της Νέας Τάξης Πραγμάτων». Ο προπαγανδιστικός του λόγος ακουγόταν από το Βερολίνο στις ΗΠΑ και τις αμερικανικές στρατιωτικές γραμμές δύο φορές την ημέρα. Ο βιτριολικός του λόγος και η απερίφραστη μεροληψία του υπέρ των Ναζί θα έκανε μέχρι και το στομάχι του ίδιου του Χίτλερ να ανακατευτεί, με τους ναζί ιθύνοντες να κόβουν την εκπομπή του άρον άρον. Ο Best αποδείχτηκε βασιλικότερος του βασιλέως, η μοίρα του ωστόσο είχε διαγραφεί: καταδικάστηκε ερήμην από τις ΗΠΑ για εθνική προδοσία και συνελήφθη το 1948, όταν και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Εξέτισε 4 χρόνια φυλάκισης και πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο το 1952...
Γυναίκα-ελεύθερος σκοπευτής
Γεγονός: Ο ρόλος των γυναικών-εκτελεστών στον Β' Παγκόσμιο - 1944
Κάποιοι από τους φονικότερους ελεύθερους σκοπευτές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν γυναίκες, όπως η περίφημη Ρωσίδα Lyudmila Pavlichenko, αλλά και μια σειρά από γερμανίδες και γαλλίδες σκοπεύτριες. Ο βρετανός αρχιστράτηγος Bernard Montgomery αναγκάστηκε μάλιστα να προειδοποιήσει επισήμως τα στρατεύματά του για τις ακραία φονικές αυτές γυναίκες, με τα περιστατικά να μην έχουν τελειωμό. Πολλές Γαλλίδες μάλιστα που είχαν συνεργαστεί με τον εχθρό αποδείχτηκαν πραγματική αιχμή του δόρατος των δυνάμεων του Άξονα κατά την απόβαση στη Νορμανδία. Άλλες χρησιμοποιούσαν την παραδοσιακή μέθοδο «κάλυψη-απόκρυψη» και άλλες περισσότερο «γυναικεία» τεχνάσματα, όπως το να σαγηνεύουν τους συμμαχικούς στρατιώτες και όταν τους δίνεται η ευκαιρία να τους εκτελούν επιτόπου...
Πολλοί από εμάς έχουμε διάφορες (κακές) συνήθεις όπως το να τρώμε τα νύχια μας ή να σκαλίζουμε τη μύτη μας.
Πρώτη πάντως κακιά συνήθεια, τουλάχιστον στην δική μου λίστα, είναι το σπάσιμο των σπυριών! Το θέμα είναι όμως, σύμφωνα με τους δερματολόγους, ότι το σπάσιμο των σπυριών είναι μια ανθυγιεινή συνήθεια που μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση ή ακόμη και ουλές. Γιατί όμως σε τόσους πολλούς ανθρώπους αρέσει να σπάνε τα σπυράκια;
Κατ 'αρχάς, εξετάστε το γεγονός ότι οποιοδήποτε σπυράκι, σημάδι ή άλλο ψεγάδι στο πρόσωπό μας, μας δημιουργεί την εντύπωση πως όλοι το παρατηρούν (κάτι που πιθανότατα δεν ισχύει.) Το άγχος μας λοιπόν να αποσπάσουμε την προσοχή των υπολοίπων από το σπυρί μας, μας οδηγεί στο να το σπάμε εμείς οι ίδιοι! Αυτή την εξήγηση δίνει ο Nada Elbuluk, δερματολόγος σε Ιατρικό Κέντρο της Νέας Υόρκης. «Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί από τους ασθενείς μου σκάνε από ένα σπυράκι, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πώς είναι επικίνδυνο», λέει ο Elbuluk.
Ωστόσο, ένας άλλος παράγοντας που παίζει ρόλο στην κακιά αυτή συνήθεια είναι η αγχώδης διαταραχή που συνδέεται με τις επαναλαμβανόμενες πράξεις και τις εμμονικές ιδεοληψίες και ονομάζεται ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Τα άτομα με OCD δεν είναι σε θέση να ελέγξουν αυτές τις εμμονές και τους ψυχαναγκασμούς.
Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο έχει εμμονή με τα μικρόβια, μπορεί να αναπτύξει καταναγκασμό σχετικά με το πλύσιμο των χεριών. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα σπυράκια. Το άτομο δεν μπορεί να ηρεμήσει μέχρι να δει το πύον να βγαίνει από το ψεγάδι. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι ο μέσος άνθρωπος που συμπιέζει ένα σπυράκι πάσχει και από Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή…
Από ιατρικής πάντως απόψεως θα πρέπει να αντισταθείτε στον πειρασμό να σπάσετε ένα σπυράκι καθώς πολύ εύκολα μπορεί να προκληθεί φλεγμονή. Είναι επίσης σοφό να επισκεφτείτε ένα δερματολόγο για να σας προτείνει μια λοσιόν καθαρισμού προσώπου.
Σε κάθε περίπτωση, εάν δεν μπορείτε με τίποτα να αντισταθείτε, φροντίστε τουλάχιστον να το κάνετε σωστά. Αυτό που προτείνει ο Elbuluk είναι να χρησιμοποιείτε τοπικά μια αντιβακτηριδιακή κρέμα προκειμένου να μειωθεί η κοκκινίλα στην περιοχή και να αποτρέψετε τη μόλυνση.
Εάν ωστόσο ο πόρος δεν έχει καθαρίσει, απολυμάνετε την περιοχή με ένα βαμβάκι εμποτισμένο με οινόπνευμα και στη συνέχεια βάλτε λίγο πάγο για να μειώσετε το πρήξιμο.
Τέλος, απλώστε λίγη ενυδατική για να μαλακώσει το δέρμα στην περιοχή.
Πηγή: http://www.baby.gr
Δεν είναι μάννα εξ ουρανού, αλίμονο!
Θυμάστε την ταινία «Και οι Θεοί Τρελάθηκαν» με το μπουκάλι της Coca Cola που πέφτει από τους αιθέρες σε μια φυλή «πρωτόγονων» και φέρνει τα πάνω-κάτω στην καθημερινότητά τους;
Ε, η πραγματικότητα μπορεί να αποδειχτεί ακόμα πιο ευφάνταστη από κάθε κινηματογραφικό σενάριο!
Βροχή, χιόνι, χαλάζι, χιονόνερο, αυτά είναι τα πράγματα που θα περίμενε κανείς να πέσουν από τους ουρανούς. Σε κανονικές συνθήκες βέβαια.
Γιατί όταν οι συνθήκες γίνουν περίεργες, οι ουρανοί φαντάζουν απόκοσμοι και μας φιλοδωρούν με μια σειρά πραγμάτων που μοιάζουν να προαναγγέλλουν την Αποκάλυψη!
Με αφορμή λοιπόν τον πρόσφατο μετεωρίτη που όργωσε τους ουρανούς της Ρωσίας, ας δούμε μερικές μετεωρολογικές ανωμαλίες που τρομοκράτησαν κατά καιρούς τους ντόπιους πληθυσμούς...
Βροχή από αράχνες
Φανταστείτε ότι την ώρα που οδηγείτε το αυτοκίνητό σας ξεσπάει ξαφνικά μπόρα. Αντί για ψιχάλες όμως χιλιάδες αράχνες προσγειώνονται στο παρμπρίζ! Αυτό συνέβη στον 20χρονο σχεδιαστή Erick Reis, που βρισκόταν στο αμάξι του λίγο έξω από την πόλη Santo Antonio da Platina, 350 χιλιόμετρα δυτικά του Σάο Πάολο. Κι ενώ η βροχή από αράχνες θα ταίριαζε ιδανικά σε χιτσκοκικό σκηνικό, είναι στην πραγματικότητα ένα φαινόμενο που δεν είναι και τόσο σπάνιο. Σύμφωνα με τους βιολόγους, ένα είδος αράχνης (Anelosimus Εximius) που φτιάχνει μαζικά ιστούς στις κορυφές των δέντρων μπορεί να παρασυρθεί από τον δυνατό άνεμο και να μεταφερθεί εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, μοιάζοντας σαν να πέφτει από τον ουρανό...
Βροχή από βατράχια
Αν πιστέψουμε τη Βίβλο, τα βατράχια που πέφτουν από τον ουρανό είναι ένα είδος θεϊκής πληγής. Οι επιστήμονες έχουν ωστόσο άλλη γνώμη, με την εξήγηση να είναι αρκούντως πιο λογική: ο ένοχος είναι ο τυφώνας, που περνά πάνω από έλη και άλλους φυσικούς βιότοπους συμπαρασύροντας στο διάβα του τα κακόμοιρα τα βατραχάκια, τα οποία παγιδεύονται στη δίνη και μετατρέπονται σε λαθρεπιβάτες του ανεμοστρόβιλου. Κι όταν οι άνεμοι κοπάσουν, τα βατράχια αποδεσμεύονται από τη δύναμη και πέφτουν σε ελεύθερη πτώση, μοιάζοντας να έχουν έρθει από τους ουρανούς. Πρόκειται μάλιστα για «κοινό» φαινόμενο, σε περιοχές βέβαια που πλήττονται από τη μανία της φύσης...
Κρεατο-καταιγίδα
Στις 3 Μαρτίου 1876, σε μια μικρή πόλη του Κεντάκι έβρεξε πραγματικά κρέας! Και για να είμαστε ακριβείς, έβρεξε κομμάτια κρέατος, που αρχικά θεωρήθηκε βοδινό, ενώ αργότερα πιστεύτηκε ότι ήταν πρόβειο ή κρέας ελαφιού. Ήταν στην αυλή του κατοίκου Allen Crouch που συνέβη το μοιραίο, με τα κομμάτια να στέλνονται στη Βασιλική Μικροβιολογική Εταιρία της Αγγλίας για περαιτέρω διερεύνηση. Εκεί λοιπόν καθορίστηκε ότι το κρέας ήταν στην πραγματικότητα πνευμονικός ιστός από άλογο ή ανθρώπινο βρέφος (με την πνευμονική δομή των αλόγων και των βρεφών να είναι παραπλήσια). Όσο για την εξήγηση του πώς συνέβη κάτι τόσο απόκοσμο, η πιθανότερη θεωρία κάνει λόγο για ένα μεγάλο σμήνος από πτωματοφάγα πουλιά που έφαγαν ένα ή περισσότερα άλογα και κατόπιν απέβαλαν τη μη αποσυντεθειμένη τροφή, καταλήγοντας σε «βροχή» από κρέας...
Βροχή από μη-γαλακτοκομική κρέμα
Όποιος πίνει τον καφέ του με κρέμα, θα χαρεί να το μάθει αυτό. Ήταν το 1969 λοιπόν σε μια κωμόπολη της Νότιας Καρολίνα όταν άνοιξαν οι ουρανοί παρέχοντας άφθονη κρέμα για τους καφέδες όλων των κατοίκων. Τι είχε γίνει; Η τοπική εταιρία παραγωγής γάλατος σε σκόνη (μη γαλακτοκομικής προέλευσης) Borden αντιμετώπιζε πρόβλημα με τους αεραγωγούς της, με αποτέλεσμα «ριπές» σκόνης να απελευθερώνονται κάθε τόσο. Όταν λοιπόν το σκονόγαλα αναμείχτηκε με τη βροχή, το αποτέλεσμα ήταν ένα λευκό κολλώδες χάος! Η εταιρία αναγνώρισε το πρόβλημα και έφτιαξε τους αεραγωγούς της, πληρώνοντας το απαραίτητο πρόστιμο...
Βροχή από μπαλάκια του γκολφ
Την 1η Σεπτεμβρίου 1969, οι πωρωμένοι με το γκολφ που είχαν κατακλείσει μια γκολφόπολη της Φλόριντα πρέπει να πίστεψαν ότι είχαν πεθάνει και ήταν πλέον στον παράδεισο του γκολφ! Κι αυτό γιατί εκείνη τη μέρα όλοι έγιναν μάρτυρες του φαινομένου με εκατοντάδες μπαλάκια να πέφτουν από τους ουρανούς. Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους ωστόσο, δεν επρόκειτο για θαύμα: η πόλη Punta Gorda, που βρίσκεται στις δυτικές ακτές της πολιτείας και φιλοξενεί δεκάδες γήπεδα γκολφ, είχε πληγεί πρόσφατα από ανεμοστρόβιλο, ο οποίος συμπαρέσυρε τα μπαλάκια και τα απελευθέρωσε κατόπιν σε μια εκπληκτική μπόρα από αθλητική μαγεία...
Σκουληκο-μπόρα
Στις 4 Μαρτίου 2001, στην Ακαδημία Galashiels της Αγγλίας, το μάθημα ποδοσφαίρου του David Crichton έπρεπε να ακυρωθεί. Κι αυτό γιατί την ώρα που οι μαθητές προπονούνταν στο γήπεδο, βομβαρδίστηκαν από δεκάδες σκουλήκια που φαίνονταν να πέφτουν από τους αιθέρες! Σοκαρισμένοι οι μαθητές, βρήκαν καταφύγιο στα ενδότερα της σχολής, ενώ το γεγονός έγινε αυτόματα το θέμα συζήτησης της κατά τα άλλα ηλιόλουστης ημέρας. Λογική εξήγηση δεν μπορούσε να βρεθεί, παρά το γεγονός ότι μια σειρά από επιστήμονες ασχολήθηκαν με το θέμα στα σοβαρά. Κι αν στο περιστατικό της Βρετανίας δεν βρέθηκε λύση, σε αντίστοιχο αποκαλυπτικό σκηνικό στη Λουιζιάνα το 2007 ενοχοποιήθηκε ο καιρός. Η Eleanor Beal περπατούσε στον δρόμο όταν σκουληκοβολήθηκε από δεκάδες μικρούς δαίμονες της γης. Ο τυφώνας ήταν και εδώ η λογική εξήγηση...
Βροχή από πτώματα
Η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι απειροελάχιστη, συνέβη ωστόσο στη Mary Fuller στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1978, η Fuller επέβαινε στο αυτοκίνητο με τον 8χρονο γιο της όταν στα ξαφνικά ένα ανθρώπινο σώμα προσγειώθηκε στο παρμπρίζ. Από πού είχε έρθει όμως η ανθρώπινη σορός; Εν αγνοία της Fuller, η πτήση 182 της Pacific Southwest Airline είχε μόλις συγκρουστεί με ένα ιδιωτικό διθέσιο αεροπλάνο, σκοτώνοντας 144 ανθρώπους, με τη βροχή από ανθρώπινα σώματα να πέφτει πάνω από το Σαν Ντιέγκο. Το χειρότερο αεροπορικό δυστύχημα στα χρονικά της καλιφορνέζικης αεροπλοΐας έμελλε να έχει εξίσου τραγική κατάληξη...
Ιπτάμενη αγελάδα
Ήταν το 1997 όταν το πλήρωμα μιας ιαπωνικής μηχανότρατας σώθηκε από τη ρωσική ακτοφυλακή στη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Όταν οι ναυαγοί ρωτήθηκαν πώς βυθίστηκε το σκάφος τους, εκείνοι απάντησαν ότι μια αγελάδα είχε πέσει από τον ουρανό και κατέστρεψε το πλοιάριό τους! Οι Ρώσοι δεν πίστεψαν φυσικά την εξωφρενική ιστορία τους και οι ψαράδες συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στη φυλακή. Δύο εβδομάδες αργότερα ωστόσο, το νήμα της ιστορίας άρχισε να ξετυλίγεται: πιλότος των ρωσικών αερογραμμών ενημέρωσε τις ιαπωνικές Αρχές ότι μέλος από το πλήρωμά του είχε κλέψει μια αγελάδα και την είχε επιβιβάσει κρυφά στην πτήση. Όταν το πλήρωμα ανακάλυψε έντρομο τον τεράστιο λαθρεπιβάτη, μία ήταν η λύση για να περισώσουν την τιμή τους: να ξεφορτωθούν την αγελάδα! Την άφησαν λοιπόν σε ελεύθερη πτώση από τα 30.000 πόδια πάνω από τη Θάλασσα της Ιαπωνίας, με το τελευταίο κομμάτι του παζλ να συμπληρώνεται. Οι ιάπωνες ψαράδες απελευθερώθηκαν αμέσως μετά συγνώμης...
Λεφτά από τον ουρανό
Και ποιος δεν εύχεται σε τελική να του πέσουν λεφτά από τον ουρανό; Για κάποιους υπερτυχερούς ωστόσο, η ευχή πραγματοποιήθηκε! Το 1957, χιλιάδες χαρτονομίσματα των 1.000 φράγκων έπεσαν από τον ουρανό στην πόλη Μπουρζ της κεντρικής Γαλλίας, ενώ τον Δεκέμβριο του 1975 εκατοντάδες χαρτονομίσματα του 1 δολαρίου προσγειώθηκαν στους δρόμους του Σικάγο. Στις 3 Δεκεμβρίου 1968, αγγλικές πέννες άρχισαν να πέφτουν έξω από κατάστημα στο Ramsgate της Βρετανίας, με το φαινόμενο να διαρκεί για 15 ολόκληρα λεπτά! Τα νομίσματα ήταν μάλιστα χτυπημένα, σαν να είχαν πέσει από πολύ μεγάλο ύψος, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν ψηλά κτίρια στην περιοχή ούτε και αεροπλάνα διέρχονταν από τον ουρανό της...
Αιματοβαμμένες ψιχάλες
Το 2008, οι κάτοικοι της κωμόπολης La Sierra Choco της Κολομβίας θορυβήθηκαν όταν αίμα άρχισε να πέφτει από τους αιθέρες στη μικρή κοινότητα. Ο μικροβιολόγος που κλήθηκε για να ερευνήσει το γεγονός, επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο πράγματι για αίμα. Καμιά λογική εξήγηση δεν βρέθηκε για το αποκαλυπτικό σκηνικό, με τον τοπικό εφημέριο να ισχυρίζεται βεβαίως ότι ήταν θεϊκή προειδοποίηση για τα κρίματα των κατοίκων...
Πόσες θερμίδες «καις» με το γέλιο; Πως προέκυψε η χειραψία; Τι φαγώσιμο έχει ένας δυναμίτης; Με πόσους άλλους έχεις γενέθλια την ίδια ημέρα;
Έχουμε γενέθλια την ίδια ημέρα με, τουλάχιστον, άλλους 9.000.000 ανθρώπους.
Τα πόδια μας είναι κατά 5 με 10% μεγαλύτερα στο τέλος της ημέρας.
Τα μήλα είναι αποτελεσματικότερα στο να κρατούν τους ανθρώπους ξύπνιους από ότι η καφεΐνη.
Κάθε φορά που γελάμε καταναλώνουμε περίπου 3 θερμίδες.
Το σέλινο έχει «αρνητικές θερμίδες». Καταναλώνεις περισσότερες θερμίδες για να το φας από αυτές που σου προσφέρει όταν το τρως.
Δεν μπορείς να προκαλέσεις εκούσια ασφυξία στον εαυτό σου
Τα αράπικα φιστίκια είναι ένα από τα συστατικά του δυναμίτη
Η χειραψία, στην αρχαιότητα, γινόταν για να δείχνει κανείς πως είναι άοπλος.
Οι πεταλούδες μυρίζουν με τα πόδια.
Ο γαιοσκώληκας έχει 5 καρδιές.
Η κατάρα του Τουταγχαμών
Το Νοέμβριο του 1922 ο Άγγλος αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε στον τάφο του Φαραώ του 14ου αιώνα π.Χ. Τουταγχαμών, μία Αιγυπτιακή συλλογή πολύτιμων αντικειμένων που έμενε απείραχτη για αιώνες.
Όμως μέσα σε λίγους μήνες, ένας αριθμός από άντρες που συνδέθηκαν με την ανασκαφή πέθαναν σε περίεργες καταστάσεις, όπως πυρετός, μόλυνση στο αίμα, έγκλημα και αυτοκτονία. Μιας και οι αρχαίες μούμιες είναι αρκετά τρομακτικοί χαρακτήρες για να μπλέξεις, σύντομα κυκλοφόρησαν φήμες πως οι άντρες είχαν χτυπηθεί από την Κατάρα του Τουταγχαμών.
Υπάρχει μάλιστα μία θεωρία πως ένας αριθμός από τους πιο βίαιους θανάτους ήταν σχέδιο του Βρετανού αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλι, σε αντίποινα επειδή ενόχλησαν τον τάφο του βασιλιά.
Ήταν λοιπόν μια μυστηριώδη κατάρα ή απλή κακή τύχη; Έχει τονιστεί πάντως πως υπήρχαν 58 άτομα παρόντα όταν ανοίχτηκε ο τάφος και η σαρκοφάγος, και ένας μεγάλος αριθμός απ' αυτά έμειναν άθικτα από την εμπειρία συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Κάρτερ. Και χωρίς αμφιβολία το γεγονός πως ήταν ένας άνθρωπος της περιπέτειας στις αρχές του 20 αιώνα, η καριέρα του ήταν υψηλότερου ρίσκου από τις περισσότερες.
Η κατάρα του Τιμούρ
Ο Τιμούρ ήταν ένας Τούρκος ηγέτης του 14ου αιώνα υπεύθυνος για περίπου 17 εκατομμύρια θανάτους, περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Είχε επίσης μία αποκρουστική τάση να φτιάχνει τεράστιες πυραμίδες από ανθρώπινα κρανία. Μπορεί λοιπόν να πει κανείς με ασφάλεια πως δεν ήταν ένας άντρας που ήθελες να μπλέξεις μαζί του, ακόμα κι αν έχουν περάσει 500 χρόνια από τον θάνατό του. Αφήστε που στον τάφο του όπως λέγεται είχαν γραφτεί τα λόγια "όταν θα σηκωθώ από τους νεκρούς, ο κόσμος θα σειστεί".
Ωστόσο τον Ιούνιο του 1941, ο Σοβιετικός ανθρωπολόγος Μιχαήλ Γερασίμοφ έκανε ανασκαφή στον τάφο του τύραννου και μάλιστα πήρε το κρανίο του Τιμούρ (αν και δεν είχε αρκετά για να φτιάξει μία πυραμίδα). Δύο ημέρες αργότερα η Γερμανία εισέβαλε στην Σοβιετική Ένωση, κάτι που οδήγησε στον θάνατο εκατομμυρίων Σοβιετικών. Ο Τιμούρ θάφτηκε ξανά σε μία πλήρως Ισλαμική τελετή τον Νοέμβριο του 1942, ελάχιστα πριν την Σοβιετική νίκη στην Μάχη του Στάλινγκραντ.
Η κατάρα του Τεκουμσέχ
Είναι μία αρκετά δύσκολη δουλειά από μόνη της το να είσαι Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Φανταστείτε να έχεις και το έξτρα άγχος μίας κατάρας αιώνων των Ιθαγενών Ινδιάνων που πέφτει σ' όσους βρίσκονται στον Λευκό Οίκο μία φορά κάθε 20 χρόνια.
Ήταν το 1931 όταν το Ripley's Believe It or Not τόνισε για πρώτη φορά πως οι πρόεδροι που ήταν εκλεγμένοι ή είχαν επανεκλεγεί κάθε 20 χρόνια (ή η χρονιά εκλογή τους τελείωνε σε μηδέν) είχαν μία ατυχής συνήθεια να πεθαίνουν ενώ ήταν ακόμα Πρόεδροι. Ο Αβραάμ Λίνκολν, ο Τζέιμς Γκάρφινλντ και ο Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ δολοφονήθηκαν, ο Γουίλιαμ Χάρισον πέθανε από πνευμονία και ο Γουόρεν Χάρντινγκ από έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Και τα πράγματα δεν καλυτέρευσαν μετά το 1931. Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ και η πιο διάσημη περίπτωση, ο Τζον Κένεντι, και οι δυο του εναρμονίστηκαν με τη «μόδα».
Ποια είναι λοιπόν η ρίζα της κατάρας; O Τεκουμσέχ ήταν ο αρχηγός της φυλής Shawnee που πολέμησε εναντίον του Προέδρου Χάρισον στη μάχη του Tippecanoe το 1811, και ο αδελφός του, γνωστός ως ο Προφήτης λέγεται πως καταράστηκε τον Χάρισον και όλους τους μελλοντικούς ένοικους του Λευκού Οίκου. Το μάθημα που πρέπει να μάθουμε εδώ είναι πως πρέπει να φερόμαστε δίκαια όταν επικοινωνούμε με γηγενής ανθρώπους.
Η κατάρα των Κένεντι
Σαν τους Όσμοντς της πολιτικής, η αναρίθμητη συμμορία των Κένεντι είναι ό,τι πιο κοντινό είχε ποτέ η Αμερική σε βασιλική οικογένεια. Κι όμως παρόλο τον πλούτο και την τόσο αμερικάνικη ομορφιά τους, η οικογένεια μαστίζεται από την τραγωδία. Ο Τζον Κένεντι και ο αδελφός του Μπόμπι δολοφονήθηκαν και οι δύο, η Ρόζμαρι Κένεντι υπέφερε από μία αποτυχημένη λοβοτομή, ο Τεντ Κένεντι ήταν υπεύθυνος για ένα ατύχημα που σκότωσε τη γυναίκα συνεπιβάτη του, ενώ τέσσερα μέλη της οικογένειας βρέθηκαν σε αεροπορικά ατυχήματα.
Η κατάρα του My Way
Ακόμα και οι φημολογούμενες διασυνδέσεις του "Ol' Blue Eyes" με την μαφία δεν θα μπορούσε να καταφέρει κάτι σαν κι αυτό: Κατά την διάρκεια των '00s τουλάχιστον έξι άτομα σκοτώθηκαν ενώ τραγουδούσαν το 'My Way' σε karaoke μπαρ στις Φιλιππίνες, στο σημείο που πολλά μπαρ αφαίρεσαν το τραγούδι. Τα karaoke μπαρ στις Φιλιππίνες μπορούν συχνά να είναι πολύ βίαια, με πολλούς να καυγαδίζουν λόγω των κακών... ερμηνειών. Γιατί όμως το My Way προκαλεί τους ανθρώπους με αρνητικό τρόπο; «Είναι τόσο αλαζονικό» θα πει ο δάσκαλος τραγουδιού Μπουτς Αλμπαράτσιν στους New York Times το 2010. «Οι στίχοι προκαλούν συναισθήματα υπερηφάνειας και αλαζονείας στον τραγουδιστή, σαν να είσαι κάποιος, ενώ στην πραγματικότητα είσαι ένας ασήμαντος».
Η κατάρα των Ρομανώφ
Μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια πως ο Οίκος των Ρομανώφ, η αυτοκρατορική δυναστεία που ήταν στην εξουσία της Ρωσίας από το 1613 μέχρι την Επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917, υπέφερε μίας ασυνήθιστης ποσότητας από ατυχίες και τραγωδίες μέσα στους τρεις αιώνες της κυριαρχίας της.
Όσοι υποστηρίζουν την κατάρα κάνουν λόγο για πάνω από 280 πρώιμους θανάτους, ατυχήματα και αρρώστιες που έπεσαν επάνω στην οικογένεια, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την φριχτή σφαγή του Τσάρου Νικολάου Β' και της οικογένειάς του από τους Μπολσεβίκους το 1818.
Ο Αλεξέι Νικολάεβιτς, ο μοναδικός γιος του Νικολάου Β', γεννήθηκε με αιμοφιλία –μία πάθηση πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στα Ευρωπαϊκά βασιλικά μέλη εκείνη την εποχή- και πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν η κοντινή σχέση της οικογένειας του Τσάρου με τον "θεραπευτή" Γκριγκόρι Ρασπούτιν που βοήθησε στην δυσφήμηση των Ρομανώφ και οδήγησε στην πτώση της.
Ο πιο καταστροφικός γάμος στον κόσμο
Ο Βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Β της Ιταλίας είναι πιο γνωστός στις μέρες μας από το τεράστιο μνημείο Wedding Cake στο κέντρο της Ρώμης, όμως πίσω στον 19ο αιώνα, ήταν επίσης ο πατέρας του γαμπρού στον πιο καταστροφικό γάμο του κόσμου. Ο γάμος του Πρίγκιπα Αμεντέο του Σαβόυ με την Μαρία Βιτόρια νταλ Πόζο ξεκίνησε πολύ άσχημα στις 30 Μαΐου του 1863. Λέγεται πως ο κουμπάρος αυτοκτόνησε, ο φύλακας του παλατιού έκοψε το λαιμό του, η υπεύθυνη της γκαρνταρόμπας της νύφης κρεμάστηκε, ο βοηθός του Βασιλιά πέθανε αφού έπεσε από το άλογό του, ο συνταγματάρχης που ηγούνταν της γαμήλιας πομπής κατέρρευσε από ηλίαση και ο υπεύθυνος του σιδηροδρομικού σταθμού συνεθλίβη κάτω από τις ρόδες του γαμήλιου τρένου.
Η κατάρα του Ότζι, η Παγωμένη Μούμια
Ο άντρας της λίθινης εποχής, ο Ότζι, ανακαλύφθηκε στα σύνορα Αυστρίας-Ιταλίας το 1991, όπου είχε μείνει παγωμένος στο χιόνι για πάνω από 5.000 χρόνια, καθιστώντας την πιο παλιά φυσική ανθρώπινη μούμια της Ευρώπης. Έκτοτε, θεωρίες συνομωσίας μιλάνε για επτά άτομα που σχετίζονταν με την ανακάλυψή του και που βρήκαν τον θάνατο, συμπεριλαμβανομένων του συν-εξερευνητή Χέλμουτ Σάιμον και του Κόνραντ Σπίντλερ, τον πρώτο που εξέτασε το σώμα στο νεκροτομείο. Ωστόσο οι πιο λογικές φωνές έχουν επίσης τονίσει πως, όταν στην πραγματικότητα εκατοντάδες ανθρώπων έχουν συσχετιστεί με την Παγωμένη Μούμια από την ανακάλυψή της και επτά απ' αυτούς έχουν πεθάνει μέσα σε διάστημα 20 χρόνων, αυτό δεν είναι κάτι για να χάνει κανείς την ψυχραιμία του.
Η κατάρα του Poltergeist
Η λυπηρή και αναμφισβήτητη αλήθεια είναι πως τέσσερα μέλη από το καστ της κινηματογραφικής τριλογίας του Poltergeist βρήκαν πρόωρο θάνατο στα έξι χρόνια ανάμεσα στις κυκλοφορίες του πρώτου και του τρίτου φιλμ, συμπεριλαμβανομένων της 22χρονης Ντομινίκ Ντουν (έπαιζε την Ντάνα στο πρώτο φιλμ), που στραγγαλίστηκε από το αγόρι της το 1982 και την Χέδερ Ο' Ρουρκ (η Κάρολ-Αν σε όλα τα τρία φιλμ, και αυτή που βλέπετε στη φωτο) που πέθανε στην ηλικία των 12 μετά από χρόνια ασθένειας. Η φήμη της υποτιθέμενης κατάρας φουντώνει από το γεγονός πως σε διάφορες σκηνές του Poltergeist και Poltergeist II χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά πτώματα για σκηνικά.
The 27 Club
Εδώ είναι ένα super-αποκλειστικό club που πραγματικά δεν θέλετε να ανήκετε. Το 27 Club αναφέρεται στο γεγονός πως μία σειρά από μουσικούς που έζησαν έντονα, χτυπήθηκαν στο απόγειό τους, και στην ηλικία, το μαντέψατε, των 27 ετών.
Η Έιμι Γουάινχαους είναι ένα διάσημο πρόσφατο μέλος, όμως αυτή η ουράνια χορωδία του rock'n'roll περιλαμβάνει επίσης τους Κερτ Κομπέιν, Τζίμι Χέντριξ, Τζάνις Τζόπλιν, Ρόμπερτ Τζόνσον και Τζιμ Μόρισον, για να ονομάσουμε ορισμένους. Κατάρα, σύμπτωση ή απλά το γεγονός πως μία ζωή που βιώθηκε στο "fast-forward" μπορεί συχνά να τερματιστεί πολύ σύντομα; Ποιος ξέρει.
Το Διαμάντι της Ελπίδας
Δεν ξέρουμε για εσάς, αλλά εμείς θα ήμασταν πολύ χαρούμενοι εάν είχαμε ένα εντυπωσιακό 45.52 καρατίων διαμάντι αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων, ακόμα κι αν κουβαλάει την κατάρα που έπεσε επάνω στους επιφανείς κατόχους του όπως ήταν ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ και η Μαρία Αντουανέτα. Πρέπει να υπομένεις τα άσχημα, όπως δέχεσαι και τα καλά, έτσι δεν είναι; Απλώς πρέπει να μένεις μακριά από τις γκιλοτίνες.
Το Hope Diamond είναι μία δισεκατομμυρίων χρόνων μπλε, στη διάσταση ενός καρυδιού, ομορφιά που πιστεύεται πως ανακαλύφθηκε στην Ινδία τον 17ο αιώνα και σύμφωνα με έναν πολύ αληθοφανή μύθο, το έκλεψαν από το μάτι ενός αγάλματος της βασίλισσας Σίτα, τη σύζυγο του Ράμα, τον έβδομο Άβαταρ των Βίσνου. Υπάρχουν αναρίθμητες ανεπιβεβαίωτες ιστορίες από τρομερές τραγωδίες που χτύπησαν τους προηγούμενους κατόχους του διαμαντιού, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου που τον έκοψαν κομμάτια άγριοι σκύλοι στην Κωνσταντινούπολη και μία Γαλλίδα ηθοποιό που δολοφονήθηκε από τον αγαπημένο της. Όμως, όπως λένε, κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα και είναι πολύ πιθανό πως αυτές οι ιστορίες ήταν κατασκευασμένες για να ενισχυθεί το μυστήριο και η απήχηση του διαμαντιού.
H κατάρα του Superman
Ο Ντιν Κάιν πρέπει να τρέμει.... Η φερόμενη ως κατάρα του Superman αναφέρεται σε τραγωδίες που έχουν τύχει σε δημιουργούς που σχετίστηκαν με προσαρμογές του Superman –με πιο διάσημες περιπτώσεις να είναι ο μακαρίτης Κρίστοφερ Ριβ (φωτο) που έμεινε παράλυτος όταν έπεσε από το άλογό του το 1995 και αργότερα πέθανε από επιπλοκές, και ο Τζορτζ Ριβς που έπαιξε τον σούπερ ήρωα στην τηλεοπτική σειρά του 1950, Adventures of Superman, και βρέθηκε νεκρός το 1951 από, όπως λέγεται, πιθανή αυτοκτονία. Βέβαια εάν είστε αποφασισμένοι να συνδέσετε τους δύο άτυχους ηθοποιούς, μπορείτε να το κάνετε και να την ονομάσετε την κατάρα των Ριβς.