Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Η διαφορά αντρών και γυναικών στην τουαλέτα


Πώς... εκτελεί ο καθένας την ανάγκη του...


Δείτε το βίντεο:




Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Πως επιλέγουμε ένα tablet;


Σημαντικό παράγοντα στην τελική απόφαση των καταναλωτών για αγορά ενός tablet αποτελούν οι πωλητές εντός του καταστήματος, με κύριο κριτήριο αγοράς τα τεχνικά χαρακτηριστικά του προϊόντος.

Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την έρευνα που διεξήγαγε η εταιρεία GfK Hellas στις αρχές του έτους.

Σύμφωνα με την GfK, ένας στους τρεις επισκέπτεται την ιστοσελίδα των καταστημάτων για να ενημερωθεί για τα προϊόντα πριν την τελική απόφαση, ενώ οι πωλητές στα καταστήματα εξακολουθούν να επηρεάζουν σημαντικά την απόφαση του καταναλωτή.

Το μέγεθος της οθόνης, το λειτουργικό, η τιμή και η ποιότητα της οθόνης είναι τα τέσσερα συστατικά που αποτελούν τους βασικούς παράγοντες ή κριτήρια επιλογής.

Όσον αφορά στη χρήση των tablets, οι άντρες είναι οι πλέον δραστήριοι στην κατηγορία έναντι του γυναικείου πληθυσμού, με το 65% αυτών να κάνει χρήση του tablet σε καθημερινή βάση.

Παράλληλα, σημειώνεται ότι η χρήση τους περιορίζεται συνήθως στο σπίτι, όπως δηλώνουν οκτώ στους δέκα καταναλωτές, χωρίς να το μοιράζονται με φίλους ή συγγενείς εκτός σπιτιού.

Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο τέσσερις στους δέκα από τους πρόσφατους αγοραστές δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένοι από το προϊόν που επέλεξαν, με αντίστοιχο ποσοστό να είναι εκείνοι που το προϊόν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους. Βασικά μειονεκτήματα αποτελούν τα τεχνικά χαρακτηριστικά. Αντίστοιχα, μόνο το 37% των ερωτώμενων θα συνιστούσαν το tablet που αγόρασαν, με απόλυτη βεβαιότητα.


Πηγή: http://www.enikos.gr

Στάθμευση... θρίλερ με τους πεζούς να τρέχουν για τη ζωή τους


Μια οδηγός στη Βραζιλία επιχειρεί να παρκάρει. Αφού δεν τα καταφέρνει σε μία θέση που έχει βρει, φεύγει και πάει σε μια άλλη. Αυτό, όμως, που θα ακολουθήσει δεν μπορεί να το φανταστεί κανείς. Κάνει όπισθεν, αλλά χάνει τον έλεγχο με συνέπεια το όχημα να ανέβει στο πεζοδρόμιο. Ευτυχώς οι περαστικοί το αντιλήφθηκαν έγκαιρα και έκαναν στην άκρη.




Πηγή: http://www.enikos.gr

Αυξάνονται τα ποσοστά των single μητέρων


Οι γυναίκες δεν περιμένουν για πάντα για τον «κ. Τέλειο».

Για τους περισσότερους η δημιουργία μιας οικογένειας έρχεται μετά το γάμο.

Τουλάχιστον αυτό ίσχυε στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μέχρι πριν λίγα χρόνια.

Σύμφωνα όμως με μια πρόσφατη έρευνα τα πράγματα έχουν αλλάξει κάπως τα τελευταία χρόνια.

Ο αριθμός των single γυναικών που επιλέγουν να εκπληρώσουν το όνειρό τους να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί έχει διπλασιαστεί, χάρη στις τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, στη Μ. Βρετανία 632 γυναίκες επέλεξαν να προχωρήσουν στην απόκτηση ενός παιδιού χωρίς σύντροφο το 2012, ενώ ο αριθμός αυτός το 2007 ήταν 259.

Η σπερματέγχυση με σπέρμα από δότη είναι μία από τις πιο δημοφιλείς επιλογές, με 468 γυναίκες να καταφεύγουν σε αυτή το 2012, σύμφωνα με στοιχεία της Αρχής Human Fertilisation and Embryology Authority (HFEA).

Συνολικά το 2012 στην εξωσωματική γονιμοποίηση κατέφυγαν 47.800 γυναίκες, τα δύο τρίτα των οποίων ήταν singles, ενώ το 3% αυτών είχαν σχέση με άτομα του ιδίου φύλου.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η άνοδος των ποσοστών των γυναικών που επιλέγουν να γίνουν single μανάδες οφείλεται στο γεγονός, ότι οι γυναίκες δε φοβούνται πια να πάρουν την κατάσταση (σε ό,τι αφορά τη γονιμότητά τους) στα χέρια τους και δεν εγκαταλείπουν το όνειρό τους αν δε γνωρίσουν τον «κ.Τέλειο».



Η πύλη της Κολάσεως


«Η πύλη της κολάσεως» βρίσκεται στο Τουρκμενιστάν και η εικόνα της δικαιολογεί απόλυτα την ονομασία της.

Η Πύλη της Κολάσεως είναι μία πηγή φυσικού αερίου στην Νταρβάζε, που σημαίνει «πύλη» στην επαρχία της Αχάλ του Τουρκμενιστάν.





Είναι ένας κρατήρας που δημιουργήθηκε από γεωλόγους. Είναι ευρύτερα γνωστή για τη φωτιά που καίει συνεχόμενα από το 1971 και την οποία άναψαν Σοβιετικοί πετροχημικοί επιστήμονες.



Η φωτιά τρέφεται συνεχόμενα από τα πλούσια κατάλοιπα φυσικού αερίου που εντοπίζονται στην περιοχή. Η οσμή από την καύση του φυσικού αερίου είναι χαρακτηριστική και έντονη από πολύ μεγάλη απόσταση.




Πόσα ψέματα ακούμε κάθε μέρα;


Πόσα ψέματα μπορεί να ακούσει ένας άνθρωπος την ημέρα; Αν πιστέψουμε την Αμερικανίδα συγγραφέα Παμέλα Μέγιερ, μπορεί και … διακόσια, πάσης φύσεως! Από όλους: Από φίλους, εχθρούς και διάφορους τρίτους… Αυτά ισχυρίζεται στο βιβλίο της «Ανίχνευση ψεύδους» ,που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και καταλήγει ότι «η απάτη και το ψέμα εμπεριέχονται στα ανθρώπινα γονίδια»!



Η συγγραφέας αξιοποίησε τη μεγάλη εμπειρία των ανακριτών του FBI που έχουν εκπαιδευτεί στην ανάγνωση των εκφράσεων του προσώπου, καθώς και σε έξυπνες ανακριτικές τεχνικές τις οποίες μεταφέρει στον κόσμο των επιχειρήσεων. Εκεί όπου το ψεύδος κυκλοφορεί… εν αφθονία: Στα διοικητικά συμβούλια, στις συσκέψεις στελεχών, στις συνεντεύξεις για πρόσληψη προσωπικού, στις νομικές διενέξεις και στις εμπορικές διαπραγματεύσεις.

Πρόκειται για μια αφηγηματική μελέτη 332 σελίδων όπου κωδικοποιεί αποτελεσματικές τεχνικές για να ανακαλύψει κανείς τα ψέματα. Σε όλους τομείς. Από τα αθώα και πονηρά της καθημερινής ζωής έως τα πολιτικά. Κυρίως όμως τα επιχειρηματικά ψεύδη. Ουσιαστικά πρόκειται για οδηγίες προς μάνατζερς για τον εντοπισμό της εξαπάτησης και της προδοσίας στις επιχειρήσεις.

Το βιβλίο βασίζεται σε τριετή έρευνα της συγγραφέως πάνω σε αληθινές ιστορίες, αφού η ίδια είναι ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας Simpatico Networks, που ασχολείται με την κοινωνική δικτύωση. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Χάρβαρντ. Έχει εκπαιδευτεί στην χρήση οπτικών ενδείξεων και ψυχολογικών μεθόδων για την αναγνώριση της απάτης.

«Όταν ξεκινούσα την σταδιοδρομία μου, στον κόσμο των επιχειρήσεων, ως φρέσκια απόφοιτη της Σχολής Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ, δεν περίμενα ότι θα έβλεπα την ανεντιμότητα να κάνει θραύση» λέει στην εισαγωγή της. Και συνεχίζει: «Η δόλια συμπεριφορά ήταν τόσο συνηθισμένη στις εταιρείες, ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι έμοιαζαν να είναι σχεδόν εξοικειωμένοι, σαν να ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσουν για να δουλεύουν σε ένα συναρπαστικό εργασιακό τομέα».



Και αρχίζει μετά να διηγείται την πρώτη της εμπειρία, όταν δέχτηκε μια θέση στην τηλεοπτική εταιρεία National Geographic Television. Παρακολουθώντας τόσα πολλά ντοκιμαντέρ σχετικά με τη φύση, παρατήρησε ότι η εξαπάτηση ήταν εγγενές κομμάτι της φύσης. Τα αρπακτικά ζώα χρησιμοποιούσαν την εξαπάτηση με τη μέθοδο της παραλλαγής, οι αράχνες παραπλανούσαν κατασκευάζοντας ομοιώματά τους για να αποφύγουν τον εντοπισμό, τα πουλιά προσποιούνταν ότι ήταν τραυματισμένα αποσκοπώντας να παρασύρουν τους εχθρούς μακριά από τη φωλιά τους. Μελετώντας τα βίντεο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι δημιουργικές μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν αυτά τα θηλαστικά για να ξεγελάσουν , δεν διέφεραν και πολύ από τις ανθρώπινες τακτικές. Γι΄ αυτό και υπογραμμίζει ότι «η απάτη και το ψέμα εμπεριέχονται στα ανθρώπινα γονίδια»!..

Το 1994 απογοητευμένη έφυγε από την παραπάνω εταιρεία και ίδρυσε τη δική της με το όνομα Manhattan Studios. Πήρε συνεντεύξεις από πολλούς υποψήφιους, αναζητώντας βοηθό. Και πράγματι βρήκε μία λαμπρή, εμφανίσιμη απόφοιτο πανεπιστημίου η οποία γρήγορα ξεπέρασε τις προσδοκίες της, χειριζόμενη όλες τις εργασίες που της ανέθετε, ειδικά στο χώρο του διαδικτύου. Η εταιρεία πήγαινε πολύ καλά και η Πάμελα μπόρεσε να ασχοληθεί με μία ειδική σχέση εργασίας στο Ίδρυμα Φόρντ εμπιστευόμενη στη συνεργάτιδά της όλη τη διαχείριση της εταιρείας της. Όμως, ένα Σάββατο βράδυ, κάνοντας έλεγχο στα βιβλία της εταιρείας, διαπίστωσε έκπληκτη ότι η θαυμάσια εκείνη γυναίκα είχε υπεξαιρέσει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, πλαστογραφώντας επιταγές στο όνομά της.

Ανακάλυψε το ψέμα!

Από τότε η συγγραφέας μας ακολούθησε την εκπαίδευση στο Σύστημα Κωδικοποίησης Κινήσεων του Προσώπου και έμαθε από τον ειδικό ερευνητή Πολ Έκμαν τους συνδυασμούς των φευγαλέων- εκούσιων και ακούσιων - εκφράσεων του προσώπου που αποκαλύπτουν τα συναισθήματα. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα στην τεχνική Reid για προχωρημένες ανακρίσεις που χρησιμοποιείται από τους ανακριτές της αμερικανικής ομοσπονδιακής αστυνομίας και του στρατού. Συνέλεξε στοιχεία από υπηρεσίες ασφαλείας, αστυνομικά τμήματα, δικαστικούς ανακριτές και ακαδημαϊκούς, δημιουργώντας ένα συνδυαστικό χάρτη ανίχνευσης. Ένα εργαλείο πρόληψης για την εξάλειψη της ανεντιμότητας μέσα στις εταιρείες αλλά και στην κοινωνική ζωή.

«Το κέρδος από την εξάλειψη του εταιρικού ψεύδους θα ήταν μεγάλο» υποστηρίζει. Και εξηγεί: Αν μια τράπεζα αποφάσιζε να εκπαιδεύσει όλα τα στελέχη της στις μεθόδους ανίχνευσης, θα μπορούσε να εξοικονομούσε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια προλαβαίνοντας επισφαλή δάνεια ψευδόμενων δανειοληπτών. Κι αν το 1938 ο Άγγλος πρωθυπουργός Τσάμπερλεν, πριν τη συμφωνία του Μονάχου, μπορούσε να διαβάσει στο πρόσωπο του Χίτλερ ότι είχε την πρόθεση να εισβάλει στην Τσεχοσλοβακία, ίσως να προλαμβανόταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Στο τέλος του βιβλίου, η συγγραφέας παραθέτει ένα σύστημα μελέτης για να αποκαλύψει κανείς την ψυχολογική κατάσταση του άλλου, συνθέτοντας στοιχεία από την έκφραση του προσώπου, την εν γένει γλώσσα του σώματος και την εκφορά του λόγου. Ιδού λοιπόν οι πιθανές ενδείξεις μια απατηλής συμπεριφοράς, όσον αφορά μη λεκτικά στοιχεία: Χειρονομίες καλλωπισμού, τρίψιμο των ματιών (όταν πρόκειται για άνδρες), άγγιγμα κάτω από τα μάτια (όταν πρόκειται για γυναίκες), σφίξιμο των χεριών, πόδια στραμμένα προς τα μέσα, ψεύτικο χαμόγελο, αλλαγή του ρυθμού βλεφαρισμού, άκαμπτος κορμός, σφιγμένα χείλη, έκφραση ανακούφισης μετά το τέλος συνομιλίας, εφίδρωση, ανασήκωμα των ώμων, σφιγμένες γροθιές, μετακίνηση αντικειμένων πάνω στο τραπέζι.

«Το στόμα μπορεί να ψεύδεται, αλλά το πρόσωπο στο οποίο ανήκει λέει πάντα την αλήθεια». Με αυτό το απόφθεγμα του Φρειδερίκου Νίτσε συμπυκνώνει η συγγραφέας το κεφάλαιο με βασικό τίτλο «Διαβάστε το Πρόσωπο»…



Παγωτό με γεύση… βιάγκρα


Μία Βρετανική εταιρεία δημιουργεί μπλε παγωτό που το ονομάζει βιάγκρα, το οποίο εκτός από το χρώμα του διάσημου χαπιού έχει, όπως υποστηρίζει η εταιρία και τις ευεργετικές του ιδιότητες κατά της στυτικής δυσλειτουργίας.



Η «μαγική» συνταγή του παγωτού, που έχει γεύση σαμπάνιας, περιέχει 25 mg του φαρμάκου σε κάθε μπάλα. Για τους περισσότερους «ασθενείς» η συνιστώμενη ποσότητα είναι 50 mg βιάγκρα, οπότε δύο μπάλες παγωτού είναι υπεραρκετές.

Όπως αναφέρει η Daily mail, το επιδόρπιο με τη διεγερτική γεύση δημιουργήθηκε κατόπιν παραγγελίας διάσημου πελάτη από τη Νότια Ουαλία, του οποίου την ταυτότητα η εταιρεία δεν αποκαλύπτει. «Έχουμε υπογράψει μια εμπιστευτική συμφωνία και δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε το όνομα του πελάτη που το παρήγγειλε», τόνισε εκπρόσωπος της βρετανικής εταιρείας.



Γλώσσα του σώματος: Μυστικά για να γίνεσαι συμπαθής στους άλλους!


Το χαμόγελο πιθανόν είναι ο πιο σημαντικός τρόπος με τον οποίο μπορείτε να δείξετε το ενδιαφέρον σας και να κάνετε τους άλλους να σας το ανταποδώσουν. Χρειάζονται εβδομήντα δυο μύες για να πάρετε θλιμμένη έκφραση, ενώ μόνο είκοσι τρεις για να χαμογελάσετε — και το χαμόγελο έχει πολύ πιο ευχάριστα αποτελέσματα. Ένα χαμόγελο στέλνει θετικά μηνύματα, όπως «Μου αρέσεις», «Χαίρομαι να είμαι μαζί σου» και «Μπορείς να αισθάνεσαι άνετα μαζί μου». Μιας και οι άλλοι δεν μπορούν να δουν τι σκέφτεστε, αν δε χαμογελάσετε, είναι πιθανότατο να νομίσουν ότι δεν ενδιαφέρεστε για κείνους ή ότι γενικά είστε ψυχροί ή ακατάδεκτοι. Υπάρχουν όμως και άλλες τεχνικές πέρα από το χαμόγελο που μπορούν πραγματικά να σας βοηθήσουν να κερδίζετε τους ανθρώπους και να γίνεστε συμπαθείς. Ας ανακαλύψουμε τα μυστικά αυτά της γλώσσας του σώματος μέσα από την μελέτη του συγγραφέα- ψυχοθεραπευτή Άλαν Γκάρνερ.



Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιτάξατε πώς είναι το χαμόγελό σας; Ελάχιστοι άνθρωποι χαμογελούν στον καθρέφτη και συνεπώς δε γνωρίζουν πως αυτό που οι ίδιοι θεωρούν χαμόγελο δεν εκλαμβάνεται καθόλου σαν χαμόγελο και από τους άλλους.

Ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό το πρόβλημα για έναν προσωπικό μου λόγο. Συνήθιζα να τριγυρνώ στο πανεπιστήμιο με ένα χαμόγελο που το ονόμαζα «χαμόγελο συντηρητικού ενδιαφέροντος». Σκόπευε να δείξει στους άλλους πως ήμουν φιλικός, αλλά πως δεν είχα απεγνωσμένη ανάγκη να τους γνωρίσω. Το χαμόγελό μου δε μου έφερε ποτέ θετικές αντιδράσεις και έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν ήμουν πολύ εμφανίσιμος και ότι το πανεπιστήμιο ήταν το λιγότερο φιλικό μέρος στον κόσμο. Μετά από λίγο καιρό σχεδόν παραιτήθηκα εντελώς από κάθε προσπάθεια να ξαναχαμογελάσω εκεί μέσα.

Μια μέρα, σε μια καφετέρια όπου σύχναζα στο Λουντ της Σουηδίας, μια σερβιτόρα που μου άρεσε κάθισε δίπλα μου και με ρώτησε γιατί την κοιτούσα πάντα με τόσο λυπημένη έκφραση. Αμήχανος, χαριτολόγησα λέγοντας πως ήμουν μαθητής του Κάφκα και του Γούντυ Άλεν όμως εκείνο το απόγευμα μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη επιβεβαίωσε αυτό που μου είχε πει. Τα χείλη μου δεν ήταν σχεδόν καθόλου γυρισμένα προς τα πάνω και δε σχηματιζόταν καμιά ρυτίδα κάτω από τα μάτια μου — και αυτή ακριβώς η ρυτίδα είναι που δίνει ζεστασιά σε ένα χαμόγελο. Το «χαμόγελο συντηρητικού ενδιαφέροντος» σίγουρα μου έδινε ένα καταθλιπτικό ύφος! Δίκαια με είχε αγνοήσει όλος εκείνος ο κόσμος! Νόμισαν πως εγώ δεν ενδιαφερόμουν για κείνους, έτσι φυσικά συνέχιζαν το δρόμο τους. Κι εγώ είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εκείνοι δεν ενδιαφέρονταν για μένα και άρχισα να κάνω κι εγώ το ίδιο.

Μόλις κατάλαβα το πρόβλημα, άρχισα να εξασκούμαι χαμογελώντας στον καθρέφτη και μετά δοκίμασα το χαμόγελό μου στους άλλους. Οι αντιδράσεις τους βελτιώθηκαν σε σημαντικό βαθμό. 'Οταν επέστρεψα στην Αμερική, το έβαλα σκοπό να περπατήσω στο πανεπιστήμιο και να χαμογελάω σε όλους — και είχα αποτελέσματα! Παραπάνω από τους μισούς φοιτητές μού χαμογέλασαν ανταποδίδοντας. Αισθάνθηκα σαν να είχα φτάσει μέχρι τη βρύση και να μην είχα πιει ποτέ νερό. Όλη αυτή η ζεστασιά ήταν εκεί συνεχώς, αλλά χρειαζόταν ένα καλό χαμόγελο για να φανερωθεί!

Για να εκφράσετε συμπάθεια: ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ

Ένας τέλειος τρόπος για να δείξετε στους άλλους πως είστε χαλαροί, άνετοι και ενδιαφέρεστε να τους γνωρίσετε ή να γίνετε καλύτεροι φίλοι έχει προταθεί από τον Arthur Wassmer στο έξοχο βιβλίο του Making Contact. Προτείνει τη χρησιμοποίηση της λέξης «SOFTEN» (= ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ), που σχηματίζεται από τα αρχικά των παρακάτω μη λεκτικών σημάτων:

Smile (Χαμόγελο),

Open posture (Ανοικτή στάση),

Forward lean (Κλίση προς τα εμπρός),

Touch (Άγγιγμα),

Eye contact (Επαφή με το βλέμμα),

Nod (Κίνηση του κεφαλιού).

Αν μέχρι τώρα γενικά δεν ήσασταν ιδιαίτερα εκδηλωτικοί, οι παραπάνω SOFTEN τεχνικές μπορεί να σας φανούν υπερβολικές.

Και κάτι τελευταίο: Εκτός του ότι σας βοηθάνε να εκφράσετε το ενδιαφέρον σας ή τη συμπάθειά σας για τους άλλους, οι SOFTEN τεχνικές (χαμόγελο κτλ.) έχουν και ένα επιπλέον πλεονέκτημα: Όταν εκφράζετε κάποιο συναίσθημα προς τα έξω, θα αποκτήσετε τη συνήθεια να το βιώνετε και εσωτερικά. Αυτή η ψυχολογική αρχή ονομάζεται «αντιστροφή», εσάς όμως σας ενδιαφέρει το εξής: Αν χαμογελάτε, μπορεί κάλλιστα να αρχίσετε να αισθάνεστε πιο χαρούμενοι· αν παίρνετε με το σώμα σας μια πιο ανοικτή στάση, μπορεί κάλλιστα να αρχίσετε να αισθάνεστε πιο ανοικτοί στην επικοινωνία-αν γέρνετε προς τον άλλο, μπορεί κάλλιστα να εμπλακείτε περισσότερο σε ανταλλαγές κτλ.


Πηγή: http://www.boro.gr

Ειρήνη Μαυροματάκη: «Οταν χορεύω δεν υπάρχει η αναπηρία μου»


Είναι χορεύτρια με αναπηρία και περπατάει μόνο με πατερίτσες. Όταν όμως ανεβαίνει στη σκηνή δεν τις χρειάζεται. «Αν φανταζόμουν ότι θα γίνω χορεύτρια; Ούτε στα πιο τρελά όνειρά μου!». Την συναντήσαμε μεταξύ προβών- είναι μέλος της χοροθεατρικής ομάδας "ΔΑΓΙΠΟΛΗ" που μετουσιώνει το «μειονέκτημα» του άλλου σε καλλιτεχνική κίνηση.



«Ο χορός με έκανε να γνωρίσω τον εαυτό μου και αγαπήσω εμένα. Έτσι όπως είμαι. Με ύψος 1.10 και τέσσερα πόδια αντί για δύο. Τέσσερα πόδια, γιατί έχω και τα μπαστουνάκια μου. Δύο πατερίτσες καναδικές και μ' αυτές μόνο περπατάω. Όταν ανεβαίνω στη σκηνή τις πετάω. Χορεύω ελεύθερα. Τότε υπάρχει και δεν υπάρχει η αναπηρία μου» λέει η Ειρήνη. Είναι χορεύτρια, με φυσιολογία νανισμού λόγω ατελούς οστεογένεσης.

«Εντάξει, υπάρχει αναπηρία, δεν πετάω στα σύννεφα» συνεχίζει. «Ζω μαζί με αυτήν 46 χρόνια. Δεν την αφήνω όμως να επηρεάσει την ζωή μου. Με ακολουθεί, δεν την ακολουθώ. Είναι μια ασθένεια που έχει να κάνει με τα κάτω άκρα. Είμαι τυχερή στην ατυχία μου, γιατί υπάρχουν περιπτώσεις με την ίδια πάθηση, πολύ πιο σοβαρές. Τουλάχιστον εγώ μπορώ με τις πατερίτσες να περπατάω. Εχω μάθει πια να ζω μ' αυτό».

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. «Όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να παίξω γιατί δεν περπατούσα. Αλλά δεν το θυμάμαι σαν κακή ανάμνηση. Για μένα ήταν φυσιολογικό να μην περπατώ. Τα πόδια μου ήταν ατροφικά- δεν ήταν δυνατά όπως των άλλων παιδιών και τα έσπαγα συνεχώς. Μέχρι που έφτασα στην εφηβεία και έδεσαν τα κόκαλα, είχα συνεχώς κατάγματα. Περπάτησα στα 13. Ως τότε είχα πατερίτσες και σιγά σιγά πήρα τις καναδικές, που στηρίζεσαι στον αγκώνα. Κι έτσι περπατάω ακόμα και τώρα.».

Στα 17 της ήρθε στην Αθήνα, στο Εθνικό Ιδρυμα Αποκαταστάσεως Αναπήρων. «Εκεί έβγαλα το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Είχα έρθει μόνη μου και έμενα σε οικοτροφείο. Αποφοίτησα στα 23 και επέστρεψα στην Κρήτη κι άρχισα να ψάχνω για δουλειά. Πέρασαν έξι χρόνια στα αζήτητα αλλά βρήκα δουλειά, στο ταχυδρομείο στα Χανιά. Εκεί εργάζομαι μέχρι σήμερα.

Μέσα μου με έτρωγε το θέατρο. Τον χορό δεν τον ήξερα. Έβλεπα σαν κοριτσάκι μπαλέτο στην τηλεόραση. Αν φανταζόμουν ότι θα γίνω χορεύτρια; Ούτε στα πιο τρελά όνειρα μου!»

Το πρώτο βήμα έγινε όταν ιδρύθηκε στα Χανιά το Εργαστήριο Θεατρικής Εκπαίδευσης. Βήμα διπλό. Όχι μόνο στη σκηνή αλλά και στον έξω κόσμο. «Πρώτη φορά βγήκα τότε από το σπίτι και πήγα να κάνω υποκριτική, κίνηση και φωνητική. Απέκτησα φίλους με κοινά ενδιαφέροντα. Μέρα με τη μέρα με κέρδιζε η κίνηση. Ήθελα να γνωρίσω το σώμα μου, που ήταν διαφορετικό και να το εκθέσω στους άλλους, τους αρτιμελείς» λέει η ίδια.

Η ομάδα ήταν η αρχή. Παράλληλα, ξεκίνησε μαθήματα ενώ κάθε καλοκαίρι συμμετείχε σε σεμινάρια μιας σχολής χορού που έφερνε δασκάλους από το εξωτερικό. «Στην αρχή τους φαινόταν περίεργο. Αλλά εγώ ήθελα να είμαι εκεί. Και ήμουν εκεί. Συνεχίζω ακόμα και τώρα, μετά από 17 χρόνια, τα μαθήματα. Στην ομάδα στα Χανιά κάνω χοροθέατρο. Έχω δουλέψει πολύ την έκφραση και το βλέμμα. Ξέρω ότι αν το αφήσεις σ αφήνει»

Έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, «ανάμεσα σε αρτιμελείς χορευτές» διευκρινίζει, έχει συμμετάσχει σε ταινίες και έχει συνεργαστεί με γνωστούς χορογράφους. «Δε βγάζω λεφτά από αυτό. Το κάνω γιατί μου αρέσει. Εμένα ο χορός είναι η αγάπη μου. Μου αρέσει ο σύγχρονος, ο αυτοσχεδιασμός, η σωματική επαφή»

Την ρωτάω τί κέρδισε μετά από 17 χρόνια χορό. «Αποδέχτηκα το πρόβλημά μου χορεύοντας. Στην αρχή ήμουν ζορισμένη στη σκηνή. Τώρα μετά από τόσα χρόνια, έχω συνηθίσει και νιώθω ωραία. Επίσης στο σώμα μου είναι εμφανείς οι αλλαγές. Ο κορμός έχει ισιώσει, έχω ένα γυμνασμένο σώμα και καλύτερη φυσική κατάσταση. Και στέκομαι όρθια. Χωρίς πατερίτσες, μπορώ να περπατάω στη σκηνή, να κάνω βηματάκια. Δε βιάζομαι, να πάω παρακάτω, να πετύχω κάτι άλλο γρήγορα. Είμαι χαλαρή. Δε λέω "πρέπει να το κάνεις Ειρήνη". Αν έχεις υπομονή έχεις και αποτέλεσμα»

«Έχω προσωπική ζωή, έχω τους φίλους μου, έχω ελαττώματα και προτερήματα. Ζω μόνη μου. Έχω προσαρμόσει τις πατερίτσες μου, ώστε να κινούμαι με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Τα βλέμματα, βέβαια, τα τραβάω. Περισσότερο με σχολιάζουν τα παιδάκια. ''Μαμά, κοίτα μια μικρή, έναν νάνο.'' λένε. Γελάω. Τί να πεις στα παιδάκια; Είναι αυθόρμητα και ειλικρινή. Εγώ λέω στους γονείς, "ρε εσείς, αφήστε να με δούνε, δεν έχω πρόβλημα, αφήστε να τους εξηγήσω. Οι γονείς τα κρύβουν, νιώθουν άσχημα.

Αν εξηγούσα στα παιδιά τί έχω, τη δεύτερη φορά θα με κοίταζαν λιγότερο, την τρίτη καθόλου. Τα πάντα ξεκινούν από το μυαλό και την καρδιά. Ούτε από τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια η τα αυτιά. Και αλήθεια, ποιος είναι o ανάπηρος; Αυτός που είναι σε αμαξίδιο η αυτός που είναι αρτιμελής και δεν χρησιμοποιεί τα πόδια του;»

Αυτή την εβδομάδα, πήρε άδεια από τη δουλειά της και ήρθε από τα Χανιά στην Αθήνα με δικά της έξοδα, για να συμμετάσχει στην παράσταση της επαγγελματικής ομάδας σύγχρονου χορού ΔΑΓΙΠΟΛΗ.

Σπάνιο μείγμα χορευτών

Πρόκειται για μια τολμηρή ομάδα, σπάνιο μείγμα από χορευτές και performers με κινητικά προβλήματα ή χωρίς. Σ' αυτή την σκηνή, η εγκεφαλική παράλυση, οι παραπληγίες, οι ακρωτηριασμοί ή η απώλεια όρασης, μετουσιώνονται σε τέχνη. "Είμαι ανοιχτός να δουλέψω με κάθε μορφή ανθρώπινου σώματος που ξεφεύγει από το μοντέλο του άρτιου χορευτή. Κι έτσι ο θεατής που έρχεται για πρώτη φορά σοκάρεται. Έρχεται σε άμεση σύγκρουση με την αναπηρία. Καταφέρνουμε να τον βάλουμε να ξεπεράσει τις αντοχές του" λέει ο εμπνευστής και ιδρυτικό μέλος της "ΔΑΓΙΠΟΛΗΣ" Γιώργος Χρηστάκης.

Η πολυομυελίτιδα, δεν στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο του ίδιου προς τη σκηνή. Το 2004 κι ενώ είχε συνεργαστεί με διάφορες χοροθεατρικές ομάδες, αποφάσισε να ιδρύσει την δική του. «Είμαστε ανοιχτοί σε οποιουδήποτε τύπου αναπηρία. Ένας άνθρωπος πολύ παχύς, για παράδειγμα, είναι ευπρόσδεκτος εδώ, και θέλει να χορέψει. Στόχος μας δεν είναι να χειροκροτήσει ο θεατής το μεγαλείο της ψυχής ή την ηρωική προσπάθεια. Στόχος είναι να αξιολογήσει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Το να θεωρηθείς υπεράνθρωπος, επειδή έχεις αναπηρία και χορεύεις, είναι παγίδα και ενισχύει τον ρατσισμό απέναντι σε άτομα με αναπηρία.» τονίζει ο χορογράφος.

Οι πρόβες πραγματοποιούνται στο studio Λήδρα. «Μας το παραχώρησε το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Και μας έλυσε τα χέρια. Πέρσι, με πρωτοβουλία του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή της Λυρικής Σκηνής, Ρενάτο Τζανέλλα, η Λυρική μας παραχώρησε χώρο για τις πρόβες. Αντιμετωπίζουμε πολλές δυσκολίες. Για να παράγουμε έργο, χρειαζόμαστε υποστήριξη αλλά δεν βρίσκουμε. Πάντα παίρναμε ψίχουλα από τις επιχορηγήσεις. Πολύ συχνά, μπαίνουμε μέσα οικονομικά. Δεν ζούμε από τον χορό. Δεν γίνεται. Ωστόσο οι χορευτές αμείβονται για τη δουλειά τους, έστω και με καθυστερήσεις. Είμαστε επαγγελματίες, όχι εθελοντές.». Η ΔΑΓΙΠΟΛΗ έχει το δικό της εργαστήρι όπου εκπαιδεύονται οι χορευτές με κινητικά προβλήματα, οι οποίοι «λόγω ενός αναχρονιστικού νόμου που ορίζει ότι προϋπόθεση για συμμετοχή στην κρατική εκπαίδευση είναι η αρτιμέλεια, δεν μπορούν να διδαχτούν χορό σε κρατική σχολή. Στην πορεία μας αντιμετωπίζουν σαν ισότιμα μέλη. Μας καλούν σε Φεστιβάλ που επιχορηγούνται, μας στηρίζει το ίδιο το Υπουργείο Πολιτισμού αλλά μας στερεί την εκπαίδευση.».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «σε ευρωπαϊκές χώρες, δεν υπάρχει αντίστοιχη ομάδα. Αντί η Πολιτεία να μας χρησιμοποιήσει ως βιτρίνα, ως παράδειγμα, μας βάζει στην άκρη. Είμαστε η πιο ενεργή και συνεπής στο έργο της ομάδα τέτοιου μείγματος. Έχουμε ανοίξει τα φτερά μας στην Αμερική, την Ιταλία, στην Τουρκία, στην Αγγλία. Έχουμε συνεργαστεί με γνωστούς ηθοποιούς και μουσικούς- οι παραστάσεις μας έχουν ζωντανή μουσική. Κι όμως, εδώ στην Ελλάδα, είμαστε στο περιθώριο. ». Η νέα τους δουλειά θα παρουσιαστεί το Μάιο και είναι βασισμένη στην ιδέα της κλασικής ομορφιάς όπως εκφραζόταν στην αρχαιότητα, μέσα από την κατασκευή των αγαλμάτων και γλυπτών. Στη σημερινή εποχή έχουν κι αυτά τα ελλείμματά τους. Κανένα δεν είναι αρτιμελές.


*Μια παράσταση- συρραφή από παλαιότερες χορογραφίες της ομάδας ΔΑΓΙΠΟΛΗ θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 21/5 στο Θέατρο Εμπρός (Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή Τηλ. 210 323899) στο πλαίσιο του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Ρατσισμού. Συμμετέχει ο Ψαραντώνης. Ώρα έναρξης: 22:00


Πηγή: http://www.queen.gr

Μια θέση στο «Ευρώπη 2020» επιθυμεί ο δήμος Θεσσαλονίκης


Η Πλατφόρμα Παρακολούθησης διενεργεί διαβουλεύσεις με τους ΟΤΑ της Ε.Ε. για μια έξυπνη ανάπτυξη.

Μια θέση στην Πλατφόρμα Παρακολούθησης Ευρώπη 2020 επιθυμεί να λάβει ο δήμος Θεσσαλονίκης και το θέμα θα συζητηθεί στην προσεχή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Πρόκειται για ένα δίκτυο δήμων και περιφερειών, το οποίο συμβάλει στην υλοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

Η Πλατφόρμα Παρακολούθησης Ευρώπη 2020, ως μέσο υποστήριξης του συμβουλευτικού έργου της Επιτροπής των Περιφερειών, διενεργεί έρευνες και διαβουλεύσεις με τους ΟΤΑ της ΕΕ αναφορικά με τις προτεραιότητες της στρατηγικής Ευρώπη 2020, διοργανώνει τον ετήσιο εδαφικό διάλογο καθώς και ημερίδες εργασίας.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέσο έκφρασης των τοπικών- περιφερειακών αρχών στη διαδικασία χάραξης πολιτικής της νέας στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και κάθε ΟΤΑ μπορεί να γίνει μέλος του συγκεκριμένου δικτύου.



Τάπα και… πεντακοσάρικο από Ιμπάκα!


Το κοινωνικό του πρόσωπο θέλησε να δείξει ο Σερζ Ιμπάκα. Έτσι για κάθε τάπα με την οποία θα… φιλοδωρεί τους αντιπάλους του στα play offs του ΝΒΑ θα προσφέρει και 500 δολάρια στη Unicef.



Ακριβά αλλά για καλό σκοπό θα… πληρώνει τις τάπες που θα δίνει στους αντιπάλους του ο Σερζ Ιμπάκα.

Ο Ισπανός σέντερ της Θάντερ γνωστοποίησε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο twitter ότι θα προσφέρει 500 δολάρια στη Unicef για κάθε κόψιμο που θα κάνει στις αναμετρήσεις της ομάδας τους για τα play offs του ΝΒΑ.


Οι διαρρήκτες δεν κάνουν ...διακοπές ούτε το Πάσχα


Συστάσεις από την Αστυνομία.

Οι διαρρήκτες ...δεν θα λείψουν για το Πάσχα. Γι΄ αυτό και η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Θεσσαλίας κρούει τον «κώδωνα του κινδύνου» στους πολίτες, δίδοντας συμβουλές που υπαγορεύει η κοινή λογική, για το πώς μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους, την οικογένεια και την περιουσία τους, ενόψει των εορτών του Πάσχα ή ενδεχόμενης άλλης απουσίας τους από το σπίτι.

Αναλυτικότερα, οι συμβουλές είναι οι εξής:

Πώς να προστατέψετε το σπίτι σας από τους διαρρήκτες

-Οι πολίτες συνιστάται να κλειδώνουν τις κύριες πόρτες της κατοικίας τους µε κλειδαριά ασφαλείας.

-Δεν πρέπει να αφήνουν ποτέ και για κανέναν λόγο ξεκλείδωτες ή ανοιχτές τις πόρτες και τα παράθυρα των μπαλκονιών.

- Δεν πρέπει ν' αφήνουν ποτέ μεγάλα χρηματικά ποσά ή αντικείμενα αξίας στο σπίτι ή να γνωστοποιούν στον κοινωνικό και επαγγελματικό τους περίγυρο τα περιουσιακά στοιχεία που φυλάσσονται στην κατοικία τους.

-Συνιστάται να ενημερώνουν για την απουσία τους μόνο συγγενικά και φιλικά πρόσωπα ή γείτονες που εμπιστεύονται (και αν υπάρχουν ιδιαίτερα σοβαροί λόγοι και το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής τους), για να επιβλέπουν την κατοικία.

-Δεν πρέπει να αφήνουν σημειώματα για το πότε πρόκειται να επιστρέψουν ή για το πόσο καιρό θα απουσιάζουν
-Αν υποψιαστούν ή διαπιστώσουν διάρρηξη, συνιστάται να μη μπουν στο σπίτι και να ειδοποιήσουν άμεσα το "100" ή το Τμήμα Ασφαλείας της περιοχής

Πώς να προστατευτείτε από τους «τσαντάκηδες» και τους «πορτοφολάδες»

-Οι πολίτες πρέπει ν' αποφεύγουν να μεταφέρουν μεγάλα χρηματικά ποσά, ενώ επιβάλλεται να προστατεύουν καλά τις τσάντες και το πορτοφόλι τους σε χώρους όπου υπάρχει συνωστισμός.

- Δεν πρέπει να τοποθετούν πορτοφόλια σε εξωτερικές τσέπες ή στην πίσω τσέπη του παντελονιού.

-Οι τσάντες πρέπει να είναι πάντα κλειστές.

-Πρέπει να βαδίζουν στην εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου και να κρατούν την τσάντα τους πάντοτε κλειστή και προς την πλευρά του τοίχου.

-Δεν πρέπει να διστάζουν να καλέσουν σε βοήθεια φωνάζοντας, αν κάποιος τους επιτεθεί για να πάρει την τσάντα τους.

-Εάν δεν μπορούν να αντισταθούν και να συγκρατήσουν την τσάντα, πρέπει να σκεφτούν ότι η υγεία και η σωματική τους ακεραιότητα είναι πιο πολύτιμα αγαθά.

-Ποτέ δεν πρέπει να αφήνουν μέσα στο αυτοκίνητο τσάντες ή χρήματα που έχουν πρόσφατα λάβει από ATM ή τράπεζες

-Δεν πρέπει να αφήνουν τσάντες έξω από δοκιμαστήρια καταστημάτων ρούχων.

-Δεν πρέπει ποτέ να αφήνουν τις τσάντες, το πορτοφόλι, το κινητό, τα κλειδιά τους καθώς και τη ζακέτα ή το σακάκι τους εκτεθειμένα επάνω σε τραπέζια, π.χ. εστιατορίων/καφέ ή σε διπλανά καθίσματα ή κρεμασμένα σε αυτά.

Πώς να αποφύγετε μια ληστεία

-Οι πολίτες πρέπει να φροντίζουν να μένουν μακριά από στενά σοκάκια ή σκοτεινούς δρόµους, όπου ενδεχομένως θα βρεθούν σε αδύναμη θέση.

-Πρέπει να αποφεύγουν να διατηρούν µεγάλα χρηµατικά ποσά ή αντικείµενα αξίας στο χώρο εργασίας ή να μεταφέρουν μεγάλα ποσά (αν δεν γίνεται αλλιώς, συνιστάται να τα μεταφέρουν τµηµατικά).



Καμία εξέλιξη στο μέτωπο των μεταθέσεων


Αιρετοί ΚΥΣΔΕ: Τρέχουν οι διαδικασίες συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων.

Καμία εξέλιξη δεν υπάρχει ως προς τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τους αιρετούς στο ΚΥΣΔΕ κ. Κορδή και κα Αναγνώστη. Στη συνεδρίαση που είχε το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αποφασίστηκε, μετά από παρέμβαση των δυο αιρετών, να ζητηθεί συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σχετικά με την εγκύκλιο των μεταθέσεων αλλά και για όλο το καθεστώς των υπηρεσιακών μας μεταβολών ( αποσπάσεις, οργανικότητα, μετατάξεις).

Οι δυο αιρετοί σε ανακοίνωσή τους αναφέρονται και στις διαρροές στις οποίες προχωρά το Υπουργείο Παιδείας στα ΜΜΕ και οι οποίες κάνουν λόγω για αλλαγές στο καθεστώς των υπηρεσιακών μεταβολών (μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις, οργανικότητα κ.λπ.) ενώ την ίδια στιγμή «τρέχουν» οι διαδικασίες συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολικών μονάδων σε όλη την εκπαίδευση.

Θυμίζουμε ότι στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού γινόταν αναφορά σε συγχωνεύσεις 1.676 σχολείων και στη μείωση των προσλήψεων τόσο των αναπληρωτών όσο και των ωρομισθίων εκπαiδευτικών.

Σύμφωνα με τους δυο αιρετούς «είναι προφανές ότι οι σκέψεις και οι διαρροές αυτές μόνο τυχαίες δεν είναι! Εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο συνολικής ανατροπής του πλαισίου των υπηρεσιακών μας μεταβολών, προετοιμάζοντας τις νέες «δεξαμενές» διαθεσιμότητας. Εξάλλου σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη ανοίγει πλέον το ζήτημα της άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο και τα καλύτερα… έρχονται!».



Πόλεις του κόσμου και πόσο θα σας κοστίσει να μείνετε εκεί


Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, το περιοδικό «Εκόνομιστ» χρησιμοποιούσε την τιμή του χάμπουργκερ Big Mac, της γνωστής αλυσίδας fast food, ως δείκτη για να καταγράψει το κόστος ζωής και την αγοραστική δύναμη των κατοίκων διαφόρων χωρών. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη.

Τώρα πλέον το χάμπουργκερ δεν αποτελεί… τεκμήριο διασκέδασης ή τουρισμού, οι παράμετροι που καθορίζουν το κόστος της νυχτερινής ζωής στις μέρες μας είναι το ξενοδοχείο, το ταξί, το φαγητό σε trendy εστιατόρια, το ποτό σε κλαμπ, ακόμη και το σινεμά.

Στην εποχή μας ο ταξιδιώτης μπορεί να βρει στο διαδίκτυο από το κόστος διαμονής στη Βουδαπέστη μέχρι την τιμή του κοκτέιλ στην Κουάλα Λουμπούρ ή ενός γεύματος στο Όσλο.

Και από ότι φαίνεται, η Ανατολική Ευρώπη και κάποιες χώρες της Ανατολής είναι παράδεισοι για εκείνους που αρνούνται να δώσουν μία περιουσία για να πάρουν μία γεύση νυχτερινής ζωής από την πόλη, όπου σχεδιάζουν να περάσουν τις διακοπές τους.

Πατήστε πάνω στις φωτό για μεγέθυνση:





Πηγή: http://www.enikos.gr

Δείτε παιδικά δωμάτια από όλο τον κόσμο - Από τη φτώχεια στον πλούτο


Κάποια παιδιά μεγαλώνουν μέσα στη φτώχεια, στην ανέχεια, χωρίς τη δυνατότητα να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, ενώ κάποια άλλα μεγαλώνουν σε χώρες, όπου η κάλυψη των βασικών αναγκών θεωρείται δεδομένη. Αυτό αποτυπώνεται με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο, στα παιδικά τους δωμάτια…

Ο φωτογράφος James Mollison φωτογράφισε υπνοδωμάτια παιδιών σε όλο τον κόσμο. Εμπνεύστηκε την ιδέα, όταν συνειδητοποίησε πόση επιρροή είχε ασκήσει στο πώς ο ίδιος διαμορφώθηκε ως άνθρωπος, το παιδικό του δωμάτιο.

Δείτε λοιπόν τις φωτογραφίες παιδιών και των δωματίων τους, από όλο τον κόσμο, καθώς και τις ιστορίες τους να ξετυλίγονται στις εικόνες του Mollison:

Alex, 9, Rio de Janeiro, Brazil

 


Bilal, 6, Wadi Abu Hindi, The West Bank

 

Indira, 7, Kathmandu, Nepal

 



Ahkohxet, 8, Amazonia, Brazil

 

Dong, 9, Yunnan, China

 



Juan David, 10, Medellin, Colombia 

 

Ryuta, 10, Tokyo, Japan 

 

Joey, 11, Kentucky, USA 

 

 

Anonymous, 9, Ivory Coast 

 

 

Bikram, 9, Melamchi, Nepal

 



Tzvika, 9, Beitar Illit, The West Bank

 

Douha, 10, Hebron, The West Bank 

 

Lamine, 12, Bounkiling village, Senegal 

 

 

Rhiannon, 14, Darvel, Scotland

 

 

Risa, 15, Kyoto, Japan

 

 

Netu, 11, Kathmandu, Nepal