ΙΣΑ: Να διοριστεί γιατρός στο Καστελόριζο

Με επιστολή του προς την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών επισημαίνει την ανάγκη διορισμού γιατρού στο ακριτικό Καστελλόριζο.

Αναλυτικά η επιστολή:

"Προς τον Υπουργό Υγείας

Κο. Ανδρέα Λυκουρέντζο

Κοιν: 1. Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας
Κο. Μάριο Σαλμά
2. Υφυπουργό Υγείας
Κα. Φωτεινή Σκοπούλη
3. Δήμο Μεγίστης

Αθήνα, 20-6-2013

ΑΠ 38293

ΘΕΜΑ: «ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, ΟΠΟΥ 300 ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΝΙΜΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΕΤΗ»

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Με την παρούσα επιστολή μας επανερχόμαστε στο σοβαρότατο ζήτημα, το οποίο σας είχαμε θέσει με την 28-8-2012 επιστολή μας στην οποία σας εκθέταμε το σοβαρότατο πρόβλημα που μαστίζει το Δήμο Μεγίστης, όπου οι κάτοικοι του Καστελλόριζου βιώνουν καθημερινά μια ιδιαιτέρως δύσκολη πραγματικότητα, διότι κατοικούν σε ένα ακριτικό νησί, όπου δεν υπάρχει μόνιμος ιατρός, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να μεταβαίνουν στην Τουρκία που αποτελεί το κοντινότερο μέρος για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τους.

Όπως γίνεται σαφές η πραγματικότητα αυτή είναι ιδιαιτέρως οδυνηρή και δεν είναι επιτρεπτό οι κάτοικοι του απομακρυσμένου αυτού τόπου να μην απολαμβάνουν το υπέρτερο αγαθό της υγείας. Ως εκ τούτου αιτούμαστε δια της παρούσης την άμεση στελέχωση του συγκεκριμένου νησιού, ώστε με Υπουργική Απόφαση να προκηρυχθεί θέση ειδικού γιατρού γενικής ιατρικής ή παθολογίας προκειμένου να επανδρωθεί το πολυδύναμο ιατρείο Μεγίστης με μόνιμο ιατρό ΕΣΥ. Επίσης αιτούμαστε τη στελέχωση όλων των μικρών νησιών με εξειδικευμένους γιατρούς (παθολόγους – γενικούς γιατρούς – παιδιάτρους) μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις που θα εξασφαλίσουν συγκεκριμένα συστήματα μοριοδότησης και υποχρεωτικής πλήρωσης των θέσεων.

Αναμένουμε τις άμεσες ενέργειες σας".


Πηγή: http://www.enikos.gr 

Ένοχος για απαγωγή ανήλικης ο καθηγητής

Ο 30χρονος Βρετανός καθηγητής μαθηματικών Τζέρεμι Φόρεστ κρίθηκε σήμερα ένοχος για "απαγωγή ανήλικης" στην δίκη του με την κατηγορία ότι εγκατέλειψε τη χώρα με μια 15χρονη μαθήτριά του από το δικαστήριο στο Λούις της Αγγλίας.

Η έφηβη δάκρυσε όταν ο δικαστής ανακοίνωσε την ετυμηγορία του. Η ποινή του θα ανακοινωθεί αύριο Παρασκευή.

"Σε αγαπώ" είπε ο εκπαιδευτικός στην έφηβη, η οποία σήμερα είναι 16 ετών. "Λυπάμαι" του είπε εκείνη, ενώ αυτός μεταφερόταν εκτός της αίθουσας.

Ο παντρεμένος εκπαιδευτικός κι ερασιτέχνης μουσικός και η μαθήτρια είχαν διαφύγει στην Γαλλία στις 20 Σεπτεμβρίου 2012, λίγους μήνες αφού είχε αρχίσει το μυστικό τους ειδύλλιο που προκάλεσε υποψίες και αποτέλεσε αντικείμενο αστυνομικής έρευνας. Συνελήφθησαν στο Μπορντό βάσει ενός ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης μερικά εικοσιτετράωρα μετά την φυγή τους από τη Βρετανία.

Ο Φόρεστ έχει εγκλειστεί στη φυλακή, ενώ η μαθήτρια είχε επιστρέψει στο σπίτι των γονέων.

Δείτε το βίντεο από το Sky news

Πηγή: http://www.enikos.gr

Ψωνίζω άρα υπάρχω; Ο εθισμός στις αγορές

Διαταραχή Καταναγκαστικών Αγορών.
Η διαταραχή καταναγκαστικών αγορών ανήκει στις διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων αν και για πολλούς μοιράζεται πολλά κοινά στοιχεία με τα προβλήματα εθισμού. Χαρακτηρίζεται από επίμονη επιθυμία, σκέψεις και ενασχόληση με την διαδικασία αγορών καθώς και ανεξέλεγκτα επεισόδια αγορών. Στις περιπτώσεις καταναγκαστικών αγορών τα άτομα βιώνουν μια έντονη εσωτερική ένταση/διέγερση για αγορά που κορυφώνεται και τελικώς εκτονώνεται με την επιτέλεση της πράξης αγοράς. Η διαδικασία της αγοράς και της απόκτησης συνοδεύεται από συναισθήματα ευφορίας, χαράς, ικανοποίησης, ανακούφισης και πληρότητας, ενώ σε δεύτερο χρόνο από ενοχές απογοήτευση και λύπη για την αδυναμία αντίστασης σε αυτή την ορμή.

Αποτελεί συνήθως χρόνιο πρότυπο συμπεριφοράς που φαίνεται να χρησιμοποιείται ως ένας ανεπιτυχής τρόπος αυτορρύθμισης του συναισθήματος. Συνήθως τα άτομα που εμφανίζουν καταναγκαστικές αγορές αναφέρουν ότι των επεισοδίων αγοράς προηγούνται αρνητικές συναισθηματικές καταστάσεις όπως λύπη, άγχος, καταθλιπτική διάθεση, θυμός, ανία.

Έτσι καταφεύγουν στις αγορές με στόχο την επιδίωξη της βραχύβιας ευχαρίστησης που προκαλεί η διαδικασία της αγοράς και η απόκτηση. Όμως μακροπρόθεσμα καταλήγουν να εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο συνεχούς επιδίωξης της ευχαρίστησης και της εκτόνωσης της ορμής καθώς και αποφυγής των δυσάρεστων συναισθημάτων.

Ο τρόπος όμως αυτός αποβαίνει τελικά δυσλειτουργικός και επιβλαβής. Το άτομο καταλήγει να ορίζεται παρά να ορίζει την συμπεριφορά αυτή με αποτέλεσμα ποίκιλες και σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική, επαγγελματική και προσωπική ζωή. Η ενασχόληση με το θέμα των αγορών (να τις σκέφτεται, να τις προσμένει, να τις σχεδιάζει, να απορροφάται κατά την διαδικασία) τείνει να καταλαμβανει μεγάλο μέρος του χρόνου της καθημερινότητας του ενώ συνήθης είναι και η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση (συσσώρευση χρεών σε δάνεια και πιστωτικές κάρτες).

Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι το πρόβλημα των καταναγκαστικών αγορών δεν φαίνεται να σχετίζεται με το εισόδημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι και άτομα με χαμηλό εισόδημα δεν αποκλείονται από αυτήν την προβληματική συμπεριφορά. Στις περιπτώσεις αυτές η στόχευση τους έχει να κάνει με αντικείμενα μειωμένης αξίας, αντίστοιχης της δικής τους οικονομικής αγοραστικής δύναμης (π.χ. αγορές από καταστήματα outlet, μαζικές αγορές αγαθών μικρής αξίας ή προσφορών). Επίσης πολλές φορές παρατηρείται ότι η δυσλειτουργική αυτή συμπεριφορά συνεχίζεται ακόμα και σε περιόδους ένδειας και οικονομικής στενότητας με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν περαιτέρω την ήδη επιβαρυμένη οικονομική τους κατάσταση.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω η διαταραχή καταναγκαστικών αγορών διαφοροποιείται από τις απλές παρορμητικές αγορές με τις οποίες σε κάποια στιγμή της ζωής μπορεί να έχουμε έρθει αντιμέτωποι. Στην περίπτωση της διαταραχής η μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση των συμπτωμάτων (είναι συχνό να αναφέρονται επεισόδια αγορών 2, 3 ή και περισσότερες φορές ανά εβδομάδα), η οικονομική επιβάρυνση (κάποιοι κάνουν λόγο για έξοδα που μπορεί ανά περιόδους να αγγίζουν τα 200 ευρώ και άνω την κάθε φορά) και ο ανεξέλεγκτος χαρακτήρας της επιθυμίας διαφοροποιούν ποιοτικά και ποσοτικά την συμπεριφορά. Επίσης τα άτομα αυτά δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται τόσο για τα αντικείμενα της αγοράς όσο για την διαδικασία της αγοράς.

Για το λόγο αυτό πολλές φορές τα αποκτήματα παραμένουν αχρησιμοποίητα στα κουτιά ή με τις ταμπέλες τους, ξεχασμένα ή καταχωνιασμένα. Δεν πρέπει επίσης να συγχέεται με συμπεριφορές που εκδηλώνονται σε κατά την διάρκεια επεισοδίων μανίας ή υπομανίας. Στην περίπτωση των καταναγκαστικών αγορών έχουμε να κάνουμε με μια σχετικά σταθερά εκφραζόμενη δυσλειτουργική συμπεριφορά και όχι με επεισόδια αλόγιστης σπατάλης λόγω ενός γενικότερου επεισοδίου έντονης ευφορίας και αισθήματος μεγαλείου όπως στην περίπτωση ενός μανιακού επεισοδίου.

Για την θεραπεία της η σχετική έρευνα έχει να επιδείξει υποσχόμενα αποτελέσματα με την εφαρμογή της Γνωσιακής Συμπεριφορικής Θεραπείας. Το πρώτο σημαντικό και αναγκαίο βήμα για την θεραπεία είναι καταρχήν η αναγνώριση του προβλήματος απο το ίδιο το άτομο. Κοινωνικοί παράγοντες όπως η ευόδωση της καταναλωτικής συμπεριφοράς ως γενικότερης τάσης και αξίας πολλές φορές δίνουν στο άτομο την δυνατότητα να εκλογικεύει και να ωραιοποιεί στα μάτια του και στα μάτια των άλλων την κατάστασή του. Εξάλλου είναι χαρακτηριστικό ότι η διαταραχή αυτή συναντάται κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες που βασίζονται στην οικονομία της αγοράς.

Αρχικά, σημαντικό κομμάτι στον έλεγχο του προβλήματος είναι η ρύθμιση της πρόσβασης σε χρηματικές πηγές. Είναι συχνά αναγκαίο, αν το πρόβλημα έχει μεγάλες διαστάσεις, το άτομο να απαλλαγεί από πιστωτικές κάρτες ή βιβλιάρια ανάληψης και να έχει περιορισμένη πρόσβαση σε ρευστό. Βασικό θεραπευτικό εργαλείο είναι η σταδιακή έκθεση του ατόμου σε περιβάλλοντα και καταστάσεις που του κινητοποιούν την επιθυμία για αγορά χωρίς όμως τελικά να ενδίδει. Στόχος είναι να μπορέσει να ανέχεται, να εξοικειώνεται και να νικά αυτή την εσωτερική ένταση ώστε τελικά η επαφή με σχετικά ερεθίσματα να μην κινητοποιεί την επιθυμία για αγορά.

Ένας άλλος στόχος είναι μέσα από την θεραπεία να κατανοήσει τις συνθήκες της ζωής του που το κάνουν πιο ευάλωτο στην εκδήλωση τέτοιων επεισοδίων. Όπως προαναφέρθηκε, πολλές φορές, διάφοροι στρεσσογόνοι παράγοντες και δυσφορικά συναισθήματα μπορεί να πυροδοτήσουν τα επεισόδια αγορών. Το να μάθει, λοιπόν, να αναγνωρίζει, να διαχειρίζεται και να επιλύει τα προβλήματα της καθημερινότητας με άλλον τρόπο από την καταφυγή σε αγορές, να μην αποφεύγει τα συναισθήματά του και να μάθει να αντλεί ευχαρίστηση από άλλες πηγές είναι ουσιαστικό στοιχείο ώστε να μπορέσει να καταφέρει και να διατηρήσει το όποιο κέρδος από την θεραπευτική προσπάθεια.

Πηγή: http://boro.gr

Κατάθλιψη και ηλικιωμένοι γονείς

Η συχνότητα εμφάνισης της κατάθλιψης αυξάνει με την ηλικία, όπως δείχνουν διεθνείς στατιστικές. Επιπλέον μόνο ένα μικρό ποσοστό των ηλικιωμένων καταθλιπτικών που δεν ξεπερνά το 20% λαμβάνει κατάλληλη αντικαταθλιπτική αγωγή. Συνοπτικά θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η κατάθλιψη στους ηλικιωμένους είναι μία από τις πιο υποδιαγνωσμένες και ελλιπώς αντιμετωπιζόμενες νόσους.

Η κατάθλιψη δεν είναι χαρακτηριστικό των ηλικιωμένων και δεν θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική μία καταθλιπτική αντίδραση σ’ αυτή την ηλικία. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ηλικιωμένων προσαρμόζεται με επιτυχία στις μεταβολές που συμβαίνουν όταν εισέρχονται σ’ αυτό το στάδιο της ζωής. Έτσι, συμπτώματα όπως η μείωση των κοινωνικών επαφών και δραστηριοτήτων, η ελάττωση λήψης πρωτοβουλιών, το άγχος και η ανησυχία δεν είναι φυσικά επακόλουθα της γήρανσης, αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν την παρουσία κατάθλιψης. Δυστυχώς οι περισσότεροι ασθενείς αλλά και οι συγγενείς τους δεν αναγνωρίζουν ότι πίσω από αυτές τις εκδηλώσεις μπορεί να κρύβεται μία κατάθλιψη, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να μην αναζητούν ποτέ βοήθεια.

Ως σήμερα η θεραπεία της κατάθλιψης των ηλικιωμένων είχε αρκετά προβλήματα, με σημαντικότερα τις παρενέργειες που εμφανίζουν οι ασθενείς κατά τη διάρκεια θεραπείας με τα Τρικυκλικά Αντικαταθλιπτικά (ΤΚΑ). Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες εμπόδιζαν τη χορήγηση θεραπευτικής δόσης, αλλά επιπλέον επηρέαζαν και τη συμμόρφωση του ασθενούς.

Τα τελευταία χρόνια όμως προωθήθηκαν στην αγορά των αντικαταθλιπτικών οι Εκλεκτικοί Αναστολείς Επαναπρόσληψης της Σεροτονίνης (SSRI’s), φάρμακα ασφαλέστερα και πολύ καλύτερα ανεκτά, ιδιαίτερα από τους ηλικιωμένους, σε σχέση με τα παλαιότερα τρικυκλικά. Στην κατηγορία αυτή των αντικαταθλιπτικών περιλαμβάνονται η σιταλοπράμη, η φλουοξετίνη, η παροξετίνη και η φλουβοξαμίνη.

Τι δείχνουν οι μελέτες;

Σε επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν σε ηλικιωμένους βρέθηκε ότι 10-25% εμφανίζουν σημαντικά συμπτώματα κατάθλιψης. Από αυτούς το 1-5% πάσχουν από μείζονα κατάθλιψη και το 2-8% πάσχουν από δυσθυμία. Σε μελέτες που έγιναν σε γηροκομεία και οίκους ευγηρίας το ποσοστό των ατόμων με μείζονα κατάθλιψη ανέρχεται σε 5-15%, ενώ ένα 30% επιπλέον αυτών εμφανίζει σημαντικά καταθλιπτικά συμπτώματα όπως δυσφορία, μελαγχολία, διαταραχές της όρεξης και του ύπνου.

Τέλος σε μελέτες που έγιναν σε ηλικιωμένους ασθενείς γενικών νοσοκομείων ένα 5-10% εμφάνιζαν συμπτώματα μείζονος κατάθλιψης, ενώ ένα επιπρόσθετο 15-25% παρουσίαζαν σημαντική καταθλιπτική συμπτωματολογία. Είναι άξιο προσοχής ότι στα γενικά νοσοκομεία μόνο το 2% των ασθενών αξιολογείται ψυχιατρικά, ποσοστό πολύ χαμηλότερο από την πραγματική συχνότητα εμφάνισης κατάθλιψης σ’ αυτά τα ιδρύματα. Ανάμεσα στους λόγους που αναφέρονται για να εξηγηθεί αυτή η διαφορά είναι: α) η δυσκολία στην αναγνώριση και διάγνωση της κατάθλιψης λόγω της άτυπης συνήθως εμφάνισης στους ηλικιωμένους, β) η προτεραιότητα της αντιμετώπισης των σωματικών κυρίως προβλημάτων, γ) η υποτίμηση συχνότητας εμφάνισης της κατάθλιψης κ.ά.

Μορφές Κατάθλιψης
Η κατάθλιψη στους ηλικιωμένους μπορεί να είναι πρωτογενής ή δευτερογενής, αποτέλεσμα δηλαδή μίας άλλης ψυχιατρικής ή μη διαταραχής.

Α) Η πρωτογενής κατάθλιψη είναι τριών ειδών:

1) Μείζων κατάθλιψη: όπως ορίζεται από τα δύο διεθνή ταξινομικά συστήματα DSM IV της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-10 της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Συγκεκριμένα απαιτείται η ύπαρξη καταθλιπτικών συμπτωμάτων για δύο τουλάχιστον εβδομάδες.

* Συναίσθημα (μελαγχολία, απώλεια ενδιαφέροντος, αίσθημα απελπισίας)

* Ψυχοκινητικές διαταραχές (διέγερση ή καταστολή)

* Γνωστικές διαταραχές (ελαττωμένη αυτοεκτίμηση, ενοχές, αυτοκτονικός ιδεασμός, διαταραχή στη μνήμη και συγκέντρωση)

* Σωματικά συμπτώματα (μεταβολές στον ύπνο, το βάρος, την όρεξη, τη σεξουαλική επιθυμία) και

* Κοινωνική απόσυρση

2) Δυσθυμία: χαρακτηρίζεται από συμπτώματα παρόμοια με αυτά της μείζονος κατάθλιψης αλλά λιγότερα σε αριθμό και ελαφρότερα σε βαρύτητα. Επίσης η συμπτωματολογία θα πρέπει να υπάρχει για δύο τουλάχιστον χρόνια τις περισσότερες ημέρες.

3) Άτυπες μορφές: παρατηρούνται συνήθως σε ασθενείς με όψιμης έναρξης κατάθλιψη, δηλαδή εμφάνιση πρώτου επεισοδίου μετά το 60ό έτος. Οι άτυπες μορφές ονομάζονται και συγκαλυμμένη κατάθλιψη (masked depression), γιατί χαρακτηρίζονται από άρνηση του καταθλιπτικού συναισθήματος, το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή σωματικών ή γνωστικών συμπτωμάτων. Μερικές από τις σωματικές ενοχλήσεις για τις οποίες παραπονούνται αυτοί οι ασθενείς είναι κόπωση, διάχυτα άλγη, γαστρεντερικά ενοχλήματα και ελαττωμένη ενεργητικότητα.. Γενικά στην κλινική εικόνα κυριαρχούν δύο μορφές σωματοποίησης, η υποχονδρίαση και οι αντιδράσεις μετατροπής. Η δευτερογενής υποχονδρίαση που παρατηρείται στους ηλικιωμένους και συγκαλύπτει την κατάθλιψη θα πρέπει να διαφορογιγνώσκεται από την πρωτογενή υποχονδρίαση, η οποια εμφανίζεται ως επί το πλείστον πολύ νωρίτερα στη ζωή ενός ανθρώπου, στην τρίτη ή τέταρτη δεκαετία της ζωής. Υποχονδρίαση που εμφανίζεται με όψιμη έναρξη δεν θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογικό επακόλουθο της γήρανσης, αλλά ένα σημάδι ψυχολογικής δυσφορίας και ειδικά κατάθλιψης. Να σημειωθεί ότι η υποχονδρίαση στους ηλικιωμένους μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο για απόπειρες αυτοκτονίας. Συμπτώματα από αντιδράσεις μετατροπής που εμφανίζονται για πρώτη φορά σε προχωρημένη ηλικία επίσης θα πρέπει να θεωρούνται ότι καλύπτουν καταθλιπτική συμπτωματολογία.

Η κατάθλιψη στους ηλικιωμένους μπορεί να συγκαλύπτεται και από γνωστικού τύπου διαταραχές, όπως προαναφέρθηκε. Κύρια συμπτώματα σ’ αυτή την περίπτωση είναι διαταραχές στη συγκέντρωση και τη μνήμη, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της κλινικής εικόνας της ψευδοάνοιας. Ένα αδρό διαφοροδιαγνωστικό σημείο από πραγματικές εκφυλιστικές άνοιες είναι ότι σε εξετάσεις νοητικής κατάστασης (mental status examinations) ο ψευδοανοϊκός καταθλιπτικός απαντά συνήθως “δεν ξέρω” δείχνοντας μία αδιαφορία για επικοινωνία, αντίθετα με τον οργανικό ανοϊκό που προσπαθεί να καλύψει τα ελλείματά του. Ας σημειωθεί εδώ ότι σε περίπου 30% των οργανικών ανοϊκών συνυπάρχει κατάθλιψη και σ’ αυτές τις περιπτώσεις το διαγνωστικό έργο γίνεται δυσκολότερο.

Β) Η δευτερογενής κατάθλιψη στους ηλικιωμένους μπορεί να είναι δύο μορφών:

1) Οργανική κατάθλιψη: είναι αποτέλεσμα βιολογικών μεταβολών στον οργανισμό του ασθενούς είτε λόγω μίας νόσου που προσβάλλει και επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), είτε λόγω λήψεως φαρμάκων που προκαλούν αντίστοιχες βιοχημικές μεταβολές. Ενδεικτικά μερικά νοσήματα που προκαλούν οργανική κατάθλιψη δευτερογενώς είναι εγκεφαλικά επεισόδια (κυρίως αριστερό ημισφαίριο), οι νόσοι Parkinson και Alzheimer, ενδοκρινικά νοσήματα (π.χ. υποθυρεοειδισμός), νεοπλάσματα (π.χ. παγκρέατος), μεταβολικές διαταραχές (π.χ. αφυδάτωση), αναιμία κ.ά. Επίσης ορισμένα φάρμακα που προκαλούν ως παρενέργεια κατάθλιψη είναι τα αντιυπερτασικά (β-αναστολείς, κλονιδίνη, μεθυλντόπα), τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, οι βενζοδιαζεπίνες και τα κορτικοστεροειδή.

2) Καταθλιπτικές αντιδράσεις ως αποτέλεσμα σωματικών νοσημάτων: η πιο συχνή ψυχολογική αντίδραση στη σωματική νόσο είναι η αντίδραση προσαρμογής όπως ορίζεται στο DSM IV και το πρώτο σύμπτωμα είναι άγχος, ενώ στη συνέχεια μπορεί να εμφανιστεί κατάθλιψη. Ειδικά στους ηλικιωμένους η σωματική νόσος συνήθως είναι χρόνια και πιθανόν να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Αυτό σε συνδυασμό με τις άλλες απώλειες που έχουν άνθρωποι αυτής της ηλικίας, όπως απώλεια της κοινωνικής θέσης, εισοδήματος, πιθανός θάνατος φίλων, απώλεια ανεξαρτησίας λόγω της σωματικής νόσου, μπορεί να προκαλέσει την εξέλιξη της διαταραχής προσαρμογής σε πραγματική καταθλιπτική νόσο. Ασθενείς με τέτοια μορφή δευτερογενούς κατάθλιψης συνήθως παρουσιάζουν περισσότερο άγχος, αίσθημα έλλειψης συμπαράστασης και απαισιοδοξία.

Διάγνωση
Τον σημαντικότερο ρόλο στη διάγνωση των γεροντικών καταθλίψεων παίζει η κλινική εμπειρία του γιατρού. Αυτό περισσότερο οφείλεται στην άτυπη συνήθως συμπτωματολογία που εμφανίζουν οι ηλικιωμένοι ασθενείς. Προτείνεται, λοιπόν, πλήρης και λεπτομερειακός σωματικός, νευρολογικός, ψυχιατρικός έλεγχος και όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο, διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων. Γενικά θα πρέπει να αποκλεισθούν εκφυλιστικά νοσήματα του ΚΝΣ όπως οι νόσοι Parkinson και Alzheimer, ενδοκρινικά νοσήματα (θυρεοειδής, επινεφρίδια), νεοπλασίες και καρδιαγγειακά νοσήματα. Θα πρέπει επίσης να αξιολογηθεί η ύπαρξη εγκεφαλικού επεισοδίου καθώς και η χρήση φαρμάκων που πιθανόν να προκαλούν εμφάνιση καταθλιπτικού συνδρόμου. Ανάμεσα στις εργαστηριακές εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στον αποκλεισμό ορισμένων από τις παραπάνω σωματικές νόσους είναι:

* εξετάσεις θυρεοειδούς (FT3, FT4, TSH)
* Β12 και φολικό οξύ πλάσματος
* ηλεκτρολύτες
* γλυκόζη
* ηπατικές δοκιμασίες
* ταχύτητα καθίζησης.

Τέλος σε ειδικές περιπτώσεις ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ή μία αξονική τομογραφία μπορούν να δώσουν πληροφορίες για την ύπαρξη αγγειακών επεισοδίων του εγκεφάλου ή εκφυλιστικών παθήσεων του ΚΝΣ. Για τις ίδιες περιπτώσεις υπάρχουν και ορισμένες ψυχολογικές δοκιμασίες που μπορούν να διακρίνουν την ύπαρξη οργανικότητας. Αν όλος αυτός ο έλεγχος δεν αποκαλύψει κάποια σωματική νόσο, τότε η πιθανότητα ύπαρξης κατάθλιψης είναι μεγάλη και μία δοκιμή με αντικαταθλιπτικά σκευάσματα πιθανότατα θα επιβεβαιώσει εκ των υστέρων τη διάγνωση.

Θεραπεία
Η πιο συχνή μέθοδος αντιμετώπισης της γεροντικής κατάθλιψης είναι η φαρμακοθεραπεία. Οι γενικές αρχές που ακολουθούνται για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι οι ίδιες τόσο στους ηλικιωμένους όσο και στους νεαρούς ασθενείς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία από τη φαρμακοκινητική και φαρμακοδυναμική αυτών των σκευασμάτων που πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη όταν χρησιμοποιούνται για θεραπεία ηλικιωμένων και πιο συγκεκριμένα:

1) Φαρμακοκινητική:

* Υπάρχει ελάττωση των ηπατικών λειτουργικών λόγω εκφύλισης και συνεπώς μειωμένη δυνατότητα του ηλικιωμένου να μεταβολίσει και να απενεργοποιήσει τα φάρμακα.

* Παρατηρείται ελάττωση της νεφρικης λειτουργιας επίσης λόγω εκφύλισης και, συνεπώς, και της δυνατότητας για αποβολή των φαρμάκων από τον οργανισμό.

* Τέλος υπάρχει αύξηση του λίπους σε σχέση με τις πρωτεΐνες, που σημαίνει αύξηση του όγκου διασποράς του φαρμάκου και, συνεπώς, αύξηση του συνολικού ποσού του φαρμάκου που δεσμεύεται στον οργανισμό.

Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των μεταβολών είναι η αύξηση της ημιπεριόδου ζωής των σκευασμάτων, γεγονός που συνεπάγεται: α) μεγαλύτερο χρόνο για να επιτευχθεί σταθερό επίπεδο στον οργανισμό, β) μεγαλύτερο χρόνο για να αποβληθεί τελείως το φάρμακο σε περίπτωση διακοπής της χορήγησης και, πιθανώς, γ) μεγαλύτερη συσσώρευση φαρμάκων στον οργανισμό.

2) Φαρμακοδυναμική:

* Υπάρχει εκφύλιση λόγω γήρανσης και, άρα, ελάττωση της λειτουργικότητας των συστημάτων του οργανισμού που συνεπάγεται τη μεγαλύτερη ευαισθησία των ηλικιωμένων στις ανεπιθύμητες ενέργειες.

* Συνυπάρχουσες νόσοι είναι δυνατόν να επιδεινωθούν από τις παρενέργειες αυτών των φαρμάκων (π.χ. γλαύκωμα, προστάτης, καρδιακά προβλήματα).

* Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα που συγχορηγούνται, λόγω της γενικότερης αυξημένης νοσηρότητας του πληθυσμού των ηλικιωμένων.

Επιπλέον θα πρέπει να σημειωθεί ότι ειδικά στους ηλικιωμένους το πλήρες κλινικό αποτέλεσμα των αντικαταθλιπτικών εμφανίζεται συνήθως μετά από θεραπεία 6-8 εβδομάδων.

Τα αντικαταθλιπτικά που έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της γεροντικής κατάθλιψης ανήκουν σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

1) Τα τρικυκλικά (ΤΚΑ) και τετρακυκλικά αντικαταθλιπτικά: Αμιτριπτυλίνη, Κλομιπραμίνη, Νορτριπτυλίνη, Μαπροτιλίνη, Μιανσερίνη.

2) Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI’s): Σιταλοπράμη, Φλουοξετίνη, Παροξετίνη, Φλουβοξαμίνη.

Η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων των δύο αυτών κατηγοριών στην γεροντική κατάθλιψη είναι η ίδια, όπως έχει αποδειχθεί επανειλημμένα σε διπλές τυφλές ελεγχόμενες μελέτες και όπως φαίνεται και από τις υπάρχουσες ανασκοπήσεις της βιβλιογραφίας στο συγκεκριμένο θέμα. Η διαφορά τους βρίσκεται κυρίως στις παρενέργειες που προκαλούν, όπου οι SSRI’s πλεονεκτούν έναντι των τρικυκλικών.

Πιο συγκεκριμένα, οι βασικότερες παρενέργειες των ΤΚΑ είναι από το κεντρικό νευρικό σύστημα (συγχυτικό σύνδρομο), περιφερική αντιχολινεργική δράση, αντιαδρενεργική δράση (α1 υποδοχείς, πρόκληση ορθοστατικής υπότασης) και από την καρδιά (αρρυθμογόνος δράση). Στους ηλικιωμένους αυτές οι παρενέργειες είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές, γιατί συνήθως οι άνθρωποι αυτοί πάσχουν και από άλλα σωματικά νοσήματα τα οποία είναι δυνατόν να επιδεινωθούν, όπως επίσης παίρνουν και άλλα φάρμακα με τα οποία τα ΤΚΑ μπορούν να αλληλεπιδράσουν.

Συγκεκριμένα, σε ασθενείς με προστάτη η αντιχολινεργική δράση αυξάνει το πρόβλημα της δυσουρίας, σε ασθενείς με δυσκοιλιότητα επίσης η αντιχολινεργική δράση αυξάνει τη δυσκινησία του εντέρου με αποτέλεσμα ακόμη και ιλεό, σε ασθενείς με γλαύκωμα μπορεί να προκαλέσουν οξύ επεισόδιο και απώλεια της όρασης, σε ασθενείς με καρδιακά νοσήματα δυνατόν να προκαλέσουν επικίνδυνες διαταραχές στην αγωγιμότητα και τέλος είτε από μόνα τους είτε σε συνδυασμό με αντιυπερτασικά μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια υπότασης και πτώσεις που συχνά είναι αίτιο καταγμάτων του μηρού και της λεκάνης. Σε κλινικές μελέτες έχει παρατηρηθεί ότι ο αριθμός αυτών των καταγμάτων είναι τριπλάσιος σε ασθενείς που παίρνουν ΤΚΑ σε σύγκριση με ασθενείς που δεν παίρνουν τέτοια φάρμακα.

Η πιο επικίνδυνη παρενέργεια των ΤΚΑ είναι από το κεντρικό νευρικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα το οξύ συγχυτικό σύνδρομο που προκαλούν λόγω της αντιχολινεργικής τους δράσης. Η δράση αυτή είναι εντονότερη στους ηλικιωμένους, αφού μία από τις βιοχημικές μεταβολές της διαδικασίας της γήρανσης είναι η εκφύλιση των χολινεργικών συστημάτων του εγκεφάλου. Το κεντρικό αντιχολινεργικό σύνδρομο εξελίσσεται σε τέσσερα στάδια:

1) Συμπτώματα που μιμούνται κατάθλιψη: καταθλιπτικό θυμικό, ελάττωση της συγκέντρωσης, λήθαργος, κοινωνική απόσυρση.

2) Κινητικά συμπτώματα: τρόμος, αταξία, επιληπτικοί σπασμοί.

3) Ψυχωσικά συμπτώματα: ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, διαταραχές της σκέψης.

4) Οργανικά συμπτώματα: διαταραχή του προσανατολισμού, διαταραχή της μνήμης, διέγερση και σύγχυση.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η διάγνωσή του σε πρώιμο στάδιο είναι δύσκολη, λόγω του ότι τα συμπτώματα του πρώτου σταδίου είναι ίδια με αυτά της κατάθλιψης, για τη θεραπεία της οποίας χορηγούνται τα ΤΚΑ. Η συνήθης αντίδραση του γιατρού σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να αυξήσει τη δόση του φαρμάκου, δεδομένου ότι βλέπει τον ασθενή να μην καλυτερεύει, με αποτέλεσμα την επιδείνωση του συγχυτικού συνδρόμου.

Η δεύτερη μεγάλη κατηγορία αντικαταθλιπτικών με πλεονεκτικότερη χρήση στον ειδικό πληθυσμό των ηλικιωμένων είναι, όπως προαναφέρθηκε, οι SSRI’s. Για τους SSRI’s υπάρχει η γενική άποψη ότι όλοι έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και συνεπώς μπορούν αν χρησιμοποιηθούν όλοι με τον ίδιο τρόπο και για τους ίδιους ασθενείς. Αυτή η γενίκευση όμως φαίνεται να είναι ανακριβής και ειδικότερα όσον αφορά τους ηλικιωμένους. Η διαφορά τους βρίσκεται στα φαρμακοκινητικά τους χαρακτηριστικά που καθορίζουν τις αλληλεπιδράσεις τους με άλλα φάρμακα που συχνά χορηγούνται σε ηλικιωμένους για τη θεραπεία συνυπαρχόντων σωματικών νοσημάτων. Πιο συγκεκριμένα:

1) Σύνδεση με πρωτεΐνες του πλάσματος:
Η φλουοξετίνη και η παροξετίνη παρουσιάζουν ισχυρή σύνδεση με τις πρωτεΐνες (95%), ενώ η σιταλοπράμη λιγότερο ισχυρή (77%) και συνεπώς αναμένεται ότι δεν αλληλεπιδρά έντονα με συγχορηγούμενα φάρμακα που επίσης συνδέονται ισχυρά με πρωτεΐνες, όπως η διγοξίνη και η βαρφαρίνη. Λόγω του μικρού θεραπευτικού δείκτη αυτών των τελευταίων φαρμάκων, μία τέτοια αλληλεπίδραση μπορεί εύκολα να προκαλέσει τοξικότητα.

2) Αναστολή ηπατικών ενζύμων:
CYP 2D6: Η παροξετίνη και η φλουοξετίνη είναι ισχυροί αναστολείς αυτού του ισοενζύμου του ενζυμικού συστήματος P450, με αποτέλεσμα να αναστέλλουν τον ίδιο το μεταβολισμό τους αλλά και το μεταβολισμό συγχορηγούμενων φαρμάκων, όπως αντιαρρυθμικών τύπου 1C, β-αναστολέων, νευροληπτικών και τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών. Αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης είναι αύξηση των επιπέδων αυτών των κατηγοριών φαρμάκων στο πλάσμα και εμφάνιση μεγαλύτερου ποσοστού παρενεργειών ή και τοξικότητας.

CYP 1A και CYP 2C: Η φλουβοξαμίνη είναι ισχυρός αναστολέας αυτών των δύο ισοενζύμων, με αποτέλεσμα να αναστέλλει τον μεταβολισμό της καφεΐνης, της θεοφυλλίνης, της φαινακετίνης, της βαρφαρίνης και ορισμένων τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών. Συγχορήγηση φλουβοξαμίνης με τα παραπάνω σκευάσματα μπορεί επίσης να προκαλέσει τοξικότητα.

Φυσικά όλα όσα αναφέρθηκαν στην λειτουργία των ηπατικών ενζυμικών συστημάτων και τη δράση των διαφορετικών SSRI’s ειδικά για τους ηλικιωμένους θα πρέπει να εξεταστούν λαμβάνοντας επιπλέον υπ’ όψη το γεγονός ότι αυτοί οι ασθενείς λόγω εκφυλιστικών αλλοιώσεων γήρανσης έχουν ήδη ελαττωμένη ικανότητα ηπατικού μεταβολισμού.


Πηγή: http://boro.gr

Κάλτσες... πιεσόμετρα

«Έξυπνες« κάλτσες που μετρούν την πίεση αναπτύσσει η αμερικανική εταιρεία Heapsylon. Σύμφωνα με τους τρεις ιδρυτές της εταιρείας (πρώην στελέχη της Microsoft), οι κάλτσες Sensoria -όπως ονομάζονται- διαθέτουν ενσωματωμένους αισθητήρες, οι οποίοι μετρούν την πίεση και καταγράφουν δεδομένα την ώρα που το άτομο περπατά ή τρέχει.

Στη συνέχεια, μέσω Bluetooth, τα δεδομένα μεταφέρονται ηλεκτρονικά σε ένα «έξυπνο» τηλέφωνο ή κάποιον υπολογιστή με το λογισμικό της εταιρείας. Η ανάλυση των δεδομένων επιτρέπει στους χρήστες να τρέχουν ή να περπατούν με μεγαλύτερη ασφάλεια, γνωρίζοντας τα όριά τους.

Όσο για τη μέθοδο καθαρισμού, παρά την παρουσία αισθητήρων, οι κάλτσες μπορούν να μπουν στο πλυντήριο.


Πηγή: http://www.enikos.gr

Αερόσακοι για μοτοσυκλετιστές

Το μέλλον της προστασίας του αναβάτη στο μικροσκόπιο γαλλικής έρευνας.
Οι αερόσακοι αναβάτη, συνήθως ενσωματωμένοι σε τζάκετ ή σε ειδικό γιλέκο, κυκλοφορούν εδώ και τουλάχιστον 8 χρόνια. Στο διάστημα αυτό έχουν εξελιχθεί σε θαυμαστούς μηχανισμούς προστασίας, και πλέον είναι ενσωματωμένοι στις φόρμες των περισσότερων αναβατών αγώνων.

Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη της προστασίας που προσφέρουν από την πρόσφατη πτώση του Marc Marquez στο Mugello. Έπεσε με τουλάχιστον 280 χλμ., υποφέροντας τελικά μόνον από κάποιες κακώσεις.

Παρόλα αυτά, τα συστήματα που προσφέρονται στην αγορά δεν έχουν γνωρίσει ευρείας εμπορικής επιτυχίας, λόγω του κόστους αλλά και του όγκου τους. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι αερόσακων για το μοτοσυκλετιστή. Ο ενσύρματος και ο ασύρματος.

Ο ενσύρματος συνδέεται μέσω ενός συρματόσχοινου ή καλωδίου με ένα σταθερό σημείο της μοτοσυκλέτας. Όταν για κάποιον λόγο ο αναβάτης φύγει από τη σέλα, ο αερόσακος ενεργοποιείται και φουσκώνει, προστατεύοντας τις ευαίσθητες περιοχές του αυχένα και του στήθους.









Ο ασύρματος ενεργοποιείται από υπερευαίσθητους αισθητήρες που τοποθετούνται συνήθως πάνω στη μοτοσυκλέτα και αντιλαμβάνονται κάθε υπερβολική ή ασυνήθιστη αλλαγή της κινητικής κατάστασης, δίνοντας το σήμα για την ανάπτυξη του αερόσακου.

Ποιο είναι το καλύτερο σύστημα;

Την απάντηση δίνει το γαλλικό ινστιτούτο IFSTTAR (Institut Français des Sciences et Technologies des Transports, de l'Aménagement et des Réseaux), το οποίο αναλύει και εξετάζει τις τεχνολογίες που προορίζονται για χρήση στους δρόμους.

Πρόσφατα το ινστιτούτο δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας μελέτης που διεξήγε μεταξύ 2005 και 2009, εξετάζοντας όλους τους τότε υπάρχοντες τύπους αερόσακων. Επίσης ανέλυσε τις συνηθέστερες συνθήκες ατυχημάτων στα οποία εμπλέκονται οι μοτοσυκλετιστές και τις συνέπειές τους.

Στην τελική αναφορά που συνοδεύει την έρευνα, αναφέρονται και τα μέρη του σώματος κατά συχνότητα τραυματισμού.

Οι «ενσύρματοι» αερόσακοι αντιδρούν με καθυστέρηση και για το λόγο αυτό προσφέρουν μικρότερη ασφάλεια από τους ασύρματους.

Κι αυτό διότι ο πιο σημαντικός παράγοντας ασφαλείας ενός αερόσακου είναι ο χρόνος ενεργοποίησής του. Δηλαδή ο χρόνος που χρειάζεται για να φουσκώσει τελείως.



Κατά την έρευνα του IFSTTAR, προκειμένου για μετωπική σύγκρουση μοτοσυκλέτας με αυτοκίνητο, ο μέσος χρόνος που μεσολαβεί μέχρι να χτυπήσει στο όχημα και το κεφάλι του αναβάτη είναι 90 μιλισεκόντ (ms).

Επειδή ο ενσύρματος αερόσακος αρχίζει να φουσκώνει μόνο μετά το σήμα του καλωδίου, πριν το σώμα αρχίσει να αποσπάται από τη σέλα, το πιρούνι έχει ήδη υποχωρήσει και ο πίσω τροχός ανασηκωθεί φέρνοντας το σώμα του αναβάτη ακόμη πιο κοντά στο άλλο όχημα.

Ωστόσο επειδή το καλώδιο δεν έχει τεντώσει, ο αερόσακος ακόμη αδρανεί. Θα ενεργοποιηθεί όταν πια το σώμα θα βρίσκεται στον αέρα ή ακόμη χειρότερα, όταν πια θα έχει βροντήξει πάνω στο αυτοκίνητο. Βλέπετε σήμερα, ο καλύτερος αερόσακος (όπως αυτοί στα MotoGP) απαιτεί τουλάχιστον 50ms για να φουσκώσει προστατευτικά.

Αρκεί να δείτε τις σχετικές φωτογραφίες και θα καταλάβετε τι εννοούμε. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που απεικονίζεται, ο πλέον κρίσιμος χρόνος σε μια σύγκρουση είναι τα πρώτα 200ms (μέσος όρος των ατυχημάτων που εξετάστηκαν). Και ο ίδιος χρόνος, τα 200ms, είναι ο χρόνος που χρειάζεται ένας μέσος ενσύρματος αερόσακος για να ενεργοποιηθεί και φουσκώσει.



Οπότε οι ενσύρματοι αερόσακοι δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι σε μετωπικές συγκρούσεις και πρέπει να ξέρουμε ότι το 69% των ατυχημάτων αφορά συγκρούσεις μοτοσυκλέτας με αυτοκίνητο.

Είναι όμως χρήσιμοι σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, π.χ. αν πέσει κανείς μόνος του. Τότε ο αερόσακος προστατεύει. Όμως οι περιπτώσεις αυτές αποτελούν τη μειοψηφία των ατυχημάτων, κάπου 15%.

Ασύρματοι αερόσακοι
Αυτοί είναι συνήθως ενσωματωμένοι σε ειδικά γιλέκα. Η έρευνα κατέδειξε ότι αυτοί οι αερόσακοι προσφέρουν μακράν τη μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς φουσκώνουν πολύ πιο γρήγορα. Αρκεί να διαβάσετε πώς αντέδρασε ο αερόσακος του Marquez που χρειάστηκε μόλις 90 ms (από τη στιγμή που άρχισε να χάνει τον έλεγχο της Honda του, όχι από τη στιγμή που χτύπησε στο έδαφος) για να φουσκώσει πλήρως.



Βέβαια ένα τέτοιο σύστημα, ως εξαιρετικά προηγμένο, είναι πανάκριβο και για την ώρα η παραγωγή είναι περιορισμένη καθώς μόνο η Dainese διαθέτει τέτοιο στην αγορά. Είναι όμως ενδεικτικό του επιπέδου ασφαλείας που μπορεί να προσφέρει.

Εκτός του κόστους, ένα ασύρματο σύστημα απαιτεί την τοποθέτηση ηλεκτρονικών αισθητήρων στη μοτοσυκλέτα. Κι αν έχει κανείς περισσότερες μοτοσυκλέτες, το κόστος αυξάνεται.

Να ξεκαθαρίσουμε επίσης ότι οι ασύρματοι αερόσακοι προσφέρουν προστασία και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει σύγκρουση με άλλο όχημα, όταν δηλαδή ο αναβάτης πέφτει από απώλεια ελέγχου της μοτοσυκλέτας. Ακόμη κι όταν ο αναβάτης δεν αποσπαστεί από τη μοτοσυκλέτα κατά την πτώση αλλά σέρνεται μαζί της.

Ένα θέμα που προέκυψε κατά την έρευνα είναι η θέση της φιάλης με το διοξείδιο του άνθρακα που χρησιμοποιείται για το φούσκωμα του αερόσακου. Συνήθως τοποθετείται μέσα στο τζάκετ ή το γιλέκο που περιέχει τον αερόσακο, κάπου δίπλα στα πλευρά.





Όμως εκεί, αν βρει πάνω σε κάποιο σκληρό αντικείμενο, θα καταλήξει να σπάσει τα πλευρά του αναβάτη. Η τοποθέτησή του λοιπόν πρέπει να αλλάξει και οι εταιρείες πρέπει να βρουν άλλη, λιγότερο επικίνδυνη θέση, κάπου κοντά στους γλουτούς για παράδειγμα.

Άλλος κρίσιμος παράγοντας είναι ο όγκος του αερίου που χρησιμοποιείται για το φούσκωμα του αερόσακου. Ένας κατασκευαστής για παράδειγμα βρήκε ότι για τη βέλτιστη προστασία απαιτούνται 60 λίτρα αερίου, όμως η αναγκαία φιάλη θα ήταν εξαιρετικά μεγάλη και άβολη. Έτσι συμβιβάστηκε με 18 λίτρα. Περισσότερο αέριο δίνει τη δυνατότητα για μεγαλύτερο αερόσακο σε όγκο αλλά και αντίστοιχα περισσότερο χρόνο για την πλήρη ανάπτυξή του.

Και τώρα;

Οι αερόσακοι, είναι βέβαιο, θα γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς με το πέρασμα του χρόνου, καθώς μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης θα γίνονται όλο και μικρότεροι, όλο και ταχύτεροι, όλο και ασφαλέστεροι. Και φθηνότεροι.

Ιδανικά θα έπρεπε όλοι να αντιδρούν σε λιγότερα από 100ms, όμως τα ευρωπαϊκά στάνταρ που συζητούνται αυτόν τον καιρό (EN 1621-4) κλίνουν δυστυχώς προς την επιβολή ενός μέγιστου χρονικού ορίου κοντά στα 200ms, υπερβολικά μεγάλο χρόνο αντίδρασης για να σώσουν τον αναβάτη από τις χειρότερες συνέπειες μιας σύγκρουσης.

Και έπειτα, κάποια στιγμή, όπως οι ζώνες, το κράνος και οι αερόσακοι στα αυτοκίνητα, θα γίνουν κι αυτοί υποχρεωτικοί και στις μοτοσυκλέτες.

Δείτε στο βίντεο έναν αερόσακο με ενσύρματη ενεργοποίηση...



Δείτε ακόμη την εξέλιξη του D-air, του ασύρματου συστήματος της Dainese την τελευταία δεκαετία...



Επιπλέον, την τελική μορφή στην οποία τοποθετείται σήμερα στα τζάκετ και φόρμες παραγωγής...



Τέλος, την αναλυτικότερη εξήγηση του συστήματος της apinestars που χρησιμοποιείται στο MotoGP και στο μέλλον θα βρει την εφαρμογή και για πολιτική χρήση...








Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Αρχιτέκτονες και Πολιτικοί Μηχανικοί στην αγορά εργασίας

Δείτε αναλυτικά τις βάσεις εισαγωγής και τα προβλήματα των ειδικοτήτων.
Την προηγούμενη δεκαετία όταν και η οικοδομική δραστηριότητα βρισκόταν σε έξαρση πολλοί μαθητές επέλεγαν τα τμήματα των Πολιτικών Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων και Τοπογράφων.

Εκείνες οι εποχές έχουν βέβαια περάσει, παρόλα αυτά αν και το ενδιαφέρον των μαθητών για τα πιο πάνω τμήματα είναι μειωμένο συγκριτικά με το παρελθόν υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι που ενδιαφέρονται για τις εν λόγω σχολές.

Βάσεις εισαγωγής-ζήτηση

Σε υψηλά επίπεδα βρίσκεται η ζήτηση των τριών σχολών γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν έχουν χάσει την αίγλη τους παρά τα προβλήματα απορρόφησης. Ιδιαίτερα αυξημένη είναι η ζήτηση για τα τμήματα των Πολιτικών μηχανικών καθώς 3638 τα είχαν ως πρώτη τους επιλογή ενώ και τα τμήματα Αρχιτεκτόνων δηλώθηκαν πρώτα από 2576 μαθητές αν και απαιτούν εξέταση σε ειδικά μαθήματα. Μικρότερο είναι το ενδιαφέρον για τα τμήματα των τοπογράφων μηχανικών. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν μόνο δυο τμήματα Τοπογράφων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ενώ λειτουργούν πέντε τμήματα Πολιτικών Μηχανικών (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Πάτρα, Ξάνθη) και 6 τμήματα Αρχιτεκτόνων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Ξάνθη, Πάτρα και Χανιά).

Ειδικότητα	Πρώτες επιλογές
Αρχιτέκτονες	2576
Τοπογράφοι	329
Πολιτικοί Μηχανικοί	3638
Σύνολο	6543

ΑPΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠ	21669
ΑPΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ	20740
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΠΑΤΡΑΣ	20020
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ)	19613
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ)	18615
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ(ΧΑΝΙΑ)	18921
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΠΑΤΡΑΣ	17003
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ)	16191
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠ	18184
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ	17529
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ)	16756
ΑΓPΟΝΟΜΩΝ & ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ	16014
ΑΓPΟΝΟΜΩΝ & ΤΟΠΟΓPΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠ	16442

Αρχιτεκτονική και ειδικά μαθήματα

Στον πιο πάνω πίνακα παρουσιάζονται οι βάσεις εισαγωγής. Όπως θα διαπιστώσει κανείς στα τμήματα αρχιτεκτόνων η βάση σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά τα 20.000 μόρια. Αυτό συμβαίνει γιατί το άριστα για τα τμήματα της Αρχιτεκτονικής είναι τα 24.000 μόρια αφού τα δύο ειδικά μαθήματα προσθέτουν 4000 μόρια σε περίπτωση που ο υποψήφιος γράψει 20. Τα δυο ειδικά μαθήματα είναι το ελεύθερο και γραμμικό σχέδιο και για να έχει ο μαθητής δικαίωμα να δηλώσει τα τμήματα Αρχιτεκτονικής θα πρέπει να έχει γράψει και στα δυο 10 και πάνω.

Σε περίπτωση που ισχύει η προϋπόθεση αυτή ο μέσος όρος των δυο μαθημάτων πολλαπλασιάζεται με το 2 και έτσι εξάγεται το σύνολο των μορίων που προσφέρουν τα ειδικά μαθήματα. Για παράδειγμα μαθητής με 13 μέσο όρο θα προσθέσει 2600 μόρια στη βαθμολογία του.

Επαγγελματικά δικαιώματα

Έχουμε προχωρήσει σε ομαδοποίηση των τριών αυτών επαγγελμάτων γιατί όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα υπάρχει συνάντηση. Τι εννοούμε; Οι τοπογράφοι μηχανικοί έχουν το δικαίωμα μελέτης διώροφης κατοικίας με υπόγειο και πρόβλεψη ενός ορόφου. Φυσικά και οι πολιτικοί μηχανικοί έχουν το προηγούμενο δικαίωμα χωρίς όμως περιορισμό στους ορόφους. Αρχιτεκτονικές εργασίες μπορούν να αναλάβουν και οι πολιτικοί μηχανικοί. Ακολούθως παραθέτουμε χρήσιμους πίνακες για τα επαγγελματικά δικαιώματα που προέρχονται από επίσημους επαγγελματικούς φορείς όπως είναι το ΤΕΕ Λάρισας.

Αρχιτεκτονικές εργασίες

Ειδικότητα	Εκπόνηση Μελέτης	Επίβλεψη Μελέτης
Πολιτικοί Μηχανικοί	Χωρίς Περιορισμό	Χωρίς Περιορισμό
Αρχιτέκτονες Μηχανικοί	Χωρίς Περιορισμό	Χωρίς Περιορισμό
Τοπογράφοι Μηχανικοί	Μέχρι 3 ορόφους χωρίς επίβλεψη	Μέχρι 3 ορόφους χωρίς επίβλεψη
Πολιτικοί Υπ/κοι	Μέχρι 3 ορόφους χωρίς επίβλεψη	Μέχρι 3 ορόφους χωρίς επίβλεψη
Τεχνολόγοι Πολιτικοί Μηχανικοί	Μέχρι 3 ορόφους χωρίς επίβλεψη	Μέχρι 3 ορόφους χωρίς επίβλεψη

Στατικές εργασίες

Ειδικότητα	Εκπόνηση Μελέτης	Επίβλεψη Μελέτης
Πολιτικοί Μηχανικοί	Χωρίς Περιορισμό	Χωρίς Περιορισμό
Αρχιτέκτονες Μηχανικοί	Χωρίς Περιορισμό πλην ειδικών κατασκευών	Χωρίς Περιορισμό πλην ειδικών κατασκευών
Τοπογράφοι Μηχανικοί	Μέχρι 2 το πολύ ορόφους (Αντισεισμική πρόβλεψη γ’ ορόφου συντάσσονται από Πολ. Μηχ.)	Μέχρι 2 το πολύ ορόφους (Αντισεισμική πρόβλεψη γ’ ορόφου συντάσσονται από Πολ. Μηχ.)
Πολιτικοί Υπ/κοι	Μέχρι 2 το πολύ ορόφους (Αντισεισμική πρόβλεψη γ’ ορόφου συντάσσονται από Πολ. Μηχ.)	Μέχρι 2 το πολύ ορόφους (Αντισεισμική πρόβλεψη γ’ ορόφου συντάσσονται από Πολ. Μηχ.)
Τεχνολόγοι Πολιτικοί Μηχανικοί	Μέχρι 2 το πολύ ορόφους (Αντισεισμική πρόβλεψη γ’ ορόφου συντάσσονται από Πολ. Μηχ.)	Μέχρι 2 το πολύ ορόφους (Αντισεισμική πρόβλεψη γ’ ορόφου συντάσσονται από Πολ. Μηχ.)

Τοπογραφικά διαγράμματα

Ειδικότητα	Περιορισμοί
Πολιτικοί Μηχανικοί	Πλήρη δικαιώματα
Αρχιτέκτονες Μηχανικοί	απλά τοπογραφικά διαγραμμάτα, όπου η καταμέτρηση του οικοπέδου ή αγροτεμαχίου είναι εφικτή με τη χρήση συνήθους μετροταινίας, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση με αριθμό 1/12-01-1979 της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών
Τοπογράφοι Μηχανικοί	Πλήρη δικαιώματα
Πολιτικοί Υπ/κοι	δικαίωμα σύνταξης απλών τοπογραφικών αποτυπώσεων : - Πόλεων μέχρις εκτάσεως 150 στρεμμάτων. - Υπαίθρου μέχρις εκτάσεως 1500στρεμμάτων
Τοπογραφία ΤΕΙ	έχουν το δικαίωμα σύνταξης μη εξαρτημένων τοπογραφικών διαγραμμάτων για αστικές εκτάσεις σε επιφάνεια 150 στρεμμάτων και σε μη αστικές για επιφάνεια 1500 στρεμμάτων .

Σημείωση: Οι απόφοιτοι των ΤΕΙ Δομικών Έργων ή Έργων Υποδομής, καθώς επίσης οι δασολόγοι, γεωπόνοι και γενικά άλλες ειδικότητες πλην αυτών που περιγράφονται παραπάνω, δεν έχουν δικαίωμα σύνταξης τοπογραφικών διαγραμμάτων εν γένει, εξαρτημένων από το Κρατικό Σύστημα Αναφοράς ή μη.

Μελέτες μηχανολογικών εγκαταστάσεων

Όσο και αν φαίνεται παράξενο οι πολιτικοί, αρχιτέκτονες και τοπογράφοι μηχανικοί έχουν δικαίωμα για μελέτες απλών μηχανολογικών εγκαταστάσεων. Το πιο πάνω ορίζεται σ εγκύκλιο του ΥΠΕΧΩΔΕ με αριθμό 56761/12241/Εγκ. 125/83 όπου αναφέρει ότι δικαίωμα εκπόνησης μελέτης απλών εγκαταστάσεων, πέρα από τους Μηχανολόγους - Ηλεκτρολόγους έχουν και διπλωματούχοι ανωτάτης σχολής άλλων ειδικοτήτων μηχανικοί. Βέβαια οι μηχανολόγοι μηχανικοί και ηλεκτρολόγοι μηχανικοί δεν έχουν κανέναν περιορισμό.

Μοναδικές μελέτες που εκπονεί η κάθε ειδικότητα

Αρχιτέκτονες είναι οι μοναδικοί που έχουν δικαίωμα να εκπονήσουν ειδικές αρχιτεκτονικές μελέτες.
Οι Πολιτικοί μηχανικοί είναι οι μοναδικοί που έχουν δικαίωμα εκπόνησης μελετών λιμενικών έργων και γεωτεχνικών συγκριτικά με τις δυο άλλες ειδικότητες.

Έκθεση του ΤΕΕ για τα προβλήματα των ειδικοτήτων

Σημαντικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από την έκθεση του ΤΕΕ. Παρουσιάζουμε σχετικά αποσπάσματα:

1.Πολιτικοί Μηχανικοί

Οι Πολιτικοί Μηχανικοί καθώς είναι µια από τις πρώτες ειδικότητες καλύπτουν ένα ευρύ πεδίο δραστηριοτήτων και άρα το µοιράζονται µε πολλές άλλες ειδικότητες, όπως οι Αρχιτέκτονες, οι Τοπογράφοι αλλά και οι Μηχανικοί Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης καθώς και οι Μηχανικοί Περιβάλλοντος. Οι Πολιτικοί Μηχανικοί στην πραγµατικότητα δεν έχουν προβλήµατα µε τις ειδικότητες των ΑΕΙ γιατί διατηρούν στο ακέραιο τα δικαιώµατα των άλλων ειδικοτήτων. Αντίθετα υπάρχει εµπλοκή µε τους αποφοίτους των ΤΕΙ.

2. Αρχιτέκτονες Μηχανικοί

Οι Αρχιτέκτονες μοιράζονται κοινά πεδία δραστηριοτήτων µε αρκετές άλλες ειδικότητες των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, όπως φαίνεται από τη νοµοθεσία, αλλά και από την καθηµερινή πρακτική. Αναλυτικότερα, και όπως ήδη αναφέρθηκε, αυτές είναι των: Πολιτικών Μηχανικών, των Μηχανικών Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, των Αγρονόµων Τοπογράφων Μηχανικών, των ∆ιακοσµητών και των Πολιτικών ∆οµικών Έργων. Λόγω της αυξανόµενης ανεργίας είναι επόµενη η δηµιουργία τριβών, µεταξύ των ειδικοτήτων, αλλά και η έκπτωση (ποιοτική και οικονοµική) της
εργασίας. Στην αγορά εργασίας παρατηρείται το εξής παράδοξο φαινόµενο. Από τη µία ιδρύονται νέα τµήµατα παρεμφερών ειδικοτήτων µε παράλληλη αύξηση των τµηµάτων των ήδη υφισταµένων ειδικοτήτων, µε αποτέλεσµα την αύξηση των εξειδικευµένων πτυχιούχων. Από την άλλη η έλλειψη νοµοθετικής επαγγελµατικής περιχαράκωσης, αναιρεί την έννοια της εξειδίκευσης και όσον αφορά το βασικό πτυχίο, αλλά και την περαιτέρω εξειδίκευση (µεταπτυχιακά, διδακτορικά). Και στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η πολυµορφία των πτυχιούχων µηχανικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλέπε Παραρτήµατα Ι και ΙΙτου Π.∆. 53/2004) και η αναντίρρητη ανάγκη για προσαρµογή της ελληνικής νοµοθεσίας προς αυτή της Ε.Ε., προκειµένου να διευκολυνθεί η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών µεταξύ των κρατών-µελών.

3. Οι Αγρονόµοι Τοπογράφοι Μηχανικοί από τη σύσταση ακόµα του επαγγέλµατός τους αντιµετωπίζουν πρόβληµα αλληλοκάλυψης του αντικειµένου της εργασίας τους µε τους Πολιτικούς Μηχανικούς «Εν τη ασκήσει του επαγγέλµατος του διπλωµατούχου πολιτικού µηχανικού νοείται συνυπάρχουσα και η εξάσκησις του επαγγέλµατος του αρχιτέκτονος και του τοπογράφου, της ασκήσεως του επαγγέλµατος του δε τοπογράφου εις καθαράς τοπογραφικάς εργασίας» (Νόµος 4663/9-5-1930 (Φ.Ε.Κ. 149 Α)). Επίσης προκειµένου περί απλών αρχιτεκτονικών ή οικοδοµικών εργασιών και µέχρι διώροφον κτιρίων, επιτρέπεται η άσκησις του επαγγέλµατος άνευ χορηγήσεως του τίτλου Αρχιτέκτονος Μηχανικού εις τους συµφώνως τω άρθρω 3 του Νόµου 4663 ασκούντας το επάγγελµα του Τοπογράφου.

Με βάση τον παραπάνω νόµο όµως δεν υπάρχουν µόνο προβλήµατα µεταξύ των Τοπογράφων µε τους Πολιτικούς Μηχανικούς και τους Αρχιτέκτονες αλλά και µε τους Υποµηχανικούς (πτυχιούχοι των Σχολείων Εργοδηγών του Ε.Μ.Πολυτεχνείου) και τους αναγνωρισµένους εµπειροτέχνες της εποχής εκείνης. Στην ουσία εκτός του ότι τα δικαιώµατα των Τοπογράφων Μηχανικών «υπάγονταν» στα δικαιώµατα των Πολιτικών Μηχανικών και των Αρχιτεκτώνων, ταυτίζονταν και µε αυτά των Υποµηχανικών και εµπειροτεχνών. Έτσι σήµερα βλέπουµε τοπογραφικά διαγράµµατα να συντάσσονται από Τοπογράφους Μηχανικούς, από Πολιτικούς Μηχανικούς, από Αρχιτέκτονες, από Πολιτικούς Υποµηχανικούς και πτυχιούχους Τοπογραφίας των Τ.Ε.Ι. Αξίζει να σηµειωθεί ότι οι σηµερινοί εργοδηγοί δεν έχουν δικαίωµα εκπόνησης τοπογραφικών µελετών και κατ΄ ακολουθία υπογραφή τοπογραφικών σχεδίων.
Με το Φ.Ε.Κ. 168∆΄/2-10-1985 σύµφωνα µε το οποίο µπορούν να εγγράφονται στο Μ.Ε.Κ. (Μητρώο Εµπειρίας Κατασκευαστών) οι διπλωµατούχοι Τοπογράφοι Μηχανικοί, στις κατηγορίες έργων οδοποιΐας, οικοδοµικών, υδραυλικών και λιµενικών έργων, έχουν αλληλοκάλυψη µε τις µελέτες που εκπονούνται από τους Πολιτικούς Μηχανικούς, τους Αρχιτέκτονες στην κατηγορία των οικοδοµικών έργων, των Πολιτικών Υποµηχανικών, των Τεχνολόγων ∆οµικών Έργων στην κατηγορία των οικοδοµικών έργων, των Τεχνολόγων Συγκοινωνιακών και Υδραυλικών έργων στις κατηγορίες οδοποιίας, υδραυλικών και λιµενικών έργων καθώς και των Τεχνολόγων Τοπογράφων στις κατηγορίες οδοποιίας, υδραυλικών και λιµενικών έργων.

Πηγή: Ειδικότητες Μηχανικών και Επαγγελματικά δικαώματα ΤΕΕ/ΤΚΜ, Μάιος 2006 Θεσσαλονίκη

Στο κόκκινο η ανεργία
Οι αρχιτέκτονες μηχανικοί αντιμετωπίζουν οξύτατο πρόβλημα εργασίας. Χαρακτηριστικό για την κατάσταση είναι το άρθρο του newsbeast.gr Κόκκινο χτυπάει η ανεργία και στους αρχιτέκτονες.

Πολλοί είναι οι αρχιτέκτονες που επιλέγουν τη λύση της μετανάστευσης στο εξωτερικό ή αποφασίζουν να ασχοληθούν με τη διακόσμηση με την ελπίδα να αυξήσουν τα έσοδά τους. Παραθέτουμε απόσπασμα συνέντευξης στο περιοδικό «Τεχνογράφημα» της κα Δεσποτίδη προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων:

«Λυπάμαι που το λέω, αλλά στο επίπεδο των μηχανικών και ιδιαίτερα στο αντικείμενο των αρχιτεκτόνων δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) για ανάπτυξη. Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του επαγγέλματος, αλλά και γενικότερα το νομοθετικό πλαίσιο παραγωγής του δομημένου χώρου είναι απαράδεκτο. Γίνονται σοβαρές προσπάθειες εξυγίανσης, αλλά ο τρόπος και ο χρόνος δεν δείχνουν να είναι σύμμαχοι στην ανάπτυξη. Θεωρώ ότι υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες απορρόφησης του ανθρώπινου δυναμικού των μηχανικών της χώρας, που κανείς δεν τολμά να τις υλοποιήσει, παρόλο που κατά καιρούς έχουν κατατεθεί ιδέες και έχουν συζητηθεί οι προβληματισμοί. Τα ενεργειακά πιστοποιητικά, οι ρυθμίσεις αυθαίρετων κλπ, δεν είναι δουλειά που θα κρατήσει τους μηχανικούς της χώρας».

Το πρόβλημα της ανεργίας είναι έντονο και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το ΤΕΕ προχώρησε σε ενέργειες ώστε οι άνεργοι μηχανικοί να αποκτήσουν το δικαίωμα εγγραφής στα μητρώα του ΟΑΕΔ ώστε να τύχουν παροχών και δικαίωμα πρόσληψης μέσω προγραμμάτων. Επίσης το ταμείο ασφάλισης των μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ) αντιμετωπίζει οξύτατα προβλήματα. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος του ΤΕΕ κ Σπίρτζης 8000 μηχανικοί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους ενώ 3800 τεχνικές εταιρείες, όπου απασχολούνται πολλοί πολιτικοί μηχανικοί, αδυνατούν να καταβάλουν τις εισφορές των εργαζομένων.
Υπερπληθώρα πολιτικών μηχανικών

Η Ελλάδα έχει μεγάλο αριθμό πολιτικών μηχανικών. Το πρόβλημα της υπερπληθώρας των πολιτικών μηχανικών επιδεινώθηκε και με τον ερχομό πολλών νέων πτυχιούχων από το εξωτερικό. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 2006 από τους 1422 νέους πολιτικούς μηχανικούς οι 496 σπούδασαν στο εξωτερικό.

Αριθμός Πολιτικών Μηχανικών από Ελλάδα	Αριθμός Πολιτικών Μηχανικών από το εξωτερικό	Ποσοστό πολιτικών μηχανικών εξωτερικού
926	496	34%

Σε παλιότερη ομιλία του προέδρου του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών το 2007 είχε αναφερθεί ότι στη χώρα μας τα μέλη του συλλόγου ανέρχονταν σε. Σήμερα υπολογίζεται ότι οι Πολιτικοί Μηχανικοί ξεπερνούν τις 30.000. Ο αριθμός είναι αρκετά μεγάλος αν σκεφτούμε ότι η Γαλλία έχει περίπου 70.000 πολιτικούς μηχανικούς με πληθυσμό 65.000.000 κατοίκους.

Οι πολιτικοί μηχανικοί πλεονεκτούν με βάση τα επαγγελματικά δικαιώματα

Από τα πιο πάνω στοιχεία προκύπτει το συμπέρασμα ότι αυτοί που πλεονεκτούν με βάση τα επαγγελματικά τους δικαιώματα είναι οι πολιτικοί μηχανικοί. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στο άρθρο 4 του Β.Δ 4663/30 αναφέρεται ότι «ο Πολιτικός Μηχανικός μπορεί να ασκεί το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα και του τοπογράφου .Κατά την άσκηση όμως από αυτόν του επαγγέλματος του Αρχιτέκτονα καθορίζεται σαφώς ότι αυτό περιορίζεται μόνο σε αρχιτεκτονικές και οικοδομικές εργασίες και κατά την άσκηση του επαγγέλματος του τοπογράφου σε καθαρά τοπογραφικές εργασίες».

Αυτό που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι υπάρχει γενικά μια διαμάχη ανάμεσα στους αποφοίτους Αρχιτεκτονικής και Πολιτικών Μηχανικών. Σίγουρα οι Πολιτικοί Μηχανικοί έχουν το δικαιώματα να εκπονήσουν αρχιτεκτονικές μελέτες όμως στον ιδιωτικό τομέα το θέμα είναι το πόσο αποδοτικός μπορείς να είσαι και γενικότερα το πόσο καλός είσαι σε αυτό που κάνεις. Άρα το δικαίωμα από μόνο του δεν λέει κάτι αν δεν κατέχεις το αντικείμενο της εργασίας σου. Γενικά τα τυπικά προσόντα αν δεν ακολουθούνται και από ουσιαστικά προσόντα δεν έχουν αξία στον ιδιωτικό τομέα.

Το θέμα εδώ λοιπόν που τίθεται είναι το πόσο καλά ξέρει να εκπονεί αρχιτεκτονικά σχεδία ή τοπογραφικά συγκριτικά με έναν αρχιτέκτονα ή τοπογράφο.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr