Διατροφή κατά του πεπτικού έλκους

Τα τελευταία χρόνια τα περιστατικά πεπτικού έλκους έχουν αυξηθεί ραγδαία στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες. Η αύξηση αυτή αποδίδεται σε ένα σημαντικό βαθμό στις κακές διατροφικές συνήθεις μιας μερίδας του πληθυσμού. Όπως για κάθε νόσο, έτσι και για το έλκος αυτό που έχει μεγαλύτερη βαρύτητα είναι η πρόληψη.

Ορισμένοι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου τους οποίους πρέπει να αποφεύγουμε είναι:

• η αυξημένη κατανάλωση αλκοολούχων ποτών (δηλαδή όχι περισσότερα από 2 ποτά ημερησίως για τους άντρες και 1 ποτό για τις γυναίκες).
• η υπερκατανάλωση καφέ (είτε με καφεΐνη, είτε ντεκαφεϊνέ).
• η συχνή κατανάλωση τροφών που είναι πλούσιες σε λιπαρά, όπως για παράδειγμα τα τηγανητά.
• η υπερβολική κατανάλωση μπαχαρικών.
• η παράλειψη γευμάτων και η υπερκατανάλωση φαγητού σε ένα γεύμα.

Ιδιαίτερα η παράλειψη γευμάτων θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση πεπτικού έλκους. Η συνήθεια πολλών ατόμων να μένουν νηστικά για πολλές ώρες, αφήνει εκτεθειμένο τον βλεννογόνο του στομάχου στα πολύ όξινα ένζυμα που εκκρίνει το στομάχι για να πέψει τις τροφές.

Σε ότι αφορά την κατανάλωση όξινων υγρών, όπως οι χυμοί πορτοκαλιού και γκρέϊπφρουτ ή τα αναψυκτικά, τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι δεν αποτελούν παράγοντα κινδύνου για τη δημιουργία έλκους. Επομένως, η κατανάλωση μικρών και συχνών γευμάτων και η αποφυγή της κατανάλωσης μεγάλων ποσοτήτων φαγητού σε ένα γεύμα αποτελούν τους σημαντικότερους παράγοντες που μας προστατεύουν από την εμφάνιση του έλκους. 

Πηγές: http://www.iatronet.gr

Ο καφές «θολώνει» το ανδρικό μυαλό

Την επόμενη φορά που θα έχετε ένα σημαντικό μήτινγκ στη δουλειά, προσέξτε τι θα πιείτε. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι παρότι ο καφές βελτιώνει τις νοητικές επιδόσεις των γυναικών στις στρεσογόνες καταστάσεις, καταρρακώνει τις ανδρικές.

Και αυτό, διότι διαταράσσει τη μνήμη τους και επιβραδύνει την ικανότητά τους να λαμβάνουν αποφάσεις.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, με επικεφαλής την ψυχολόγο δρα Λίντσεϊ Σεντ Κλερ, θέλησαν να διαπιστώσουν πως επηρεάζει ο καφές τον οργανισμό όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση στρες – όπως ακριβώς συμβαίνει στη διάρκεια των σοβαρών επαγγελματικών συναντήσεων.

Έτσι, επιστράτευσαν 64 άνδρες και γυναίκες και τους χώρισαν σε ζευγάρια του ίδιου φύλου. Κάθε ζευγάρι ανέλαβε να διεκπεραιώσει μία σειρά από εργασίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν διαπραγματεύσεις, συμπλήρωση παζλ και επίλυση τεστ μνήμης. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, τους ζητήθηκε να κάνουν μια δημόσια παρουσίαση της δουλειάς τους.

Στα μισά ζευγάρια δόθηκε να πιουν καφές χωρίς καφεΐνη, ενώ στα υπόλοιπα δόθηκε κανονικός καφές.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι επιδόσεις των ανδρών στα τεστ μνήμης διαταράσσονταν πάρα πολύ όταν είχαν πιει τον κανονικό καφέ. Χρειάζονταν επίσης κατά μέσον όρο 20 δευτερόλεπτα περισσότερο για να λύσουν τα παζλ, σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους οι οποίοι είχαν πιει καφέ χωρίς καφεϊνη.

Όμως οι γυναίκες συμπλήρωναν τα παζλ 100 δευτερόλεπτα ταχύτερα, όταν είχαν πιει κανονικό καφέ, γράφουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Εφηρμοσμένης Κοινωνικής Ψυχολογίας» (JASP).

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι ο καφές μπορεί να ασκεί προστατευτική δράση έναντι του διαβήτη, της νόσου του Άλτσχαϊμερ, των ηπατοπαθειών και της ουρικής αρθρίτιδας.

Πηγή: Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"

Το τραύλισμα κρύβεται στα γονίδια…

Ο τραυλισμός δεν έχει τις ρίζες του στη νευρικότητα ή σε μια τραυματική παιδική ηλικία όπως δείχνει η βραβευμένη ταινία «Ο Λόγος του Βασιλιά», αλλά σε γενετική διαταραχή, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Όπως συμβαίνει στην ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο Κόλιν Φερθ ως Βασιλιάς Γεώργιος ο 6ος της Αγγλίας, μέχρι τώρα όλοι υπέθεταν ότι ο τραυλισμός προκαλείται από άγχος και ψυχολογικά προβλήματα στα πρώτα χρόνια της ζωής.

Η νέα μελέτη όμως υποδηλώνει ότι υπεύθυνα είναι μεταλλαγμένα γονίδια τα οποία περνούν από γενιά σε γενιά, επηρεάζοντας την ικανότητα του εγκεφάλου να ελέγχει τους μυς της φωνής.

Τα νέα ευρήματα, που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS) το οποίο διεξάγεται στην Ουάσινγκτον, μπορεί να ανοίγουν το δρόμο για την επινόηση νέων θεραπειών που θα διορθώνουν αυτή τη γενετική βλάβη.

Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ντένις Ντρέινα, ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Κώφωσης & Άλλων Διαταραχών Επικοινωνίας (NIDOCD) των ΗΠΑ, εντόπισε ελαττωματικά γονίδια μελετώντας οικογένειες στο Πακιστάν στις οποίες υπήρχε κληρονομικό ιστορικό τραυλισμού.

Στη συνέχεια, τις υπέβαλλε σε απεικονιστικές εξετάσεις εγκεφάλου, διαπιστώνοντας ότι ο εγκέφαλος όσων τραύλιζαν ήταν διαφορετικός σε κάποια σημεία από αυτόν των συγγενών τους που δεν τραύλιζαν.

«Είναι μια συναρπαστική εποχή για την επιστήμη του τραυλισμού», δήλωσε στην ομιλία του στο συνέδριο. «Τα γονίδια αυτά φαίνεται ότι επηρεάζουν την εγκεφαλική λειτουργία, γεγονός που σημαίνει πως ο τραυλισμός έγκειται στην φυσιολογία του εγκεφάλου και όχι στην ψυχή».

Ο δρ Ντρέινα εντόπισε τρεις γενετικές μεταλλαγές που ήταν συνηθισμένες σε όσους τραύλιζαν (τις ονόμασε GNPTAB, GNPTGκαι NAGPA) και οι οποίες πιθανώς προκαλούν τον θάνατο των κυττάρων στα τμήματα του εγκεφάλου που ελέγχουν τους μυς της ομιλίας.

Ο κυτταρικός θάνατος μπορεί να οδηγεί σε «κόλλημα» των μηχανισμών της ομιλίας, εμποδίζοντας την ικανότητα εκφοράς ορισμένων ήχων και οδηγώντας έτσι στο τραύλισμα.

Επειδή, όμως, η βλάβη αυτή συμβαίνει στα πρώτα χρόνια της ζωής (μέχρι την ηλικία των περίπου 4 ετών) τα οποία συμπίπτουν χρονικά με την ανάπτυξη της ομιλίας, συχνά αποδίδεται στην έλλειψη της ικανότητας ή της ευφυΐας.

Η κατάσταση μπορεί επίσης να προκαλέσει σύγχυση στο παιδί, το οποίο αδυνατεί να καταλάβει γιατί «σκοντάφτει» σε μερικές λέξεις – και η σύγχυση αυτή εκλαμβάνεται λανθασμένα ως ψυχολογικό πρόβλημα.

Στην ταινία «Ο Λόγος του Βασιλιά», που έχει κερδίσει επτά βραβεία Bafta και έχει προταθεί για 12 Όσκαρ, παρουσιάζεται η αληθινή ιστορία του Βασιλιά Γεωργίου του 6ου της Αγγλίας, ο οποίος υποβλήθηκε σε διάφορες θεραπείες για τον τραυλισμό του.

Η ταινία αναζητά τις ψυχολογικές αιτίες του τραυλισμού του, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να ευθύνονται οι πιέσεις της παιδικής ηλικίας - συμπεριλαμβανομένων της πολύ αυστηρής ανατροφής του, της προσπάθειας καταστολής της αριστεροχειρίας του και της υποβολής του σε επώδυνη θεραπεία με μεταλλικές αγκίδες στα γόνατα.

Ωστόσο, η νέα μελέτη υποδηλώνει πως όλο αυτό είναι λάθος. «Δεν πρόκειται για διαταραχή σχετιζόμενη με τις κοινωνικές λειτουργίες, αλλά μία ασθένειας όπως όλες οι άλλες», δήλωσε ο δρ Ντρέινα.

Βέβαια, διευκρίνισε, τα τρία γονίδια που εντόπισε, τα φέρει το περίπου 9% των πασχόντων από τραυλισμό. Ωστόσο εκτιμά πως υπάρχουν και άλλα.

Υπολογίζεται πως το περίπου 1% του γενικού πληθυσμού τραυλίζει, με το περίπου 80% των πασχόντων να είναι άντρες. 

Πηγή: Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"

Συσκευή - βραχιόλι το μέλλον για τη μέτρηση της πίεσης

Τα "αιωνόβια" παραδοσιακά πιεσόμετρα ενδέχεται να αντικατασταθούν από

τη νέα τεχνολογία, που υπόσχεται μεγαλύτερη ακρίβεια

Συσκευή, που θα φοριέται όπως ένα βραχιόλι, αναμένεται να αντικαταστήσει τα παραδοσιακά πιεσόμετρα στα προσεχή χρόνια. 

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ και της Σιγκαπούρης ανέπτυξαν μια συσκευή που μετρά την πίεση στη μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος και εκτιμάται ότι είναι πολύ πιο ακριβής από τα παραδοσιακά πιεσόμετρα.

Ο καθηγητής Μπράιαν Γουίλιαμς, από το τμήμα καρδιαγγειακής του Πανεπιστημίου του Λέστερ δήλωσε: "Η αορτή είναι λίγα χιλιοστά μακριά από την καρδιά και κοντά στον εγκέφαλο και γνωρίζουμε ότι η πίεση εδώ είναι λίγο χαμηλότερη από ό,τι στο βραχίονα. Αν δεν μετρήσουμε την πίεση στην αορτή δεν μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση για τους κινδύνους και τα οφέλη κάποιας θεραπείας".

Ο καθηγητής επεσήμανε ότι η συσκευή θα μπορούσε να "αλλάξει τον τρόπο που ελέγχεται η πίεση εδώ και έναν αιώνα και πλέον".

Η έρευνα της ομάδας χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών του υπουργείου Υγείας της Βρετανίας (NIHR). Το NIHR επένδυσε 3,4 εκατ. στερλίνες και το υπουργείο Υγείας ακόμη 2,2 εκατ. στερλίνες για τη δημιουργία Ιατροβιολογικής Ερευνητικής Μονάδας στο Νοσοκομείο Glenfield του Λέστερ.

Πηγή: Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"

Αναπηρικά αμαξίδια που κινούνται με τη σκέψη!

Σημαντική πρόοδος στη βιονική μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με παράλυση

Αναπηρικό αμαξίδιο που κινείται με τη σκέψη και προσθετικό χέρι που ελέγχεται από το νευρικό σύστημα είναι δύο από τις σημαντικές καινοτομίες που παρουσιάστηκαν σε επιστημονικό συνέδριο πριν λίγες ημέρες στην Ουάσινγκτον.

Οι ανακαλύψεις αυτές χαρίζουν ελπίδες σε ασθενείς με παράλυση που ενδεχομένως να μπορέσουν να αξιοποιήσουν κάποια από τις τεχνολογίες αυτές.  

Το αναπηρικό αμαξίδιο μπορεί να κατευθύνεται από τον χρήστη μέσω εγκεφαλικών σημάτων τα οποία καταγράφονται και μεταδίδονται μέσω ενός καπέλου. Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί επίτευγμα των επιστημόνων στο Ecole Polytechnique Federale της Λωζάνης στη Σουηδία. 

Οι ανακαλύψεις αυτές αποτελούν τους πρώτους καρπούς μίας μεγάλης προσπάθειας για τον έλεγχο συσκευών μέσω εγκεφαλικών σημάτων, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες συσκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή παράλυση. 

Ο κύριος στόχος της βιονικής μέχρι σήμερα είναι η ανάπτυξη προσθετικών μελών για άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό. Προσθετικά μέλη μπορούν πλέον να ελέγχονται από νευρικά σήματα στον βραχίονα, που μπορούν να διαβαστούν από τους ηλεκτρικούς αισθητήρες στο δέρμα. Όσοι έχουν ακρωτηριασμένα χέρια πάνω από τον αγκώνα, μπορούν επίσης να κάνουν χρήση τέτοιων συσκευών με μια χειρουργική επέμβαση για την επανατοποθέτηση νεύρων σε αχρησιμοποίητους μύες γύρω από τον βραχίονα ή τον ώμο η οποία ονομάζεται «Targeted Muscle Reinnervation». 

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Το ψάρι κάνει καλό (και) στα δόντια

Σύμφωνα με τον δρ Asghar Naqvi, ερευνητή στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess της Βοστώνης, η κατανάλωση ψαριών δεν κάνει καλό μόνο στην υγεία αλλά και στην ομορφιά.

«Ο σολομός είναι ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά. Τρώω σολομό μια-δυο φορές την εβδομάδα» δήλωσε ο Asghar Naqvi και προσθέτει. «Ως γιατρός γνωρίζω ότι τα ψάρια κάνουν καλό στην καρδιά - πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες για θάνατο από ξαφνική καρδιακή προσβολή, να μειώσει την κακή χοληστερόλη και να ρυθμίσει την αρτηριακή πίεση. Αυτό που δεν γνώριζα όμως μέχρι πριν από έναν περίπου χρόνο είναι ότι ο σολομός θα μπορούσε να μου προσφέρει ένα αναπάντεχο δώρο: υγιή δόντια και ένα λαμπερό χαμόγελο».

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, ο Naqvi συνέκρινε τα αρχεία διατροφής περισσότερων από 9.000 ενηλίκων με το ιστορικό τους για ασθένεια των ούλων.

Με έκπληξη, ο ίδιος διαπίστωσε ότι, μετά τη διενέργεια προσαρμογών για την ηλικία και άλλους παράγοντες, οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν τις μεγαλύτερες ποσότητες DHA (ένα είδος ωμέγα-3 λιπαρού οξέως) στη διατροφή τους είχαν 22 % λιγότερες πιθανότητες εκδήλωσης νόσου των ούλων από εκείνους που κατανάλωναν λιγότερο DHA.

Η λήψη συμπληρωμάτων ωμέγα-3 λιπαρών δεν φαίνεται να κάνει τη διαφορά, αλλά αυτό μπορεί να έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο ήταν σχεδιασμένη η μελέτη.

Tώρα, ο Naqvi έχει ξεκινήσει πιο αυστηρή έρευνα για ασθενείς με προβλήματα στα ούλα, για να διαπιστώσει αν η λήψη συμπληρωμάτων ωμέγα-3 λιπαρών θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση της στοματικής τους υγείας.

Πηγή: http://www.zougla.gr

Δωρεάν και από τα φαρμακεία τα αντιιικά

Ακόμη πέντε άτομα έχασαν τη ζωή τους το Σαββατοκύριακο από επιπλοκές της νέας γρίπης, ενώ 15 χρειάστηκαν επείγουσα νοσηλεία σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), σύμφωνα με στοιχεία από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), το οποίο ξεκινά από σήμερα τη δωρεάν χορήγηση φαρμάκων και από τα φαρμακεία. Μέχρι σήμερα συνολικά 93 έχουν πεθάνει από νέα γρίπη, ενώ 125 κλίνες ΜΕΘ, δηλαδή περίπου το 35% του συνόλου που διαθέτουν δημόσια νοσοκομεία, είναι κατειλημμένα από ασθενείς με βαριά συμπτώματα, κυρίως αναπνευστικά. Πέρυσι την ίδια περίοδο είχαν αποβιώσει 100 άτομα.

Ειδικοί λοιμωξιολόγοι και βιοπαθολόγοι του ΚΕΕΛΠΝΟ επισημαίνουν ότι η διάγνωση και έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να γίνεται άμεσα με την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων στα άτομα υψηλού κινδύνου. Δηλαδή ακόμη και όταν αισθανθούν αδιαθεσία θα πρέπει να επισκεφτούν άμεσα γιατρό.

Όπως ξεκαθαρίζουν, στις ομάδες υψηλού κίνδυνου ανήκουν όλα τα άτομα άνω των 60 ετών, άτομα με χρόνια νοσήματα, όπως άσθμα, χρόνιες πνευμονοπάθειες, καρδιακή νόσο, ανοσοκαταστολή (είτε από νόσο, είτε από χημειοθεραπεία), σακχαρώδη διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, έγκυοι, παχύσαρκοι και βαριά υπέρβαροι και εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών Yγείας.

Επιπλέον, όσοι δεν ανήκουν σε αυτές τις ομάδες και είναι υγιείς, δεν θα πρέπει να «παραμελούν» τον εαυτό τους, σε περίπτωση που τα συμπτώματα είναι έντονα και επιμείνουν πέραν των 48 ωρών.

Επιπλέον, το ΚΕΕΛΠΝΟ θέτει σε εφαρμογή ένα νέο τρόπο προμήθειας αντιιικών από τα φαρμακεία, τα οποία από σήμερα θα μπορούν να προμηθεύονται δωρεάν τα αντιιικά φάρμακα από τα νοσοκομεία των φαρμακείων και να τα διαθέτουν, επίσης δωρεάν σε όσου μολύνθηκαν από τη γρίπη. Το νέο μέτρο τέθηκε σε ισχύ καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις των ειδικών, αρκετοί είναι αυτοί που δεν ξεκινούν άμεσα τη θεραπεία είτε επειδή δεν βρίσκουν διαθέσιμα φάρμακα, είτε επειδή είναι ακριβά και δεν μπορούν να τα αγοράσουν.

Υπενθυμίζει ότι η χορήγηση αντι-ιικών φαρμάκων πραγματοποιείται δωρεάν και από τα Φαρμακεία των Δημοσίων Νοσοκομείων και τα Κέντρα Υγείας με απλή ιατρική συνταγή.

Πηγή: Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"

To «αντιβηχικό» σας εγχειρίδιο

Αποτελεί την ασπίδα του αναπνευστικού μας συστήματος απέναντι στα βλαβερά σωματίδια και τους μικροοργανισμούς που προσπαθούν να διεισδύσουν στους πνεύμονες.

Συχνά, όμως, γίνεται ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό σύμπτωμα, που δυσχεραίνει την καθημερινότητά μας και συχνά απειλεί τον ύπνο μας. Ο λόγος για το βήχα, που καιροφυλακτεί αυτή την εποχή. Για να μην έχετε, λοιπόν, καμία απορία όταν πιάσετε τον εαυτό σας να βήχει, διαβάστε τις απαντήσεις στις έξι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις για το βήχα, ώστε να μπορέσετε να τον αποκωδικοποιήσετε.

1. Βήχω πολύ όταν ξαπλώνω και μερικές φορές ξυπνάω βήχοντας. Τι φταίει; 

Αν η μύτη σας είναι «μπουκωμένη» και έχετε φλέματα, τότε είναι πολύ πιθανό οι εκκρίσεις να κατεβαίνουν από το πίσω μέρος της μύτης στο λαιμό (τον οποίο ερεθίζουν), με αποτέλεσμα να προκαλείται αντανακλαστικός βήχας. Όταν, λοιπόν, είστε ξαπλωμένοι, διευκολύνεται η οπισθορρινική έκκριση (σύμφωνα με την επιστημονική ονομασία της) και επιδεινώνεται ο βήχας. Για να γλιτώσετε την ταλαιπωρία και να μη χάσετε τον ύπνο σας, αρκεί να «συμπεριφερθείτε καλά» στη μύτη σας! Πρέπει να την καθαρίζετε συχνά και να βάζετε φυσιολογικό ορό ή σπρέι με θαλασσινό νερό.

Αν δεν έχετε άλλα συμπτώματα κρυολογήματος, ελέγξτε αν το πρόβλημα προέρχεται από το… στομάχι σας: Ο βήχας είναι πιθανό να οφείλεται σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Το υγρό που παλινδρομεί από το στομάχι προς τον οισοφάγο ερεθίζει κάποιους νευρικούς υποδοχείς στην περιοχή του γαστροοισοφαγικού στομίου, οι οποίοι με τη σειρά τους προκαλούν αντανακλαστικό βήχα. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να μην ξαπλώνετε για τουλάχιστον 2 ώρες μετά το φαγητό και να προτιμάτε πολλά και μικρά γεύματα.

2. Ο βήχας μου συνοδεύεται από φλέματα. Είναι ανησυχητικό; 

Αν και τα φλέματα, ιδίως όταν έχουν πρασινοκίτρινο χρώμα, πρέπει να σας οδηγήσουν στον πνευμονολόγο, δεν είναι το μόνο κριτήριο για τη σοβαρότητα ενός βήχα. Ένας «παραγωγικός» βήχας (δηλαδή, με φλέματα) μπορεί να οφείλεται σε μια ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, οπότε και απαιτείται καλή υγιεινή της μύτης, ενώ δεν αποκλείεται να πρόκειται για μικροβιακή λοίμωξη (πνευμονία), αν συνοδεύεται μάλιστα και από υψηλό πυρετό για 2-3 ημέρες και αδυναμία. Είναι πιθανό, ωστόσο, να αποτελεί μια πρώτη εκδήλωση κάποιας σοβαρότερης κατάστασης στους πνεύμονες, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο πάσχων είναι καπνιστής.

3. Όταν βήχω, πρέπει να παίρνω αντιβηχικό σιρόπι; 

Το κατά πόσο χρειάζεται να πάρετε αντιβηχικό σιρόπι, αλλά και το είδος του, είναι κάτι που αποφασίζει ο γιατρός και δεν πρέπει να γίνεται με δική σας πρωτοβουλία. Επειδή τα αντιβηχικά καλύπτουν ουσιαστικά την αιτία του βήχα, δεν συνιστώνται στη χρόνια βρογχίτιδα και το άσθμα. Γι’ αυτό και ο γιατρός είναι ο μόνος αρμόδιος για τη χορήγησή τους, εφόσον αποκλείσει το ενδεχόμενο ο βήχας να σχετίζεται με αυτές τις δύο νόσους. Το αντιβηχικό σιρόπι συμβάλλει στην ανακούφιση από τον ξερόβηχα (μη παραγωγικό βήχα) και το αποχρεμπτικό ή βλεννολυτικό βοηθά όταν ο βήχας είναι παραγωγικός (με φλέματα). Στην πραγματικότητα, τα αποχρεμπτικά-βρογχοδιασταλτικά σιρόπια βοηθούν στη ρευστοποίηση των εκκρίσεων και, επομένως, στην απομάκρυνσή τους από τους πνεύμονες. Το ίδιο αποτέλεσμα, όμως, μπορεί να πετύχει ο ασθενής αν καταναλώνει αρκετή ποσότητα υγρών (νερό, χυμό, καφέ, τσάι κλπ.). Γι’ αυτό και ο γιατρός συστήνει τέτοιου είδους σιρόπι επικουρικά, όταν ο ασθενής, παρόλο που πίνει υγρά, συνεχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα.

Αν το παιδί σας βήχει, χωρίς να έχει άλλα συμπτώματα, πρέπει να το δει παιδίατρος
Ένας ξερόβηχας ίσως αποτελεί μια πρώιμη εικόνα άσθματος, που μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε παιδική ηλικία. Παρατηρήστε αν το παιδί σας βήχει ενώ παίζει ή τρέχει και ρωτήστε το αν το «πιάνει» βήχας στο σχολείο.

Ενδεχομένως, ο βήχας να οφείλεται σε κάποια ήπια ρινική αλλεργία ή να πρόκειται ακόμα και για βήχα ψυχογενούς αιτιολογίας (ορισμένα παιδιά βήχουν όταν δεν τους κάνουν το χατίρι, όταν αγχώνονται ή στενοχωριούνται). Επισκεφτείτε παιδίατρο, αν ο βήχας του παιδιού σας παρατείνεται για 4-5 ημέρες, αν φεύγει και έρχεται (π.χ. έβηχε 3 ημέρες την προηγούμενη εβδομάδα, σταμάτησε και τώρα άρχισε να βήχει πάλι) ή αν βήχει κάθε φορά που τρέχει (οπότε και υπάρχει υποψία «άσθματος άσκησης»).

4. Να πάρω αντιβίωση; 

Αντιβίωση δεν παίρνει κανείς μόνο και μόνο επειδή έχει έντονο βήχα. Αυτό που μετρά είναι η «συνολική» εικόνα του, π.χ. ο πυρετός, η «μπουκωμένη» μύτη, τα ακροαστικά ευρήματα, αλλά και τυχόν επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως το κάπνισμα. Όλα αυτά εκτιμώνται από το γιατρό, ο οποίος καταφεύγει στη λύση της αντιβίωσης μόνο όταν το κρίνει απαραίτητο, π.χ. όταν πλέον η πιθανότητα της μικροβιακής λοίμωξης είναι υψηλότερη από εκείνη της ίωσης. Ένας ασθενής, για παράδειγμα, που είναι καπνιστής, είναι κακοδιάθετος, εμφανίζει ανορεξία και καταβολή, ενώ έχει και πυρετό για περισσότερο από 3-4 ημέρες, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί αντιβίωση. Αντίθετα, κάποιος με συμπτώματα όπως βήχα, χαμηλό πυρετό (δέκατα), ρινική συμφόρηση, πονόλαιμο και κακοδιαθεσία ταλαιπωρείται κατά πάσα πιθανότητα από μια ίωση και επομένως τα συμπτώματα μπορούν να μειωθούν με συντηρητική θεραπευτική αγωγή, δηλαδή αντιπυρετικά, αντιβηχικό σιρόπι, αποσυμφορητικό μύτης, και να αποφευχθεί η αντιβίωση, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού!

5. Ο βήχας μου ξεκίνησε από ένα κρύωμα και συνεχίζεται επί ενάμιση μήνα. Πρέπει να το διερευνήσω; 
Δεν αποκλείεται να μην πρόλαβε να σας περάσει η μία ίωση και να κολλήσατε κάποια άλλη. Ο ιός της γρίπης δεν είναι ο μοναδικός, υπάρχουν πολλοί ακόμη τύποι ιών που προκαλούν κοινές ιώσεις στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, που συνήθως τις -ονομάζουμε «κρύωμα», «συνάχι» ή «γρίπη». Ένας ευαίσθητος, λοιπόν, οργανισμός (π.χ. ένας καπνιστής ή ένας ασθενής με άσθμα) μπορεί να «κολλήσει» έναν ή και περισσότερους ιούς. Μια άλλη πιθανή αιτία είναι η ιγμορίτιδα, η οποία, όταν δεν θεραπεύεται σωστά, υποτροπιάζει και αποτελεί αιτία ενός βήχα που επιμένει. Αν, για παράδειγμα, δεν πάρετε αντιβίωση όσες ημέρες σας πει ο γιατρός και η ιγμορίτιδα δεν αντιμετωπιστεί καλά, παραμένει μια φλεγμονώδης εστία, που θα υποτροπιάζει κάθε φορά που θα παθαίνετε μια απλή ίωση. Αν ο βήχας σας ξεπεράσει τους 2 μήνες, πρέπει, εκτός από την κλινική εξέταση από τον πνευμονολόγο, να κάνετε μία ακτινογραφία θώρακος και ένα λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής (σπιρομέτρηση), ίσως και βρογχοσκόπηση.

6. Είναι αποτελεσματικά τα ζεστά ροφήματα, το μέλι και οι καραμέλες στην καταπολέμηση του βήχα; 

Αν ο βήχας αποτελεί σύμπτωμα κρυολογήματος, πρέπει να γνωρίζετε ότι η ίωση θα κάνει έτσι κι αλλιώς «τον κύκλο της» και, επομένως, οτιδήποτε «πάρετε» (είτε φαρμακευτική αγωγή είτε κάποιο γιατροσόφι) ενδέχεται απλώς να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων ή τη διάρκειά τους. Αν και δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των ζεστών ροφημάτων, η εμπειρία δείχνει ότι ένα χλιαρό τσάι ή ένα φλιτζάνι γάλα με 1 κουταλιά μέλι (πλούσιο σε αντιοξειδωτικά) είναι ιδανικά για το λαιμό σας. Μάλιστα, στην ιστοσελίδα του Vita, μπορείτε να αναζητήσετε τη νέα ενότητα με τον τίτλο «Γιατροσόφια», όπου θα ανακαλύψετε φυσικές λύσεις σε καθημερινά μικροπροβλήματα. Ως προς τις καρα¬μέλες, θεωρείται ότι καταπολεμούν ό,τι ερεθίζει ή επιτείνει τη φλεγμονή.

Εναλλακτικά 

Η εχινάκεια κατά του βήχα!

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι η εχινάκεια συμβάλλει σε ένα βαθμό στη μείωση της διάρκειας του κρυολογήματος και στην ανακούφιση από τα συμπτώματά του, όπως ο βήχας, ο πονόλαιμος και ο πυρετός, ενώ ίσως να έχει και προληπτική δράση, αφού θεωρείται ότι τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Για την ανακούφιση του πονόλαιμου, κάντε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα συνδυάστε το βότανο με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο.

Πηγή: http://www.zougla.gr

Τα συντηρητικά στη διατροφή μας

Γράφει: Δημοσθενόπουλος Χαρίλαος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Ένα από τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη διατροφή είναι σίγουρα η συνεχής απομάκρυνση από την κατανάλωση φρέσκων τροφίμων και διατροφικών συστατικών και η αυξανομένη κατανάλωση τυποποιημένων τροφίμων. Τα τρόφιμα αυτά είναι επεξεργασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να διαρκούν περισσότερο, είτε κατεψυγμένα, είτε μακράς διάρκειας, είτε προμαγειρεμένα, αλλά ταυτόχρονα να έχουν καλύτερο χρώμα, γεύση, εμφάνιση. Για να επιτευχθεί η μακρύτερη συντήρησή τους τα υλικά ή τα τρόφιμα υφίστανται διάφορες ειδικές επεξεργασίες, ενώ είναι ιδιαίτερα συχνή η προσθήκη σε αυτά ουσιών που ονομάζονται συντηρητικά.
Τα συντηρητικά ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία που αποτελείται από τα προσθετικά ή πρόσθετα τροφίμων, και δεν είναι τίποτα άλλο από φυσικές ή συνθετικές ουσίες που προστίθενται στις τροφές, είτε σε όσες είναι έτοιμες για κατανάλωση, είτε σε ποτά - αναψυκτικά και λειτουργούν πέρα από συντηρητικές, ως χρωστικές, αντιοξειδωτικές, ή ενισχυτικές ουσίες όπως π.χ. για ενίσχυση γεύσης.
Οι ουσίες κωδικοποιούνται με το συνδυασμό του γράμματος 'Ε' και ενός αριθμού και αναφέρονται υποχρεωτικά στις ετικέτες συσκευασίας των τροφίμων με βάση ένα σχέδιο αρίθμησης που καθορίζεται από την επιτροπή Κώδικα Διατροφής (Codex Alimentarius). Βέβαια, αν και αναφέρονται στις ετικέτες, πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που είτε τις διαβάζουν, είτε τις καταλαβαίνουν. Χαρακτηριστικά να αναφερθεί πως σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα για τις ετικέτες τροφίμων που διοργάνωσε το Ίδρυμα Αριστείδης Δασκαλόπουλος το 44% των Ελλήνων καταναλωτών δεν διαβάζει ποτέ τις ετικέτες των τροφίμων ή τις διαβάζει μερικές φορές, τη στιγμή όμως που τα Ε (συντηρητικά, χρωστικές κ.ά.) που αναγράφονται στις ετικέτες επηρεάζουν αρνητικά 6 στους 10 τους καταναλωτές, τόσο ώστε να μην τα αγοράσουν ή να τα αγοράσουν σπανιότερα.
Κατάλογος πρόσθετων τροφίμων που επιτρέπεται η χρήση τους στην Ε.Ε.

• Γλυκαντικά
• Χρωστικές
• Συντηρητικά
• Αντιοξειδωτικά
• Γαλακτωματοποιητές, Πυκνωτικά μέσα, Πηκτωματογόνοι παράγοντες, Συμπλοκοποιητές, Σταθεροποιητές

Συντηρητικά
Είναι εκείνα τα πρόσθετα των τροφίμων (φυσικά, τεχνητά και χημικά), τα οποία έχουν ως κύριο σκοπό τους την επιμήκυνση της διάρκειας ζωής των τροφίμων και κωδικοποιούνται με τους αριθμούς Ε200-Ε299. Τα συντηρητικά είναι μια κατηγορία από τα πολλά πρόσθετα τροφίμων, και για αυτό προϊόντα 'χωρίς συντηρητικά' μπορεί να περιέχουν άλλα πρόσθετα, που δεν ανήκουν στα συντηρητικά.
Τα συντηρητικά μπορεί λοιπόν να είναι φυσικές χρωστικές (απλές βιταμίνες όπως είναι η άλφα καροτίνη και η ριβοφλαβίνη), τεχνητές χρωστικές (όπως είναι ταρτραζίνη που συναντούμε π.χ. στα ζελέ), συντηρητικά (όπως είναι το βενζοϊκό οξύ και το νιτρικό άλας στα κρέατα και τυριά), αλλά και άλλες κατηγορίες όπως είναι σταθεροποιητές, γλυκαντικά και αντιοξειδωτικές βιταμίνες (όπως η τοκοφερόλη -βιταμίνη Ε και το ασκορβικό οξύ-βιταμίνη C). Είναι ουσίες που ουσιαστικά επιτελούν τον ίδιο σκοπό, που είναι η διατήρηση του τροφίμου, η παράταση και αύξηση της ζωής του και η αποτροπή της πιθανής αλλοίωσής του, από χημικούς, φυσικούς ή βιολογικούς παράγοντες, ακριβώς όπως έκαναν από τα πολύ παλιά χρόνια με το αλάτι, τη ζάχαρη και το ξύδι ή με τεχνικές όπως η ξήρανση, η αφυδάτωση, το κάπνισμα, η αργότερα η ψύξη και η κονσερβοποίηση.
Ο βασικός λόγος για τη χρήση συντηρητικών από τη βιομηχανία, είναι να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια από την κατανάλωση αυτών των τροφίμων και για να αποφευχθεί η δυσμενής επίδραση διαφόρων μικροοργανισμών που μπορεί να αναπτυχθούν όπως είναι τα βακτήρια, οι ζύμες και η μούχλα στην υγεία μας. Για να πάρουν έγκριση και τα προστεθούν τα συντηρητικά θα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες αποδείξεις τόσο για την αναγκαιότητα της χρήσης τους, όσο και η αποδεδειγμένη απουσία επικινδυνότητας για την υγεία του καταναλωτή στα προτεινόμενα επίπεδα χρήσης, με βάση τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα στοιχεία.


Υπάρχει διαβάθμιση στην επικινδυνότητα των συντηρητικών στα τυποποιημένα τρόφιμα;
Η ασφάλεια των τροφίμων, ειδικά από τη στιγμή που αναφερόμαστε σε τυποποιημένο τρόφιμο στο οποίο έχουν γίνει προσθήκες ουσιών, πρέπει να εξετάζεται σε κάθε στάδιο της τροφικής αλυσίδας, και ο στόχος είναι η μείωση, κατά το δυνατόν της επικινδυνότητας των επιμέρους συστατικών και προστιθεμένων συντηρητικών, αλλά και των τροφίμων, για αυτό και η αξιολόγηση και η χρήση τους στα τρόφιμα ελέγχονται, ή θα έπρεπε να ελέγχονται σε ευρωπαϊκό και σε διεθνές επίπεδο. Η ανάλυση επικινδυνότητας των μικροβιολογικών, χημικών και φυσικών κινδύνων γίνεται με χρήση της λεγόμενης Ποσοτικοποιημένης Ανάλυσης Επικινδυνότητας (QRA).
Υψηλότερης επικινδυνότητας είναι σίγουρα τα συνθετικά προσθετικά, και λιγότερο τα φυσικά προσθετικά, για τα οποία υπάρχουν σαφώς λιγότεροι περιορισμοί. Για κάθε τέτοια ουσία υπάρχουν όρια για κάθε ξεχωριστό τρόφιμο, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί ακόμα και να απαγορεύεται πλήρως η προσθήκη του. Για το λόγο αυτό υπάρχει ουσιαστικά δυσκολία προσδιορισμού του βαθμού επικινδυνότητας αυτών των ουσιών, τόσο κατά ποσότητα, όσο και κατά το είδος επί των τροφίμων. Για τις περισσότερες ουσίες υπάρχει η 'Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη' (ADI) που αναφέρεται στην ποσότητα μιας συντηρητικής ουσίας, που μπορεί να λαμβάνεται μέσα από τη δίαιτα, ακόμα και σε όλη τη διάρκεια ζωής, χωρίς να υπάρχει καμία αρνητική επίπτωση στην υγεία.


Πού τελειώνει η μη ωφέλεια (για κάποια ουσία) και πού αρχίζει η επικινδυνότητα;
Οι δυσμενείς επιπτώσεις της κατανάλωσης κάποιων συντηρητικών, που μπορεί να φτάσουν μέχρι και την επικινδυνότητα, είναι σπάνιες και φαίνεται να σχετίζονται με ειδικές κατηγορίες ατόμων κι ειδικές παθήσεις. Επίσης σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται να σχετίζονται με την ποσοστική κατανάλωση και τη συχνότητα και για αυτό για πολλά τρόφιμα καθορίζεται και συχνά αναφέρεται και στη συσκευασία το όριο της κατανάλωσης, ανά τρόφιμο ή ειδική ομάδα καταναλωτών. Για το λόγο αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχουν καθορίσει ένα ειδικό σύστημα επισήμανσης για να δίνουν τη δυνατότητα στους καταναλωτές να κάνουν σωστές και ασφαλείς επιλογές, όσον αφορά τα τρόφιμα που περιέχουν συντηρητικά, με υποχρεωτική αναγραφή τους ανά κατηγορία (συντηρητικό, χρώμα, αντιοξειδωτικό, κ.λπ.), είτε με το όνομά τους, είτε με τον αντίστοιχο αριθμό Ε.


Αν ναι, ποια τα πιο γνωστά και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία;
Τα συντηρητικά σπάνια φαίνονται να προκαλούν επικίνδυνες αντιδράσεις. Μεταξύ των συντηρητικών ουσιών που κατά καιρούς έχουν συνδεθεί με επιπτώσεις στην υγεία είναι: κάποια από τα θειώδη (Ε 220-228), το βενζοϊκό οξύ και παράγωγά του (Ε 210-213), τα οποία σχετίστηκαν με ευαίσθητα άτομα με προβλήματα αναπνοής.


Η συχνότητά τους (των συντηρητικών ) παίζει κάποιο ρόλο και πότε;
Η έγκριση και οι όροι χρήσης των συντηρητικών ορίζονται από την οδηγία 95/2/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Φεβρουαρίου 1995 για τις Πρόσθετες Ουσίες Τροφίμων. Σε αυτούς τους όρους χρήσης συχνά αναφέρονται, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο και ανάλογα με την ουσία, στοιχεία που αφορούν την ασφαλή συχνότητα κατανάλωσής τους από παιδιά, εγκύους, ενήλικες ή άτομα τρίτης ηλικίας. Έτσι κρίνεται κατά περίπτωση, αν και κατά πόσο, η συχνότητα καθορίζει παράλληλα και την επικινδυνότητα ή μη της κατανάλωσης της συντηρητικής ουσίας.


Υπάρχει διαφορά στην κατανάλωση σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες και αν ναι, σε ποιά συστήματα του οργανισμού (οι σημαντικότερες αναφορές)
Η αξιολόγηση της ασφάλειας των συντηρητικών, βασίζεται σε όλα διαθέσιμα επιστημονικά (επιδημιολογικά και τοξικολογικά δεδομένα), από μελέτες σε ανθρώπους και πειραματόζωα. Με βάση τα υπάρχοντα αυτά δεδομένα- όταν υπάρχουν- καθορίζεται το ανώτατο όριο της συγκεκριμένης πρόσθετης ουσίας (NOAEL), ώστε η κατανάλωση του τροφίμου που την περιέχει να είναι ασφαλής και να μην υπάρχει καμία τοξική επίδραση. Μέχρι τώρα η υπερκατανάλωση τέτοιων ουσιών σχετίστηκε με αλλεργικές αντιδράσεις, δερματολογικές διαταραχές και επιπτώσεις στο αναπνευστικό.


Πώς μπορεί κανείς να γνωρίζει πως κάποια ουσία που αναφέρεται στα συστατικά ολογράφως δεν αποτελεί κάποιο Ε;
Δυστυχώς, είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και για πιο εκπαιδευμένους και ενημερωμένους καταναλωτές να γνωρίζουν ποια είναι η κάθε ουσία που αναφέρεται στα συστατικά και κατά πόσο ανήκει σε συντηρητικά ή όχι. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο καταναλωτής απλά στηρίζεται στο γεγονός ότι οι αρμόδιοι οργανισμοί (η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο) έχουν θεσπίσει κανόνες και νόμους που αφορούν και θεωρητικά εξασφαλίζουν την αξιολόγηση της ασφάλειας των συντηρητικών και δίνουν κατά περίπτωση την έγκριση για την προσθήκη τους στα τρόφιμα που παράγονται και καταναλώνονται στις χώρες της ΕΕ. Αντίστοιχος είναι ο ρόλος σε διεθνές επίπεδο της Μικτής Ειδικής Επιτροπής για τις Πρόσθετες Ουσίες Τροφίμων (JECFA), του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO).


Πώς μπορεί κανείς να αμυνθεί; Αποτελούν τα βιολογικά ολοκληρωμένη πρόταση αποφυγής των επικίνδυνων ουσιών που χρησιμοποιούνται σε τρόφιμα;
Τα βιολογικά τρόφιμα, τα τελευταία χρόνια, αποτελούν σίγουρα μια προσπάθεια για επιστροφή στα πιο ασφαλή, υγιεινά και παραδοσιακά τρόφιμα. Βιολογικές καλλιέργειες τροφίμων που δεν εμπεριέχουν καθόλου προστιθέμενες ουσίες, για συντήρηση ή βελτίωση γεύσης, αρώματος ή εμφάνισης αποκτούν όλο και περισσότερο έδαφος, αφού οι καταναλωτές αναζητούν την ποιοτικότερη διατροφή και επιδιώκουν τη μεγαλύτερη προστασία της υγείας τους. Αν και στις υπάρχουσες συνθήκες καλλιεργειών και στις αυξημένες ανάγκες τα βιολογικά τρόφιμα μάλλον δύσκολα μπορούν να δώσουν την ολοκληρωμένη πρόταση αποφυγής της χρήσης συντηρητικών, είναι ασφαλώς μια σημαντική λύση και διατροφική διέξοδος, αν και ακόμα αρκετά ακριβή για το γενικό πληθυσμό.


Είναι απόλυτα ασφαλής η βιολογική αγορά τροφίμων και ποιο το επίπεδο ασφάλειάς της σε σύγκριση με αυτή των συμβατικών τροφίμων;
Σε ένα οργανωμένο κράτος, που διαθέτει όλους τους απαραίτητους μηχανισμούς ελέγχων, οι οποίο θα εξασφαλίζουν το βιολογικό τρόπο παραγωγής αυτών των προϊόντων (φρούτων, λαχανικών, ζυμαρικών και άλλων), σίγουρα αυτά τα τρόφιμα είναι απόλυτα ασφαλή, συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα τρόφιμα, που παράγονται με πιο συμβατικούς τρόπους παραγωγής, και στα οποία, έστω και εντός των επιτρεπομένων ορίων, έχουν προστεθεί συντηρητικές ή άλλες προστιθέμενες ουσίες.




Πηγή: http://www.iatronet.gr

Αψηφούν τις θερμίδες παιδιά και έφηβοι

Οι θερμίδες δεν φαίνεται να…φοβίζουν τους εφήβους: σύμφωνα με νέα μελέτη, οι διατροφικές πληροφορίες των φαστ-φουντ, οι οποίες «ομολογούν» το θερμιδικό φορτίο των τροφίμων, δεν αποτρέπουν παιδιά, νέους και γονείς να γεμίζουν το δίσκο τους με λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη.

Ερευνητές που μελέτησαν τις επιλογές των μενού σε τέσσερις αλυσίδες φαστ – φουντ στις ΗΠΑ, παρατήρησαν πως η εφαρμογή του μέτρου της υποχρεωτικής αναγραφής των θερμίδων δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

«Δεν διαπιστώσαμε αλλαγή στις προσλαμβανόμενες θερμίδες, πριν και μετά την εφαρμογή της επιγραφής των θερμίδων», υπογραμμίζει ο Dr. Brian Elbel, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής και Πολιτική της Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Μετά τα δεδομένα αυτά, όπως ο ίδιος σημειώνει, κρίνεται απαραίτητη η επιβολή επιπλέον μέτρων όπως είναι για παράδειγμα η ενημέρωση των καταναλωτών για την ιδανική ποσότητα θερμίδων που πρέπει να προσλαμβάνουν ανά γεύμα.

Και αυτό γιατί, όπως υπογραμμίζουν οι ερευνητές της ίδιας μελέτης που δημοσιεύτηκε χτες στο επιστημονική επιθεώρηση «International Journal of Obesity» (Διεθνές Περιοδικό Παχυσαρκίας), παρά το γεγονός πως οι έφηβοι έχουν παρατηρήσει τις διατροφικές πληροφορίες που αναγράφονται στο μενού δεν φαίνεται να έχουν «πειστεί» πως οι έξτρα θερμίδες και τα λίπη βλάπτουν σοβαρά την υγεία.

Για να καταλήξουν οι ερευνητές σε αυτά τα συμπεράσματα ακολούθησαν την εξής μεθοδολογία: πριν και μετά την εφαρμογή του μέτρου οι επιστήμονες ζητούσαν να δουν τις αποδείξεις των πελατών ταχυφαγείων στη Νέα Υόρκη και στο Νιούαρκ και τους έκαναν ερωτήσεις. Όσοι συμμετείχαν στην έρευνα έλαβαν 2 δολάρια για τον χρόνο που ξόδεψαν, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν στον σκοπό της μελέτης.

Σημειώνεται πως στην πόλη Νιούαρκ δεν είναι αναγκαίο σύμφωνα με την νομοθεσία, να αναγράφονται στο μενού οι θερμίδες των τροφίμων, όπως είναι τα μπεργκερ, οι τηγανιτές πατάτες και το μιλκ – σεικ.

Με τον τρόπο αυτό, οι επιστήμονες έβαλανστο «μικροσκόπιο» τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών και των εφήβων αλλά και των γονέων που αγόραζαν γεύμα για τους μπόμπιρες τους. Όπως υπογραμμίζουν οι ερευνητές, οι συμμετέχοντες στην συντριπτική τους πλειονότητα (90%) ανήκαν σε εθνικές μειονότητες.

Τι ανακάλυψαν; Οι έφηβοι αγόραζαν 730 θερμίδες σε κάθε τους παραγγελία πριν την εφαρμογή του μέτρου, και 755 θερμίδες μετά! Οι γονείς πάλι τάιζαν τα παιδιά τους με 610 θερμίδες πριν κριθεί αναγκαία η αναγραφή της διατροφικής αξίας των προϊόντων και με 595 θερμίδες μετά – αμελητέα μείωση σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Η αντίφαση

Πάντως παλαιότερη μελέτη που είχε διεξαχθεί από την Dr. Pooja Tandon, στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, έδειξε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.

Πιο αναλυτικά, η μελέτη που δημοσιεύτηκε το περασμένο χρόνο, βρήκε πως οι γονείς έχουν μειώσει σημαντικά τις θερμίδες που σερβίρουν στα παιδιά τους (από τριών έως και έξι ετών), όταν επιλέγουν να τα ταΐσουν σε ταχυφαγεία.

Μάλιστα, όπως είχε υπογραμμίσει η Dr. Tandon, οι 100 θερμίδες – όση δηλαδή ήταν και η μείωση που διαπιστώθηκε – είναι σημαντικές για να κάνουν την διαφορά σε βάθος χρόνου και να συμβάλουν στην μάχη κατά της παιδικής παχυσαρκίας.

Μετά όμως, τις τελευταίες εξελίξεις η ίδια τονίζει πως πρέπει να συνεχιστούν οι έρευνες ώστε να καταλήξουν οι επιστήμονες σε ένα πιο σίγουρο αποτέλεσμα. «Είναι πιθανόν να είναι αναγκαία η συνεχής έκθεση των καταναλωτών στις ετικέτες που αναγράφουν τις θερμίδες, έως ότου να αρχίζει να αλλάζει η διατροφική τους συμπεριφορά», παρατηρεί ο Dr. Tandon.

Σε αυτό πάντως που συμφωνούν στο σύνολο τους οι επιστήμονες είναι πως οι πολίτες πρέπει να εκπαιδευτούν σχετικά με τις διατροφικές τους επιλογές αλλά και τις θερμίδες που «αντέχει» ο οργανισμός τους ανά γεύμα.

Πηγή: Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"