Η μαύρη σοκολάτα ρίχνει τη χοληστερίνη των διαβητικών

Ένα συστατικό που περιέχει η μαύρη σοκολάτα, μπορεί να βοηθήσει τους διαβητικούς να ελέγξουν το επικίνδυνα υψηλό επίπεδο χοληστερόλης τους, πράγμα που συνεπάγεται ευρύτερα οφέλη της σοκολάτας για την καλή λειτουργία της καρδιάς, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, η οποία όμως πυροδότησε αντιδράσεις.

    Η μαύρη σοκολάτα περιέχει αρκετές θερμίδες και λίπος, από την άλλη όμως είναι επίσης πλούσια σε πολυφαινόλες, χημικές ουσίες που υπάρχουν στο φυτό κακάο από όπου προέρχεται η σοκολάτα και οι οποίες -σύμφωνα με άλλες μελέτες- μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια.

    Η νέα έρευνα επιστημόνων του πανεπιστημίου Hull, υπό τον καθηγητή Στιβ Άτκιν, που δημοσιεύτηκε στο εξειδικευμένο ιατρικό περιοδικό για το διαβήτη “Diabetic Medicine”, σύμφωνα με το BBC, διαπίστωσε ότι το επίπεδο της ολικής χοληστερόλης έπεσε σε ένα μικρό αριθμό διαβητικών, στους οποίους είχαν δοθεί μπάρες μαύρης σοκολάτας επί 16 εβδομάδες, ενώ η «καλή» χοληστερόλη τους παράλληλα αυξήθηκε.

    Από την άλλη, όμως οι ερευνητές της βρετανικής οργάνωσης διαβητικών Diabetes UK δήλωσαν ότι τα υψηλά λίπη και σάκχαρα της μαύρης σοκολάτας μπορούν να αντισταθμίσουν τα οφέλη για το διαβήτη ή

    την καρδιά. Όπως είπαν, η νέα έρευνα δεν πρέπει να εκληφθεί ως «πράσινο φως» για την κατανάλωση περισσότερης σοκολάτας, καθώς μπορεί αυτή να προκαλέσει τελικά περισσότερη ζημιά παρά ωφέλεια. 

Πηγή: nooz.gr

Σε πανδημία θα εξελιχθεί η οστεοπόρωση αν τα σημερινά παιδιά δεν αλλάξουν τρόπο ζωής

Σε πανδημία θα εξελιχθεί η οστεοπόρωση εάν τα σημερινά παιδιά δεν αλλάξουν τρόπο ζωής, επισημαίνουν οι ειδικοί με αφορμή την 20η Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης. Σήμερα οι συνθήκες διαβίωσης των παιδιών είναι άκρως επιβαρυντικές για την εμφάνιση οστεοπόρωσης μελλοντικά, καθώς η πρόσληψη ασβεστίου δεν είναι επαρκής λόγω της υπερκατανάλωσης αναψυκτικών και φαστ φουντ ενώ παράγοντας κινδύνου θεωρείται και η καθιστική ζωή. 

Ο σκελετός κτίζεται κατά τη παιδική ηλικία και φτάνει στη μέγιστη οστική πυκνότητα στην ηλικία των 20 ετών. Τα γονίδια καθορίζουν το 60-70% της οστικής μάζας ωστόσο το υπόλοιπο 30-40% μπορεί να τροποποιηθεί και η τυχόν απώλεια οστικής μάζας που υπάρχει κατά τη παιδική και εφηβική ηλικία είναι αναστρέψιμη με την προϋπόθεση της σωστής διατροφής, της επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου και βιταμίνης D και της σωματικής άσκησης.

Τα παραπάνω επισήμανε στη διάρκεια συνέντευξης τύπου της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας η επιμελήτρια του νοσοκομείου Παναγίας ενδοκρινολόγος Φωτεινή Παπαδοπούλου. Παράλληλα ανέφερε ότι η οστεοπόρωση δεν πλήττει μόνο τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες αλλά και τους άνδρες. Κατά την τελευταία δεκαετία διαπιστώθηκε ότι το 10-14% του πληθυσμού πάσχει από ιδιοπαθή (άγνωστης αιτιολογίας) οστεοπόρωση. Για την πάθηση μπορεί ακόμη να ευθύνεται και η χρήση φαρμάκων όπως η κορτιζόνη, οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (φάρμακα για το στομάχι), τα αντικαταθλιπτικά κλπ . Προληπτικά μέτρα θα πρέπει να παίρνουν οι γυναίκες που έχουν χειρουργηθεί για καρκίνο του μαστού και οι άντρες που έχουν χειρουργηθεί για καρκίνο του προστάτη, διότι θεωρούνται υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση οστεοπόρωσης. 

Ένας νέος παράγοντας για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης

Ένας νέος παράγοντας, που αναμένεται να φέρει επανάσταση στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης είναι το αντίσωμα έναντι της σκληροστίνης. Η σκληροστίνη, όπως ανέφερε ο επιμελητής του Ενδοκρινολογικού Τμήματος του 424 ΓΣΝΕ Αθανάσιος Αναστασιλάκης, είναι μια πρωτεΐνη, που παράγεται από τα οστεοκύτταρα και καταστέλλει, «κοιμίζει» τους οστεοβλάστες δηλαδή τα κύτταρα που παράγουν νέο οστό. 

«Το αντίσωμα έναντι της σκληροστίνης την δεσμεύει αποτρέποντας την καταστολή των οστεοβλαστών, οι οποίοι παράγουν συνεχώς νέο οστό» εξήγησε ο κ Αναστασιλάκης.

Σύμφωνα με στοιχεία μελέτης φάσης Ι σε υγιείς άνδρες και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, που δημοσιεύθηκε on-line τον Ιούνιο στο Journal of Bone and Mineral Research, μια μόνο υποδόρια ένεση του παράγοντα αυτού αύξησε την οστική πυκνότητα στη σπονδυλική στήλη κατά 5,3% και στο ισχίο κατά 2,8% σε μόλις 3 μήνες. Επιπλέον σε μελέτη, που δημοσιεύθηκε on-line το Μάιο του 2010 στο ίδιο περιοδικό, φαίνεται ότι η χορήγηση του αντισώματος σκληροστίνης σε ποντίκια συνοδεύτηκε από αυξημένη ικανότητα επούλωσης τραυμάτων των οστών κατά 30%. 

«Το εύρημα αυτό, εφόσον επιβεβαιωθεί και στους ανθρώπους, αναμένεται να βοηθήσει την επούλωση των καταγμάτων και να μειώσει τον απαιτούμενο χρόνο ανάρρωσης. Μεγαλύτερες μελέτες με τον ίδιο παράγοντα, που θα αποδείξουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά του για μεγαλύτερο διάστημα χορήγησης είναι ήδη υπό εξέλιξη» πρόσθεσε ο κ Αναστασιλάκης.

Νέο φάρμακο για την οστεοπόρωση

Ένα νέο φάρμακο, της κατηγορίας των διφωσφονικών, με δραστική ουσία το denosumab, έχει ήδη εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Φαρμάκων και αναμένεται να τιμολογηθεί και να κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες στη χώρα μας. «Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ταχεία και σημαντική ανταπόκριση των ασθενών στον νέο αυτό παράγοντα, με μείωση των καταγμάτων στους σπονδύλους κατά 68% και στο ισχίο κατά 40%. Ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπάρχει και για την εύρεση και χρησιμοποίηση παραγόντων, που διεγείρουν τους οστεοβλάστες, ώστε να σχηματίσουν νέο οστό. Ο μοναδικός τέτοιος παράγοντας σήμερα είναι η τεριπαρατίδη ή συνθετική παραθορμόνη που χορηγείται με καθημερινή υποδόρια ένεση» ανέφερε ο κ. Αναστασιλάκης. 

Να σημειωθεί ότι ο ανθρώπινος σκελετός σε όλη τη διάρκεια της ζωής υπόκειται σε μια αέναη διεργασία ανανέωσης, με σταδιακή, τμηματική απορρόφηση του παλαιού, γερασμένου, «φθαρμένου» οστού και στη συνέχεια δημιουργία στη θέση του νέου, ανθεκτικού οστού. Στόχος αυτής της διεργασίας είναι η εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής αντοχής του σκελετού, που επιτυγχάνεται με τη συμμετοχή διάφορων ομάδων κυττάρων του: των οστεοκλαστών, που απορροφούν το παλαιό οστό, των οστεοβλαστών, που παράγουν το νέο οστό και των οστεοκυττάρων, που μέσω διαφόρων μηχανισμών συντονίζουν αυτή την προσπάθεια. Τα περισσότερα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται σήμερα στην προσπάθεια πρόληψης και θεραπείας της οστεοπόρωσης έχουν ως στόχο να περιορίσουν τη δράση των οστεοκλαστών να «φρενάρουν» δηλαδή τους οστεοκλάστες. Τέτοια είναι τα διφωσφονικά, από στόματος ή ενδοφλέβια. 


Πηγή: nooz.gr

Γονίδιο-κλειδί στην εμφάνιση της κατάθλιψης

Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο που φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση της κατάθλιψης, ένα εύρημα που μπορεί να οδηγήσει σε νέα αντικαταθλιπτικά φάρμακα για αυτή την ευρέως διαδεδομένη ψυχική διαταραχή. 

    Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Γέιλ, υπό τον καθηγητή ψυχιατρικής και φαρμακολογίας Ρόναλντ Ντούμαν, παρουσίασαν την ανακάλυψή τους στο ιατρικό περιοδικό “Nature Medicine”, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.

    Το γονίδιο με την ονομασία ΜΚΡ-1 εντοπίστηκε μετά τη σύγκριση του DNA 21 καταθλιπτικών ατόμων με τον γενετικό κώδικα 18 υγιών ατόμων. Το συγκεκριμένο γονίδιο παίζει το ρόλο «διακόπτη» για μια σειρά από χημικές ουσίες στον εγκέφαλο, που αποκαλούνται ΜΑΡΚ και οι οποίες είναι ζωτικές για την επιβίωση και την καλή λειτουργία των νευρώνων, δηλαδή των εγκεφαλικών κυττάρων. Το γονίδιο μπορεί να απενεργοποιήσει αυτή την μοριακή «οδό», με συνέπεια τη δυσλειτουργία των νευρώνων και πιθανώς την κατάθλιψη.

    «Το γονίδιο αυτό μπορεί να αποτελεί την κυρίαρχη αιτία ή έστω ένα σημαντικό αιτιολογικό παράγοντα στη δημιουργία ανωμαλιών που οδηγούν στην κατάθλιψη», δήλωσε ο υπεύθυνος της έρευνας. 

    Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με ποντίκια και διαπίστωσαν ότι σε όσα είχε απενεργοποιηθεί το γονίδιο ΜΚΡ-1, επιδείκνυαν μεγάλη αντοχή στο στρες, ενώ αντίθετα όσα πειραματόζωα είχαν το γονίδιο ενεργοποιημένο και υποβάλλονταν σε καταστάσεις στρες, εμφάνιζαν συμπτώματα τύπου κατάθλιψης, τα οποία στη συνέχεια αμβλύνονταν με την χορήγηση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. 

    Η κατάθλιψη, όπως και άλλες ψυχικές-νοητικές παθήσεις, θεωρείται ότι δεν έχει μία μόνο, αλλά πολλαπλές αιτίες, συμπεριλαμβανομένων των γενετικών, καθώς τα συμπτώματά της ποικίλουν πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο. Περίπου το 40% των ατόμων με κατάθλιψη δεν αντιδρούν άμεσα στα υπάρχοντα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα οποία κυρίως αποσκοπούν στην αύξηση της ποσότητας της χημικής ουσίας (νευροδιαβιβαστή) σεροτονίνης στον εγκέφαλο, με συνέπεια να χρειάζονται εβδομάδες ή και μήνες μέχρι να υπάρξει θεραπευτική ανταπόκριση στο φάρμακο.

    Η ανακάλυψη ενός γονιδίου που εμπλέκεται στην κατάθλιψη, σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα είναι πιο αποτελεσματικά, κυρίως σε όσους ασθενείς δεν αντιδρούν καλά στα υπάρχοντα αντικαταθλιπτικά. 

    Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nm/journal/vaop/ncurrent/abs/nm.2219.html

Πηγή: nooz.gr

Βακτήρια γιαουρτιού για καταπολέμηση ιών

Τα βακτήρια που υπάρχουν με φυσικό τρόπο στο γιαούρτι, θα μπορούν μελλοντικά να καταστρέφουν διάφορους ιούς, ακόμα και του κοινού κρυολογήματος, αν «εξοπλισθούν» με μικροσκοπικά νανοσωματίδια αργύρου, σύμφωνα με μια νέα βελγική επιστημονική έρευνα, η οποία όμως εγείρει νέες ανησυχίες για πιθανές παρενέργειές της στον ανθρώπινο οργανισμό.

    Οι εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ήδη ότι αυτά τα «ασημένια» -κατά τα άλλα ακίνδυνα- βακτήρια του γιαουρτιού μπορούν να καταστήσουν ορισμένους ιούς (νοροϊούς) ανίκανους να μολύνουν τον οργανισμό. Οι νοροϊοί προκαλούν εννέα στα δέκα περιστατικά γαστρεντερίτιδας διεθνώς.

    Το επίτευγμα, με επικεφαλής τον μικροβιολόγο του πανεπιστημίου της Γάνδης καθηγητή Βίλι Βερστρέτε, που παρουσιάστηκε σε συνέδριο της Εταιρίας Εφαρμοσμένης Μικροβιολογίας στο Λονδίνο, σύμφωνα με με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», ανοίγει το δρόμο πιθανώς για να καταπολεμηθούν και άλλοι ιοί με την ίδια μέθοδο, όπως της γρίπης και του κοινού κρυολογήματος.

    Όπως είπε ο βέλγος ερευνητής, τα βακτήρια θα μπορούσαν να χορηγούνται με μορφή ρινικού σπρέι, αλλά και απολυμαντικών για τα χέρια, προκειμένου να εμποδίζουν την εξάπλωση των ιών.

    Η χρήση νανοσωματιδίων μέσα στο σώμα έχει όμως εγείρει επιφυλάξεις λόγω φόβων για την πιθανή δημιουργία παρενεργειών στην υγεία του ανθρώπου, γι’ αυτό ακριβώς οι βέλγοι επιστήμονες βρήκαν ένα τρόπο να προσκολλούν τα νανοσωματίδια του αργύρου πάνω στην επιφάνεια των βακτηρίων του γιαουρτιού, ώστε αυτά να μην είναι ελεύθερα να κυκλοφορούν μέσα στον οργανισμό.

    Τα χρησιμοποιούμενα βακτήρια-λακτοβάκιλλοι θεωρούνται «φιλικά» στον άνθρωπο και χάρη σε αυτά το γιαούρτι βοηθά στη χώνεψη. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όταν καλλιεργούνται σε διάλυμα ιόντων αργύρου, στα βακτήρια προσκολλώνται μικροσκοπικά σωματίδια αργύρου, 10.000 φορές μικρότερα από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας. Αν και τα ίδια τα βακτήρια τελικά πεθαίνουν εξαιτίας των «ασημένιων» νανοσωματιδίων, τα νεκρά κελύφη τους που καταστρέφουν τους ιούς, μπορούν να ενσωματωθούν σε σπρέι ή διαλύματα (κάθε νανοσωματίδιο περιέχει περίπου 15.000 άτομα αργύρου).

    Τέτοιου είδους νανοσωματίδια αργύρου ήδη χρησιμοποιούνται σε αντιμικροβιακά αθλητικά ρούχα, για να μειώσουν την άσχημη μυρωδιά τους και να διατηρήσουν την υγιεινή κατάσταση του αθλητή. Όμως η διείσδυσή τους στο ανθρώπινο σώμα έχει προκαλέσει ανησυχίες, καθώς ο άργυρος, σε σχετικά μεγάλες ποσότητες, είναι γνωστό ότι κάνει ζημιά στο ήπαρ, τα νεφρά και τους πνεύμονες. Υπάρχουν επίσης φόβοι ότι το μικρό μέγεθος των νανοσωματιδίων θα τους επιτρέψει να «τρυπώσουν» και σε άλλα ευαίσθητα όργανα του σώματος και να προκαλέσουν βλάβες. Γι’ αυτό άλλωστε, οι βέλγοι ερευνητές «πρόσδεσαν» τα νανοσωματίδια στα βακτήρια, ώστε να μην είναι τόσο μικρά.

    Η ομάδα του καθηγητή Βελστρέτε ήδη συνεργάζεται με φαρμακευτικές εταιρίες (Janssen και Johnson & Johnson) για να αναπτύξει περαιτέρω τη νέα τεχνολογία κατά των ιών. Αναζητά επίσης κι άλλα είδη βακτηρίων, πέρα από αυτά του γιαουρτιού, που να μπορούν να περάσουν μέσα από το έντερο μαζί με τα νανοσωματίδια.

Πηγή:  nooz.gr

Τρώτε σέλινο για να έχετε καλή μνήμη

Το σέλινο «φρενάρει» την απώλεια μνήμης όσο γερνάμε, σύμφωνα με νέα έρευνα

Μια ουσία που περιέχεται σε υψηλές ποσότητες στο σέλινο, ένα λαχανικό που οι άνθρωποι μάλλον τρώνε σπάνια, μπορεί να καταπολεμήσει την απώλεια της μνήμης που παρατηρείται με το πέρασμα της ηλικίας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη του πανεπιστημίου του Ιλινόις, υπό τον καθηγητή Ρόντνεϊ Τζόνσον, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό διατροφολογίας “Journal of Nutrition”, σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», διαπίστωσε ότι η φυτική ουσία λουτεολίνη (ωχρολίνη) που περιέχεται κυρίως στο σέλινο, αλλά και στην πιπεριά, μειώνει τις φλεγμονές στον εγκέφαλο που σχετίζονται με την προχωρημένη ηλικία και οδηγούν σε προβλήματα μνήμης.

Τα εργαστηριακά πειράματα με ποντίκια έδειξαν ότι η ουσία «φρενάρει» την απελευθέρωση εκείνων των μορίων που προκαλούν τη φλεγμονή. Τα πειραματόζωα τράφηκαν με τροφές που περιείχαν λουτεολίνη επί τέσσερις εβδομάδες και αποδείχτηκε ότι, στη συνέχεια, τα γηραιότερα ποντίκια, που είχαν καταναλώσει τη συγκεκριμένη φυτική ουσία, τα κατάφεραν καλύτερα σε διάφορα τεστ μάθησης και μνήμης ακόμα και σε σχέση με πιο νεαρά ποντίκια που δεν είχαν φάει λουτεολίνη.

Το επίπεδο της φλεγμονής στον εγκέφαλο των ηλικιωμένων ποντικιών που είχαν τραφεί με λουτεολίνη, ήταν παρόμοιο με αυτό των πολύ νεαρότερων πειραματόζωων.

Πηγη: www.newsit.gr