Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

"Το νησί" με υπότιτλους για άτομα με προβλήματα ακοής

Η σειρά "Το Νησί" που θα ξεκινήσει να προβάλλεται φέτος από το Mega, πέρα από το ότι είναι από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές παραγωγές, θα είναι και η πρώτη ελληνική τηλεοπτική σειρά με ελληνικούς υπότιτλους ώστε τα άτομα με προβλήματα ακοής να μπορούν να την παρακολουθούν χωρίς κανένα πρόβλημα.



Ας ελπίσουμε να τους μιμηθούν και άλλοι.

Ένα μικρό δείγμα με το trailer της σειράς.




Το άρθρο από το περιοδικό "TV Έθνος" Της Κυριακής 3 Οκτωβρίου 2010




στις 2 σχόλια:

Εύτεχνος: Υποστηρικτικές Τεχνολογίες - Προσβασιμότητα στο Διαδίκτυο ΑμεΑ


Αναπηρία είναι το αποτέλεσμα οργανικών ή περιβαλλοντολογικών αιτίων, που δημιουργούν ένα σύνολο εμποδίων σε σημαντικές περιοχές της ζωής, όπως η αυτοεξυπηρέτηση, η απασχόληση, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία και η γενικότερη κοινωνική συμμετοχή. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας - Π.Ο.Υ. (World Health Organization - WHO) 2002.
Σήμερα, αναπηρία δεν θεωρείται κάποια κατάσταση ενός ανθρώπου, αλλά το αποτέλεσμα της σχέσης των ικανοτήτων ενός ατόμου και των απαιτήσεων του περιβάλλοντος.
Η μείωση της ικανότητας ενός ατόμου να πραγματοποιήσει μια λειτουργία ή δραστηριότητα ονομάζεται κατάπτωση ή απώλεια ικανότητας.
Γήρανση: Χαρακτηρίζεται από την απόκτηση προοδευτικά πολλαπλών χαμηλών καταπτώσεων των δεξιοτήτων, οι οποίες σχετίζονται με την όραση ή/και την ακοή ή/και την επιδεξιότητα ή/και την κίνηση ή/και την γνωσιακή ικανότητα. Ο συνδυασμός όλων αυτών μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική συνολική απώλεια ικανοτήτων και ανάγκη υποστήριξης. Τα ηλικιωμένα άτομα δεν αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους ως αναπήρους και συχνά προσβάλλονται από τον χαρακτηρισμό αυτό.
Προσβασιμότητα: είναι η ικανότητα ενός χρήστη να επιδρά σωματικά ως προς ένα αντικείμενο ή μια υπηρεσία, για παράδειγμα να το φτάνει, να έχει αρκετή δύναμη ώστε να το μετακινεί κ.τ.λ..
 

Προβλήματα υγείας, εκ γενετής προβλήματα υγείας, η διαδικασία της γήρανσης, τραυματικά γεγονότα, μπορούν να οδηγήσουν σε κατάπτωση των ικανοτήτων. Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, απώλεια ικανοτήτων μπορεί να συμβεί σε ένα άτομο περιπτωσιακά ή παροδικά. Είτε αυτή η κατάπτωση (μόνιμη, περιπτωσιακή ή παροδική) οδηγεί σε αναπηρία είτε όχι, καθορίζεται σίγουρα από κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, και το πιο σημαντικό από τον σχεδιασμό περιβαλλόντων, προϊόντων, συστημάτων και υπηρεσιών.
Παραδείγματα Περιπτωσιακής ή Παροδικής Απώλειας Λειτουργιών
  • Λειτουργία χωρίς όραση: απασχολημένα μάτια (π.χ. οδήγηση), σκοτάδι
  • Λειτουργία με χαμηλή όραση: μικρή οθόνη, περιβάλλον με καπνό, ξεχασμένα γυαλιά
  • Λειτουργία χωρίς ακοή: πολύ θορυβώδες περιβάλλον, απασχολημένη ακοή, επιβαλλόμενη ησυχία (βιβλιοθήκες, συναντήσεις)
  • Λειτουργία με χαμηλή ακοή: θορυβώδες περιβάλλον
  • Λειτουργία χωρίς δυνατότητα ανάγνωσης: άλλη γλώσσα, επισκέπτες/ τουρίστες, ξεχασμένα γυαλιά
  • Λειτουργία με μειωμένη ικανότητα χεριών: ζωηρό όχημα, διαστημικό όχημα
Η διεθνής βάση των αναπηριών δημοσιεύτηκε αρχικά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1980. Στηρίχθηκε σε ένα διευρυμένο ιατρικό μοντέλο, το οποίο περιγράφει ένα σύνολο από αιτίες, ξεκινώντας από την κατάπτωση δεξιοτήτων (impairment) (απώλεια σταθερότητας ή λειτουργίας), που οδηγούν στην ανικανότητα (disability) (απώλεια των ικανοτήτων) και τελικά στην αναπηρία (handicap) (απώλεια της ικανότητας συμμετοχής σε κοινωνικές διεργασίες). Έτσι η έμφαση πέρασε από την ιατρική κατάσταση στην πρόοδο της αναπηρίας και στις περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες υπό το πρίσμα των οποίων αυτή πραγματοποιείται.
Τον Νοέμβριο του 2001, μετά από έρευνα εφτά χρόνων, το πρωτότυπο μοντέλο αντικαταστάθηκε από μία Διεθνή Κατηγοριοποίηση των Ικανοτήτων, της Αναπηρίας και της Υγείας (International Classification of Functioning, Disability and Health, ICF). Αυτή η αλλαγή εστιάζει την προσοχή της από την κατάσταση υγείας ενός ατόμου έως το πώς ζει με τις συγκεκριμένες "συνθήκες υγείας", με ποιο τρόπο αυτές μπορούν να βελτιωθούν ή να καλυτερέψουν, ώστε να αποκτήσει μια παραγωγική, γεμάτη ζωή. Με άλλα λόγια η προσοχή εστιάζεται περισσότερο στο πώς λειτουργούμε μέσα σε κοινωνικά ή άλλου είδους όρια, παρά στην κατάσταση υγείας του εκάστοτε ατόμου. Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι η προσοχή εστιάζεται στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ιατρική κατάσταση, τους περιβαλλοντικούς παράγοντες και τους προσωπικούς παράγοντες, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο όλα τα παραπάνω επηρεάζουν τις σωματικές λειτουργίες και διεργασίες, και τελικά τις δραστηριότητες και τη συμμετοχή του ατόμου σε αυτές.

Κατηγοριοποίηση Ικανοτήτων

Οι ικανότητες που είναι αναγκαίες για την συμμετοχή κάποιου στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής είναι 13. Εφτά από αυτές τις ικανότητες είναι σημαντικές για τον σχεδιασμό προϊόντων και υπηρεσιών:
όραση,
ακοή,
επικοινωνία,
νοητικές λειτουργίες,
μετακίνηση,
επιδεξιότητα και
τέντωμα / φτάσιμο.
Ο Π.Ο.Υ. έχει προτείνει μια λεπτομερή Διεθνή Κατηγιοποίηση της Σωματικής Λειτουργίας, Αναπηρίας και Υγείας (International Classification of Functioning, Disability and Health - ICF).


Βαθμός Ανικανότητας
Η συνολική ανικανότητα ενός ατόμου καθορίζεται από το σταθμισμένο άθροισμα των τριών πιο σοβαρών ανικανοτήτων του. Το απλό αυτό μοντέλο έχει την εξής μορφή:
σταθμισμένη πλήρης ανικανότητα = η χειρότερη επίδοση + 0.4 Χ (δεύτερη χειρότερη επίδοση) + 0.3 Χ (τρίτη χειρότερη επίδοση)
Οι βαθμοί επίδοσης σε κάθε μία από τις επτά κατηγορίες ικανοτήτων: όραση, ακοή, επικοινωνία, νοητικές λειτουργίες, μετακίνηση, επιδεξιότητα και τέντωμα / φτάσιμο μπορούν να υπολογιστούν με απλό τρόπο.
Το παραπάνω σταθμισμένο άθροισμα λαμβάνει τιμές από 0 ως 21,4 και σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα, αντιστοιχίζεται μετά σε μια κλίμακα από 0 ως 10 με καθορισμένα στάδια, όπου το 0 αναπαριστά την πλήρη ικανότητα (απουσία αναπηρίας) και το 10 την ελάχιστη ικανότητα (σοβαρή αναπηρία). Οι επιδόσεις μπορούν να συνδυαστούν, ώστε να προκύψει μια κλίμακα τεσσάρων σταδίων, που να περιλαμβάνει: την πλήρη ικανότητα (0), την αρκετά ικανοποιητική (1-2) και τη μέτρια (3-6) ικανότητα, και την χαμηλή (7-10) ικανότητα.

 Βαθμός Ανικανότητας και Κατηγορίες Επίδοσης

Απώλεια Ικανοτήτων
Βαθμός Ανικανότητας
Βαθμός Επίδοσης
Βαθμός Iκανότητας

0
0
Πλήρης ικανότητα
Χαμηλή
0.5 - 2.95
1
Αρκετά ικανοποιητική
3 - 4.95
2
5 - 6.95
3
Μέτρια
7 - 8.95
4
Μέτρια
9 - 10.95
5
11 - 12.95
6
Υψηλή
13 - 14.95
7
Χαμηλή
15 - 16.95
8
17 - 18.95
9
19 - 21.4
10

Τα αποτελέσματα της εφαρμογής του παραπάνω μοντέλου στη Μεγάλη Βρετανία έδειξαν ότι περίπου 8.582.200 ενήλικες - το 20% του πληθυσμού των ενηλίκων - παρουσιάζει κάποιο είδος αναπηρίας σύμφωνα με τον ορισμό που χρησιμοποιείται. Το 34% των ατόμων αυτών έχει μικρό βαθμό κατάπτωσης των λειτουργιών (υψηλό επίπεδο ικανοτήτων), το 45% έχει μέτριο βαθμό κατάπτωσης των λειτουργιών (μέτριο επίπεδο ικανοτήτων) και το 21% έχει μεγάλο βαθμό κατάπτωσης των λειτουργιών (χαμηλό επίπεδο ικανοτήτων).
Ο Π.Ο.Υ έχει προτείνει ένα λεπτομερές εργαλείο για την απόκτηση και την καταγραφή πληροφοριών σχετικά με τις σωματικές λειτουργίες και τις αναπηρίες ενός ατόμου: ICF check-list for International Classification of Functioning, Disability and Health

Oι ικανότητες του ατόμου μπορούν να μεταβληθούν:
  • χειρουργικά ή με αποκατάσταση ή με εκπαίδευση,
  • με τη χρήση Προσωπικών Υποστηρικτικών Τεχνολογιών
  • με την εγκατάσταση στο περιβάλλον Υποστηρικτικών Τεχνολογιών Προσαρμογών
  • με την εφαρμογή των αρχών της Καθολικής Σχεδίασης (Universal Design) ή Σχεδίασης για Όλους (Design-for- All) ή Σχεδίαση Ενσωμάτωσης (Inclusive Design).
Ιδανικός Κόσμος

Σε έναν ιδανικό κόσμο:
  • Κάθε τι σχεδιάζεται μέσω της προσέγγισης Σχεδίαση για Όλους,
  • Υπάρχουν εγκατεστημένες στο περιβάλλον Υποστηρικτικές Τεχνολογίες Προσαρμογών,
  • Καθένας που χρειάζεται Προσωπικές Υποστηρικτικές Τεχνολογίες μπορεί να τις αποκτήσει.
  -------------------------------------------

Σχεδίαση για Όλους ή Καθολική Σχεδίαση σημαίνει μεγιστοποίηση της πιθανής αγοράς των προϊόντων σου μέσω της βεβαιότητας ότι ο μέγιστος αριθμός των ανθρώπων μπορεί να τα χρησιμοποιεί. Όσο περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιούν το προϊόν σου, τόσο περισσότερα προϊόντα μπορείς να πουλήσεις και τόσο μεγαλύτερα κέρδη να επιτύχεις. Ακούγεται απλό, και πράγματι είναι, εφόσον γίνει σωστά.
Μια πετυχημένη σχεδίαση για όλους εστιάζεται σε έναν κύριο ισχυρισμό, ότι το μοναδικό πιο σημαντικό συστατικό σε οποιοδήποτε σύστημα είναι ο χρήστης. Γνωρίζοντας τους χρήστες, τις επιθυμίες τους, τις ανάγκες τους, τους πόθους τους και παρέχοντας σχεδιαστικές λύσεις που να ικανοποιούν αυτές τις επιθυμίες, ανάγκες και πόθους, ενισχύεται όχι μόνο η σχεδίαση για όλους, αλλά και η καλή σχεδίαση.
Παρ' όλα αυτά, οι περισσότεροι σχεδιαστές συστημάτων ποτέ δεν έχουν συναντήσει έστω και έναν από τους χρήστες των προϊόντων τους για να τον γνωρίσουν, να τον κατανοήσουν ή και να τον συμπαθήσουν.
Καταρρίπτοντας τους μύθους της "σχεδίασης για όλους"
Η "σχεδίαση για όλους" δεν είναι μια νέα δραστηριότητα που πραγματοποιείται γιατί υπάρχει ένα θετικό ρεύμα σχετικά με αυτή. Δεν είναι μια προσέγγιση τέτοια, ώστε να καλύπτει μόνο τις "ειδικές ανάγκες" κάποιων ατόμων. Η "σχεδίαση για όλους" σχετίζεται με την απαίτηση να διασφαλιστεί ότι τα παραγόμενα προϊόντα έχουν την αποδοχή του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού χρηστών. Μια διευρυμένη αγορά προσφέρει μεγαλύτερες πωλήσεις, που επιφέρουν και μεγαλύτερο κέρδος. Το κέρδος, η αύξηση των πωλήσεων και η εξασφάλιση ενός κομματιού της αγοράς αποτελούν βασικούς στόχους των εταιριών. Η σχεδίαση για όλους πρέπει επίσης να αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους τους.
Η σχεδίαση για όλους δεν είναι μια μεμονωμένη δραστηριότητα. Δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί από την βασική σχεδίαση και να αντιμετωπίζεται ως το τελευταίο χρονικά κομμάτι της διαδικασίας σχεδιασμού. Αντίθετα, πρέπει να θεωρείται βασική δραστηριότητα, ενταγμένη ολοκληρωτικά στην γενικότερη σχεδίαση.
Η σχεδίαση για όλους δεν είναι ο συγκεκριμένος τομέας μόνο κάποιων ειδικών. Όλοι οι σχεδιαστές έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να αντεπεξέλθουν σ΄ αυτόν το τομέα. Πρέπει απλά κάποιος να γνωρίζει τις σχετικές αρχές και να τις εφαρμόζει. Τέλος, η σχεδίαση για όλους δεν απευθύνεται μόνο στους αναπήρους και τους ηλικιωμένους.
Η σχεδίαση για όλους έχει σκοπό τη διεύρυνση των ορίων του σχεδιασμού. Επιδιώκει να απευθύνεται στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό χρηστών, συμπεριλαμβανομένων των ποδοσφαιριστών, των στρατιωτών και των στελεχών επιχειρήσεων, αλλά και των γονιών, των παππούδων ή ακόμα και κάποιου ο οποίος ξέχασε να φορέσει τους φακούς επαφής το πρωί. Στόχος είναι να απαλλάσσει την καθημερινή ζωή από τα άχρηστα εμπόδια και να την κάνει καλύτερη και ευκολότερη για όλους.
Εστιάζουμε την προσοχή μας στην αποδοχή, την ουσιαστική και την κοινωνική, καθώς αυτός είναι ο βασικός στόχος για τον σχεδιασμό προϊόντων και υπηρεσιών. Βασικό στοιχείο σε κάθε απόπειρα παραγωγής χρήσιμων και εύχρηστων προϊόντων είναι η κατανόηση των χρηστών, να βρεθούμε δηλαδή εμείς οι ίδιοι τη θέση των αναπήρων και ηλικιωμένων, στη θέση των ανθρώπων που τους φροντίζουν, στη θέση του προσωπικού υποστήριξης ή να αισθανθούμε όπως κάποιος που από απροσεξία βρέθηκε σε μια ανάλογη θέση.
Έχοντας αναγνωρίσει τους χρήστες και αποκτήσει γνώσεις για τις ανάγκες τους, τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους, προσπαθούμε να περιγράψουμε τα χαρακτηριστικά τους και να βρούμε μεθόδους υπολογισμού του αριθμού των χρηστών με παρόμοια χαρακτηριστικά. Προχωράμε ένα βήμα πέρα από την κατηγοριοποίηση σύμφωνα με την ηλικία ή την κατάσταση υγείας, για να εστιάσουμε την προσοχή μας στις λειτουργικές τους ικανότητες - πόσο καλά μπορούν να πραγματοποιήσουν ενέργειες που είναι αναγκαίες, ώστε να υπάρξει αλληλεπίδραση με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες.
Συνδυάζοντας την αναγνώριση των χρηστών με την κατανόηση της επιτακτικής ανάγκης για ανάπτυξη εξειδικευμένων προϊόντων, εισάγουμε την έννοια της αφαίρεσης της σχεδίασης για όλους, με λίγα λόγια προσπαθούμε να αφαιρέσουμε από τη γενικότερη σχεδίαση την εξειδίκευση. Το να αφαιρέσουμε την εξειδίκευση, δηλαδή το να σχεδιάζουμε ένα προϊόν ή μια υπηρεσία προσβάσιμη για τον καθένα, είναι μια ουτοπική ιδέα. Σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο προτείνουμε ότι η σχεδίαση για όλους θα πρέπει να στοχεύει στο να ελαχιστοποιήσει τον αποκλεισμό που προκύπτει από τις πρακτικές του "φτωχού" σχεδιασμού.
Ένα σημαντικό τμήμα της σχεδίασης για όλους πρέπει να είναι η δυνατότητα να εκτιμάται το επίπεδο ενσωμάτωσης (και αποκλεισμού) που επιτυγχάνεται καθώς ο αναπτύσσεται σχεδιασμός. Αυτό είναι ένα περίπλοκο και λεπτό ζήτημα, που συμπεριλαμβάνει την καταμέτρηση του επιπέδου λειτουργικών ικανοτήτων που απαιτούνται για να χρησιμοποιηθεί ένα προϊόν και τη χαρτογράφηση των χρηστών που δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν.
Η σημασία της σχεδίασης για όλους
Η σχεδίαση για όλους δεν είναι απλά μια προοπτική. Σύντομα θα μεταβληθεί σε επιχειρηματική αναγκαιότητα. Όλο και περισσότερες χώρες ψηφίζουν σχετική νομοθεσία, ώστε να εξασφαλίσουν ότι κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις εξαιτίας τις ηλικίας του ή των σωματικών ικανοτήτων του. Οι εταιρίες που δεν θα εναρμονιστούν με τη σχετικές επιταγές του νόμου, θα αντιμετωπίσουν πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες.
Εκείνες οι εταιρίες που έχουν αγκαλιάσει τη σχεδίαση για όλους θα δρέψουν οικονομικά οφέλη. Τα προϊόντα που έχουν κατασκευαστεί με βάση τη φιλοσοφία της σχεδίασης για όλους, έχουν αυξημένα επίπεδα χρησιμότητας και προσβασιμότητας και οι καταναλωτές αντιδρούν πολύ θετικά σε αυτά. Οι εταιρίες αυτές κατασκευάζουν μια δυνατή επιχειρηματική εικόνα και εμπνέουν εμπιστοσύνη, ενώ ήδη αφήνουν τους ανταγωνιστές τους πίσω να τρέχουν για να τους προλάβουν.
Καθώς παρουσιάζεται στους καταναλωτές ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός χρήσιμων και προσβάσιμων προϊόντων, σταδιακά θα γυρίσουν την πλάτη τους στα προϊόντα που είναι δύσχρηστα. Υποστηρίζουμε ότι καμία εταιρία δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη της σε μια τέτοια τάση.
Αρχές Καθολικής Σχεδίασης
•  Δικαίωμα στη χρήση
•  Ευελιξία στη χρήση
•  Απλότητα και διαισθητικότητα
•  Αντιληπτικότητα πληροφοριών
•  Ανοχή στα σφάλματα
•  Χαμηλή φυσική προσπάθεια
•  Κατάλληλο μέγεθος και χώρος για προσέγγιση και χρήση
Πηγές :
GR-DeAN: Εθνικό Δίκτυο Design for All & e-Accessibility
EDeAN: European Design for All & e-Accessibility Network
D4ALLnet : Design for All Network of Excellence
COST219ter : Accessibility for All to services and terminals for next generation mobile networks
Καθολική Πρόσβαση
H Καθολική Πρόσβαση ή Πρόσβαση για Όλους ( Universal Access ή Αccess for Αll ) είναι «το δικαίωμα όλων των πολιτών να έχουν και να διατηρούν πρόσβαση σε μια ευρεία κοινωνικά δεξαμενή πηγών πληροφόρησης και υπηρεσιών διαπροσωπικής επικοινωνίας, δεδομένης της ποικιλίας των πλαισίων χρήσης».
Ο όρος Καθολική Πρόσβαση ή Πρόσβαση για Όλους χρησιμοποιείται και στον χώρο των Υποστηρικτικών Τεχνολογιών και αναφέρεται στην ανάπτυξη ειδικών διεπαφών χρήστη για υπολογιστές και άλλες τερματικές συσκευές που να είναι προσβάσιμες και χρηστικές από άτομα με χαμηλότερα επίπεδα ικανοτήτων.
Πηγές:
Λευκές Βίβλοι:
Stephanidis, C. (Ed.) (1999). "Toward an Information Society for All: HCI challenges and R&D recommendations" . International Journal of Human-Computer Interaction , 11 (1), 1-28.
Stephanidis C. (Ed.) (1998). "Toward an Information Society for All: An International R&D Agenda" . International Journal of Human-Computer Interaction , 10 (2), 107-134.
Διεθνές Επιστημονικό Περιοδικό:
" Universal Access in the Information Society ", Ed. Stepfanidis, Springer
Σειρά Διεθνών Συνεδρίων:
" Universal Access in Human - Computer Interaction "
2001: Νέα Ορλεάνη, Louisiana
2003: Ηράκλειο, Κρήτη
2005: Las Vegas, Nevada
2007: Πεκίνο

Προσβασιμότητα στο Διαδίκτυο

Επισκεφτείτε την ιστοθέση του World Wide Web Consortium (W3C) και το Ελληνικό γραφείο W3C.
Σχετικά με την προσβασιμότητα του Διαδικτύου δείτε την Ιστοθέση του Web Accessibility Intiative (WAI) του W3C.
Δείτε επίσης τις επίσημες κατευθηντήριες γραμμές του W3C-WAI για την προσβασιμότητα του Διαδικτύου: Techniques for Web Content Accessibility Guidelines 1.0.
Τέλος θα βρείτε το δρόμο σας και στην Ιστοσελίδα: Κάνοντας την αρχή: Δημιουργώντας Προσβάσιμες Ιστοσελίδες.
 -------------------------------------------

Βοηθήματα 

στις Δεν υπάρχουν σχόλια: