Aπόσυρση φαρμάκου για τον διαβήτη

Aπόσυρση φαρμάκου για τον διαβήτη

Θα αποσυρθεί από την αγορά το φαρμακευτικό σκεύασμα AVANDIA, που χορηγείται για τον διαβήτη, καθώς υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες ότι το φάρμακο ευθύνεται για καρδιακά εμφράγματα, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Φαρμάκων. 

Σε ανακοίνωση της υπηρεσίας αναφέρεται ότι το AVANDIA «θα σταματήσει να διατίθεται στην Ευρώπη μέσα στους επόμενους μήνες». Η απόφαση ελήφθη μετά την απόφαση των αμερικανικών υγειονομικών αρχών να περιοριστεί η πρόσβαση στο συγκεκριμένο φάρμακο - αλλά δεν προχώρησαν στην καθολική απαγόρευσή του.

Ετσι επιτρέπεται στη φαρμακευτική εταιρεία GlaxoSmithKline να συνεχίσει τη διάθεση του φαρμάκου στην αμερικανική αγορά.

Η αλήθεια για τα Ε των τροφίμων

Η αλήθεια για τα Ε των τροφίμων

Ποτέ ένα απλό γράμμα δεν προκάλεσε τόσες πολλές συζητήσεις, σχετικά με το ρόλο του στη διατροφή μας...

Ποτέ ένα απλό γράμμα δεν προκάλεσε τόσες πολλές συζητήσεις, σχετικά με το ρόλο του στη διατροφή μας! Ο λόγος για τα περίφημα Ε -τα πρόσθετα τροφίμων- και τους σύγχρονους μύθους που τα συνοδεύουν.

Τι είναι: Τα Πρόσθετα Τροφίμων είναι ουσίες - πολλές εκ των οποίων βρίσκονται στη φύση- που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, συντελώντας στη διατήρηση της διατροφικής αξίας τους και στην αύξηση του χρόνου ασφαλούς κατανάλωσής τους, χωρίς να υπάρξουν αλλοιώσεις. Παράλληλα, συμβάλλουν στη βελτίωση της γεύσης και της εμφάνισης, στην ευκολία της προετοιμασίας και στην ύπαρξη μεγαλύτερης ποικιλίας τροφών.

Τι σημαίνει το Ε: Το Ε, που χαρακτηρίζει όλα τα Πρόσθετα Τροφίμων, ΔΕΝ είναι, όπως αναφέρθηκε κάποτε, «σύμβολο του Σατανά»! Προέρχεται από το αρχικό Ε της Ευρώπης και σημαίνει, απλώς, (Ε)υρωπαϊκή Κωδικοποίηση! Είναι, δηλαδή, ένας «κώδικας», που πιστοποιεί ότι, το συγκεκριμένο Πρόσθετο έχει περάσει την ιδιαίτερα αυστηρή διαδικασία αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), προκειμένου να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε όποια ετικέτα, λοιπόν, διαβάζετε Ε, να ξέρετε ότι πρόκειται για το κωδικό όνομα μίας φυσικής ή συνθετικής, απόλυτα εγκεκριμένης και συμβατής με τα τρόφιμα ουσίας. Άλλωστε, ο φορέας που εγγυάται την ασφάλεια της χρήσης του για την υγεία μας, είναι, όχι μόνο ο πλέον αρμόδιος, αλλά και ο σχολαστικότερος, αφού διερευνά πάντα με μεγάλη προσοχή, κάθε αναφορά που δημιουργεί υποψίες σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων μας.

Μύθοι και αλήθειες: Όπως πολλά, ευρύτατα διαδεδομένα και δημοφιλή «προϊόντα», έτσι και τα Πρόσθετα Τροφίμων έχουν γίνει, κατά καιρούς, αντικείμενα μεγάλης διαμάχης και παραφιλολογίας! Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτά της ασπαρτάμης και των αναψυκτικών. Η ασπαρτάμη, λόγου χάρη, η τεχνητή γλυκαντική ουσία που μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε «απαγορευμένες» λιχουδιές, χωρίς να προσθέτουμε περιττές θερμίδες στη διατροφή μας, κατηγορήθηκε κάποτε ότι είναι έως και καρκινογόνα. Σήμερα, όμως, τόσο η ίδια η EFSA, όσο και περισσότερες από 200 (!) επιστημονικές έρευνες, δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν προκαλεί καρκίνο και, άρα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξουν οι οδηγίες σχετικά με τη χρήση της - η οποία θεωρείται απόλυτα ασφαλής για όλους (με εξαίρεση όσων πάσχουν από φαινυλκετονουρία). Αντίστοιχα, τα αναψυκτικά κατηγορήθηκαν κάποτε ότι περιέχουν υπερβολικά πολλά πρόσθετα και, κυρίως, συντηρητικά. Στην πραγματικότητα, όμως, περιέχουν πολύ λιγότερα από όσα νομίζουμε! Σε γνωστό αναψυκτικό τύπου cola, για παράδειγμα, δεν περιέχονται καθόλου συντηρητικά, δεδομένου ότι η σύστασή του είναι τέτοια που δεν απαιτεί τη χρήση τους.

Τα Ε της φύσης: Εσείς, ξέρατε ότι το Ε300 δεν είναι παρά η πασίγνωστη και πολύτιμη βιταμίνη C; Μάθετε, λοιπόν, ότι, αν το μήλο ήταν «συσκευασμένο» προϊόν, η ετικέτα του θα περιείχε τουλάχιστον 11, διαφορετικά Ε! Οξικό Οξύ (Ε260), Καροτένιο (Ε160α), Ανθοκυανίνη (Ε163), Ασκορβικό Οξύ ή βιταμίνη C (Ε300), Ταρταρικό Οξύ (Ε334), Νιασίνη (Ε375), Κιτρικό Οξύ (Ε330), Ηλεκτρικό Οξύ (Ε363), L-Κυστεϊνη (Ε920), Ριβοφλαβίνη (Ε101), Μηλικό οξύ (E296), Νιασίνη ή βιταμίνη Β3 (Ε375).

Ευχαριστούμε την κα Ντορίνα Σιαλβέρα, MSc, Κλινική Διαιτολόγο - Διατροφολόγο, για την επιστημονική επιμέλεια του άρθρου.
www.nutrimed.gr

Ανακαλύφθηκαν τα γονίδια που σχετίζονται με το άσθμα

Ανακαλύφθηκαν τα γονίδια που σχετίζονται με το άσθμα

Μια μεγάλη διεθνής επιστημονική έρευνα ανακάλυψε σε ανθρώπους αρκετές γενετικές παραλλαγές που συνδέονται με το άσθμα. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, αλλά, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπορεί να οδηγήσει σε προβλέψεις για το ποιος άνθρωπος τελικά θα εμφανίσει άσθμα.
Οι ερευνητές συνέκριναν τα γονίδια 10.000 παιδιών και ενηλίκων που πάσχουν από άσθμα και 16.000 μη ασθματικών και εντόπισαν συγκεκριμένες παραλλαγές γονιδίων που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης της πάθησης.
Η μελέτη, υπό τον καθηγητή Ουίλιαμ Κούκσον του Imperial College του Λονδίνου, που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», σύμφωνα με το BBC, εντόπισε τις συγκεκριμένες γενετικές παραλλαγές σε περισσότερο από το ένα τρίτο των παιδιών με άσθμα. Όμως το γονίδιο που φαίνεται
να έχει την ισχυρότερη επίδραση στο παιδικό άσθμα, δεν επηρεάζει όσους εμφανίζουν άσθμα ως ενήλικες, γεγονός που δείχνει, κατά τους ερευνητές, ότι υπάρχουν πιθανώς δύο παραλλαγές του άσθματος που διαφέρουν από βιολογική άποψη.
Στο άσθμα οι αεραγωγοί των πνευμόνων υφίστανται φλεγμονή και στένωση, με συνέπεια ο ασθενής να δυσκολεύεται να αναπνεύσει. Οι αιτίες για την πάθηση δεν έχουν ακόμα πλήρως κατανοηθεί, αν και οι επιστήμονες θεωρούν ότι σε αυτήν συμβάλλουν εξίσου γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Όπως δήλωσε ο Κούκσον, το άσθμα είναι μια πολύπλοκη ασθένεια στην οποία ενεργοποιούνται πολλά διαφορετικά τμήματα του ανοσοποιητικού συστήματος. Η νέα μελέτη αναδεικνύει νέους στόχους για πιο αποτελεσματικές φαρμακευτικές θεραπείες, που θα καλύπτουν μεγάλους αριθμούς ασθματικών. Διευκρίνισε όμως πως μολονότι τα γονίδια συμβάλλουν στην ανάπτυξη του άσθματος, δεν υπάρχει ακόμα τρόπος να προβλεφθεί η νόσος με ένα γενετικό τεστ.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική έρευνα (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa0906312

Παγκόσμια επιδημία η παιδική παχυσαρκία

Η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία και την Μάλτα κρατά τη πρωτιά στην Ευρώπη σε παιδική παχυσαρκία

Παγκόσμια «επιδημία» αποτελεί πλέον η παιδική παχυσαρκία, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας αναμένεται τα παιδιά να έχουν μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης από τους γονείς τους.

Το 30 40% των παχύσαρκων παιδιών έχει πολυμεταβολικό σύνδρομο, το 7% έχει ήδη αθηρωματικές πλάκες στις στεφανιαίες αρτηρίες και το 20% αθηρωματικές πλάκες στην αορτή.

Η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία και την Μάλτα κρατά τη πρωτιά στην Ευρώπη σε παιδική παχυσαρκία, ενώ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο σε παιδιά μικρότερης ηλικίας παρά σε εφήβους.

Οπως επεσήμανε ο ειδικός παθολόγος, ειδικός σε θέματα παχυσαρκίας Βασίλης Ζημιάρης, με αφορμή εκδήλωση για την παιδική παχυσαρκία που διοργανώνει απόψε ο Δήμος Ωραιοκάστρου.

Τα αίτια της παιδικής παχυσαρκίας

Αιτία της παιδικής παχυσαρκίας δεν είναι ο υποθυρεοειδισμός ή ο κακός μεταβολισμός αλλά η υπερκατανάλωση τροφής. «Δεν ευσταθεί η έκφραση «δεν έχω καλό μεταβολισμό». Άτομα του ιδίου φύλου, της ίδιας ηλικίας, του ιδίου ύψους και του ιδίου βάρους έχουν τον ίδιο μεταβολισμό, αν δεν διαφέρει σημαντικά η φυσική δραστηριότητα» επισημαίνει ο κ. Ζημιάρης.

Εκτός από την υπερκατανάλωση τροφής και την καθιστική δραστηριότητα για την παιδική παχυσαρκία ευθύνεται και η υπεραπασχόληση των παιδιών. «Είμαστε το μόνο κράτος στην Ευρώπη, που τα παιδιά είναι επιφορτισμένα με τόσες δραστηριότητες όσες και ένας επιχειρηματίας.

Επίσης λόγω του ότι οι μητέρες εργάζονται, την ευθύνη των παιδιών αναλαμβάνουν οι γιαγιάδες που λόγω του «κατοχικού συνδρόμου» που τις διακατέχει ταϊζουν υπερβολικά τα παιδιά.

Για την παιδική παχυσαρκία ευθύνεται ακόμη το γεγονός ότι το βραδινό γεύμα έχει αντικατασταθεί με «delivery», ενώ υπάρχει μεγάλη συσχέτιση της παχυσαρκίας με το ότι έχει μειωθεί το ποσοστό εκείνων που ακολουθούν τη μεσογειακή διατροφή.

Στην Ελλάδα και την Κύπρο μόνο το 9% ακολουθεί μεσογειακή διατροφή ενώ στην Ισπανία το 50%. Εξάλλου στη χώρα μας μόνο το 50% των παιδιών καταναλώνει φρούτα και λαχανικά.

Πολυμεταβολικό σύνδρομο στα παχύσαρκα παιδιά

Το παχύσαρκο παιδί θα γίνει παχύσαρκος ενήλικας. Μελέτη έδειξε ότι σε παχύσαρκο παιδί που χάσει βάρος μετά την εφηβεία , ακόμη και αν διατηρήσει το χαμηλό βάρος ο καρδιαγγειακός κίνδυνος παραμένει.

Οι επιπλοκές της παχυσαρκίας είναι το πολυμεταβολικό σύνδρομο, που χαρακτηρίζεται από κοιλιακή παχυσαρκία συνοδευόμενη από αρτηριακή υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη με υψηλό ποσοστό τριγλυκεριδίων και χαμηλό ποσοστό HDL (καλής χοληστερίνης).

Όσον αφορά τις επιπλοκές στα παχύσαρκα παιδιά το 7% έχει αθηρωματικές πλάκες στις στεφανιαίες αρτηρίες και το 20% έχει αθηρωματικές πλάκες στην αορτή. Αυτό σημαίνει ότι τα προβλήματα θα εμφανιστούν πιο νωρίς. Το 30-50% των παχύσαρκων παιδιών έχει πολυμεταβολικό σύνδρομο» επισημαίνει ο κ Ζημιάρης.

«Απώλεια βάρους δε σημαίνει στέρηση»

Η σωστή αντιμετώπιση της παχυσαρκίας θα πρέπει να γίνεται με τη βοήθεια ειδικού γιατρού ή από επιστημονική ομάδα αποτελούμενη από γιατρό, διαιτολόγο και ψυχολόγο. «Η απώλεια βάρους μπορεί να γίνει με την εκπαίδευση, τη διόρθωση των διατροφικών λαθών, την αλλαγή των συνηθειών διατροφής και του τρόπου ζωής.

Απώλεια βάρους δεν σημαίνει στέρηση, εξαναγκασμό, υπερβολικές θυσίες, στέρηση τροφών που αγαπάει το παιδί και ανάληψη υπερβολικών υποχρεώσεων όσον αφορά τη διατροφή.

Η απώλεια βάρους πρέπει να συνοδεύεται από ποιότητα ζωής χωρίς πολύ φτωχές δίαιτες, κατάργηση των γλυκών, χημικές δίαιτες, εξάλειψη φαγητών που αγαπάμε, κοινωνικές συναντήσεις με άτομα που θα μας φέρουν σε δύσκολη θέση και δίαιτες που περιλαμβάνουν διαφορετικό φαγητό από την υπόλοιπη οικογένεια» αναφέρει ο κ. Ζημιάρης.

Η προσπάθεια για την απώλεια βάρους με ποιότητα ζωής πρέπει να περιλαμβάνει ενασχόληση με πράγματα που μας αρέσουν, εξεύρεση καινούριων δραστηριοτήτων, συναναστροφή με ευχάριστους ανθρώπους, γέλιο «με τη ψυχή μας», συχνές κοινωνικές εξόδους και άσκηση κατά τη διάρκεια της δίαιτας.




Πηγή: Εφημερίδα "Έθνος"

Αφρός τιτανίου ενισχύει τα οστά

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ΛΟΝΔΙΝΟ Γερμανοί ερευνητές ανέπτυξαν ένα εμφύτευμα τιτανίου, η δράση του οποίου φέρνει στο μυαλό τον Γούλβεριν, τον ήρωα των «Χ-Μen» με τον πανίσχυρο σκελετό. Έχει μορφή αφρού και, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Βιομηχανικών Κατασκευών και Ερευνας Προηγμένων Υλικών στη Δρέσδη που το ανέπτυξαν, μπορεί να ενισχύει ή ακόμη και να αντικαθιστά αν χρειαστεί οστά που έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές. Συνήθως τέτοια εμφυτεύματα αποτελούνται από συμπαγή υλικά και είναι πιο ισχυρά αλλά άκαμπτα από τα φυσικά οστά που βρίσκονται κοντά τους. Το αποτέλεσμα είναι με την πάροδο του χρόνου η μη ομαλή συνεργασία των φυσικών οστών με τα τεχνητά να προκαλούν στα εμφυτεύματα φθορές και έτσι έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα να είναι απαραίτητη η αντικατάστασή τους.

Αναπτύχθηκε με μορφή αφρού ώστε να μιμείται τη σπογγώδη φύση των οστών και λειτουργεί καλύτερα από τα συμπαγή μέταλλα όσον αφορά τις μηχανικές ιδιότητες, αλλά και την ευκαμψία του τραυματισμένου οστού, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο αποτελεσματικά η αποκατάσταση της ζημιάς και η αναγέννηση του οστού.





Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"

Θεραπευτική Ιππασία

Η θεραπευτική αξία της ιππασίας για άτομα με ειδικές ανάγκες ήταν γνωστή στους Έλληνες,από τον 5ο π.Χ.αιώνα. Μία φράση που ιστορικοί αποδίδουν στον Ιπποκράτη,είναι «Η ιππασία στον καθαρό αέρα δυναμώνει τους μυς και τους κρατά σε καλή κατάσταση».

-------------------------------------------------------

Η Θεραπευτική Ιππασία και τα Οφέλη της:

Η εισαγωγή του αλόγου στην θεραπεία και την εκπαίδευση του ανθρώπου δεν είναι σύγχρονη ανακάλυψη. Ήδη από τον 17ο αιώνα, κάποιοι Γερμανοί θεώρησαν την ιππασία ως μια ιδιαίτερα εντατική άσκηση του σώματος, που επενεργώντας σε όλο τον οργανισμό, μπορούσε να δυναμώσει και να αυξήσει την αντοχή του, και να δράσει αποτελεσματικά απέναντι σε ασθένειες.

Το 1969 ο Antonius Kroger, ένας πρωτοπόρος δάσκαλος ειδικής αγωγής, εισήγαγε μια νέα προσέγγιση, την "θεραπευτική-παιδαγωγική-εκπαιδευτική ιππασία" για παιδιά με διαταραχές συμπεριφοράς, όπως και για παιδιά και εφήβους με ψυχολογικά προβλήματα. Διαπίστωσε, ότι με τη βοήθεια του αλόγου μπόρεσε να επηρεάσει θετικά την διαταραγμένη συμπεριφορά αυτών των ατόμων και να βοηθήσει στην ψυχοκινητική τους ανάπτυξη.

Η θεραπευτική ιππασία επενεργεί στις αρθρώσεις, στην σπονδυλική στήλη, στους μυς και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, που ρυθμίζει τις κινητικές, αισθητηριακές, γνωστικές, ψυχολογικές και κοινωνικές λειτουργίες.

Ο αναβάτης με αναπηρία, προσαρμόζει την στάση του σώματός του, για να διατηρήσει την ισορροπία του σε κάθε βήμα του αλόγου. Αυτή η σχεδόν αντανακλαστική ανταπόκρισή του στις τρισδιάστατες ταλαντώσεις του κορμού, καθώς αυτές επαναλαμβάνονται, βελτιώνει την κινητικότητά του (όσον αφορά τη θέση του σώματός του, την ισορροπία του, τον μυϊκό του τόνο, την αρμονία και συμμετρία των κινήσεων).

Αυτός ο "διάλογος κινήσεων" μεταξύ αλόγου και αναβάτη αποτελεί μια πολύ καλή ψυχοκινητική άσκηση που δεν μπορεί να αναπαραχθεί από καμιά συσκευή, όσο έξυπνα κατασκευασμένη και να είναι. Έτσι η θεραπευτική ιππασία αποτελεί μια εντελώς ξεχωριστή δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης για ανθρώπους με ψυχοκινητικές αναπηρίες.

Μια σημαντική παράμετρος η οποία καθιστά τη θεραπευτική ιππασία διαφορετική από κάθε άλλη θεραπευτική προσέγγιση είναι το ψυχολογικό κίνητρο που δίδεται από το ζωντανό συνοδό των ασκήσεων, το άλογο, στους ανθρώπους με αναπηρία. Παιδιά και ενήλικες με κινητικές αναπηρίες περιγράφουν το άλογο σαν ένα "Πολύτιμο φίλο" και βοηθό σε ασκήσεις υψηλών απαιτήσεων τις οποίες χαίρονται να κάνουν.

Η θεραπευτική ιππασία δε φιλοδοξεί να αντικαταστήσει την κλασσική ειδική αγωγή, φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία και ψυχοθεραπεία αλλά να τις συμπληρώσει αποτελεσματικά. Για την συμμετοχή κάποιου ατόμου στις συνεδρίες θεραπευτικής ιππασίας απαιτείται η έγκριση του γιατρού που το παρακολουθεί.

Στην θεραπευτική ιππασία συμμετέχουν το άλογο, ο αναβάτης, ο εκπαιδευτής, ο οδηγός του αλόγου και ο βοηθός ή οι βοηθοί. Μέσα από τη γνωριμία με το άλογο, τη φροντίδα του, ασκήσεις και παιχνίδια, ψυχαγωγικούς περιπάτους και τις συζητήσεις με τα πρόσωπα που συμμετέχουν στη δραστηριότητα, ο αναβάτης αναπτύσσει και εξελίσσει κινητικές, ψυχολογικές και κοινωνικές δεξιότητες. Επομένως η θεραπευτική ιππασία ενεργεί με την έννοια μιας "Ολιστικής θεραπευτικής προσέγγισης".

-------------------------------------------------------

Σε ποιους απευθύνεται:


Η συγκεκριμένη μέθοδος αποκατάστασης απευθύνεται τόσο σε παιδιά ηλικίας άνω των 2 ετών, όσο και σε ενήλικες, χωρίς περιορισμό ορίου ηλικίας.
Ενδείξεις της μεθόδου αποτελούν οι εξής:
- Εγκεφαλική παράλυση (όλοι οι τύποι),
- κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις,
- απουσία άκρων,
- μυϊκή ατροφία, μυϊκή δυστροφία,
- κακώσεις νωτιαίου μυελού,
- δισχιδής ράχη,
- παραπληγία (παράλυση των κάτω άκρων),
- ημιπληγία (παράλυση σύστοιχου άνω και κάτω άκρου),
- σκλήρυνση κατά πλάκας,
- καρδιαγγειακές παθήσεις,
- διαταραχές του λόγου,
- προβλήματα όρασης - τύφλωση,
- προβλήματα ακοής,
- σύνδρομο Down,
- αυτισμός,
- νοητική υστέρηση,
- προβλήματα συμπεριφοράς,
- υπερκινητικότητα,
- δυσλεξία,
- μαθησιακές δυσκολίες,
- ψυχικές διαταραχές.

-------------------------------------------------------

Αποτελέσματα:


Τα θεραπευτικά αποτελέσματα που σημειώνονται και έχουν ερευνηθεί σε χώρες του εξωτερικού διεξοδικά, περιλαμβάνουν κινητικά, ψυχολογικά και εκπαιδευτικά-παιδαγωγικά οφέλη.
Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής:
- μείωση της σπαστικότητας και ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου,
- βελτίωση ελέγχου κεφαλής, κορμού και λεκάνης,
- προώθηση σωστής στάσης σώματος,
- βελτίωση του λόγου (ποιότητα και ένταση αυτού),
- βελτίωση της ισορροπίας,
- προώθηση και βελτίωση της βάδισης,
- αύξηση του εύρους κινήσεων των αρθρώσεων,
- αναχαίτιση παθολογικών προτύπων κίνησης και προώθηση των φυσιολογικών,
- βελτίωση των προστατευτικών αντιδράσεων,
- βελτίωση του συντονισμού,
- ανάπτυξη του αισθητικοκινητικού και οπτικοκινητικού συστήματος,
- βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας και της αντοχής,
- ανάπτυξη της ομαδικότητας, της συνεργασίας και της κοινωνικοποίησης,
- ανάπτυξη της αυτοπειθαρχίας και της υπομονής,
- ανάπτυξη αυτοέλεγχου και υπευθυνότητας,
- ελάττωση της εσωστρέφειας,
- καλλιέργεια σεβασμού και αγάπης προς τα ζώα,
- ανάπτυξη διαχωρισμού αντικειμένων, χρωμάτων, μεγεθών, γραμμάτων και αριθμών,
- βελτίωση της συγκέντρωσης και της αντίληψης του ατόμου, καθώς και
- ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης που έχει ο ιππέας για τον εαυτό του.
- Τέλος, η επαφή με το άλογο βελτιώνει κατά πολύ τα προβλήματα της ψυχικής σφαίρας.

-------------------------------------------------------

Με ποιους τρόπους:


Κατά τη διάρκεια των συνεδριών RPT χρησιμοποιούνται άλογα κατάλληλα επιλεγμένα ως προς το βηματισμό τους (μήκος βήματος, ποιότητα κίνησης, στροφή λεκάνης, κατακόρυφη ανύψωση, εμβαδόν ράχης κ.α)
Επίσης τα άλογα αυτά εκπαιδεύονται τακτικά για το πρόγραμμα, δηλαδή υπακούουν ακόμη και μόνο με τη φωνή του φυσικοθεραπευτή (voice training), δεν ενοχλούνται από το κάθισμα ή την αλλαγή θέσεων των ιππέων εκ κινήσει, δέχονται τους πλαϊνούς βοηθούς του ιππέα και κάνουν με ευκολία αλλαγή ρυθμού βηματισμού (αργό, μεσαίο, γρήγορο βάδην).
Ο θεραπευτικός βηματισμός είναι μόνο το βάδην. Ο φυσιοθεραπευτής επιλέγει το κατάλληλο άλογο και τον κατάλληλο ρυθμό βηματισμού για κάθε περιστατικό.
Κατά τις συνεδρίες χρησιμοποιείται ειδικός εξοπλισμός, ειδικά βοηθητικά θεραπευτικά μέσα (σέλες, ηνία, σφήνες, αναβολείς, ζώνη γυμνιππευτικής κ.α.) καθώς και ειδικά εκπαιδευτικά - παιδαγωγικά μέσα ( παιχνίδια όπως μπάλες, κρίκοι, γράμματα, αριθμοί, χρώματα, ήχοι, κ.ά. ).
Κατά τις συνεδρίες το άλογο κινείται σε ευθεία γραμμή, κύκλους, ημικύκλια, σερπαντίνες, ζιγκ-ζαγκ κ.α.

-------------------------------------------------------

Ιστορία και εξωτερικό:


Η χρήση του αλόγου ως θεραπευτικό μέσο είχε διαπιστωθεί στην Αρχαία Ελλάδα, όπως γνωρίζουμε από το βιβλίο του Ξενοφώντα «Περί Ιππικής». Επίσης, έχει περιγραφεί πως ο Ασκληπιός έδωσε τα άλογα στην ανθρωπότητα «για αυτούς που υποφέρουν από τραύματα, πληγές και ασθένειες που δεν μπορούν να θεραπευτούν.» (Mayberry, 1978).
Στην Αγγλία η χρήση των αλόγων ως θεραπευτικό μέσο ξεκίνησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου χρησιμοποιήθηκαν τα άλογα για την αποκατάσταση τραυματισμένων στρατιωτών, στο Νοσοκομείο της Οξφόρδης. Το 1969 ιδρύθηκε ο οργανισμός ?The British Riding for the Disabled Association of Chartered Physiotherapists? (RDA) με την υποστήριξη της βασιλικής οικογένειας.
Το ίδιο έτος δημιουργήθηκε στην Αμερική ο οργανισμός ?The North American Riding for the Handicapped Association? (NARΗA).
Η ανάπτυξη της θεραπευτικής ιππασίας όμως ξεκίνησε μετά του Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952, όπου η Δανέζα Liz Hartel κέρδισε το Ασημένιο Μετάλλιο στην Ιππική δεξιοτεχνία, όντας θύμα πολιομυελίτιδας το 1940, με μερική παράλυση και στα δύο της πόδια και βηματίζοντας μόνο με βακτηρίες. Από το έτος αυτό κι έπειτα η ίδια μαζί με τη φυσικοθεραπεύτριά της , Ulla Harpoth, ξεκίνησαν τη χρήση του αλόγου ως θεραπευτικό μέσο για την αποκατάσταση ασθενών.
Σήμερα, προγράμματα Θεραπευτικής Ιππασίας διεξάγονται σε 42 χώρες, από περισσότερες από 200 θεραπευτικές ομάδες.
Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες χώρες:
Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Δανία, Ισπανία, Ιταλία, Τσεχία, Ουγγαρία, Αυστρία, Βέλγιο, Αγγλία, Πολωνία, Αυστραλία Καναδάς, Αργεντινή, Βραζιλία, Μεξικό , Ισραήλ, Ρωσία, Η.Π.Α., Ιαπωνία, Κίνα κ.ά.Κάθε τρία έτη λαμβάνει χώρα το Παγκόσμιο Συνέδριο Θεραπευτικής Ιππασίας, όπου παρουσιάζονται νέες έρευνες και πραγματοποιούνται ενδιαφέρουσες συζητήσεις μεταξύ των ειδικών θεραπευτών όλων των ειδικοτήτων (φυσικοθεραπευτών, ιατρών, ψυχολόγων, λογοθεραπευτών, κ.α.) . Το τελευταίο συνέδριο πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη τον Ιούνιο του 2003, ενώ το επόμενο έχει προγραμματιστεί το 2006 στη Βραζιλία. 


Πηγή: Διάφορα site...